Έχω κουραστεί

Έχω κουραστεί ψυχικά και το καταλαβαίνω μέσα μου 3 σχεδον χρόνια. Όσο πήγαινα στη σχολή μπορουσα να το καλύπτω. Τώρα έχω παρατήσει και αυτή αφού εξ αποστάσεως δεν έχω καμια όρεξη ουτε να παρακολουθώ.
Τελικά ουτε αυτή ήθελα... Δεν έχω τίποτα στη ζωή μου εδώ και χρόνια που να με γεμίζει πραγματικά,να βλεπω μέλλον.
Θέλω να αυτοκτονήσω. Είναι κάτι που έλεγα από μικρή. Τώρα πλέον το λέω και χωρίς να πλανταζω.
Ξέρω οτι θέλω ψυχολόγο αλλά δεν με ευνοούν οι καταστασεις που βρίσκομαι και δεν μου είναι ευκολο να το πω στους δικους μου... Δικαιολογίες φυσικά για να καλυψω το θάρρος που δεν βρίσκω για να πάω. Πιστεύω παντως οτι κάνω δουλειά με το μέσα μου, δεν τα αφήνω όλα έτσι.
Γ23
Τώρα σκέφτομαι απλά να αντί να πάρω το λεωφορείο για το πατρικό μου να πάρω οποιοδήποτε άλλο και να φύγω μακριά. Όνειρα εννοείται. Πολλοί θα το θέλαμε, το ξέρω.

να πας σε ψυχολογο που θα εμπιστευτεις χωρις να το πεις σε κανεναν γνωστο σου. δεν υπαρχει κανενας λογος για κατι τετοιο.
εισαι μικρη. με την βοηθεια ενος ειδικου θα δεις μεγαλη βελτιωση. γενικα μην προσπαθεις να λυσεις τα προβληματα σου μονη σου. τσαμπα κοπος και σπαταλη ενεργειας. εχουν εφευρει αλλοι πολυ πιο πριν απο εσενα τον τροχο. δεν μπορω να ξερω τι εχεις αλλα σιγουρα δεν το εχεις μονο εσυ.αυτοι οι ανθρωποι εχουν εκπαιδευτει για να βοηθανε αλλους σαν εσενα ωσπου να σταθουν μονοι τους. γενικα μην αφηνεις τα χρονια να περνουν χωρις να κανεις τις αλλαγες που θελεις!!

Quote:

---

Originally Posted by riama

Έχω κουραστεί ψυχικά και το καταλαβαίνω μέσα μου 3 σχεδον χρόνια. Όσο πήγαινα στη σχολή μπορουσα να το καλύπτω. Τώρα έχω παρατήσει και αυτή αφού εξ αποστάσεως δεν έχω καμια όρεξη ουτε να παρακολουθώ.
Τελικά ουτε αυτή ήθελα... Δεν έχω τίποτα στη ζωή μου εδώ και χρόνια που να με γεμίζει πραγματικά,να βλεπω μέλλον.
Θέλω να αυτοκτονήσω. Είναι κάτι που έλεγα από μικρή. Τώρα πλέον το λέω και χωρίς να πλανταζω.
Ξέρω οτι θέλω ψυχολόγο αλλά δεν με ευνοούν οι καταστασεις που βρίσκομαι και δεν μου είναι ευκολο να το πω στους δικους μου... Δικαιολογίες φυσικά για να καλυψω το θάρρος που δεν βρίσκω για να πάω. Πιστεύω παντως οτι κάνω δουλειά με το μέσα μου, δεν τα αφήνω όλα έτσι.
Γ23
Τώρα σκέφτομαι απλά να αντί να πάρω το λεωφορείο για το πατρικό μου να πάρω οποιοδήποτε άλλο και να φύγω μακριά. Όνειρα εννοείται. Πολλοί θα το θέλαμε, το ξέρω.

---

Καλησπέρα! Πες λίγο παραπάνω λεπτομέρειες αν θέλεις

Αγαπητή θεματοθέτρια,

όσο παράδοξο και να ακούγεται, πολλές φορές το να γνωρίζουμε και να μπλεκόμαστε σε πράγματα που δεν μας αρέσουν ή δεν θα μας γεμίζουν, μας φέρνει πολλές φορές όλο και πιο κοντά σε αυτό που μας γεμίζει. Γιατί μέσα από αυτά τα πράγματα μαθαίνουμε τι μας αρέσει και τι όχι. Ποια στοιχεία μας αρέσουν σε μία κατάσταση και τι διαφορετικά στοιχεία θα θέλαμε για την επόμενη κατάσταση.
Αλίμονο να βρίσκαμε ότι μας γέμιζε από μικρή ηλικία. Αλίμονο να επιτυγχάναμε σε όλα. Θα στερούμασταν πολύτιμη γνώση.

Επίσης, είναι πολύ σημαντικό να τρέφουμε ρεαλιστικές προσδοκίες από κάθε κατάσταση και να πηγαίνουμε βήμα βήμα.
Το να προσμένει κάποιος ότι μία επιλογή θα του αλλάξει όλη την ζωή και θα φέρει μονομιάς την ευτυχία ίσως δεν είναι πάντα μια τόσο ρεαλιστική προσδοκία. Αυτή η σκέψη λέγεται άσπρο-μαύρο.
Σημασία έχει πάντα να βρίσκεσαι ένα μικρό σκαλοπατάκι από αυτό που βρισκόσουν χθες.

Εσύ με τι πράγματα ασχολείσαι αυτό τον καιρό; Πώς είναι οι σχέσεις σου με τους άλλους; Τι φαντάζεσαι ότι θα σε ευχαριστούσε να ασχοληθείς;

'Ηρθα στο φοιτιτική μου εστία για να ξανασυναντήσω την δυστυχία που έκρυβα όσο ήμουν με τους γνωστους μου.
Δεν ένιωθα καλά με το να απαντήσω καθώς δεν βλέπω κανένα νόημα. Σας ευχαριστώ όμως για την ανταποκριση σας για να με κάνετε να νιώσω καλύτερα. Ξέρω ότι μαλλον αυτός θα ήταν ο σκοπος μου όταν το εγραψα αλλά δεν το πιστεύω.
Νιώθω όμως πολύ ασχημα αυτή τη στιγμή και ήθελα να μιλήσω... Προς απάντηση σας λοιπόν:
Ασχολούμε και δεν ασχολούμε με κάτι θα έλεγα γιατί κάνω πράγματα (σχολή θετικών επιστημών και προπονητική) αλλά δεν με αγγίζουν πια.
Όσους γνωστούς και να έχω είναι στιγμές που δεν νιώθω αποδεχτή. Κάποιες φορες νιώθω να μην τους θέλω και εγώ, σα να με γεμίζουν αγχος. Έχω 2 καλές φίλες από το σχολείο. Μια μικρή παρέα από τη σχολή. Κανεναν όμως δεν θα έπερνα ένα τηλ για να πω το προβλημα μου. Με τα αδέρφια μου καλά. Περαιτέρω σχέσεις (ερωτικές) δεν είχα ποτέ και ναι θα ήθελα να έχω έναν άνθρωπο δίπλα μου να με και να τον στηρίζω. Βεβαια τον τελευταίο καιρό με αγχώνει ο κόσμος, ακόμα και ο ένας αγνωστος στο δρόμο. Μπορώ και επικοινωνώ όμως εύκολα τελικά.
Δεν μπορώ να φανταστώ τίποτα που να με ευχαριστούσε να ασχοληθώ...
Αποφεύγω να μιλάω πιο συγκεκριμένα για μένα γιατί, πέρα από ότι το μετανιώνω μετά, φοβάμαι μην διαβαστεί από γνωστό (ερχομαι από μια κάπως κλειστή κοινωνία). Ομως θέλω να πω κάπου αυτό που με προβληματίζει τωρα... Ετοιμάζομαι να πάω στο βαφτήσι του ανηψιού μου κρυφά από τους γονείς μου, καθώς δεν δέχονται τον γαμπρό λόγω καταγωγής. Θέλω να πάω γιατί θέλω να βλέπω την αδερφή μου ευτυχισμένη. Τώρα όμως σκέφτηκα μήπως δεν την νοιάζει κιόλας, φοβαμαι μην της γίνω βάρος. Νοιώθω σαν χωρίς κανένα στήριγμα. Κλαίω μόνη σπίτι. Νομίζω πως κάνω χαζομάρες.
Μου αρέσει η χαρά. Μαζί με φίλους είμαι πάντα χαρούμενη γιατί δεν θέλω να κλαίγομαι, η ζωή είναι μικρή για προβλήματα. Αλλά δεν είμαι καλά.
Δεν χρειάζεται να απαντήσετε αν θέλετε, δεν ξέρω αν θα μπορέσω να απαντήσω σύντομα.
a tout a l' heure

Quote:

---

Originally Posted by riama

'Ηρθα στο φοιτιτική μου εστία για να ξανασυναντήσω την δυστυχία που έκρυβα όσο ήμουν με τους γνωστους μου.
Δεν ένιωθα καλά με το να απαντήσω καθώς δεν βλέπω κανένα νόημα. Σας ευχαριστώ όμως για την ανταποκριση σας για να με κάνετε να νιώσω καλύτερα. Ξέρω ότι μαλλον αυτός θα ήταν ο σκοπος μου όταν το εγραψα αλλά δεν το πιστεύω.
Νιώθω όμως πολύ ασχημα αυτή τη στιγμή και ήθελα να μιλήσω... Προς απάντηση σας λοιπόν:
Ασχολούμε και δεν ασχολούμε με κάτι θα έλεγα γιατί κάνω πράγματα (σχολή θετικών επιστημών και προπονητική) αλλά δεν με αγγίζουν πια.
Όσους γνωστούς και να έχω είναι στιγμές που δεν νιώθω αποδεχτή. Κάποιες φορες νιώθω να μην τους θέλω και εγώ, σα να με γεμίζουν αγχος. Έχω 2 καλές φίλες από το σχολείο. Μια μικρή παρέα από τη σχολή. Κανεναν όμως δεν θα έπερνα ένα τηλ για να πω το προβλημα μου. Με τα αδέρφια μου καλά. Περαιτέρω σχέσεις (ερωτικές) δεν είχα ποτέ και ναι θα ήθελα να έχω έναν άνθρωπο δίπλα μου να με και να τον στηρίζω. Βεβαια τον τελευταίο καιρό με αγχώνει ο κόσμος, ακόμα και ο ένας αγνωστος στο δρόμο. Μπορώ και επικοινωνώ όμως εύκολα τελικά.
Δεν μπορώ να φανταστώ τίποτα που να με ευχαριστούσε να ασχοληθώ...
Αποφεύγω να μιλάω πιο συγκεκριμένα για μένα γιατί, πέρα από ότι το μετανιώνω μετά, φοβάμαι μην διαβαστεί από γνωστό (ερχομαι από μια κάπως κλειστή κοινωνία). Ομως θέλω να πω κάπου αυτό που με προβληματίζει τωρα... Ετοιμάζομαι να πάω στο βαφτήσι του ανηψιού μου κρυφά από τους γονείς μου, καθώς δεν δέχονται τον γαμπρό λόγω καταγωγής. Θέλω να πάω γιατί θέλω να βλέπω την αδερφή μου ευτυχισμένη. Τώρα όμως σκέφτηκα μήπως δεν την νοιάζει κιόλας, φοβαμαι μην της γίνω βάρος. Νοιώθω σαν χωρίς κανένα στήριγμα. Κλαίω μόνη σπίτι. Νομίζω πως κάνω χαζομάρες.
Μου αρέσει η χαρά. Μαζί με φίλους είμαι πάντα χαρούμενη γιατί δεν θέλω να κλαίγομαι, η ζωή είναι μικρή για προβλήματα. Αλλά δεν είμαι καλά.
Δεν χρειάζεται να απαντήσετε αν θέλετε, δεν ξέρω αν θα μπορέσω να απαντήσω σύντομα.
a tout a l' heure

---

Θα σου πρότεινα να γίνεις χειρότερα, πριν γίνεις καλύτερα.