Θυμός, εκνευρισμός και επιθετική παρόρμηση

Εδώ και τρία χρόνια έχω πάρα πολλά νεύρα και θυμό.
Μετρώ ήδη πάνω από πέντε περιστατικά στα οποία κατά τη διάρκεια συζήτησης ξέφυγα φωνάζοντας και λέγοντας διάφορα.
Υπάρχουν στιγμές που νιώθω μεγάλο θυμό για οικείους όπως η σύντροφος μου ή για συναδέλφους ή για συγγενείς σε σημείο που φοβάμαι ότι μπορεί να τους κάνω κακό. Την επομένη είναι σαν να μην αναγνωρίζω τον εαυτό μου. Σαν να ήμουν κάποιος άλλος όταν είχα όλα αυτά τα συναισθήματα. Μια άλλη διαφορά με το παρελθόν είναι ότι αυτά τα "νεύρα" και ο "θυμός" διαρκούν πολύ περισσότερο. Ενώ στο παρελθόν μπορεί να το ξεπερνούσα σε κάποια σύντομο χρονικό διάστημα, τώρα μπορεί να διαρκέσει μια ολόκληρη μέρα ή και παραπάνω. Πολλές φορές πιάνω τον εαυτό μου να αναλώνομαι σε εσωτερικούς διαλόγους με φίλους, γνωστούς ή συναδέλφους με τους οποίους μπορεί να προηγήθηκε (ακόμη και στο μακρινό παρελθόν) κάποια συζήτηση που με έθιξε. Σαν ένα ετεροχρονισμένο, εσωτερικό ξεκαθάρισμα λογαριασμών. Και να ήταν ξεκαθάρισμα να πάει στο διάολο αλλά συνήθως αυτοί οι εσωτερικοί διάλογοι με εγκλωβίζουν σε έναν διαρκή εκνευρισμό που κρατά πολύ.
Αυτό που με προβληματίζει είναι ότι παλιότερα τέτοιου είδους ιδέες συνοδεύονταν από ένα φόβο, από ένα άγχος που πολλές φορές οδηγούσε σε κρίση πανικού. Κρίση που πιστοποιούσε ότι υπάρχει κάποια ενοχή. Τώρα δεν έχω τέτοιου είδους συναισθήματα, σα να έχει φύγει αυτό το κομμάτι. Σαν να έχω γίνει πιο αναίσθητος και αυτό με προβληματίζει από την άποψη ότι μπορεί να μου αφαιρέσει οποιεσδήποτε αναστολές και να πραγματοποιήσω κάποιες επιθετικές παρορμήσεις.

Το αναφέρω στη θεραπεία αλλά ο θεραπευτής πάντα είναι καθησυχαστικός. Όλο "δεν είναι κάτι", "μην είσαι αυστηρός με τον εαυτό σου" και τέτοια αλλά τίποτα βαθύτερο που να ερμηνεύει αυτή τη συμπεριφορά. Θεωρεί ότι υπάρχει κάποιου είδους εκτόνωση που πιστοποιείται από την μείωση των αρρωστοφοβικών ιδεών που είχα στο παρελθόν.

Επίσης δεν μου φαίνονται σαν ιδεοληψίες. Ποια η άποψη σας; Έχει κανείς παρόμοιους προβληματισμούς;

Είμαι σχεδόν σίγουρη ότι αυτοί οι εσωτερικοί διάλογοι που κάνεις σου επιτείνουν το θυμό. Μπορείς να ρωτήσεις τον γιατρό σου τι μπορείς να κάνεις για να τους αντιμετωπίσεις; Καταλαβαίνω ότι "κατάπινες" διάφορα δίχως να αντιδράς σε διάφορες φάσεις στη ζωή σου γενικά, έχω δίκιο;

Quote:

---

Originally Posted by Merlot

Είμαι σχεδόν σίγουρη ότι αυτοί οι εσωτερικοί διάλογοι που κάνεις σου επιτείνουν το θυμό. Μπορείς να ρωτήσεις τον γιατρό σου τι μπορείς να κάνεις για να τους αντιμετωπίσεις; Καταλαβαίνω ότι "κατάπινες" διάφορα δίχως να αντιδράς σε διάφορες φάσεις στη ζωή σου γενικά, έχω δίκιο;

---

Δίκιο έχεις. Κατάπινα αμάσητα που λένε. Τι από οικογένεια, τι σε σχέσεις, τι σε φίλους. Τα έχω αναφέρει σε μέσες άκρες απλά τα τελευταία χρόνια είμαι σε μια φάση στην ψυχοθεραπεία όπου δουλεύουμε την έκφραση του θυμού. Ο θεραπευτής δεν ανησυχεί λέει. Θεωρεί ότι έχουμε κάνει βήματα και συμφωνώ σε αυτό. Η αλήθεια είναι ότι σε διάφορες αλληλεπιδράσεις δεν υπάρχει η ίδια επιθετικότητα που υπήρξε πριν από τρία χρόνια. Σκοπός λέει να φθάσουμε σε μια μορφή ισορροπίας όπου ο θυμός θα βγαίνει "ήρεμα" (δεν το λέει ακριβώς έτσι). Απλά εγώ σοκάρομαι απέναντι σε κάθε νέα συμπεριφορά ή σκέψη.

Θα σου πρότεινα να σταθείς ή να το θέσεις να σταθείτε περισσότερο και στην ψυχοθεραπεία σου στο κομμάτι που είπες "με έθιξε". Σα να έρχεται το τέλος του κόσμου εκεί.

Καλησπερα! Είχα το ίδιο ακριβώς από αρκετά μικρή,εφηβεία... Σίγουρα δεν είμαστε ίδιοι αλλά ο θυμός και τα ανεξέλεγκτα ήταν το αφου μου. Είμαι 30 με πολλα έτη σε ψυχανάλυση και ψυχίατρο, φέτος μου έγραψε abilify και με 1.5 ml την μέρα είμαι άλλος ανθρώπος. Ηρεμία κανένα άγχος και πραγματικα αγαπώ abilify :P

Αυτο με εκανε χθες και ξεσπασα δτο φορουμ με βρησιες κτλ. Ηταν μια εκρηξη θυμου. Μερικες φορες με εκτονωνει αυτο. Αλλες φορες καταπινω πράγματα. Απο οικογενεια φιλους κτλ. Ο αλλος φιλος μου μου ειπε μπροστα σε κοσμο "ακομα να αυτοκτονησεις ρε?" Δεν ειπα τιποτα. Το καταπια. Και κανει κακο σε μενα. Θα επρεπε να του στριψω την μουρι.

ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ
ΠΡΙΝ ΛΙΓΟ ΔΙΑΒΑΖΑ ΤΑ POSTS ΣΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΑΥΧΕΝΙΚΟ ΚΛΠ. ΗΤΑΝ ΤΟ 2016 ΠΟΥ ΕΓΡΑΦΕΣ
ΤΙ ΕΓΙΝΕ ΤΕΛΙΚΑ ΑΥΤΟ? ΓΙΑΤΙ ΕΧΩ ΤΟ ΙΔΙΟ ΑΚΡΙΒΩΣ... ΜΟΥΔΙΑΣΜΑ ΚΑΙ ΠΟΝΟ ΣΤΟ ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΧΕΡΙ
ΚΗΛΕΣ ΣΤΟΝ ΑΥΧΕΝΑ
ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΜΟΥ ΛΕΕΙ ΤΙ ΕΧΩ
ΑΝ ΘΕΛΕΙΣ ΓΡΑΨΕ ΜΟΥ ΠΩΣ ΕΞΕΛΙΧΤΗΚΕ ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΑΝ ΣΟΥ ΠΕΡΑΣΕ

μια στιγμη ρε παιδια. και εγω νιωθω μουδιασμα στο χερι οταν νευριαζω. τι συμβαινει! νομιζα ηταν απο αγχος η απτα νευρα