Θα ηθελα τις γνωμες σας

Καλησπερα σε ολους
γραφηκα εδω γιατι χρειαζομαι μια συμβουλη για ενα προβλημα που εχω. Είμαι άντρας, 31 και εχω σχεση 7 χρονια. Μενω με τον αδερφο μου ετών 27 στο ιδιο σπιτι. Στα χαρτια δικο μου ειναι, αλλα το θεωρω σαν να ναι και των 2 μας. Ψιλοσκεφτομαι να προχωρησω τη σχεση μου (γαμος, συγκατοικηση, κατι τελος παντων). Όμως έχω την εγνοια του αδερφου μου. Ο αδερφος μου εχει προβλημα ψυχικης υγειας. Σχεδον κακοποιηθηκε σεξουαλικα μικρος αλλα δεν εγινε κατι βαρυ ευτυχως. Από την εφηβεια και μετα εχει διαφορα θεματα. Ακουει και βλεπει πραγματα. Στην αρχη νομιζαμε σχιζοφρενεια. Δεν εχει καταληξει ο ψυχιατρος τι εχει. Εχει περασει απο πολλους, εχει νοσηλευτει. Παει σε ψυχολογο και σε ψυχιατρο. Δουλευει part time. Καταλαβαινετε οτι ετσι οπως ειναι δεν μπορω να περιμενω απο αυτον να ανεξαρτητοποιηθει και να μεινει μονος του απο τη μια μερα στην αλλη. Εχει κανει και αποπειρες αλλα πανε χρονια. Τωρα ειναι καλα αλλα παντα ειμαι σε εγρηγορση. Ειναι πολυ δεμενος μαζι μου. Τις μισες νυχες θα ερθει κλαιγοντας σε μενα οτι ειδε εφιαλτη. Πιο σπανια μπορει να αρχισει να φωναζει οτι καιγεται. Εκτος απο καποιους εφιαλες ειμασε καλα. Δεν θελει να γινει βαρος. Τον εχω πετυχει οταν η κοπελα μου εδω να ειναι κατω με μαξιλαρι στο στομα για να μην ακουγεται που φωναζει. Δεν ξερω τι να κανω. Ποση κατανοηση να δειξει η κοπελα μου; Για μενα παντα αυτος ειναι πρωτος, το εχω υποσχεθει οτι θα τον προσεχω παντα. Αλλα τι να κανω; Να μαστε σαν την Φλωρα και τον Αχιλλεα στα εγκληματα μετον κυρ Αριστειδη στο δωματιο;

Quote:

---

Originally Posted by Alcheme

Καλησπερα σε ολους
γραφηκα εδω γιατι χρειαζομαι μια συμβουλη για ενα προβλημα που εχω. Είμαι άντρας, 31 και εχω σχεση 7 χρονια. Μενω με τον αδερφο μου ετών 27 στο ιδιο σπιτι. Στα χαρτια δικο μου ειναι, αλλα το θεωρω σαν να ναι και των 2 μας. Ψιλοσκεφτομαι να προχωρησω τη σχεση μου (γαμος, συγκατοικηση, κατι τελος παντων). Όμως έχω την εγνοια του αδερφου μου. Ο αδερφος μου εχει προβλημα ψυχικης υγειας. Σχεδον κακοποιηθηκε σεξουαλικα μικρος αλλα δεν εγινε κατι βαρυ ευτυχως. Από την εφηβεια και μετα εχει διαφορα θεματα. Ακουει και βλεπει πραγματα. Στην αρχη νομιζαμε σχιζοφρενεια. Δεν εχει καταληξει ο ψυχιατρος τι εχει. Εχει περασει απο πολλους, εχει νοσηλευτει. Παει σε ψυχολογο και σε ψυχιατρο. Δουλευει part time. Καταλαβαινετε οτι ετσι οπως ειναι δεν μπορω να περιμενω απο αυτον να ανεξαρτητοποιηθει και να μεινει μονος του απο τη μια μερα στην αλλη. Εχει κανει και αποπειρες αλλα πανε χρονια. Τωρα ειναι καλα αλλα παντα ειμαι σε εγρηγορση. Ειναι πολυ δεμενος μαζι μου. Τις μισες νυχες θα ερθει κλαιγοντας σε μενα οτι ειδε εφιαλτη. Πιο σπανια μπορει να αρχισει να φωναζει οτι καιγεται. Εκτος απο καποιους εφιαλες ειμασε καλα. Δεν θελει να γινει βαρος. Τον εχω πετυχει οταν η κοπελα μου εδω να ειναι κατω με μαξιλαρι στο στομα για να μην ακουγεται που φωναζει. Δεν ξερω τι να κανω. Ποση κατανοηση να δειξει η κοπελα μου; Για μενα παντα αυτος ειναι πρωτος, το εχω υποσχεθει οτι θα τον προσεχω παντα. Αλλα τι να κανω; Να μαστε σαν την Φλωρα και τον Αχιλλεα στα εγκληματα μετον κυρ Αριστειδη στο δωματιο;

---

δεν αναφερεις τπτ για γονεις. οι γονεις τι γινονται; δεν υπαρχουν;

Quote:

---

Originally Posted by Alcheme

Καλησπερα σε ολους
γραφηκα εδω γιατι χρειαζομαι μια συμβουλη για ενα προβλημα που εχω. Είμαι άντρας, 31 και εχω σχεση 7 χρονια. Μενω με τον αδερφο μου ετών 27 στο ιδιο σπιτι. Στα χαρτια δικο μου ειναι, αλλα το θεωρω σαν να ναι και των 2 μας. Ψιλοσκεφτομαι να προχωρησω τη σχεση μου (γαμος, συγκατοικηση, κατι τελος παντων). Όμως έχω την εγνοια του αδερφου μου. Ο αδερφος μου εχει προβλημα ψυχικης υγειας. Σχεδον κακοποιηθηκε σεξουαλικα μικρος αλλα δεν εγινε κατι βαρυ ευτυχως. Από την εφηβεια και μετα εχει διαφορα θεματα. Ακουει και βλεπει πραγματα. Στην αρχη νομιζαμε σχιζοφρενεια. Δεν εχει καταληξει ο ψυχιατρος τι εχει. Εχει περασει απο πολλους, εχει νοσηλευτει. Παει σε ψυχολογο και σε ψυχιατρο. Δουλευει part time. Καταλαβαινετε οτι ετσι οπως ειναι δεν μπορω να περιμενω απο αυτον να ανεξαρτητοποιηθει και να μεινει μονος του απο τη μια μερα στην αλλη. Εχει κανει και αποπειρες αλλα πανε χρονια. Τωρα ειναι καλα αλλα παντα ειμαι σε εγρηγορση. Ειναι πολυ δεμενος μαζι μου. Τις μισες νυχες θα ερθει κλαιγοντας σε μενα οτι ειδε εφιαλτη. Πιο σπανια μπορει να αρχισει να φωναζει οτι καιγεται. Εκτος απο καποιους εφιαλες ειμασε καλα. Δεν θελει να γινει βαρος. Τον εχω πετυχει οταν η κοπελα μου εδω να ειναι κατω με μαξιλαρι στο στομα για να μην ακουγεται που φωναζει. Δεν ξερω τι να κανω. Ποση κατανοηση να δειξει η κοπελα μου; Για μενα παντα αυτος ειναι πρωτος, το εχω υποσχεθει οτι θα τον προσεχω παντα. Αλλα τι να κανω; Να μαστε σαν την Φλωρα και τον Αχιλλεα στα εγκληματα μετον κυρ Αριστειδη στο δωματιο;

---

Καταλαβαίνω στο περιπου τη θεση σου(μιας που δε το βιώνω)αλλα ειναι πολυ σημαντικο να μη καταστρεφουμε το μελλον μας για ατομα που αγαπαμε.Εισαι σε μια ηλικια που ειναι απόλυτα λογικα να θες να προχωρησεις με τη κοπέλα ενα βημα παρακατω μιας που ειστε πολλα χρονια μαζί.Ελπιζω να μη βρεθουν έξυπνοι που θα πουν ότι αν σε αγαπάει θα πρέπει να ζεισετε και οι 3 ευτυχισμένοι γιατί ειναι πολυ δυσκολο να συμβιώνεις με ατομο που έχει ψυχικές παθησεις και θελει πολυ γερο στομαχι ειδικα οταν δεν ειναι συγγενής δικος σου.

Μπαμπάς όχι, η μαμα ζει επαρχια. Οποτε δεν πονταρω εκει.

δυσκολο πολυ . τι να πω
το παιδι δουλευει παρτ ταιμ. μπορει να γινει φουλ το ωραριο ωστε να ανεξαρτητοποιηθει παραπανω;
καταλαβες πως το εννοω. λιγοτερες ωρες στο σπιτι, μετα θα κοιμαται κτλ
να βρει καποιο χομπι
φιλους να βγαινει
το ξερω οτι ολα αυτα δε συνεπαγονται οτι θα φυγει απο το σπιτι οποτε ο στοχος δεν επιτυγχανεται
αλλα ετσι ισως μπορεσει να νιωσει μεγαλυτερη δυναμη και να κανει το βημα να φυγει καποια στιγμη να κανει κατι δικο του
δεν ξερω . εναγενικο πλανο ειναι αυτο. γενικα οσα πιο πολλα κανει για τον εαυτο του τοσο πιο ικανος θα νιωθει και τοσο πιο πολυ θα τον εμπιστευεσαι εσυ,που αυτο ειναι και το κυριο θεμα
δεν ξερω κατι αλλο,ελπιζω να βοηθησα εστω και λιγο
ευχομαι καλη συνεχεια

Quote:

---

Originally Posted by Alcheme

Μπαμπάς όχι, η μαμα ζει επαρχια. Οποτε δεν πονταρω εκει.

---

γιατι να μην πονταρεις, εκει;
μπορεις να βοηθας οσο μπορεις και οταν θελησεις να ζησεις με μια κοπελα, να ζησει με την μητερα σας, εφοσον ειναι καλα καποιος να ειναι μαζι του. αν και οταν πεθανει η μητερα, μπορει με την βοηθεια σου να εχει ανεξαρτητοποιηθει οικονομικα, να παρει το σπιτι της μητερας, ισως εχει βρει και καποια σχεση, κλπ.

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

γιατι να μην πονταρεις, εκει;
μπορεις να βοηθας οσο μπορεις και οταν θελησεις να ζησεις με μια κοπελα, να ζησει με την μητερα σας, εφοσον ειναι καλα καποιος να ειναι μαζι του. αν και οταν πεθανει η μητερα, μπορει με την βοηθεια σου να εχει ανεξαρτητοποιηθει οικονομικα, να παρει το σπιτι της μητερας, ισως εχει βρει και καποια σχεση, κλπ.

---

Δεν ποντάρω εκει γιατιδε θα μπορει να βλεπει τους γιατρους που πρεπει. Ζει μαζι με τον πατερα της σε νησι

Quote:

---

Originally Posted by kopela93

δυσκολο πολυ . τι να πω
το παιδι δουλευει παρτ ταιμ. μπορει να γινει φουλ το ωραριο ωστε να ανεξαρτητοποιηθει παραπανω;
καταλαβες πως το εννοω. λιγοτερες ωρες στο σπιτι, μετα θα κοιμαται κτλ
να βρει καποιο χομπι
φιλους να βγαινει
το ξερω οτι ολα αυτα δε συνεπαγονται οτι θα φυγει απο το σπιτι οποτε ο στοχος δεν επιτυγχανεται
αλλα ετσι ισως μπορεσει να νιωσει μεγαλυτερη δυναμη και να κανει το βημα να φυγει καποια στιγμη να κανει κατι δικο του
δεν ξερω . εναγενικο πλανο ειναι αυτο. γενικα οσα πιο πολλα κανει για τον εαυτο του τοσο πιο ικανος θα νιωθει και τοσο πιο πολυ θα τον εμπιστευεσαι εσυ,που αυτο ειναι και το κυριο θεμα
δεν ξερω κατι αλλο,ελπιζω να βοηθησα εστω και λιγο
ευχομαι καλη συνεχεια

---

Ισως μπορεσει. Παμε καλα γενικα. Απλα ακομα δεν θελω να πιεσω. Ας συνηθισει το part time χωρις να τα παιξει. Παιζει μουσικη. Αυτο ειναι το παθος του και η δουλεια του. Φιλους ψιλοεχει. Απο το σπιτι βγαινει ελεγχομενα. Ορισμενες φορες υποφερει.

Quote:

---

Originally Posted by Alcheme

Δεν ποντάρω εκει γιατιδε θα μπορει να βλεπει τους γιατρους που πρεπει. Ζει μαζι με τον πατερα της σε νησι

---

Εγω ξερω παντως ατομα με ψυχικες ασθενειες που ζουν μονιμα σε επαρχεια
Αλλα παίρνουν την αγωγή τους οπως πρεπει και δεν εχουν θεματα.Ο αδερφος σου δε βρίσκεται σε αγωγη;

Quote:

---

Originally Posted by Νοσηρή φαντασία

Εγω ξερω παντως ατομα με ψυχικες ασθενειες που ζουν μονιμα σε επαρχεια
Αλλα παίρνουν την αγωγή τους οπως πρεπει και δεν εχουν θεματα.Ο αδερφος σου δε βρίσκεται σε αγωγη;

---

Τωρα οχι. Παει σε ψυχιατρο και ψυχολογο σε εβδομαδιαια βαση. Επισης αν μεινει μονος με παππου και μανα ποσο θα βοηθησει; Θα αφησει και τη δουλεια αν φυγει.

Πριν 2 χρονια ειχε περασει δυσκολη φαση. Δεν αντιδρουσε σε τιποτα. Τον ταιζα με το ζορυ. Τον βοηθούσα να κανει μπανιο. Καποια βραδια κοιμοταν στην αγκαλια μου. Αλλα βραδια κουκουλωμενος στο κρεβατι του. Ορισμενες φορες απλα δεν ξερω τι γινεται στο κεφαλι του. Στο μυαλο μου θεωρω οτι εχει σχιζοφρενεια. Θεωρουσα οτι παραισθησεις ειναι να βλεπεις μια σκια και να την θεωρεις ανθρωπο.. Αλλα αυτος σε απλετο φως θα δει πραγματα. Προσπαθει να το ελενξει. Μπορει να βλεπει κατι κακο να ερχεται κατα πανω του και να λεει ειναι στο μυαλο σου δεν υπαρχει. Αλλα στην προσπαθεια του αυτη κατεβαζει ρολα.

Quote:

---

Originally Posted by Alcheme

Τωρα οχι. Παει σε ψυχιατρο και ψυχολογο σε εβδομαδιαια βαση. Επισης αν μεινει μονος με παππου και μανα ποσο θα βοηθησει; Θα αφησει και τη δουλεια αν φυγει.

---

Πως γίνεται να μην του εχουν δωσει κάτι;ρωταω καλοπροαίρετα.Μου φαινεται πολυ σοβαρή κατασταση.Μηπως να ζητήσεις και μια δεύτερη γνώμη;Πρεπει να βρει μια ισορροπία...Δε γίνεται να ζει ετσι.

Quote:

---

Originally Posted by Νοσηρή φαντασία

Πως γίνεται να μην του εχουν δωσει κάτι;ρωταω καλοπροαίρετα.Μου φαινεται πολυ σοβαρή κατασταση.Μηπως να ζητήσεις και μια δεύτερη γνώμη;Πρεπει να βρει μια ισορροπία...Δε γίνεται να ζει ετσι.

---

Του εχουν δώσει. Έχει νοσηλευτεί κιόλας. Τώρα δεν παίρνει κάτι, όχι γενικά.

Quote:

---

Originally Posted by Alcheme

Του εχουν δώσει. Έχει νοσηλευτεί κιόλας. Τώρα δεν παίρνει κάτι, όχι γενικά.

---

Αν βρισκοταν σε μια αγωγή,και ηταν σταθερος σε διάθεση δ θα ηταν πιο ευκολο να ζησςι με τη μητερα σας;

Quote:

---

Originally Posted by Νοσηρή φαντασία

Αν βρισκοταν σε μια αγωγή,και ηταν σταθερος σε διάθεση δ θα ηταν πιο ευκολο να ζησςι με τη μητερα σας;

---

Όταν επαιρνε αγωγη ηταν χειροτερα θεωρω. Αλλα ηταν χειροτερα για αυτο του εδινε φαρμακο. Φανταζομαι χωρις το φαρμακο θα ηταν ακομα χειροτερο. Σκεφτομαι αν μεινει εκει, θαεχε αφησει δουλεια, δεν θα εχει ουτε τους λιγοστους του φιλους, θα πρεπει να βρει αλλο γιατρο (που δεν ξερω αν θα χει το χειμωνα). Και αν τον πιασει και δεν μπορει να κανει μπανιο, θεωρω πως οταν συνελθει θα ντρεπεται που τον εκανε μπανιο η μανα μας.