αρχίζω να νευριάζω με τον εαυτό μου? με την πίστη μου? με την ζωή?
Έχασα την πίστη μου σχεδον όλη στον Χριστό αλλα παράλληλα ένα κομμάτι παραμένει πιστό γιατί φοβάμαι την κόλαση.
έχω διαβάσει κάποια πραγματα για τον Χριστιανισμό που αρχίσουν να μου δείχνουν ότι ο Χριστιανισμός ίσως είνια μια φτιαχτή θρησκεία.
Αρχικά, δεν μπορώ να καταλάβω γιατί ο Θεός έδωσε το μήνυμα του στους ανθρώπους πριν πολλά χρόνια και πως γίνεται εμείς να τους εμπιστευτούμε την στιγμή που υπάρχουν και άλλες θρησκείες και γενικα στον κόσμο υπάρχει απάτη.
Διαβάζω για γενοκτονία, ή για ανθρώπους που πρέπει να θανατώνονται για την αμαρτία τους ως παραδειγματισμό.
18 If someone has a stubborn and rebellious son who does not obey his father and mother and will not listen to them when they discipline him, 19 his father and mother shall take hold of him and bring him to the elders at the gate of his town. 20 They shall say to the elders, “This son of ours is stubborn and rebellious. He will not obey us. He is a glutton and a drunkard.” 21 Then all the men of his town are to stone him to death. You must purge the evil from among you. All Israel will hear of it and be afraid.
εμενα η παλαια διαθηκη και η καινουργια μοιάζουν σαν 2 διαφορετικες θρησκείες.
