Οι γονείς μου δεν τα πάνε καλά
Γεια σε όλους! Μέσα σε όλα τα ψυχολογικά μου προβλήματα, τον τελευταίο καιρό έχω παρατηρήσει ότι η σχέση των γονιών μου δεν είναι καλή, αν όχι χείριστη...
Θα μου πεις..δεν το έβλεπες παλιότερα; Ίσως να το έβλεπα και να μην το αντιλαμβανομουν είτε να έχει οξυνθεί τον τελευταίο καιρό. Βασικά ανέκαθεν απορούσα πως σύναψαν σχέση αυτοί οι δύο άνθρωποι, εκτός κι αν κάτι άλλαξε στην πορεία.
Για να γίνω πιο σαφής, ο πατέρας μου είναι ένα φουλ κοινωνικό άτομο, πιάνει κουβέντα με τους πάντες, έχει φίλους και βγαίνει ενώ η μάνα μου το ακριβώς αντίθετο. Ούτε φίλες εκτός κι αν βγει περιστασιακά με μαμάδες φίλων της αδερφής μου, αλλιώς πηγαίνει στη γιαγιά μου τα σαββατοκύριακα.
Παλιότερα είχε περάσει κάποιες κρίσεις πανικού λόγω φοβίας για τις ημικρανίες που είχε και όπως μου είπε η ψυχολόγος που πήγαινα, σίγουρα αυτό επηρέασε και εμένα στο να πάθω το ίδιο κάποια χρόνια αργότερα. Νομίζω πως δυστυχώς ο χαρακτήρας μου μοιάζει αρκετά με αυτό της μάνας μου και τον τελευταίο καιρό προσπαθώ να το διορθώσω όσο μπορώ, ωστόσο αυτό με κάνει να παίρνω μερικές φορές το μέρος του πατέρα μου στους καυγάδες και ίσως δεν είναι τόσο σωστό εκ μέρους μου..
Τέλος πάντων...Όταν είμαι πότε με τον ένα ή πότε με τον άλλο, πέφτουν κατηγορίες εκατέρωθεν και έρχομαι σε δύσκολη θέση. Και οι δύο έχουν δίκιο με τον τρόπο τους η αλήθεια είναι αλλά δεν ξέρω τι μπορώ να κάνω εγώ σαν γιος τους σε αυτό. Μέσα σε όλες τις ανασφάλειες που έχω, τον τελευταίο καιρό έχω και αυτό να με ταλανίζει κάποιες στιγμές. Μάλιστα σήμερα ο πατέρας μου είπε ότι αν ήταν άλλος θα την είχε χωρίσει και αυτό με έκανε να προβληματιστω ακόμα περισσότερο...
Αυτά, δεν ξέρω έχω μπερδευτεί πλήρως
