Originally Posted by
wasp26
Καλησπέρα. Θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας κάποιες εμπειρίες. Η γιατρός που με παρακολουθεί μου έχει πει ότι έχω ψύχωση, αλλά δεν ξέρω αν αυτά που παρατηρώ εμπίπτουν εκεί. Υπάρχουν φορές που όταν μιλάω με τον αδερφό μου, νομίζω ότι μιλάω με έναν φίλο. Δεν τον αναγνωρίζω σαν συγγενή μου. Φορές που βγαίνω έξω και ο κόσμος μου μοιάζει ψεύτικος ή ζωγραφισμένος. Φορές που περπατάω και κάποια στιγμή αναρωτιέμαι πώς βρέθηκα εκεί που είμαι. Φορές που κοιτάζω το κενό και όταν βλέπω την ώρα, συνειδητοποιώ πως έχει περάσει πολύς περισσότερος χρόνος από αυτόν που νόμιζα. Όταν βγαίνω με τον φίλο μου, συνήθως καρφώνω το κενό, με ένα άδειο μυαλό και αντιδράω μόνο όταν με ρωτάει κάτι. Μερικές φορές νιώθω σα να με βλέπω έξω από το σώμα μου. Τα συναισθήματά μου, οι εκφράσεις του προσώπου μου αλλάζουν με αστραπιαία ταχύτητα και τις περισσότερες φορές χωρίς κάποιο εξωτερικό ερέθισμα. Πολλές φορές μιλάω μόνη μου φωναχτά και μιλάω στον εαυτό μου σα να απευθύνομαι σε πολλά άτομα. Από παιδί ονειροπολούσα ασύστολα και πλέον έχω περιορίσει την ονειροπόληση πάρα πολύ. Υπάρχουν φορές,ωστόσο, που οι φαντασιώσεις μοιάζουν πολύ ζωντανές κι εγώ προσπαθώ να τις αγνοώ. Μερικές φορές, δεν ξέρω αν ένα συγκεκριμένο πράγμα έγινε στα αλήθεια ή αν νομίζω ότι έγινε. Με θυμάμαι αμυδρά να κάνω ένα πράγμα ή ένα άλλο, αλλά δεν ξέρω αν το έκανα στα αλήθεια. Ανησυχώ μήπως η γιατρός μου έχει πέσει έξω. Είχα και πολλά άλλα θέματα, που αντιμετωπίστηκαν με φαρμακευτική αγωγή, και πλέον είμαι αρκετά λειτουργική. Αυτά, όμως, που σας περιγράφω πιο πάνω, συνεχίζουν να υπάρχουν. Δεν της τα έχω πει ακόμα. Θα της τα πω. Απλά ήθελα τη γνώμη σας. Έχετε παρόμοιες εμπειρίες;
