Δεν αντεχω άλλο.

Θέλω τη βοήθεια σας. Το σκέφτηκα πολύ πριν γράψω για κάτι τέτοιο αλλά δεν αντεχω άλλο.. Έχω πρόβλημα με τους γονείς μου.. Μαλώνουμε συνέχεια και μόνιμα φταίω και καταλήγουμε σε μια δική.. Όπου είμαι ενοχή με πολλές κατηγορίες όπως κρίνουν. Σ αυτό περιλαμβάνονται βρισιές, προσβολές και απειλή για ξύλο. Με το πρόσχημα ότι είναι γονείς μου και έχουν κάθε δικαίωμα να μου κάνουν ότι θέλω και να μη μιλήσω ποτέ. Όπως λένε ντρέπονται για μένα επειδή καθυστέρησα να τελειώσω τη σχολή και τώρα την ολοκληρώνω και γίνονται ρεζίλι επειδή δουλεύω σε κατάστημα. Ξεκίνησαν να με απειλούν ότι θα έρθουν στη δουλειά μου να πουν στο διεύθυντη μου να με απολύσει επειδη άργησα να πάρω το πτυχίο μου και συνέχεια με διώχνουν από το σπίτι. Δε ξέρω που να βρω βοήθεια αλλά δεν αντεχω άλλο.. Κουράστηκα να κλαίω και να με πληγώνουν. Εχω έναν αδερφό που δεν παίρνει θέση να με υποστηρίξει. Για εκείνους είμαι το μαύρο πρόβατο. Ούτε τους φίλους μου θέλουν. Έφερα στο σπίτι τις φίλες μου να τις γνωρίσουν γιατί μου έλεγαν ότι δε θα μπορέσω να ξαναβγω έξω και ενώ έδειξαν να τις συμπαθούν χτες πάλι τα ίδια μου έλεγαν.Εχω φτάσει σε οριακό σημείο. Δεν αντέχουν τα νεύρα μου άλλο.. Όταν θέλουν κάποια εξυπηρέτηση με θυμούνται επειδή δε λέω όχι πότε σε σύγκριση με τον αδερφό μου. Ούτε τρώω ούτε να κοιμηθώ μπορώ. Δεν θέλω να πηγαίνω σπίτι γιατί ούτε γειά δε λέμε. Με βλέπουν και κοιτάνε από την άλλη με μίσος. Μόνο αν με βρίσουν νιώθουν καλά.. Και το κάνουν με αγάπη λένε γιατί είναι γονείς μου και τους νοιάζει για μένα και έχουν κάθε δικαίωμα επειδή μένω μαζί τους. Κι αν φύγω λένε πως θα τα καταφέρεις. Τι να κάνω? Σκέφτομαι να φύγω από το σπίτι αλλά φοβάμαι.

καλημερα.
για να φυγεις, πρεπει να εχεις ετοιμασει μια επομενη κατασταση.
σου φτανουν τα χρηματα σου να μενεις μονη;;
αν δεν σου φτανουν, προσπαθησε να βρεις καμια φιλη που να θελει συγκατοικηση και καντε το μαζι.
παντως μη φυγεις για να γυρνας στους δρομους.
προετοιμασου, πρωτα.
οσο γι αυτες τις βλακειες που σου λενε οτι θα ερθουν στην δουλεια να τους πουν οτι καθυστερησες στα μαθηματα, πες τους, ελατε να γελαει ο κοσμος.. ειναι γελοιοτητες αυτα που σου λενε.

Μπορώ και μόνη μου να το υποστηρίξω. Δε θα φύγω για να γυρίζω έξω. Να ηρεμήσω θέλω και βλέπω ότι μαζί τους δε μπορώ άλλο να μείνω. Δεν αντέχεται η κατάσταση. Σε μένα γυρνάει και εγώ πάω κάθε μέρα στο ίδιο σπίτι και υποφέρω μόνη μου. Κλαίω στο μπάνιο μέχρι να ξαναβγω πάλι και να κάνω ότι δεν έχω τίποτα. Με απειλούν με τη δουλειά γιατί λείπω από το σπίτι και πιστεύουν ότι δε θα ασχοληθω τώρα που έφτασα να τελειώσω ούτε να διοριστω. Και φοβάμαι ότι θα το κάνουν. Και θα ρεζιλευτω στους συναδέλφους.
Τωρα όσο για τα χρήματα έχουν την απαίτηση όταν πληρώνομαι να τους τα δίνω στο σπίτι για ότι έξοδα έχουν εκείνοι και εμένα να μου αφήνουν ένα μικρό ποσό κάτι σαν το χαρτζιλίκι στη βδομάδα.

Στέλλα, πολύ δύσκολο αυτό που περνάς.
Εχει γίνει μία παρανόηση ωστόσο. Δεν ανήκεις στους γονείς σου. Αυτό είναι μια παράλογη δηλωση των γονιών σου για να σε χειρίζονται όπως θέλουν. Δεν υπάρχει το ότι θέλουν κάνουν σε εσένα επειδή είσαι παιδί τους. Από τη στιγμή που έχεις ενηλικιωθεί εσύ διαλέγεις το δρόμο σου και δεν έχεις να δώσεις λογαριασμό σε κανέναν. Είναι χαζό να σου λένε σε μια τέτοια ηλικία (φαντάζομαι είσαι είκοσι κάτι) ότι είναι γονείς σου και άμα δεν κάνεις ότι σου λένε μπορεί να σε χτυπήσουν. Είναι τραγικό. Καταρχάς είναι παιδιάστικο (σου συμπεριφέρονται σαν 5χρονο) και κατα δεύτερον είναι πολύ κακοποιητικό. Είναι τραγικό να σου λένε τι να κάνεις και που να δουλέψεις. Επίσης γιατί τους δίνεις τον μισθό σου?? Εάν δεν πιστέψεις εσύ η ίδια ότι πλέον έχεις μεγαλώσει πολύ ώστε να σε κάνουν ότι θέλουν οι γονεις σου και εάν δεν πιστέψεις εσύ ότι πλέον είσαι μονάδα με κάθε δικαίωμα που ορίζει ο νόμος και η κοινωνία να κάνει ότι θέλει χωρίς να δίνει λογαριασμό, εάν δεν το πιστέψεις για να βάλεις όρια και να δεις καθαρά, οι γονείς σου θα συνεχίσουν να σε χειρίζονται.