Νιώθω πως βιώνω mobbing

Καλησπέρα.
Δεν ξέρω εάν είναι η σωστή ενότητα ούτως ώστε να τα γράψω, αλλά είχα ανάγκη να τα πω κάπου.
Εδώ και 1.5 μήνα εργάζομαι ως πωλητής, στο αεροδρόμιο του νησιού μου.
Είμαστε τρεις στο κατάστημα. Έχουν διαχωριστεί οι βάρδιες μας καθημερινά σε 2 οκτάωρα. Ο καθένας μόνος του στη κάθε βάρδια κι ο άλλος ρεπό.
Όταν ξεκίνησα, ήταν μόνη της η συνάδελφος.
Ύστερα από δυο εβδομάδες από εμένα, ξεκίνησε κι ένας νεαρός.

Νιώθω πως βιώνω ψυχολογικό πόλεμο κυρίως από τη συνάδελφο και ότι προσπαθεί να μου κάνει gaslighting.
Στην εργοδοσία μας, μιλάει άσχημα για μένα πίσω από τη πλάτη μου. Προσπαθεί να μου καταλογίσει σφάλματα που δεν έκανα. Προσπαθεί να με πείσει πως μπερδεύομαι, πως δεν λειτουργώ καλά νοητικά αλλά δεν τα καταφέρνει. Διαρκώς προσπαθεί να μαθαίνει για την προσωπική μου ζωή και ότι είμαστε φίλοι, αλλά σε άλλες στιγμές μου πετάει ότι δεν με εμπιστεύεται.
Κουτσομπολεύει συνεχώς τον νεαρό συνάδελφο και τον κακολογεί κι από τότε σταμάτησα να της μιλάω για το τι κάνω γενικότερα στη ζωή μου, αν και πετάει τυράκια ώστε να μαθαίνει, που πάλι δεν τα καταφέρνει.
Κάνει επίκληση στο συναίσθημα λέγοντας πόσο δύσκολα περνάει αλλά και έχει περάσει στη ζωή της.
Δεν παραδέχεται ότι είναι υπεύθυνη του καταστήματος. Φτιάχνει η ίδια το πρόγραμμα με τις βάρδιες κάθε εβδομάδα και σε εκείνην και τον νεαρό συνάδελφο προσπαθεί να βάζει διήμερα ρεπό και σταθερές βάρδιες, ενώ σε μένα μου ρίχνει τα "αποφάγια" τους.
Χτες στο ρεπό μου, μου τηλεφώνησε εκείνη να μου ρίξει την ευθύνη πάλι για λάθη που δεν έκανα και όταν της ύψωσα λίγο τη φωνή, φάνηκε να μπερδεύευεται.


Ο νεαρός συνάδελφος, στον κόσμο του. Αναισθησία, ανευθυνότητα, τεμπελιά. Κάνει απανωτά λάθη και αργεί να μας αλλάξει στη βάρδια όταν έχει αυτός, από μισάωρα και τρία τέταρτα με δικαιολογίες όπως "έχω να βάλω πλυντήριο τώρα, σόρρυ" ή και "μαγειρεύω τώρα, δεν μπορώ να πιάσω δουλειά, θα αργήσω".
Κάποιες φορές έχει έρθει μεθυσμένος.

Είμαι σε ένα τοξικό περιβάλλον και ψάχνω κρυφά για να μεταπηδήσω σε άλλη εργασία.
Νιώθω ότι από τη σπέκουλα της συναδέλφου, πως θα με απολύσουν.
Νιώθω μόνος και απροστάτευτος σε αυτή τη δουλειά, καμιά αίσθηση ομαδικότητος.

Καλημέρα.

Έχεις προσπαθήσει να μιλήσεις στους συναδέλφους σου με τρόπο; Αν ο νεαρός είναι σε φάση YOLO, ζαμαν φου κι απάνω τούρλα, έχεις προσπαθήσει να τον ψυχολογήσεις λίγο και να του πεις κάτι τύπου "Σε καταλαβαίνω ρε μλάκα ότι είχες βγει χθες, αλλά μη το γμάς κι εντελώς, είχα σήμερα κανονίσει κάτι να κάνω, προσπάθησε να είσαι στην ώρα σου"
Με την άλλη συνάδελφο δεν έχω καταλάβει, έχει επίσημα ρόλο υπεύθυνης ή σαν πιο παλιά έχει περισσότερες αρμοδιότητες και το ελεύθερο να σας συμβουλεύει; Σας το έχει πει κάποιος από την εργοδοσία αυτό; Θεωρείς ότι επίτηδες σε μπουρδουκλώνει και γιατί; Μήπως της είχες δείξει ένα πρόσωπο αφελές και υπερέβει τα όρια και τώρα που της ύψωσες λίγο τη φωνή ξαφνιάστηκε; Θέσε τα όριά σου λοιπόν όπως ήδη κάνεις, απλά πιο σταθερά και ξεκάθαρα. Αφού είναι τυπος που προσπαθεί να σου πιάνει την πάρλα, παίξ'το κι εσύ ότι τη συζητάς, αλλά για τα της δουλειάς και δώς της να καταλάβει ότι δεν την παίρνει να κάνει βλακείες.

Η εργοδοσία που λες, είναι κάπου απόμακρα ή έχει ενεργό ρόλο στη καθημερινότητά σας; Είναι κάποια εταιρεία, κάποιος άνθρωπος με συγκεκριμένο τίτλο ή τι;

Quote:

---

Originally Posted by spiros.k

Καλησπέρα.
Δεν ξέρω εάν είναι η σωστή ενότητα ούτως ώστε να τα γράψω, αλλά είχα ανάγκη να τα πω κάπου.
Εδώ και 1.5 μήνα εργάζομαι ως πωλητής, στο αεροδρόμιο του νησιού μου.
Είμαστε τρεις στο κατάστημα. Έχουν διαχωριστεί οι βάρδιες μας καθημερινά σε 2 οκτάωρα. Ο καθένας μόνος του στη κάθε βάρδια κι ο άλλος ρεπό.
Όταν ξεκίνησα, ήταν μόνη της η συνάδελφος.
Ύστερα από δυο εβδομάδες από εμένα, ξεκίνησε κι ένας νεαρός.

Νιώθω πως βιώνω ψυχολογικό πόλεμο κυρίως από τη συνάδελφο και ότι προσπαθεί να μου κάνει gaslighting.
Στην εργοδοσία μας, μιλάει άσχημα για μένα πίσω από τη πλάτη μου. Προσπαθεί να μου καταλογίσει σφάλματα που δεν έκανα. Προσπαθεί να με πείσει πως μπερδεύομαι, πως δεν λειτουργώ καλά νοητικά αλλά δεν τα καταφέρνει. Διαρκώς προσπαθεί να μαθαίνει για την προσωπική μου ζωή και ότι είμαστε φίλοι, αλλά σε άλλες στιγμές μου πετάει ότι δεν με εμπιστεύεται.
Κουτσομπολεύει συνεχώς τον νεαρό συνάδελφο και τον κακολογεί κι από τότε σταμάτησα να της μιλάω για το τι κάνω γενικότερα στη ζωή μου, αν και πετάει τυράκια ώστε να μαθαίνει, που πάλι δεν τα καταφέρνει.
Κάνει επίκληση στο συναίσθημα λέγοντας πόσο δύσκολα περνάει αλλά και έχει περάσει στη ζωή της.
Δεν παραδέχεται ότι είναι υπεύθυνη του καταστήματος. Φτιάχνει η ίδια το πρόγραμμα με τις βάρδιες κάθε εβδομάδα και σε εκείνην και τον νεαρό συνάδελφο προσπαθεί να βάζει διήμερα ρεπό και σταθερές βάρδιες, ενώ σε μένα μου ρίχνει τα "αποφάγια" τους.
Χτες στο ρεπό μου, μου τηλεφώνησε εκείνη να μου ρίξει την ευθύνη πάλι για λάθη που δεν έκανα και όταν της ύψωσα λίγο τη φωνή, φάνηκε να μπερδεύευεται.


Ο νεαρός συνάδελφος, στον κόσμο του. Αναισθησία, ανευθυνότητα, τεμπελιά. Κάνει απανωτά λάθη και αργεί να μας αλλάξει στη βάρδια όταν έχει αυτός, από μισάωρα και τρία τέταρτα με δικαιολογίες όπως "έχω να βάλω πλυντήριο τώρα, σόρρυ" ή και "μαγειρεύω τώρα, δεν μπορώ να πιάσω δουλειά, θα αργήσω".
Κάποιες φορές έχει έρθει μεθυσμένος.

Είμαι σε ένα τοξικό περιβάλλον και ψάχνω κρυφά για να μεταπηδήσω σε άλλη εργασία.
Νιώθω ότι από τη σπέκουλα της συναδέλφου, πως θα με απολύσουν.
Νιώθω μόνος και απροστάτευτος σε αυτή τη δουλειά, καμιά αίσθηση ομαδικότητος.

---

Καλημερα !

Φανταζομαι θα υπαρχει καποιος πανω απο την υπευθυνη ,σε αυτον εχεις μιλησει για την κατσταση που επικρατει ?
Στο τυπο που ειναι στον κοσμο του τι να πεις απο την στιγμη που ερχεται και μεθυσμενος στην δουλεια ..

Σε εκείνον θα απευθυνθείς και θα πεις ακριβως οπως εχει η εικονα της επιχείρησης ..Ειναι αντιεπαγγελματικο τελειως το προγραμμα με τα ρεπο και κανονικα παει κυλιόμενο ωστε οταν συμπληρωθει ο μηνιαίως κυκλος ΟΛΟΙ οι υπαληλοι να εχουν παρει ακριβως τα ιδια και φυσικα με τον ιδιο τροπο (2μερα ).

Μονος σου δεν θα βγαλεις ακρη απο την στιγμη που δεν υπαρχει σεβασμος και κατανοηση και μαλιστα σου ζηταει και τα ρεστα ...

Quote:

---

Originally Posted by Sonia

Καλημέρα.

Έχεις προσπαθήσει να μιλήσεις στους συναδέλφους σου με τρόπο; Αν ο νεαρός είναι σε φάση YOLO, ζαμαν φου κι απάνω τούρλα, έχεις προσπαθήσει να τον ψυχολογήσεις λίγο και να του πεις κάτι τύπου "Σε καταλαβαίνω ρε μλάκα ότι είχες βγει χθες, αλλά μη το γμάς κι εντελώς, είχα σήμερα κανονίσει κάτι να κάνω, προσπάθησε να είσαι στην ώρα σου"
Με την άλλη συνάδελφο δεν έχω καταλάβει, έχει επίσημα ρόλο υπεύθυνης ή σαν πιο παλιά έχει περισσότερες αρμοδιότητες και το ελεύθερο να σας συμβουλεύει; Σας το έχει πει κάποιος από την εργοδοσία αυτό; Θεωρείς ότι επίτηδες σε μπουρδουκλώνει και γιατί; Μήπως της είχες δείξει ένα πρόσωπο αφελές και υπερέβει τα όρια και τώρα που της ύψωσες λίγο τη φωνή ξαφνιάστηκε; Θέσε τα όριά σου λοιπόν όπως ήδη κάνεις, απλά πιο σταθερά και ξεκάθαρα. Αφού είναι τυπος που προσπαθεί να σου πιάνει την πάρλα, παίξ'το κι εσύ ότι τη συζητάς, αλλά για τα της δουλειάς και δώς της να καταλάβει ότι δεν την παίρνει να κάνει βλακείες.

Η εργοδοσία που λες, είναι κάπου απόμακρα ή έχει ενεργό ρόλο στη καθημερινότητά σας; Είναι κάποια εταιρεία, κάποιος άνθρωπος με συγκεκριμένο τίτλο ή τι;

---

Καλησπέρα.
Δυστυχώς η εργοδοσία είναι απόμακρα. Εδρεύει στην Αθήνα. Επικοινωνούμε μαζί της σε ομαδική στο Viber καθημερινώς.
Σε ένα σύντομο τηλέφωνο που είχα με τον HR πριν λίγες μέρες, ακούστηκε η εργοδότρια να του μιλά απότομα και άσχημα. (Έχουμε δύο εργοδότες).
Αυτό με μποκάρει να μιλήσω και στον HR αλλά και στους εργοδότες να μιλήσω για το τι συμβαίνει.
Σε ένα μήνυμα της εργοδότριας, είδα πως η συνάδελφος είναι υπεύθυνη καταστήματος. Η ίδια λέει "δεν είμαι υπεύθυνη, μια απλή πωλήτρια είμαι!".


Νιώθω πως ζηλεύει, αλλά δεν ξέρω γιατί το κάνει. Που είμαι νεότερος και δεν έχω τις ίδιες ευθύνες στη ζωή με εκείνη; Που δεν έχουμε τις ίδιες ανεξαρτησίες με εκείνη;
Μάλιστα λέει είχε προσπαθήσει να φτιάξει κανάλι στο YouTube στη πρώτη καραντίνα χωρίς επιτυχία και μόλις έμαθε ότι έχω ένα δημοφιλές κανάλι εγώ, για μια στιγμή με κοίταξε παγωμένα.
Έκανα το λάθος να της περιγράψω κι ένα αποτυχημένο φλερτ που είχα εξ αποστάσεως πριν μερικούς μήνες κι από τότε όταν με δει λίγο χαρούμενο όλο πετάει "Βρήκες γκόμενο τελικά; Τον έστειλες τον άλλον να πάει να γ@.. μπας και τον ξεπεράσεις;".
Και ναι νιώθω ότι το κάνει επίτηδες για να με μπουρδουκλώσει, σαν να μην της αρέσει που εργάζομαι στο κατάστημα.
Μάλιστα την ίδια περίοδο με μένα ήταν να ξεκινήσει ακόμη μια κοπέλα, η οποία έφυγε σύντομα. Την είχα συναντήσει λίγο πριν ξεκινήσω.
Όταν ρώτησα τη συνάδελφο γιατί έφυγε, "ήταν τεμπέλα και δεν ήξερε τι έκανε" απάντησε.

Toxic.

Στο συνάδελφο το νεαρό, του έχουμε κάνει παρατήρηση όλοι, στρώνει για λίγες μέρες και ξανά μανά.

Quote:

---

Originally Posted by Marilou

Καλημερα !

Φανταζομαι θα υπαρχει καποιος πανω απο την υπευθυνη ,σε αυτον εχεις μιλησει για την κατσταση που επικρατει ?
Στο τυπο που ειναι στον κοσμο του τι να πεις απο την στιγμη που ερχεται και μεθυσμενος στην δουλεια ..

Σε εκείνον θα απευθυνθείς και θα πεις ακριβως οπως εχει η εικονα της επιχείρησης ..Ειναι αντιεπαγγελματικο τελειως το προγραμμα με τα ρεπο και κανονικα παει κυλιόμενο ωστε οταν συμπληρωθει ο μηνιαίως κυκλος ΟΛΟΙ οι υπαληλοι να εχουν παρει ακριβως τα ιδια και φυσικα με τον ιδιο τροπο (2μερα ).

Μονος σου δεν θα βγαλεις ακρη απο την στιγμη που δεν υπαρχει σεβασμος και κατανοηση και μαλιστα σου ζηταει και τα ρεστα ...

---

Όντως, μόνος δεν πρόκειται να βγάλω άκρη.
Δυστυχώς δεν υπάρχει συνεργασία και ομαδικότητα.
Ο καθένας μονάδα, με μια συνάδελφο κουτσομπόλα να ρίχνει μόνο ευθύνες.

Καλησπέρα spiro.k,

Από οτι καταλαβαίνω και να έχεις διάθεση να μιλήσεις στην εργοδοσία δεν θα βγάλεις άκρη. Το έχω βιώσει το toxic εργασιακό περιβάλλον στο παρελθόν και ήμασταν και εμείς γύρω στα 4 άτομα. Φουλ κουτσομπολιό, αν γινόταν κάποιο λάθος τη πλήρωνα εγώ ως μικρότερη and so on. Δεν τολμούσα να φύγω στην ώρα μου γιατί ένιωθα την επικριτική ματιά τους σαν μαχαιριά στην πλάτη μου...anyway...όταν άλλαξα δουλειά και είπα οτι παραιτούμαι ήταν μια απο τις καλύτερες στιγμές της ζωής μου!!Θα πρότεινα να ψάχνεις κάτι άλλο παράλληλα και να αγνοείς τη συνάδελφο...στα λέω αυτά γιατί εγώ έχασα 7 χρόνια απο τη ζωή μου σε εκείνο το περιβάλλον. Έχεις σκεφτεί να φύγεις απο το νησί και να μετακομίσεις σε μια μεγαλύτερη πόλη;;

Quote:

---

Originally Posted by Renia

Καλησπέρα spiro.k,

Από οτι καταλαβαίνω και να έχεις διάθεση να μιλήσεις στην εργοδοσία δεν θα βγάλεις άκρη. Το έχω βιώσει το toxic εργασιακό περιβάλλον στο παρελθόν και ήμασταν και εμείς γύρω στα 4 άτομα. Φουλ κουτσομπολιό, αν γινόταν κάποιο λάθος τη πλήρωνα εγώ ως μικρότερη and so on. Δεν τολμούσα να φύγω στην ώρα μου γιατί ένιωθα την επικριτική ματιά τους σαν μαχαιριά στην πλάτη μου...anyway...όταν άλλαξα δουλειά και είπα οτι παραιτούμαι ήταν μια απο τις καλύτερες στιγμές της ζωής μου!!Θα πρότεινα να ψάχνεις κάτι άλλο παράλληλα και να αγνοείς τη συνάδελφο...στα λέω αυτά γιατί εγώ έχασα 7 χρόνια απο τη ζωή μου σε εκείνο το περιβάλλον. Έχεις σκεφτεί να φύγεις απο το νησί και να μετακομίσεις σε μια μεγαλύτερη πόλη;;

---

Καλησπέρα Renia!

Μήπως είχαμε κοινή συνάδελφο; Όντως, κάποιες φορές το έχω νιώσει μαζί της, αυτό με την επικριτική ματιά, ειδικότερα τις πρώτες πέντε μέρες που είχα ξεκινήσει και είμασταν μαζί τότε.

Μπορώ να φανταστώ το αίσθημα ανακούφισης όταν παραιτήθηκες κι άλλαξες εργασία.

Ψάχνομαι για άλλη εργασία. Ήδη έχω περάσει από μια συνέντευξη, από μια γνωστή αλυσίδα καταστημάτων που ακούγεται κιόλας ότι υπάρχουν πιο υγιείς καταστάσεις.

Είναι στα σχέδια μου κάποια στιγμή στο μέλλον για να φύγω από το νησί για Αθήνα, αλλά για την ώρα το αναβάλλω, για οικονομικούς λόγους, λόγω του ότι μένω μόνος και οι υποχρεώσεις φουλ.

Για να είμαι ειλικρινής, θεωρώ ότι το πιάσατε όλοι - κι εσύ μαζί- λίγο λάθος από την αρχή. Ξανακοίταξα το αρχικό μήνυμα για να δω ότι δεν κάνω λάθος και ναι, δεν κάνω λάθος, είναι μία πολύ πρόσφατη δουλειά. Λες έχεις εκεί μόλις ενάμιση μήνα και ήδη έχεις αναφέρει ότι μιλάτε για τις δραστηριότητές σου στο youtube, τα φλερτ σου και ξέρω κι εγώ τι, χωρίς να την ξέρεις καλά καλά τη γυναίκα και πως λειτουργεί. Παράλληλα έχω μία εντύπωση ότι τον τρίτο λίγο τον θεωρείς αλλού για αλλού και σε άλλη φάση, οπότε δεν ασχολείσαι και πολύ ή αν ασχολείσαι κάνατε λίγο μέτωπο εναντίον του με την άλλη και τώρα πας να το μαζέψεις.

Καλά κάνεις και προσπαθείς να βάλεις όρια, ωστόσο θεωρώ ότι δύσκολα συμμαζεύεται το πράγμα και το άσχημο είναι ότι δεν έχετε άμεση επαφή με τους πιο πάνω, οπότε άνετα μπορεί να βρεθείς μπλεγμένος. Δεν είναι το τέλος του κόσμου, αλλά δεν είναι και ωραίο να φεύγεις από μία δουλειά κάποια στιγμή και να θεωρούν ότι δεν την έκανες καλά και ότι έκανες ένα σωρό λάθη, ενώ κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Θα πρέπει με τρόπο να προσπαθήσεις να δώσεις στην εργοδοσία να καταλάβει τι παίζει και να είσαι καλυμμένος. Ειδικά αν αυτά τα λάθη που σου προσάπτει η συνάδελφος έχουν να κάνουν με προμήθειες ή/και λεφτά ένας λόγος παραπάνω. Αλλά θα το θέσεις από την σκοπιά της εταιρείας κι ότι παλεύεις για τα συμφέροντά της και μετά θα θίξεις και το θέμα των ρεπό κτλ.
Συγκεκριμένο παράδειγμα δεν μπορώ να σου δώσω φυσικά, αλλά φέρτο τους με τρόπο, τύπου Θεωρώ ότι στο τάδε κομμάτι θα μπορούσαμε να αποδώσουμε καλύτερα αν κάναμε αυτό κι αυτό, ήδη κάνω αυτό για να καλύψω τα κενά. Δείξε το τι παίζει και έμμεσα δώσε τους να καταλάβουν και για τους συναδέλφους τα παράπονά σου χωρίς ευθείες κατηγορίες για αρχή. Σε πρώτη φάση καμια εργοδοσία δεν θέλει να αισθάνεται ότι τσακώνονται σαν τα κοκκόρια οι υπάλληλοι και πρέπει να τους χωρίσουν, θέλει να αισθάνεται ότι έχουν την ωριμότητά να λύνουν μόνοι τους κάποια προβλήματα πριν χρειαστεί να επέμβει αυτή.

Καλημέρα Sonia,

Δεν νομίζω ότι το πιάσαμε λάθος για τους παρακάτω λόγους. Πρόκειται για μια νέα δουλειά σαφώς αλλά αυτό τι σημαίνει αν δεν περνάς καλά; Ότι μένεις να υποστείς όλα τα παραπάνω για να μην πει η εργοδοσία ότι τα παρατήσες με τη μια και δεν μενεις εκεί με μια ενοχλητικη συνάδελφο και έναν άλλο που έρχεται στον εργασιακό χώρο μεθυσμένος;;Επίσης ποια σοβαρή εταιρεία μιλάει με τους εργαζόμενους μέσω Viber μόνο;;Και πιστεύεις ειλικρινά ότι την ενδιαφέρει πως είναι το κλίμα ανάμεσα στους συναδέλφους;Στο τέλος της ημέρας το μόνο που κοιτάνε είναι τα νούμερα. Believe me. Το ότι ανοίχτηκε κάπως νωρίς σε αυτή τη γυναίκα οκ μπορεί να ένιωσε άνετα και ίσως το νεαρό της ηλικίας του να τον έκανε να είναι πιο αυθόρμητος. Εγω θα πρότεινα να συνεχίσει να ψάχνει κάτι άλλο σε εταιρεία που να έχει σοβαρό τμήμα HR και όταν ανακοίνωσει την παραίτηση να εξηγήσει και τους λόγους είτε προφορικά είτε με email. Δεν παντρευομαστε τη δουλειά μας και στο κάτω κάτω το παιδί καλά κάνει και ψαχνεται για να παει σε μια μεγάλη αλυσίδα να το βάλει στο βιογραφικό του και να έχει και ευκαιρίες εξέλιξης εκεί.

Καλημέρα.
Νομίζω ότι εγώ δεν το έγραψα πολύ καλά. Το

Quote:

---

Για να είμαι ειλικρινής, θεωρώ ότι το πιάσατε όλοι - κι εσύ μαζί- λίγο λάθος από την αρχή

---

πήγαινε στον Σπύρο και εννοούσα αυτόν και τους συναδέλφους του, όχι όσους απαντούσαν εδώ στο φόρουμ.

Ακριβώς επειδή μπορεί η εταιρεία να ενδιαφέρεται για τα νούμερα και όχι για το κλίμα, δεν θα βοηθήσει πουθενά να πάει να μιλήσει ότι ξέρεις με αδικούνε στα ρεπό, μου βάζουν τρικλοποδιές κτλ κτλ. Αν πας και τους δείξεις όμως ότι ξέρετε, όπως δουλεύουμε δεν αποδίδουμε καλά και/ή εγώ κάνω αυτό καλά και αποδίδει σε νούμερα, τότε θα σε ακούσουν και έμμεσα φιάχνεις καλύτερες συνθήκες για εσένα στη δουλειά που είσαι τώρα κι ενδεχομένως προετοιμάζεις και μία καλή σύσταση για κάποια μελλοντική δουλειά.
Φυσικά και δεν την έχει παντρευτεί αυτή τη δουλειά, όμως ταυτόχρονα τα πράγματα είναι κάπου στη μέση. Αν είναι αδιάφοροι και αντιεπαγελματίες οι υπόλοιποι κι αν το βλέπεις σαν μία πολύ προσωρινή απασχόληση, δεν πάει να πει ότι κάνεις εξυπνάδα να γίνεις κι εσύ σαν αυτούς και να αδιαφορήσεις, δεν είναι εξυπνάδα και να σκας και να αγχώνεσαι τόσο πολύ όλη την ώρα. Επίσης, και το λέω γενικότερα, δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο σε ένα βιογραφικό από το να βλέπουν ότι κάθε λίγο και λιγάκι αλλάζεις δουλειές μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα. Μπορεί να έχεις όλα τα δίκια του κόσμου και να ήταν κάθε φορά απαράδεκτες οι συνθήκες, αλλά θα δει και μία σοβαρή εταιρεία ότι φεύγεις εύκολα και θα πει τι να τον πάρουμε αυτόν, με την πρώτη δυσκολία τα βροντάει και φεύγει και θα μας κρεμάσει.

Γεια σου Sonia,

Ας υποθέσουμε οτι ο Σπύρος πηγαίνει στην εργοδότρια εταιρεία και τους εξηγεί οτι το σύστημα αυτό δεν αποδίδει και ότι συμβαίνουν πράγματα που τον ενοχλούν και επηρεάζουν την απόδοσή του. Επι της αρχής το αρμόδιο τμήμα για να μιλήσει είναι το HR. Όταν μίλησε κάποια στιγμή με τον HR manager άκουγε που η μια εργοδότρια του φώναζε. Άρα εγώ καταλαβαίνω οτι κανείς δεν θα ασχοληθεί γιατί δεν υπάρχει αυτό το mindset, δηλαδή να ενδιαφέρονται για το well-being του εργαζομενου. Επίσης δεν βρίσκω το λόγο να καταπιεστεί και να κάνει όλα τα παραπάνω για μια επιστολή, εκτός αν δουλεύει σε κατάστημα του Ντιορ και αυτό θα του δώσει ένα παραπάνω ατού για τη μετέπειτα πορεία του. Δεν θα διαφωνήσω για το κομμάτι που αναφέρεις με τις συχνές αλλαγές και πώς αυτό φαίνεται σε μελλοντικούς εργοδότες, όμως έχω παρατηρήσει σε άπειρα προφίλ στο LinkedIn οτι αυτό γίνεται συνεχώς. Δηλαδή, να είσαι 9 μηνες σε μια εταιρεία, 2 χρόνια στην άλλη κτλ. Αλλά από την άλλη οταν πας σε μια δουλειά νομίζοντας οτι ειναι αυτο που εψαχνες και αποδεικνύεται εντελώς αντίθετο, τι να κάνεις; Θα ψαχτείς για αλλού. Έχω πολλά τέτοια παραδείγματα στο περιβάλλον μου.

Άρα τι προτείνεις να κάνει, δεν έχω καταλάβει. Να παραιτηθεί, να μείνει και να μη κάνει τίποτα κι ότι βρέξει ας κατεβάσει, να τα γράψει όλα εκεί που δεν πιάνει μελάνι ή τι; Γιατί το να ψάχνει ταυτόχρονα δουλειά δεν λύνει τα προβλήματα που έχει ήδη σε αυτή όσο μένει εκεί, εκτός κι αν του λες να φύγει τώρα.

Όπως φαίνεται παραπάνω, συστήνω στον Σπύρο να ψαχτεί για αλλού, όπως ήδη έχει κάνει. Μένει εκεί προσπαθώντας να αγνοήσει αυτές τις συμπεριφορές και σε περίπτωση που κάτι τον ενοχλεί έντονα να το λέει απευθείας στη συνάδελφο, δηλαδή να απαντά, μέχρι να βρει την επόμενη δουλειά που θα τον ευχαριστεί περισσότερο. Αν ωστόσο υπάρχει οικονομική άνεση απο πλευράς του και μπορεί να παραιτηθεί και τώρα, ας το κάνει. Η τοξικότητα και τα αρνητικά συναισθήματα δεν πρέπει να έχουν θέση στη ζωή μας και ό,τι δεν μας κάνει πρέπει να το αλλάζουμε. Εμένα μου πήρε 7 χρόνια για να το πάρω απόφαση και έχασα σημαντικές ευκαιρίες που δεν τις αξιοποίησα σωστά από φόβο και ανασφάλεια. Αν γύριζα το χρόνο πίσω θα είχα φύγει απο εκείνη τη δουλειά πολύ νωρίτερα και ας έκανα και κάτι εντελώς αντίθετο με το αντικείμενο των σπουδών μου.

Φυσικά και δεν θα μείνεις 7 χρόνια σε μία δουλειά που είναι χάλια αφήνοντας παράλληλα ευκαιρίες. Ωστόσο όταν είσαι σε μία καινούρια δουλειά παλεύεις να δεις πως θα πάει κι αν μπορεί να έρθει η κατάσταση σε μία ισορροπία. Θέλει αγώνα και διπλωματία και να φιάξεις άμυνες και γερό στομάχι. Αλλά πολλές φορές κάτι που αρχικά φαινόταν πολύ άσχημο τελικά εξελίσσεται σε κάτι καλό ή βολικό ή ανεκτό τελοσπάντων, ανάλογα με την περίσταση.

Δυστυχώς οι περισσότερες δουλειές πλέον δεν έχουν και το καλύτερο περιβάλλον γιατί η ψυχολογία των ανθρώπων είναι κάπως και μιλάω πέρα από τις πολιτικές της εργοδοσίας που μπορεί να είναι σκληρές. Ξέρω κόσμο που αλλάζει συνεχώς δουλειές και μετά του κακοφαίνεται που δεν βρίσκει το κάτι καλύτερο, το καλύτερο είναι δύσκολο έτσι κι αλλιώς, αλλά τι είναι το καλύτερο αν δεν τριφτείς λίγο σε μία δουλειά να δεις πως θα πάει; Μπορεί μετά από το πρώτο διάστημα να είναι πολύ καλά, αλλά αν δεν μείνεις ή δεν προσπαθήσεις όσο είσαι εκεί για το καλύτερο, που θα ξέρεις ότι όντως μπορούσε να είναι το καλύτερο για 'σενα; Με το που θα πας θα σου στρώσουν κόκκινο χαλί;

Σίγουρα ο καθένας μας είναι διαφορετικός και σταθμίζει αλλιώς τα πράγματα κι έχει άλλες αντοχές. Εγώ δεν μπορώ να πω του Σπύρου να μη ψάξει για κάτι άλλο, του λέω όμως να αντιμετωπίσει αυτή τη δουλειά σαν κάτι που ίσως κρατήσει καιρό, άρα πρέπει να προσπαθήσει να καλύψει τα νώτα του και να βρει μία μανιέρα συμπεριφοράς ώστε να μη χαλιέται.

Καλημέρα!

Το θέμα εργασίας είναι πολύπλοκο σίγουρα, αλλά το περιβάλλον για εμένα παίζει το μεγαλύτερο ρόλο. Όσο καλός και αν είναι ο μισθός αν υπάρχει τοξικό κλίμα και κακοί συνάδελφοι, δεν νομίζω οτι μπορείς να μείνεις εκεί για πολύ. Εύχομαι ο,τι καλύτερο για τον Σπύρο!