Με παραμελεί

Καλησπέρα.Λογω συνθηκων,αμετρητες ωρες δουλειας,κουραση και περιορισμένου χρόνου και των δύο καπως έχουμε απομακρυνθει με τον δικό μου.Μας έχουν τύχει και αρκετά προβλήματα το τελευταίο διάστημα με αποτέλεσμα να μην είμαι και η πιο ευχάριστη παρέα, πιο συγκεκριμένα είμαι μέσα στην κατάθλιψη. Είχαμε κανονίσει την Πέμπτη που είχαμε κενό να βρεθούμε νωρίς 5:00 το απόγευμα. Τελικά ήρθε στις 7:00 γιατι ήρθαν κάποιοι φίλοι του που είχε να δει καιρό. 8:00 είχαμε ήδη κάτσει για ποτό και 9 μου είπε να φύγουμε. Ξέρω πως ακούγεται χαζό αλλά αυτό είναι ένα πράγμα που το κάνει συνεχώς και με έχει κουράσει. Γενικά νιώθω πολύ έντονα ότι το τελευταίο διάστημα με παραμελεί. Δεν ξέρω αν αξίζει τον κόπο να το συζητήσω πάλι γιατί το έχω πει πολλές φορές. Στην αρχή να μου λέει ότι έχω δίκιο και μετά να κάνει πάλι το ίδιο. Του λέω ότι ο λόγος που το κάνει είναι γιατί βαριέται και προφανώς δεν παραδέχεται τίποτα.Οι περισσότεροι Θα μου πείτε να φύγω αλλά δεδομένου ότι είμαι άνθρωπος δίνει συνεχώς ευκαιρίες μέχρι να του βγει αβίαστα το χωρίζουμε, δεν θα το κάνω.Πώς να του κεντρίσω ξανα το ενδιαφέρον? Τι να κάνω? Ευχαριστώ

καλημερα σου Κικη . Το να παιζει κατι αλλο στη ζωη του υπαρχει περιπτωση ? μιλατε μεταξυ σας ? επικοινωνειτε ? βγαινετε μονο για κανα καφε η ποτο ή περνατε και αρκετο χρονο μαζι σε καποιο σπιτι ? κοιμαστε μαζι ? ποσο καιρο εχετε σχεση ?

Μπορεί να φταίει αυτό που λες. Ότι λόγω των προβλημάτων είσαι κακη παρέα. Σίγουρα κάποιος που σε νοιάζεται θα σε παρηγορήσει στα δύσκολα σου. Αλλά αμα εσύ είσαι μονίμως κατσουφιασμενη, κακοκεφη, γκρινιάρα και απαισιόδοξη πως να αντέξει ο άλλος να σε διαχειριστεί; δεδομένου ότι μπορεί να έχει και αυτός τα δικά του και απλά να θέλει μια καλή παρέα να τον κάνει να νιώσει καλύτερα.

Εσύ ξέρεις πως είσαι και τι βγάζεις. Κάτσε και σκέψου τι μπορεί να φταίει και από ποτέ ξεκίνησε αυτή η απομάκρυνση . Θεωρείς ότι με εκείνον είστε άτομα που ταιριάζετε σε όλα τα υπόλοιπα;

Σε μπαράκια και καφετέριες βλέπεστε μόνο ; Σεξ δεν παίζει ;

Κική87 εγώ δεν μπορώ να σου πω τι θα κάνεις στη ζωή σου. Άλλοι το παλεύουν πιο πολύ σε μία σχέση, άλλοι όχι. Θα σου πω όμως ότι είστε μαζί μόλις έναν χρόνο και θα έπρεπε να έχετε βρει ισορροπίες και να περνάτε φίνα. Να μην κοιτάς αν συμφωνείτε στα λόγια, αλλά τι γίνεται στην πράξη κι αν είστε ευχαριστημένοι με τη σχέση σου. Θα σου πω όμως ότι έχω μία φίλη που ποτέ δεν έφευγε εύκολα από σχέσεις, πάντα έκανε μακροχρόνιες, φαινόταν από τους πρώτους μήνες ότι ήταν πολύ καλά παιδιά αλλά δεν υπήρχε ιδιαίτερη χημεία, σε κάποια πράγματα δεν ταιριάζανε και για να χωρίσουν έκανε ο άλλος το πρώτο βήμα ή αντίθετα, ήθελε να το σοβαρέψει εκείνος και τότε η φίλη μου δεν έκανε το βήμα διότι συνειδητοποιούσε ότι ένα σωρό πράγματα που την ενοχλούσαν ή τα προβλήματα που είχαν από την αρχή δεν τα λύσανε ποτέ. Απλά κινούταν με το ότι ΑΝ έκανε το ένα ή το άλλο ο άλλος, θα ήταν ο κατάλληλος και τέλειος για αυτήν, δεν έκανε κάτι κραυγαλέο για να τον διώξει, οπότε συμβιβαζόταν εκεί. Και μας έλεγε με καμάρι ότι γανώτο το πάλεψα με τον τάδε, το πάλεψα με τον δείνα. Ε, πόσο χρόνο πρέπει να το παλέψεις όμως; Η συγκεκριμένη έχει περάσει τα 40, έχει στην πλάτη της 4-5 μακροχρόνιες σχέσεις και κανα δυο μικρότερες χρονικά και πάντα ήθελε από παλιά οικογένειες και παιδιά.
Και τώρα την έχουν πιάσει τα υπαρξιακά της πότε θα βρει τον κατάλληλο. Φυσικά και μπορεί και τώρα να τον βρει τον κατάλληλο, αλλά πως να τον βρει νωρίτερα όσο κάθεται με τους ακατάλληλους;

Sonia ... η μάνα της φίλης σου , που έκλεισε τα 40 και αναρωτιέται πότε θα βρει τον κατάλληλο ... πιστεύεις την είχε κάνει με κάποιο ... πολύ κατάλληλο ; Και δεν είχαν προβλήματα ; Απίθανο. Απλά δεν έκαναν τόση ανάλυση . Προχώραγαν και όπου τους βγάλει . Και έμεναν και μαζί παρόλα τα προβλήματα. Τώρα με την πολύ ανάλυση ... δεν γίνετσι τίποτε .... Και αναρωτιούνται γυναίκες στα 40 πότε θα βρουν τον κατάλληλο ...

Διαφωνώ, είναι πάρα πολύ άνετοι και ταιριαστοί μεταξύ τους οι γονείς της, στα 65-70 τους βλέπεις και τα ταξιδάκια τους να κάνουν οι δυο τους και τα ταβερνάκια τους και να πηγαίνουν περίπατο χέρι χέρι και να περνάνε χρόνο μαζί. Όχι να κόβει ο ένας από εδώ κι ο άλλος από εκεί. Αν στις παλιότερες γενιές οι άνθρωποι συμβιβάζονταν δεν σημαίνει ότι κάναν καλά κι ότι κάναν σωστές οικογένειες ή αν ήταν πιο κλειστοί οι ορίζοντες και κάποιες φορές ήταν πιο χαρούμενοι με λιγότερα, αυτό είναι άλλη συζήτηση.