Ιδεοληψίες, άγχος και παράνοια

Γεια σας παιδιά! Έχω ξαναγράψει στο φόρουμ για θέματα άγχους που είχα και ευχαριστώ όλα τα άτομα που μπορεί να μην τα ξέρω, αλλα τα νιώθω σαν μια μεγάλη οικογένεια που καταλαβαίνει και συμπονάει και βοηθάει ο ένας τον άλλο. Από μήνες έχω τον φόβο της σχιζοφρένειας και άλλων ψυχικών νόσων, και κάθε φορά που ξεπερνάω ένα κομμάτι, μια αλλη έκφανση του ίδιου φόβου θα έρθει να με κάνει χάλια. Ξέρω ότι είναι το άγχος. Μ το έχουν πει 500.000 άνθρωποι ότι δεν είμαι σχιζοφρενής και απλά είναι το άγχος. Ωστόσο κάθε συμπτωμα που έχει το συγκεκριμένο νόσημα κατά καιρούς μου καρφώνεται σαν ιδεοληψία και με τυραννάει και νομίζω όντως πως το έχω και πως χανω το μυαλό μου κλπ. Αυτές τις μέρες με τυραννανε παρανοϊκές σκέψεις/ιδεοληψίες. Κακές σκέψεις ότι αλλα άτομα γνωστά και μη θέλουν να συνομωτησουν εναντίον μου ή να μου κάνουν κακό. Καταλαβαίνω ποσο εξωφρενικό και παράλογο είναι όλο αυτο, κάτι που με κάνει εξαιρετικά δυστυχή γιατί ξέρω ότι δεν ισχύει αλλα εμένα με τυραννάει. Ξέρω πως ένα αληθινά παρανοϊκό άτομο δεν καταλαβαίνει την παρανοϊκότητα της καχυποψίας του, αλλα και πάλι δεν μπορώ να μην ανησυχώ. Νομίζω πως τρελαίνομαι και παρανοώ. Οι πράξεις μου ως τώρα δεν τροποποιούνται σαν απάντηση σε αυτές τις ιδέες, βγαίνω κανονικά με φίλους και γενικά έξω και συχνά ξεχνιέμαι και τότε καταλαβαίνω ότι είναι άγχος αλλα φοβάμαι μηπως το άγχος μ κάνει όντως παράνοια και δεν μείνουν απλές ιδεοληψίες. Επίσης δεν ξέρω αν αυτές τις σκέψεις μπορώ να τις θεωρήσω ιδεοληψίες ή είναι όντως παράνοια. Δεν θέλω να γίνω καχύποπτος προς τους άλλους. Εγώ ειμαι ακριβώς το αντίθετο. Όταν μ έρχονται τόσο παράλογες παρανοϊκές σκέψεις αγχώνομαι στεναχωριέμαι για τους δικούς μου ανθρώπους που νοιάζονται για μένα και εγώ νοητά τους προδίδω έχοντας τέτοιες παρανοϊκές ιδεοληψίες. Δεν ξέρω τι να κάνω, δεν ξέρω τι έχω. Ξεκίνησα συνεδρίες με ψυχολόγο. Με έχει δει μια φορά και του είπα τα περισσότερα και μ είπε ότι είναι απλα άγχος και ότι αντιμετωπίζεται πλήρως αλλα πως μπορεί να είναι απλα άγχος όταν το νιώθω και το βλέπω πως σε καποιες στιγμές άγχους και πανικού παρανοώ; Διάβαζα και στο Ίντερνετ ότι το άγχος μπορεί όντως να οδηγήσει σε παράνοια και πολύ φοβάμαι ότι μέχρι να τελειώσει αυτή η καραντίνα θα τρελαθώ όντως. Σας παρακαλώ πειτε μ την γνώμη σας, βοηθήστε με. Ευχαριστώ εκ των προτέρων!!

Καλησπέρα Γιάννη! Όλα αυτά περι καχυποψίας και συνομωσίας εναντίον σου είναι σκέψεις που προέρχονται από την κεντρική ιδεοληψία που σου λέει πως "έχεις σχιζοφρένεια, έχεις παράνοια". Εσύ προφανώς διαβάζεις συνεχώς τα χαρακτηριστικά της σχιζοφρένειας και ελέγχεις επανειλημμένα αν τα πληρείς. Το θέμα είναι πως αν ήσουν σχιζοφρενής δεν θα έμπαινες καν στην διαδικασία να αναρωτηθείς αν όντως είσαι. Αν εγώ σκέφτομαι συνεχώς πως θα πάθω έμφραγμα και κοιτάζω τα συμπτώματα του εμφράγματος, από το άγχος μου πως θα πάθω έμφραγμα, θα αρχίζω να σκέφτομαι πως έχω όλα τα συμπτώματα και πως παθαίνω έμφραγμα. Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και με σένα. Επίσης, αναφορικά με το αν το άγχος μπορεί να οδηγήσει σε παράνοια σε διαβεβαιώνω πως κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Μπορεί οι σκέψεις που κάνεις να είναι ενοχλητικές, παράλογες και υπερβολικές, αλλά ο τρόπος αντίδρασης σου στο ερέθισμα-σκέψη είναι λογικός. Δλδ, απέναντι στη σκέψη που σου λέει "η οικογένεια μου συνωμοτεί εναντίον μου για να με βλάψουν" αναγνωρίζεις πως αυτό δεν είναι αληθές και είναι εντελώς παράλογο να το σκέφτεσαι, γι' αυτό και σε αγχώνει. Ένας παρανοϊκός απέναντι σε αυτή τη σκέψη θα έκανε κάτι για αυτό. Πχ. θα προχωρούσε σε κάποια αντεπίθεση ή θα τους παρακολουθούσε για να καταλάβει τι οργανώνουν εναντίον του και δεν θα καθόταν να σκεφτεί αν αυτό που σκέφτεται είναι παρανοϊκό ή όχι. Αυτό και μόνο δείχνει πως έχεις τα λογικά σου. Οι σκέψεις και το άγχος σου μπορούν να σε κάνουν να πιστέψεις πως είσαι τρελός, αλλά όσο αναρωτιέσαι και αγχώνεσαι για το αν είσαι ή όχι, θα ξέρεις πως έχεις ακόμη την λογική σου. Ελπίζω να βοήθησα!

Λαμβάνεις κάποια αγωγή; Γιατί μου φαίνεται πως σου είναι δύσκολο να διαχειριστείς την συγκεκριμένη ιδεοληψία, μιας και σε απασχολεί καιρό τωρα.

Quote:

---

Originally Posted by Insomnia96

Καλησπέρα Γιάννη! Όλα αυτά περι καχυποψίας και συνομωσίας εναντίον σου είναι σκέψεις που προέρχονται από την κεντρική ιδεοληψία που σου λέει πως "έχεις σχιζοφρένεια, έχεις παράνοια". Εσύ προφανώς διαβάζεις συνεχώς τα χαρακτηριστικά της σχιζοφρένειας και ελέγχεις επανειλημμένα αν τα πληρείς. Το θέμα είναι πως αν ήσουν σχιζοφρενής δεν θα έμπαινες καν στην διαδικασία να αναρωτηθείς αν όντως είσαι. Αν εγώ σκέφτομαι συνεχώς πως θα πάθω έμφραγμα και κοιτάζω τα συμπτώματα του εμφράγματος, από το άγχος μου πως θα πάθω έμφραγμα, θα αρχίζω να σκέφτομαι πως έχω όλα τα συμπτώματα και πως παθαίνω έμφραγμα. Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και με σένα. Επίσης, αναφορικά με το αν το άγχος μπορεί να οδηγήσει σε παράνοια σε διαβεβαιώνω πως κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Μπορεί οι σκέψεις που κάνεις να είναι ενοχλητικές, παράλογες και υπερβολικές, αλλά ο τρόπος αντίδρασης σου στο ερέθισμα-σκέψη είναι λογικός. Δλδ, απέναντι στη σκέψη που σου λέει "η οικογένεια μου συνωμοτεί εναντίον μου για να με βλάψουν" αναγνωρίζεις πως αυτό δεν είναι αληθές και είναι εντελώς παράλογο να το σκέφτεσαι, γι' αυτό και σε αγχώνει. Ένας παρανοϊκός απέναντι σε αυτή τη σκέψη θα έκανε κάτι για αυτό. Πχ. θα προχωρούσε σε κάποια αντεπίθεση ή θα τους παρακολουθούσε για να καταλάβει τι οργανώνουν εναντίον του και δεν θα καθόταν να σκεφτεί αν αυτό που σκέφτεται είναι παρανοϊκό ή όχι. Αυτό και μόνο δείχνει πως έχεις τα λογικά σου. Οι σκέψεις και το άγχος σου μπορούν να σε κάνουν να πιστέψεις πως είσαι τρελός, αλλά όσο αναρωτιέσαι και αγχώνεσαι για το αν είσαι ή όχι, θα ξέρεις πως έχεις ακόμη την λογική σου. Ελπίζω να βοήθησα!

Λαμβάνεις κάποια αγωγή; Γιατί μου φαίνεται πως σου είναι δύσκολο να διαχειριστείς την συγκεκριμένη ιδεοληψία, μιας και σε απασχολεί καιρό τωρα.

---

Σε ευχαριστώ παρα πολύ φίλε τα λόγια σου ήταν αρκετά καθησυχαστικά! Μακάρι να γίνει κάποια στιγμή αυτή η εσωτερική συνειδητοποίηση και να φύγει ο φόβος αυτός και ότι συνεπάγεται. Η αλήθεια είναι πως τον φόβο της σχιζοφρένειας τον έχω μήνες, ιδεοληψίες πολλές και διαφορες με κάθε συμπτωμα. Κάθε φορά που αντιμετωπίζω το ένα έρχεται κάτι άλλο. Αγωγή ξεκίνησα αντικαταθλιπτικό το οποίο μου δημιουργούσε απίστευτες αϋπνίες για παρα πολλές μέρες και γενικά με έκανε χάλια, οποτε το σταμάτησα. Ξεκίνησα ψυχολόγο γτ θεωρώ ότι η πραγματική λύση θα έρθει με ψυχοθεραπεία. Αν δω ότι δεν βγάζει κάπου τότε ναι ίσως σκεφτώ για κάποια αγωγή αλλα πραγματικά πιστεύω ότι με ψυχοθεραπεία μπορεί να λυθεί εξάλλου και ο ίδιος ο ψυχολόγος μ είπε πως είναι απόλυτα αντιμετωπίσιμο και πως προς το παρόν τουλάχιστον δεν πρόκειται να με παραπέμψει για κάποιο φάρμακο.

Η αλήθεια είναι πως η συγκεκριμένη ιδεοληψία σχετικά με τον φόβο της σχιζοφρένειας είναι αρκετά κοινή σε άτομα με ΙΨΔ. Τον είχα κι εγώ για κάποια περίοδο και όντως μπορεί να σε κάνει να πιστέψεις πράγματα που δεν ισχύουν, οπότε καταλαβαίνω πως νιώθεις. Εγώ θυμάμαι που είχα πάει να πέσω για ύπνο 2 ηωρα το βράδυ και ξαφνικά άκουσα έναν ήχο(συγκεκριμένα νόμιζα πως άκουσα έναν ήχο κλήσης από το κινητό ενός μέλους της οικογένειας μου). Τρόμαξα φυσικά και άρχισα να ψάχνω σχετικά με σχιζοφρένεια, να έχω παλαβώσει, να το ακούω σε επανάληψη και να λεω παει τρελάθηκα εντελώς. Μάτι δεν έκλεισα εκείνη τη νύχτα και την επόμενη μερα το ίδιο...πήγαινα στο κρεβάτι και άκουγα τον ίδιο ήχο. Όταν αποδέχθηκα την σκέψη έπειτα από συζήτηση με την ψυχολόγο, τότε ηρέμησα με αυτό. Μετά με άρχισαν άλλα. Τα αντικαταθλιπτικά όντως στην αρχή είναι λίγο ζόρικα...φυσικά και η πραγματική λύση έρχεται με την ψυχοθεραπεία και την αλλαγή του τρόπου σκέψης. Τα χάπια απλά βοηθάνε με τα συμπτώματα, απαλύνουν τον πόνο κατα κάποιο τρόπο. Όντως, κάνε πρώτα ψυχοθεραπεία και θα δεις -σε συνεργασία με τον ψυχολόγο- αν θα χρειαστεί να λάβεις φαρμακευτική αγωγή μελλοντικά. Τι ηλικία έχεις; **επίσης είμαι γυναίκα

Όντως η συγκεκριμένη φοβία είναι πολύ ψυχοφθόρα γτ συνεχώς σου έρχονται ιδεοληψίες που αφορούν τα συμπτώματα και νομίζεις πραγματικά ότι τρελαίνεσαι. Υπήρχαν στιγμές που ένιωθα τόσο άγχος που το πίστευα οτι πάει έχω τρελαθεί. Αστα σε καταλαβαίνω, κι εγώ να ακούω ήχους από τα γύρω σπίτια και να παθαίνω εμμονή και να ψάχνω την προέλευση τους, και να αγχώνομαι τώρα αυτο όντως είναι πραγματικό ή το φαντάστηκες; Και αλλα πολλά προφανώς. Θέλω να πιστεύω ότι ψιλό περνάει σιγά σιγά γτ δυο μέρες τώρα κάτι αξιόλογο δεν με έχει πιασει αλλα νταξει ξέρω ότι πιθανώς να ξανάρθει αλλα με την βοήθεια του ψυχολόγου και των δικών μου πλέον είμαι αρκετά αισιόδοξος ότι θα φύγει το συγκεκριμένο οριστικά.

Ναι γενικά πάντως τι να πω αν δω ότι δεν μπορώ να διαχειριστώ το άγχος παρόλη την συμβολή του ψυχολόγου τότε ναι να πάρω αγωγή. Είμαι 22. Ωχ σορρυ δεν το είχα καταλάβει κάπως από nickname κλπ ότι είσαι γυναίκα χίλια συγνώμη. Εσύ όνομα/ηλικία; Φαίνεται να σε απασχολεί κι εσένα καιρό αυτο το θέμα.

Πιστεύω πως αν λάβεις και επιβεβαίωση από τον ψυχολόγο σου ότι δεν έχεις παράνοια και συζητήσεις μαζί του τις ιδεοληψίες σου, θα ανακουφιστείς γιατί στο λέει ένας ειδικός. Εύχομαι καλή αρχή με τις συνεδρίες και μακάρι να καταφέρεις να διαχειριστείς το όλο θέμα με το άγχος και τις ιδεοληψίες.

Αυτό δεν με απασχολεί τώρα (το αντιμετώπισα και ήρθαν άλλα, αλίμονο) , αλλά είχα κάποιον καιρό που με απασχολούσε. Είχες στο παρελθόν κι άλλες ιδεοληψίες; Είμαι 19. Θα προτιμούσα να μην αποκαλύψω το όνομα μου δημοσίως...

καλησπερα γιαννη

εχω σχιζο. το ειχα απο τα 16 και το ανακαλυψα στα 25. το θεωρουσα φυσιολογικο.ουτε ποτε πιστευα ποτε οτι εχω κατι.ζουσα στην πραγμαικοτητα μου. ουτε εμπαινα σε σελιδες

Quote:

---

Originally Posted by Insomnia96

Πιστεύω πως αν λάβεις και επιβεβαίωση από τον ψυχολόγο σου ότι δεν έχεις παράνοια και συζητήσεις μαζί του τις ιδεοληψίες σου, θα ανακουφιστείς γιατί στο λέει ένας ειδικός. Εύχομαι καλή αρχή με τις συνεδρίες και μακάρι να καταφέρεις να διαχειριστείς το όλο θέμα με το άγχος και τις ιδεοληψίες.

Αυτό δεν με απασχολεί τώρα (το αντιμετώπισα και ήρθαν άλλα, αλίμονο) , αλλά είχα κάποιον καιρό που με απασχολούσε. Είχες στο παρελθόν κι άλλες ιδεοληψίες; Είμαι 19. Θα προτιμούσα να μην αποκαλύψω το όνομα μου δημοσίως...

---

Σ ευχαριστώ παρα πολύ κι εγώ αυτο βλέπω ότι και μόνο που ξεκίνησα να το αντιμετωπίζω με έναν ειδικό ήδη έχει φύγει αρκετό άγχος. Πάλι μου έρχονται τα ίδια αλλα προσπαθώ και δεν με πιάνει πανικός επειδή ξέρω ότι θα πάω να τα πω σε έναν ειδικό και ότι δεν είναι τίποτα.

Στο παρελθόν είχα μόνο μια θρησκευτική ιδεοληψία στο λύκειο αλλα μετά έφυγε ξανάρθε στο πανεπιστήμιο γενικά όμως ερχόταν και έφευγε και απλά έμενε λίγες μέρες ανα μερικούς μήνες και ποτε δεν με ενόχλησε σημαντικά. Ξεκίνησε από ένα θρίλερ στο λύκειο άρα το είχα συνδέσει σαν ψυχολογικό, δεν ήξερα καν τότε ότι λεγόταν ιδεοληψία. Πέρα απ αυτο τίποτα. Εσένα σε απασχολούν καιρό αυτές οι ιδεοληψίες κλπ;

Δεκτό δεκτό οποτε θα σε λέω ινσομνια χαχαχα.

Quote:

---

Originally Posted by boo

καλησπερα γιαννη

εχω σχιζο. το ειχα απο τα 16 και το ανακαλυψα στα 25. το θεωρουσα φυσιολογικο.ουτε ποτε πιστευα ποτε οτι εχω κατι.ζουσα στην πραγμαικοτητα μου. ουτε εμπαινα σε σελιδες

---

Μπου σ ευχαριστώ πάρα πολύ για τα καθησυχαστικά σου λόγια πραγματικά. Είναι μια παρα πολύ δύσκολη κατάσταση αυτή και γι αυτο δημιουργεί σε πολλούς τόσο φόβο όπως και σε μένα. Και πάλι θενκς για την απάντηση.

Καλησπέρα! Ξεκινώντας να διαβάζω αυτό που γράφεις νόμιζα ότι ήταν δικό μ! Και γω νιώθω πολλές φορές το ίδιο άγχος ακριβώς! Ο ψυχίατρος και ο ψυχαναλυτής μου (γιατί ψάχνω απεγνωσμένα να βοηθηθώ) μου λένε ότι δεν είμαι σχιζοφρενής αλλά ότι είμαι ψυχαναγκαστική. Το να διαβάζεις στο Ίντερνετ διαφορα δεν νομίζω ότι θα βοηθήσει. Μπορείς να πας σε έναν γιατρό και να το δείτε μαζί.
Τέλος όλα για εμάς είναι και ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να σου τύχει. Τώρα έχεις αυτό αύριο μπορεί να έχεις κάτι άλλο που θα δεις πως θα το αντιμετωπίσεις όταν διαπιστώσεις Ότι το έχεις.
Έχεις κάποιον κοντινό σου με σχιζοφρένεια; Γιατί την φοβάσαι τόσο;

Quote:

---

Originally Posted by John1234

Σ ευχαριστώ παρα πολύ κι εγώ αυτο βλέπω ότι και μόνο που ξεκίνησα να το αντιμετωπίζω με έναν ειδικό ήδη έχει φύγει αρκετό άγχος. Πάλι μου έρχονται τα ίδια αλλα προσπαθώ και δεν με πιάνει πανικός επειδή ξέρω ότι θα πάω να τα πω σε έναν ειδικό και ότι δεν είναι τίποτα.

Στο παρελθόν είχα μόνο μια θρησκευτική ιδεοληψία στο λύκειο αλλα μετά έφυγε ξανάρθε στο πανεπιστήμιο γενικά όμως ερχόταν και έφευγε και απλά έμενε λίγες μέρες ανα μερικούς μήνες και ποτε δεν με ενόχλησε σημαντικά. Ξεκίνησε από ένα θρίλερ στο λύκειο άρα το είχα συνδέσει σαν ψυχολογικό, δεν ήξερα καν τότε ότι λεγόταν ιδεοληψία. Πέρα απ αυτο τίποτα. Εσένα σε απασχολούν καιρό αυτές οι ιδεοληψίες κλπ;

Δεκτό δεκτό οποτε θα σε λέω ινσομνια χαχαχα.

---

Εγώ ήμουν αρρωστοφοβική από το γυμνάσιο, αλλά και μένα οι ιδεοληψίες δεν είχαν τόση μεγάλη διάρκεια...όπως και σε σένα, έρχονταν και έφευγαν. Τους τελευταίους 11 μήνες έχω υποτροπιάσει για τα καλά και δεν έχω βρει ησυχία. Έχουν αλλάξει περιεχόμενο και μόλις αντιμετωπίζω τη μια έρχεται άλλη και τσουπ πάλι απ'την αρχή. Και έχουν και διάρκεια γαμώτο. Σε κάνουν να αμφιβάλλεις για τα πάντα και να χάνεις τον εαυτό σου, να μην ξέρεις τι σου γίνεται, αν αυτό είναι πραγματικό, αν είναι η ιδέα σου, αν είσαι κακός άνθρωπος και όσο τις αναλύεις, τόσο πιο πολύ μπερδεύεσαι.

Κι εμένα έρχονται ιδεοληψίες παρά το γεγονός πως έχω βελτιώσει την σχέση με τον εαυτό μου. Ξέρω πως είναι ιδεοληψίες, αλλά αν είναι κακιά η ημέρα έρχονται και με κουράζουν. Δεν τις επεξεργάζομαι, αλλά και πάλι είναι σαν να μπουκώνεται το μυαλό με ένα σωρό σκέψεις.