Η ευαισθησια ειναι ασθενεια ??

Απο οτι εχω καταλαβει στη ζωη μου μεχρι τωρα ναι ειναι μεγαλη ασθενεια και βλεπουμε που κατανταμε εμεις οι ευαισθητοι.Ναρκωτικα,αυτοκ τονια,αλκοολ,σεξ,ψυχοφαρμα� �α.Τελικα εμαθα οτι ειναι και αμαρτια.Ο Θεος ειπε να μαστε σκληροι και οχι με το παραμικρο να μυξοκλαιμε.Τελικα θα το αλλαξω θα μεινει στη ψυχουλα μου λιγη οσο αρκει για να μαι καλη προς τον συνανθρωπο μου που εχει την αναγκη μου και θελω να του δωσω βοηθεια απο τη ψυχη μου ,αλλα μεσα σε αυτη τη ζουκλα ,μεσα στη ψευτια στην υποκρισια και την αμαρτια ΤΕΛΙΚΑ ΜΟΝΟ Ο ΣΚΛΗΡΟΣ , Ο ΘΑΡΡΑΛΕΟΣ ΚΑΙ ΝΑΙ ΚΑΙ Ο ΘΡΑΣΥΣ ΕΠΙΒΙΩΝΕΙ!!.Αυτη ειναι η μεγαλη αληθεια.Εσεις παιδια τι γνωμη εχετε?

Αυτά είναι δικά σου συμπεράσματα, δηλαδή διαπίστωση δικών σου εμπειριών?

Αν υπήρχε μια μεγάλη αλήθεια όπως αυτή τότε θα είμασταν όλοι σκληροί, θαρραλέοι και θρασύς. Είμαστε όμως πράγματι όλοι οι άνθρωποι έτσι ή μήπως η αλήθεια διαφέρει απο άτομο σε άτομο?

ναι γενικα απο τη ζωη μου εισεπραξα αυτο το μηνυμα !Η ευαισθησια ειναι μεγαλη ασθενεια.Και οι ευαισθητοι καταληγουν στα χαπια η στα αλλα.Αρα απο δω και μπρος βεβαια το πραττω 4 χρονια τωρα ,οι υποτροπες με πανε πισω ΜΑΡΕΣΕΙ ΚΑΙ ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΩ ΤΟ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΕΓΩΙΣΤΡΙΑ!!!!!!!!

Η ευαισθησία δεν είναι ασθένεια!
Είναι πολύτιμο κομμάτι μας που χωρίς αυτό η ζωή δε θα είχε τόση ομορφιά.
Κ ο εγωισμός είναι κομμάτι μας.Κι άλλα κομμάτια έχουμε.....
Αν μάθουμε να τα διαχειριζόμαστε είναι όλα εργαλεία για μια όμορφη ζωή.....

Quote:

---

Originally posted by Arsi
Η ευαισθησία δεν είναι ασθένεια!
Είναι πολύτιμο κομμάτι μας που χωρίς αυτό η ζωή δε θα είχε τόση ομορφιά.
Κ ο εγωισμός είναι κομμάτι μας.Κι άλλα κομμάτια έχουμε.....
Αν μάθουμε να τα διαχειριζόμαστε είναι όλα εργαλεία για μια όμορφη ζωή.....

---

Συμφωνώ, όλα θέλουν μέτρο. Η αναισθησια κάνει τον άνθρωπο ζώο, (σόρι στα ζώα), και η πολλή ευαισθησία μπορεί να ακουμπήσει τη βλακεία. Όλα σε μεγάλες δόσεις κακό κάνουν...

΄Arsi και Θεοφανια συμφωνώ μαζί σας.Απο την μια πλευρά είχα να αντιμετωπίσω ανθρώπους-αναισθητους σαρκοφάγα ζώα και απο την δικιά μου πλευρά ευαισθησία που ακούμπησε τη βλακείαααααααααααα

Ναι αλλα απο την ευαισθησια μας δε παιρνουμε τα καταραμενα τα ψυχοφαρμακα?Δεν εχω δει κανενα αναισθητο να παιρνει.Αρα εγωισμο αναισθησια τους παταω ολους κατω σα τα μυρμηγκια και δυναμη και θρασος γιατι και αυτο χρειαζεται.Αλλα παιδια εννοω στα κτηνη που υπαρχουν στους κακους με λιγα λογια.Παντως 3 χρονια αυτη η συνταγη ειχε πετυχει .Τωρα απομενει να σταθεροποιηθω στα καινουργια χαπια και να αρχισω απο την αρχη παλι.Αντε να δω ......Και ο τσαμπουκας που τον εχω παρει απο τη μαμα ,ηπειρωτισσα η μαμα ειναι πολυ καλο φαρμακο.Νιωθω τον αλλον να λιωνει και να γινεται αορατος.

νομιζω πως ολα ειναι θεμα ισσοροπιων

γνωριζω πολλους ναρκισσους να σκεφτονται μονο και αποκλειστικα τον εαυτουλη τους και να παιρνουν με τις κουτες τα ψυχοφαρμακα

και πολλους ευαισθητους και αγαπητους ανθρωπους να μην εχουν ψυχικες ασθενειες

δεν συνδυαζω την ευαισθησια με την ψυχικη ασθενεια

με την ψυχικη ασθενεια

συνδυαζω αν θελεις μια παραξενη πιεση απο το περιβαλλον σε συνδυασμο με καποιες ποιοτητες σε εσωτερικες καταβολες

αλλα σε καμια περιπτωση

ευαισθητοι ψυχικα ασθενεις

αναισθητοι στη λουφα

οχι!

τωρα για το τσαμπουκα η αν θελεις την δυναμικη διεκδικηση για κατι δικαιο που μας αφορα αυτο ειναι και χαρισμα αλλα αυτο δεν κανει ταυτοχρονα καποιον αναισθητο.

μπορεις ας πουμε να συνδυασεις ευαισθησια και δυναμισμο

και να διεκδικησεις οχι μονο το δικο σου δικιο

αλλα και το δικιο καποιου σε δυσμενεστερη θεση απο σενα

π.χ να μην εισαι αναπηρος αλλα να εχεις την ευαισθησια να διεκδικεις απο το Δημο σου μπαρες για την εξυπηρετηση των συνανθρωπων σου!

Η ευαισθησία δεν είναι πάντα αδυναμία.

Αρκεί να ξέρει να την διαχειριστεί κανείς.

Αν η ευαισθησία μου με οδηγεί σε πράξεις όμορφες, όπως σε μια κινητοποίηση για θέματα που έχουν να κάνουν με την φύση ή τους ανθρώπους,

Αν η ευαισθησία με κάνει να βιώνω πιο πλούσια τα συναισθήματά μου,

Αν η ευαισθησία μου με κάνει να μπορώ να συμπονέσω τον άλλο και να μπω στη θέση του,

Αν η ευαισθησία μου με κάνει ανοιχτή στην έμπνευση και την δημιουργία,

αυτή είναι μια ευαισθησία που υπάρχω σε αρμονία μαζί της.

Ωστόσο, όλα τα θετικά πράγματα, έχουν και την αρνητική τους όψη.
Καμιά φορά, η ευαισθησία γίνεται υπερ - ευαισθησία και τότε, εγκλωβίζομαι μέσα σε μεγάλα συναισθήματα που δεν μπορώ να διαχειριστώ.
Απορροφόμαι απο το να νιώθω τον άλλο κι αφήνω πίσω τον εαυτό μου.
Νιώθω το σώμα μου να λυγίζει απο το βάρος της ψυχικής πίεσης.
Θέλω να σώσω, να αλλάξω τον κόσμο και συνθλίβομαι με τον πόνο κάθε πλάσματος.

Ετσι λοιπόν, είναι καλό κανείς να βλέπει πότε γίνεται υπερευαίσθητος και να προσπαθεί να δει τα πράγματα λίγο διαφορετικά και λίγο περισσότερο με την λογική.
Πιο ρεαλιστικά.
Λιγότερο συναισθηματικά.
Νομίζω πως κάτι τέτοιο εννοούμε συχνά όταν λέμε \" να είσαι σκληρός\". Δηλαδή λογικός, ρεαλιστής και αδίστακτος στο να διεκδικείς το δίκιο σου.
Για να \"επιβιώσεις\".

Πιστεύω λοιπόν Αφρούλα, οτι δεν χρειάζεται να πάει κανείς στο άλλο άκρο, σε εκείνο της αναισθησίας και της απάθειας, αλλά να πάει στη μέση.

Οσο για τους αναίσθητους, μπορεί έτσι να σου φαίνονται, έτσι να δείχνουν, μέσα τους, δεν ξέρεις τί γίνεται, ούτε ξέρεις το πιθανό προσωπικό δράμα του καθενός.

παιδια εννοειται οτι δε θα παω στο αλλο ακρο αλλα θα ειμαι σκληρη και δυναμικη με τσαγανο οπως ημουν και ευαισθητη .Αλλα επειδη με πιανει η υπερευαισθησια καλυτερα η αναισθησια.:D