Νιώθω μόνος στον πλανήτη

Γεια σας .. θέλω να μπω αμέσως στο ψητό για να μην γίνω κουραστικός.. δεν θα μπω στην διαδικασία να μιλήσω για το παρελθόν μου γιατί θα με πάρει πολύ ..

Εδώ και καπιο καιρό τα τελευταία χρόνια νιώθω ότι δεν με ενδιαφέρει τίποτα και έπαψα να έχω ενδιαφέροντα .. όλοι έφυγαν από κοντά μου γιατί χωρίς να το θέλω η να μου κάναν κάτι χάθηκε το ενδιαφέρον μου για τους ανθρώπους μου τους φίλους μου .. το μόνο που έχω είναι η δουλειά μου για να μπορώ να ζήσω αν μπορούσα να το αποφύγω κ αυτό θα το έκανα .. δεν ξέρω τι μου συμβαίνει δεν ήμουν έτσι ..
Νιώθω ότι είμαι μόνος στον κόσμο χωρίς να νοιάζεται κανένας αν υπάρχω .. το τηλέφωνο μου σταμάτησε να χτυπά γιατί ποτέ δεν το σηκώνα για κανένα λόγο ..
Δεν ξέρω αν είναι αυτό κατάθλιψη η
Δεν έχω γνώσεις ιατρικές ...

Πήρα άδεια από την δουλειά μου και δεν πάω πουθενά ακόμα κ οι διακοπές μου φαίνονται αδιάφορες.. δεν ξέρω τι να κάνω έχω βαρεθεί την ζωή αυτή..

Να ρωτήσω κάτι; Τι σκεφτοσουν όταν χτυπούσε το τηλέφωνο ή το κουδούνι στην πόρτα; Εγώ φοβόμουν ή αγχωνομουν. Ακόμη κι όταν μιλούσα στο τηλέφωνο με φίλους αγχωνομουν τόσο που οι παλάμες μου μουσκευαν από τον ιδρώτα. Κι εγώ σιγά σιγά απομονώθηκα. Με την ψυχοθεραπεία κατάλαβα ότι παλιότερα απλά πίεζα τον εαυτό μου, προσπαθούσα να ικανοποιώ τους πάντες κλπ. Δεν κατάφερνα να ξεχωρίσω τι πραγματικά επιθυμώ να κάνω, με ποιον θέλω να βρεθώ και με ποιον όχι. Με την ψυχοθεραπεία δεν είναι ότι κοινωνικοποιηθηκα, αλλά τουλάχιστον κατάλαβα κάποια πράγματα για τον εαυτό μου για να μην ταλαιπωρουμαι και να κάνω πράγματα που με ευχαριστούν ακόμη και μόνος μου. Έχεις συμβουλευτεί ποτέ ψυχολόγο ή ψυχίατρο ψυχοθεραπευτή; Εγώ κατά καιρούς παίρνω αντικαταθλιπτικά γιατί έχω πρόβλημα και στον ύπνο, με βοηθάνε όσο αντέχω τις παρενεργειες. Νομίζω πως η ψυχοθεραπεία θα βοηθήσει.

αυμφωνώ, εφ όσον άρχισες να παρατηρείς τόσο μεγάλες αποκλίσεις από τον υγιή εαυτό σου, μια επαγγελματική συμβουλή από έναν ειδικό ψυχικής υγείας είναι απαραίτητη.
υπάρχει και αυτό που λέγεται "χαμογελαστή κατάθλιψη" ή αλλιώς high functioning depression.
φυσικά δεν κάνουμε διαγνώσεις μόνοι μας. ούτε στο φόρουμ φαντάζομαι να μπορεί κάποιος να σου πει τί έχεις.

Αμα εχεισ παιδι ειναι φυσιολογικο δε θεσ να μαμησεισ πλεον

Δεν εμπιστεύομαι ψυχιάτρους είναι πεταμένα λεφτά και θα σου πω γιατί ..
Πριν περίπου 5 χρόνια όταν ήμουν 17-18 είχα έναν φόβο το οποίο το ξεπέρασα μόνος μου .. φοβόμουν να βγω από το σπίτι μου δεν μπορούσα να.παω 5 μέτρα μακρυά .. είχα πάει σε 10 ψυχιάτρους και οι 10 μου βγάλανε από μια διάγνωση και διαφορετικά φάρμακα .. κάθε γιατρός δηλαδή δικιά του γνώμη και διάγνωση.. και με γέμισαν μια τσάντα φάρμακα ... Φυσικά δεν πείρα κανέναν φάρμακο και να που είμαι όρθιος και φηγαν όλα ... Τώρα το μόνο που με πιάνει είναι καμία κρίση πανικού ελαφριά που παιρναει γρήγορα και την αντιμετωπίζω αν έρθει πολύ σπάνια δηλαδή.. ποτέ μου δεν πήρα φάρμακο ψυχιατρικό και ούτε πρόκειται δεν θέλω να είμαι εξαρτημένος από τα φάρμακα γενικά δεν τα θέλω ..
Φυσικά άμα πας στον ψυΧιατρο και τίποτα να μην έχεις θα σου χορήγηση φάρμακα γιατί κ αυτοί πρέπει να.πουλησουν πώς θα γίνει ;; Κανένας δεν μοιάζετε για την υγεία σου είσαι εσύ κ ο εαυτό σου .. τουλάχιστον εγώ έτσι το βλέπω ..

Quote:

---

Originally Posted by user

αυμφωνώ, εφ όσον άρχισες να παρατηρείς τόσο μεγάλες αποκλίσεις από τον υγιή εαυτό σου, μια επαγγελματική συμβουλή από έναν ειδικό ψυχικής υγείας είναι απαραίτητη.
υπάρχει και αυτό που λέγεται "χαμογελαστή κατάθλιψη" ή αλλιώς high functioning depression.
φυσικά δεν κάνουμε διαγνώσεις μόνοι μας. ούτε στο φόρουμ φαντάζομαι να μπορεί κάποιος να σου πει τί έχεις.

---

Στη ζωή σου τώρα τι κάνεις; Με το φαγητό ποια η σχέση σου;

Quote:

---

Originally Posted by terhs88

Δεν εμπιστεύομαι ψυχιάτρους είναι πεταμένα λεφτά και θα σου πω γιατί ..
Πριν περίπου 5 χρόνια όταν ήμουν 17-18 είχα έναν φόβο το οποίο το ξεπέρασα μόνος μου .. φοβόμουν να βγω από το σπίτι μου δεν μπορούσα να.παω 5 μέτρα μακρυά .. είχα πάει σε 10 ψυχιάτρους και οι 10 μου βγάλανε από μια διάγνωση και διαφορετικά φάρμακα .. κάθε γιατρός δηλαδή δικιά του γνώμη και διάγνωση.. και με γέμισαν μια τσάντα φάρμακα ... Φυσικά δεν πείρα κανέναν φάρμακο και να που είμαι όρθιος και φηγαν όλα ... Τώρα το μόνο που με πιάνει είναι καμία κρίση πανικού ελαφριά που παιρναει γρήγορα και την αντιμετωπίζω αν έρθει πολύ σπάνια δηλαδή.. ποτέ μου δεν πήρα φάρμακο ψυχιατρικό και ούτε πρόκειται δεν θέλω να είμαι εξαρτημένος από τα φάρμακα γενικά δεν τα θέλω ..
Φυσικά άμα πας στον ψυΧιατρο και τίποτα να μην έχεις θα σου χορήγηση φάρμακα γιατί κ αυτοί πρέπει να.πουλησουν πώς θα γίνει ;; Κανένας δεν μοιάζετε για την υγεία σου είσαι εσύ κ ο εαυτό σου .. τουλάχιστον εγώ έτσι το βλέπω ..

---

Εγώ διαφωνώ λίγο με την άποψη σου αν και δεν έχω μεγάλη εμπειρία. Βιώνω τους τελευταίους μήνες αγχώδη διαταραχή. Νιώθω ήδη καλύτερα μου έχουν μείνει τα ψυχοσωματικά μόνο σχεδόν. Δεν παθαίνω πια κρίσεις πανικού. Μέσα στον πανικό μου πήγα και σε ψυχολόγο και σε ψυχίατρο και οι δύο μου είπαν ότι δεν είμαι για χάπια και ότι χρειάζομαι ψυχοθεραπεία. Κανένας δεν μου πρότεινε να πάρω χάπια να στρώσω πιο γρήγορα. Και οι δύο μου είπαν να το παλέψω μόνη και να σου πω την αλήθεια η ψυχανάλυση με βοηθάει κάπως αν και δεν έχω κάνει πολλές συνεδρίες αλλά πραγματικά νιώθω ότι την σκληρή δουλειά την κάνω εγώ. Παρόλα αυτά με βοηθάει πολύ και ο ειδικός οπότε δεν είναι απόλυτο ότι τα χρήματα [emoji389] είναι πεταμένα .

Συμφωνώ με Ευθυμία...και εγώ στις πρώτες συνεδρίες με ψυχίατρο δε μου είπε τίποτα για αγωγή. Όταν όμως δεν την πάλευα με τη διαταραχή, εν τέλει μου το πρότεινε...

Quote:

---

Originally Posted by erimitis44

Συμφωνώ με Ευθυμία...και εγώ στις πρώτες συνεδρίες με ψυχίατρο δε μου είπε τίποτα για αγωγή. Όταν όμως δεν την πάλευα με τη διαταραχή, εν τέλει μου το πρότεινε...

---

Εμένα ο ψυχίατρος μου είπε ότι γενικά αυτοί δεν προτείνουν χάπια παρά μόνο αν το ζητήσει ο πελάτης. Αν δεν αντέχει δηλαδή ο ασθενής.

Quote:

---

Originally Posted by terhs88

Δεν εμπιστεύομαι ψυχιάτρους είναι πεταμένα λεφτά και θα σου πω γιατί ..
Πριν περίπου 5 χρόνια όταν ήμουν 17-18 είχα έναν φόβο το οποίο το ξεπέρασα μόνος μου .. φοβόμουν να βγω από το σπίτι μου δεν μπορούσα να.παω 5 μέτρα μακρυά .. είχα πάει σε 10 ψυχιάτρους και οι 10 μου βγάλανε από μια διάγνωση και διαφορετικά φάρμακα .. κάθε γιατρός δηλαδή δικιά του γνώμη και διάγνωση.. και με γέμισαν μια τσάντα φάρμακα ... Φυσικά δεν πείρα κανέναν φάρμακο και να που είμαι όρθιος και φηγαν όλα ... Τώρα το μόνο που με πιάνει είναι καμία κρίση πανικού ελαφριά που παιρναει γρήγορα και την αντιμετωπίζω αν έρθει πολύ σπάνια δηλαδή.. ποτέ μου δεν πήρα φάρμακο ψυχιατρικό και ούτε πρόκειται δεν θέλω να είμαι εξαρτημένος από τα φάρμακα γενικά δεν τα θέλω ..
Φυσικά άμα πας στον ψυΧιατρο και τίποτα να μην έχεις θα σου χορήγηση φάρμακα γιατί κ αυτοί πρέπει να.πουλησουν πώς θα γίνει ;; Κανένας δεν μοιάζετε για την υγεία σου είσαι εσύ κ ο εαυτό σου .. τουλάχιστον εγώ έτσι το βλέπω ..

---

Ξέρεις ποιο είναι το θέμα με την κοσμοθεωρία σου; Ότι είναι αδύνατο να αφήσεις κάποιον να σε βοηθήσει, είτε γιατρό είτε ψυχολόγο είτε κάποιον άλλον αφού δεν εμπιστεύεσαι κανέναν. Το παράδειγμα με τους ψυχιάτρους περισσότερο αποδεικνύει το φαινόμενο της αυτοεκπληρούμενης προφητείας, δηλαδή πήγες σε δέκα ψυχιάτρους για να επιβεβαιώσεις τη θεωρία που ήδη είχες. Πίστεψε με το ίδιο θα συμβεί και αν πας σε δερματολόγους, ορθοπεδικούς οπότε πόσο μάλλον όταν πρόκειται για ψυχικής φύσεως ζήτημα. Εγώ είχα ξεκινήσει ψυχοθεραπεία σε ψυχίατρο ψυχοθεραπευτή χωρίς χάπια παρόλο που η ψυχολογική κατάσταση μου δεν ήταν ιδιαίτερα καλή. Ξεκίνησα χάπια όταν ήμουν χάλια από κάποια γεγονότα που με στρεσαραν πολύ και μου προκάλεσαν πλήρη αϋπνία και κατάθλιψη ένα χρόνο μετά την έναρξη της ψυχοθεραπείας. Άρα θέλω να πω ότι εξαρτάται από τον γιατρό και τι συμφωνία θα κάνεις, μπορείς να του πεις ότι θες να κάνεις μόνο ψυχοθεραπεία ή να πας σε ψυχολόγο που δεν γράφει φάρμακο έτσι κι αλλιώς. Γενικά μιλώντας, τέσσερα χρόνια μετά, μπορώ να πω ότι με έχει βοηθήσει η ψυχοθεραπεία. Αν βγάλεις αυτή την επιλογή δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι που θα σε βοηθήσει να βρεις ενδιαφέρον στη ζωή. Νομίζω είναι βασικό να καταλάβεις γιατί αισθάνεσαι έτσι αλλιώς πώς θα το αντιμετωπίσεις;

Είναι όλα στο μυαλό σου σου δίνει την ψευδαίσθηση ότι σε βοηθάει.. τον εαυτό σου δεν το ξέρει κανένας καλύτερα μόνο εσύ και εσύ είσαι ο ιατρός της ψυχή σου κ όχι ο ψυχίατρος.. αυτός θα σου πει τι λέει η επιστήμη και πια είναι τα στατιστικά του σύμφωνα με την εμπειρία του από άλλους ασθενείς που δεν σχετίζονται με εσένα γιατί κάθε άνθρωπος και η ψυχή είναι διαφορετικοι μόνο μοιάζουμε σαν εικόνα όλα τα άλλα είναι διαφορετικα ..
Οι γιατροί γενικά από όλες της ειδικότητες με μια μικρή εξαίρεση είναι χορηγοί της φαρμακοβιομηχανίας και δεν σχετίζονται με την υγεία σου απλά σου δίνουν την ψευδαίσθηση ότι θεράπευεσαι γι'αυτό κ κανένα φάρμακο δεν σε κάνει καλά χωρίς να τα παίρνεις της περισσότερες φορές συνέχεια η κ για εφόρου ζωής πχ ο καρκίνος και πολλές άλλες ασθένειες.. κ αυτό γίνετε όχι ότι δεν υπάρχει επιστήμη για να βρεθεί λύση αλλά για να μπορεί η βιομηχανία να επιβιώσει γιατί παίζονται πολλά δις στην πλάτη μας ..

Η μόνη λύση για να είσαι καλά είναι να μην αρρωστήσεις και πέσεις στα χέρια τους ..

Quote:

---

Originally Posted by Ευθυμία

Εγώ διαφωνώ λίγο με την άποψη σου αν και δεν έχω μεγάλη εμπειρία. Βιώνω τους τελευταίους μήνες αγχώδη διαταραχή. Νιώθω ήδη καλύτερα μου έχουν μείνει τα ψυχοσωματικά μόνο σχεδόν. Δεν παθαίνω πια κρίσεις πανικού. Μέσα στον πανικό μου πήγα και σε ψυχολόγο και σε ψυχίατρο και οι δύο μου είπαν ότι δεν είμαι για χάπια και ότι χρειάζομαι ψυχοθεραπεία. Κανένας δεν μου πρότεινε να πάρω χάπια να στρώσω πιο γρήγορα. Και οι δύο μου είπαν να το παλέψω μόνη και να σου πω την αλήθεια η ψυχανάλυση με βοηθάει κάπως αν και δεν έχω κάνει πολλές συνεδρίες αλλά πραγματικά νιώθω ότι την σκληρή δουλειά την κάνω εγώ. Παρόλα αυτά με βοηθάει πολύ και ο ειδικός οπότε δεν είναι απόλυτο ότι τα χρήματα [emoji389] είναι πεταμένα .

---

Εμένα με βοηθάνε τα φάρμακα, χωρίς αυτά θα ήμουν με στο άγχος στην σκέψη και στο πανικό, για την ακρίβεια με βοηθάει το 1 από τα 3 χάπια που παίρνω στάνταρ. Έχω να επισκεφτώ ψυχίατρο πάνω από 1 χρόνο γιατί η δική μου ψυχίατρος έφυγε από την περιοχή μου και πέρα από το ψυχίατρο του νοσοκομείου δεν υπάρχει άλλος, αλλά εκεί δεν μπορώ να πάω, δεν θέλω να το μάθουν άλλοι!

Quote:

---

Originally Posted by terhs88

Δεν εμπιστεύομαι ψυχιάτρους είναι πεταμένα λεφτά και θα σου πω γιατί ..
Πριν περίπου 5 χρόνια όταν ήμουν 17-18 είχα έναν φόβο το οποίο το ξεπέρασα μόνος μου .. φοβόμουν να βγω από το σπίτι μου δεν μπορούσα να.παω 5 μέτρα μακρυά .. είχα πάει σε 10 ψυχιάτρους και οι 10 μου βγάλανε από μια διάγνωση και διαφορετικά φάρμακα .. κάθε γιατρός δηλαδή δικιά του γνώμη και διάγνωση.. και με γέμισαν μια τσάντα φάρμακα ... Φυσικά δεν πείρα κανέναν φάρμακο και να που είμαι όρθιος και φηγαν όλα ... Τώρα το μόνο που με πιάνει είναι καμία κρίση πανικού ελαφριά που παιρναει γρήγορα και την αντιμετωπίζω αν έρθει πολύ σπάνια δηλαδή.. ποτέ μου δεν πήρα φάρμακο ψυχιατρικό και ούτε πρόκειται δεν θέλω να είμαι εξαρτημένος από τα φάρμακα γενικά δεν τα θέλω ..
Φυσικά άμα πας στον ψυΧιατρο και τίποτα να μην έχεις θα σου χορήγηση φάρμακα γιατί κ αυτοί πρέπει να.πουλησουν πώς θα γίνει ;; Κανένας δεν μοιάζετε για την υγεία σου είσαι εσύ κ ο εαυτό σου .. τουλάχιστον εγώ έτσι το βλέπω ..

---

δεν μιλάω για φάρμακα, μιλάω για συμβουλή. να μιλήσεις, να βρεις τη ρίζα του προβλήματος.

Η ρίζα του προβλήματος είναι στην εφηβική μου ηλικία και δεν θα αλλάξει κάτι αν το πω στον ψυχίατρο να το εξαφάνιση..
Είχα προβλήματα οικογενειακά με βάλαν σε ίδρυμα γιατί χώρισαν οι γονείς μου και η μάνα μου δεν μπορούσε να τα βγάλει πέρα με 3 παιδιά και έπρεπε δύο από εμάς να μπούμε .. πέρασα ωραία παιδικά χρόνια στην Εκάλη αλλά μου έλειπε πάντα η οικογενειακή ζεστασιά δεν συγκρίνεται με τίποτα.. έκατσα μέσα 8 χρόνια και το σπίτι το έβλεπα μόνο σαββατοκύριακα ..
Και μετά ακολούθησαν άλλα προβλήματα στα λέω συνοπτικά γιατί μπορώ να σου γράψω τόμους ολόκληρους για την ζωή μου..

Δεν κατηγορώ κανέναν ούτε τον πατέρα μου αλλά ούτε την μητέρα μου ..
Έλεγα στον εαυτό μου να το αφήσω στην άκρη σαν μια μαύρη σελίδα της ζωής μου αλλά όλα αυτά μου γυρνάνε στο μυαλό..
Παίζει πολύ μεγάλο ρόλο η ψυχική υγεία ενως παιδιού καλύτερα να μην γεννιούνται αν καταστρέφονται όταν είναι αγνά..
Δεν μπορεί κανένας επιστήμονας να με γιατρέψει είναι χαρακιά στην ψυχή.μου...

Την ρίζα του προβλήματος μου έχει ριζώσει πολύ βαθιά μέσα μου δεν μπορεί να βγει ..

Λέω στον εαυτό μου να μην κάνω παιδιά γιατί αν δεν είμαι πολύ σίγουρος για το μέλλον τους ..
Κ έτσι η ζωή μου περνάει αδιάφορη

Quote:

---

Originally Posted by user

δεν μιλάω για φάρμακα, μιλάω για συμβουλή. να μιλήσεις, να βρεις τη ρίζα του προβλήματος.

---

Quote:

---

Originally Posted by terhs88

Η ρίζα του προβλήματος είναι στην εφηβική μου ηλικία και δεν θα αλλάξει κάτι αν το πω στον ψυχίατρο να το εξαφάνιση..
Είχα προβλήματα οικογενειακά με βάλαν σε ίδρυμα γιατί χώρισαν οι γονείς μου και η μάνα μου δεν μπορούσε να τα βγάλει πέρα με 3 παιδιά και έπρεπε δύο από εμάς να μπούμε .. πέρασα ωραία παιδικά χρόνια στην Εκάλη αλλά μου έλειπε πάντα η οικογενειακή ζεστασιά δεν συγκρίνεται με τίποτα.. έκατσα μέσα 8 χρόνια και το σπίτι το έβλεπα μόνο σαββατοκύριακα ..
Και μετά ακολούθησαν άλλα προβλήματα στα λέω συνοπτικά γιατί μπορώ να σου γράψω τόμους ολόκληρους για την ζωή μου..

Δεν κατηγορώ κανέναν ούτε τον πατέρα μου αλλά ούτε την μητέρα μου ..
Έλεγα στον εαυτό μου να το αφήσω στην άκρη σαν μια μαύρη σελίδα της ζωής μου αλλά όλα αυτά μου γυρνάνε στο μυαλό..
Παίζει πολύ μεγάλο ρόλο η ψυχική υγεία ενως παιδιού καλύτερα να μην γεννιούνται αν καταστρέφονται όταν είναι αγνά..
Δεν μπορεί κανένας επιστήμονας να με γιατρέψει είναι χαρακιά στην ψυχή.μου...

Την ρίζα του προβλήματος μου έχει ριζώσει πολύ βαθιά μέσα μου δεν μπορεί να βγει ..

Λέω στον εαυτό μου να μην κάνω παιδιά γιατί αν δεν είμαι πολύ σίγουρος για το μέλλον τους ..
Κ έτσι η ζωή μου περνάει αδιάφορη

---

Αν ήσουν τόσο σίγουρος ότι τίποτα δεν μπορεί να βοηθήσει γιατί έκανες την ανάρτηση; Είτε το πιστεύεις είτε όχι ένα μέρος σου θέλει να κάνει κάτι για να το αντιμετωπίσεις όσο δύσκολο κι αν είναι. Δεν ξέρω αν η ψυχοθεραπεία θα είναι η λύση για να πας παρακάτω από τη στιγμή που βγάζεις τέτοια άρνηση. Η ψυχοθεραπεία είναι κυρίως η δημιουργία μιας σχέσης κι όχι η επιστημονική ενημέρωση του ασθενούς για την ασθένεια του. Αυτό που αποφεύγουμε είναι αυτό που πρέπει να πέσουμε με τα μούτρα πάνω του και να το αντιμετωπίσουμε. Εσύ απλά αντιστέκεσαι, συντηρείς το τραύμα.