Σχέση και ορια

Ποιο το όριο πιστεύετε που αν το περάσει ο άλλος είναι κόκκινη κάρτα; Τι εννοώ.
Ο θυμός είναι ένα ανθρώπινο συναίσθημα. Ποιο το όριο λοιπόν μεταξύ υγειους εκφράσης του και οριστικού χωρισμού; Δεν αναφέρομαι σε εμφυλη βία. Μιλάω καθαρά και μόνο για νευρικούς ανθρώπους. Μπορεί να είναι γυναίκα ο εκφραστής. Πχ. (Πραγματικο περιστατικό) τσακωνεστε με αφορμή μια ζημιά στη δουλειά, στο σπίτι, και σε βρίζει χωρίς να σκεφτεί τι λέει και φεύγει. Εσύ απο νεύρα σπας πράγματα.
Προσωπικά πιστεύω ότι δεν γίνεται να μην θυμώνεις αλλά μπορείς να χειριστεί τον τρόπο που το εκφράζεις. Όσο και να το ελέγχεις όμως, δεν είναι κουραστικό για μια σχέση; Η μήπως είναι ουτοπία να είναι ένα ζευγαρι μέσα στα μέλια όλη την ώρα.

Δεν καταλαβαίνω ακριβώς πως το εννοείς, αλλά με το που νιώσει κάποιος επιθετικότητα πρέπει να την κάνει

Ναι μπορεί να τα μπέρδεψα και να μην τονεξεφρασα σωστά. Συγγνώμη. Δεν εννοώ να έχεις νεύρα. Πολλοί μέσα σε μια σχέση λέμε έλα μωρέ έτσι είναι οι σχέσεις. Τσακωνεσαι τα βρίσκεις, η καθημερινή ζωή φέρνει τσακωμούς κάνε υπομονή. Συμφωνώ. Αλλά αυτή η υπομονή που πρέπει να σταματήσει; Γι'αυτό ήθελα να το διαχωρίσω από την κακοποίηση γιατί εκεί μιλάμε για άλλο πράγμα. Μιλάω καθαρά για σημάδια ότι η σχέση αυτή ας πούμε δεν τραβάει, είναι τοξική, μέχρι ποιο σημείο δεχόμαστε τις παραξενιές του άλλου κτλ.

Ε είναι πολύ γενικό έτσι. Και εγώ θα κατέβασω καντήλια στον δικό μου αλλά δεν έχουμε πρόβλημα στη σχέση μας.

Γενικά αν πέφτουν πολλές βρισιές κλπ δεν ξέρω κατά πόσο μπορεί να χαρακτηριστεί υγιής μια σχέση