Originally Posted by
Sylvana
Γεια σας! Πρόκειται για έναν φιλο. Τον οποίο βοηθάω εμπράκτως.
Ταλαιπωρήθηκε πολυ 7-8 χρόνια με την ψυχωση, είχε όλα τα συμπτώματα της σχιζοφρένειας αλλά ζουσε μόνος με αποτέλεσμα όλα αυτά τα χρόνια να μπαινοβγαίνει τουλάχιστον μια φορά τον χρόνο σε ψυχιατρεία από εισαγγελικές καταγγελίες.
Τώρα εδώ και 6 μήνες , μετά την τελευταία του εισαγωγή... Μετά από ραντεβου με ιδιωτικό ψυχίατρο είναι η πρωτη φορα που παιρνει για τόσο καιρό συστηματικά αγωγή.
Ο γιατρός έκρινε ότι δεν θα μπορουσε την φαρμακευτική αγωγή σε χάπια κι έτσι κάνει μόνο 3μλ αλοπεριντιν κάθε μήνα. Οκ έφυγαν όλα τα ψυχωσικα όμως είναι με τις ώρες σε λήθαργο, καμμια θέληση για δραστηριότητες σχεδόν καμμια θέληση για τίποτα. Κλεισμένος στον εαυτό του.
Μπορείτε να μου εξηγήσετε, έπαιξαν σημαντικό ρόλο προς αυτή την κατάσταση όλα αυτά τα χρόνια της ψυχωσης και των μέσα έξω με υπερβολικές αγωγές στα ψυχιατρεία όπου τελικά έχει ριζώσει για τα καλά η ασθένεια? Ειλικρινά απορώ πως την παλευει έτσι...