6 Χρόνια στη μάχη με το άγχος

Printable View

31-05-2021, 12:49
rotoka

6 Χρόνια στη μάχη με το άγχος

Σας χαιρετώ όλους. Εδώ και 6 χρόνια παλεύω με αυτόν τον δαίμονα. Πάνω που το είχα φτιάξει άρχισαν ξανά οι κρίσεις πανικού. Πλέον έφτασα στο σημείο να παίρνω μία φορά την εβδομάδα τηλέφωνο στο ΕΚΑΒ. Η κατάσταση έχει χειροτερέψει δραματικά, φοβάμαι τα πάντα. Οι πιο πρόσφατες φοβίες είναι τα χάπια, ότι μπορεί από μία κοπέλα πρίν 6 χρόνια να κόλλησα HIV (το οποίο αν το δεις λογικά δεν ισχύει σε καμία περίπτωση) και ότι δεν έχω κανέναν.
Τα συμπτώματα πλεόν πέρα από τα κλασσικά των κρίσεων πανικού είναι και καούρες, ζαλάδες και το συναίσθημα ότι χάνεις ισσοροπία.
Το μεγαλύτερο λάθος μου ήταν όταν ένιωσα ότι είμαι καλά προ ετών ότι σταμάτησα την ψυχοθεραπεία. Όταν όμως βρέθηκα σε στρεσογόννες συνθήκες βγήκε ξανά και πολύ χειρότερο.
Ειλικρινά με την ψυχοθεραπεία εκ νέου ελπίζω να βρω την ρίζα του θέματος και να γλιτώσω οριστικά. Εϊναι τρελό να φοβάσαι αβάσιμα πράγματα. Που θα πάει μια μέρα όλοι θα βγούμε νικητές, γιατί ίσως πρόκειτε από τις δυσκολότερες εμπειρίες να ξυπνάει κάποιος και να φοβάται ότι θα πεθάνει.
31-05-2021, 14:26
Niels

Για τον hiv υπάρχει διαγνωστική εξέταση οπότε είναι εύκολο να το διαπιστώσεις. Κοιμάσαι καλά; Η διάθεση πώς είναι; Είναι συνηθισμένα συμπτώματα άγχους και κατάθλιψης η ζάλη κλπ που περιγράφεις. Ποια χάπια φοβάσαι;
31-05-2021, 14:47
rotoka

Quote:

Originally Posted by Niels

Για τον hiv υπάρχει διαγνωστική εξέταση οπότε είναι εύκολο να το διαπιστώσεις. Κοιμάσαι καλά; Η διάθεση πώς είναι; Είναι συνηθισμένα συμπτώματα άγχους και κατάθλιψης η ζάλη κλπ που περιγράφεις. Ποια χάπια φοβάσαι;

Κάνω αρκετά άσχημο ύπνο είναι η αλήθεια, η διάθεση είναι στα χειρότερα της όπως και αυτή για σεξ κα έχω παρατήσει ακόμα και την γυμναστική. Γενικά νιώθω ότι βυθίζομαι στην κατάθλιψη. Θα ξεκινήσω λίγο να κινητοποιούμαι με γυμναστική για αρχή και ίσως λίγες μέρες διακοπές.
31-05-2021, 15:45
Niels

Κι εγώ όταν δεν κοιμόμουν καλά είχα ζαλάδες, ιλίγγους, έλλειψη ισορροπίας κλπ και σε ΩΡΛ είχα πάει τίποτα. Με αντικαταθλιπτικό που είναι και υπναγωγο έστρωσε ο ύπνος και πέρασαν ίλιγγοι και ζάλη. Καλά θα κάνεις. Η ρουτίνα φέρνει κατάθλιψη.
31-05-2021, 16:22
rotoka

Quote:

Originally Posted by Niels

Κι εγώ όταν δεν κοιμόμουν καλά είχα ζαλάδες, ιλίγγους, έλλειψη ισορροπίας κλπ και σε ΩΡΛ είχα πάει τίποτα. Με αντικαταθλιπτικό που είναι και υπναγωγο έστρωσε ο ύπνος και πέρασαν ίλιγγοι και ζάλη. Καλά θα κάνεις. Η ρουτίνα φέρνει κατάθλιψη.

Η αλήθεια είναι ότι το τελευταίο που θέλω είναι τα χάπια. Πιστεύω ότι με ψυχοθεραπεία και εντοπισμό του προβήματος θα αλλάξει η ζωή μου.
Εύχομαι όλοι να βγούμε από αυτό. Η ζωή είναι όμορφη για να φοβόμαστε. Πως θα κάνω παιδία έτσι!!
31-05-2021, 16:49
Marilou

Quote:

Originally Posted by rotoka

Η αλήθεια είναι ότι το τελευταίο που θέλω είναι τα χάπια. Πιστεύω ότι με ψυχοθεραπεία και εντοπισμό του προβήματος θα αλλάξει η ζωή μου.
Εύχομαι όλοι να βγούμε από αυτό. Η ζωή είναι όμορφη για να φοβόμαστε. Πως θα κάνω παιδία έτσι!!

Καλησπέρα !

Μην φορτώνεται με μελλοντικά θεματακια που μόνο επιβαρύνουν την δεδομένη σου κατάσταση .
Ένα ένα τα σκαλάκια τα ανεβαίνουμε σε όλο αυτό και γενικά ,σταθεροποιούμαστε πολύ καλά σε αυτό που είμαστε όταν αποφασίσουμε να προχωρήσουμε στο επόμενο σκαλοπάτι γιατί εκείνο μπορεί να κρύβει μεγαλύτερο φόβο και να μας ρίξει ακόμα ποιο κάτω από το προηγούμενο που ειμασταν .

Ξεκινα να δουλεύεις τα υπάρχων ζητήματα και θα δεις όταν θα έρθει και αυτή η ώρα ίσως να είσαι τόσο δυνατή που να μην χρειάζεσαι τίποτα από όλα αυτά !
Βήμα βήμα την φορά όχι όλα μαζί γιατί θα πελαγωσεις και θα απογοητευτείς .
Καλή δύναμη !
31-05-2021, 16:51
Niels

Έλα μωρέ λες να μην υπάρχουν γονείς με παρόμοια προβλήματα; Τέλειος δεν είναι κανένας. Να πάνε όλα καλά εύχομαι
31-05-2021, 17:22
rotoka

Απλά θέλω τόσο πολύ να προχωρήσω την ζωή μου. Με τραβάνε πίσω αυτά τα πράγματα, ενώ θέλω τόσα να κάνω.
31-05-2021, 17:43
John1234

Quote:

Originally Posted by rotoka

Απλά θέλω τόσο πολύ να προχωρήσω την ζωή μου. Με τραβάνε πίσω αυτά τα πράγματα, ενώ θέλω τόσα να κάνω.

Νομίζω σχεδόν όλοι όσοι παλεύουμε με το άγχος έχουμε αυτο το απωθημένο/παράπονο ότι θελουμε να ζήσουμε και να ευχαριστηθούμε την ζωή μας αλλα κάποια θέματα μας κρατάνε πίσω. Στην πραγματικότητα μέσα από ενδοσκόπηση αλλα και συζητήσεις με άλλους γνωστούς μου που αντιμετωπίζουν σοβαρό άγχος, κατέληξα στο ότι δεν είμαστε παρα μονάχα εμείς που θέτουμε αυτά τα προβλήματα υποσυνείδητα στον εαυτό μας. Κάποιοι πιστεύουν πως ίσως δεν αξίζουν να είναι ευτυχισμένοι και υποσυνείδητα αγχώνονται και δημιουργούν προβλήματα από το πουθενά. Άλλοι είναι «εθισμένοι» στην ικανοποίηση όταν προσπερνάς ένα θέμα, που συνέχεια δημιουργούν κι αλλα μόνο για να τα αντιμετωπίσουν και να νιώσουν ικανοί. Σε κάθε περίπτωση όμως δεν είναι τόσο οι συνθήκες και τα προβλήματα που δημιουργούν το άγχος, όσο ο τρόπος που εμείς έχουμε μαθει να τα διαχειριζόμαστε.

Το ότι θες τόσο απεγνωσμένα να προχωρήσεις με την ζωή σου είναι καλό, δείχνει ότι μπορεί να έχεις άγχος και προβλήματα, αλλα δεν τα έχεις παρατήσει. Εγώ βλέπω έναν άνθρωπο που ξέρει ότι κάτι τον απασχολεί και θέλει να το λύσει γιατί καταλαβαίνει ότι η ζωή είναι ωραία και έχει πράγματα για τα οποία θέλει να παλέψει. Βαλε σαν στόχο όλα τα πράγματα που θες να κανεις. Αλλα όχι λυπημένα και σαν απωθημένο ότι δεν μπορείς να τα κανεις. Βάλτα σαν στόχο, σαν πείσμα. Δεν είναι πιο δυνατό το άγχος από σένα. Δεν θα σε εμποδίσει να κανεις αυτά που θες. Πολλες φορές χανόμαστε στην αρνητική ενέργεια και καταστροφολογουμε. Αν όμως εστιάσουμε στους στόχους μας και το δούμε ως πρόκληση, πιστεύω με τον καιρό παύεις να σαμποτάρεις τον εαυτό σου και καταφέρνεις όσα θες να κανεις. Ελπίζω να σε βοήθησα κάπως.
31-05-2021, 18:02
rotoka

Quote:

Originally Posted by John1234

Νομίζω σχεδόν όλοι όσοι παλεύουμε με το άγχος έχουμε αυτο το απωθημένο/παράπονο ότι θελουμε να ζήσουμε και να ευχαριστηθούμε την ζωή μας αλλα κάποια θέματα μας κρατάνε πίσω. Στην πραγματικότητα μέσα από ενδοσκόπηση αλλα και συζητήσεις με άλλους γνωστούς μου που αντιμετωπίζουν σοβαρό άγχος, κατέληξα στο ότι δεν είμαστε παρα μονάχα εμείς που θέτουμε αυτά τα προβλήματα υποσυνείδητα στον εαυτό μας. Κάποιοι πιστεύουν πως ίσως δεν αξίζουν να είναι ευτυχισμένοι και υποσυνείδητα αγχώνονται και δημιουργούν προβλήματα από το πουθενά. Άλλοι είναι «εθισμένοι» στην ικανοποίηση όταν προσπερνάς ένα θέμα, που συνέχεια δημιουργούν κι αλλα μόνο για να τα αντιμετωπίσουν και να νιώσουν ικανοί. Σε κάθε περίπτωση όμως δεν είναι τόσο οι συνθήκες και τα προβλήματα που δημιουργούν το άγχος, όσο ο τρόπος που εμείς έχουμε μαθει να τα διαχειριζόμαστε.

Το ότι θες τόσο απεγνωσμένα να προχωρήσεις με την ζωή σου είναι καλό, δείχνει ότι μπορεί να έχεις άγχος και προβλήματα, αλλα δεν τα έχεις παρατήσει. Εγώ βλέπω έναν άνθρωπο που ξέρει ότι κάτι τον απασχολεί και θέλει να το λύσει γιατί καταλαβαίνει ότι η ζωή είναι ωραία και έχει πράγματα για τα οποία θέλει να παλέψει. Βαλε σαν στόχο όλα τα πράγματα που θες να κανεις. Αλλα όχι λυπημένα και σαν απωθημένο ότι δεν μπορείς να τα κανεις. Βάλτα σαν στόχο, σαν πείσμα. Δεν είναι πιο δυνατό το άγχος από σένα. Δεν θα σε εμποδίσει να κανεις αυτά που θες. Πολλες φορές χανόμαστε στην αρνητική ενέργεια και καταστροφολογουμε. Αν όμως εστιάσουμε στους στόχους μας και το δούμε ως πρόκληση, πιστεύω με τον καιρό παύεις να σαμποτάρεις τον εαυτό σου και καταφέρνεις όσα θες να κανεις. Ελπίζω να σε βοήθησα κάπως.

Ίσως να είναι από τα πιο motivating μηνύματα που έχω δει. Ειλικρινά νιώθωπως έφτασα στον πάτο κι είδα κάποια πράγματα όπως και κατανόησα τον εαυτό μου. Από δω και πέρα προσπαθώ να κάνω ένα μικρό βήμα κάθε μέρα να πιάνω έναν στόχο. Η ζωή είναι μπροστά μας. Ξέρω ότι το άγχος ίσως να είναι μέρος του χαρακτήρα μου αλλά σίγουρα δεν θέλω να είναι ο χαρακτήρας μου. Νιώθω πλέον έτοιμος να ζήσω ξανά. Κι ο λόγος που έγραψα εδώ σήμερα είναι για να θυμίσω σε όλους μας ότι τα προβήματα είναι μέρος της ζωής όλων αλλά αξίζει να τα αφήνουμε πίσω κι ο καθένας να χαίρεται την ομορφιά της ζωής. Ας μην σβήνουμε άλλη μία μέρα στο ημερολόγιο αλλά ας αδράξουμε το κάθε λεπτό.