ευχαριστες σκεψεις...

την ωρα της κρισης την ωρα που η ψυχη ποναει και ειναι το μονο που σας βοηθαει και νιωθετε καλα και θελετε να το γραψετε μηπως βοηθησει και μενα?

Το μονο που με κανει καλα ειναι τα λεξοτανιλ μου!χοχο
Βασικα περνω τηλεφωνο και μιλαω με καποιο αγαπημενο προσωπο!αλλα πραγματικα εκεινη την ωρα εγω τουλαχιστον αδυνατω να κανω θετικες σκεψεις!Εσυ?

κ εγώ ακόμα προσπαθώ να το βρω!

xμ εγω θα παρω τηλ ενα φιλικο η αγαπημενο προσωπο και δεν θα μιλησω για αυτο που εχω παθει εκτος αν ειναι παρα παρα πολυ σοβαρο πχ και δεν αντεχω η καθομαι και πινω μια γουλια κρυο νερο και αν ειμαι σπιτι μου καθομαι σε μια καρεκλα και κλεινω τα ματια αυτα στη καλυτερη των περιπτωσεων δεν πετυχαινουν παντα...

Επισης ενα κρυο ντουζ με φερνει στα ισα μου!αλλα παιδια εμενα μου εχει τυχει να παθω κριση πανικου και μου εκανε εντυπωση πως παρολο που δεν φοβηθηκα καθολου παρ ολα αυτα ενοιωσα αυτο το κυμα και τον ηλεκτρισμο που διαπερναει ολο σου το σωμα!σας εχει τυχει?

οχι κυμα και ηλεκτρισμο ακομα οχι αλλα ολο και κατι περιεργο μ βγαινει καινουργιο..

κάτι σαν έντονο ρίγος;

ναι αυτο ακριβως αλλα χωρις να φοβαμαι!