Η σχεση μας με αυτον που αγοράζουμε καφε (aka καφετζης)
Το ειχα παντα περιεργεια αν αυτοι που κανουν καφε θυμουνται τους τακτικούς πελάτες. Και αν και εμεις θελουμε να συμπαθουμε αυτον η αν μας νοιαζει μονο αν φτιαχνουμε ωραιο καφε. Θυμαμαι ηταν ενας πολυ ωραιος που εφτιαχνε καφε και πηγαιναν κοπελες για να τον δουν. Ειχα παει και εγω αλλα δεν ξερω, ποτε δεν ενιωσα "οικειοτητα" με αυτον. Οποτε δεν συνεχισα να παιρνω απο εκει. Τωρα παιρνω απο καπου που ειναι ενας τοσο γλυκας, δεν ξερω με το που τον ειδα ηθελα να τον παρω αγκαλιτσα. Τοσο ηρεμος και ευγενικος. Το ενα πιο σπανιο απο το αλλο. Και τελικα εστω και αν δεν μιλαμε (δηλαδη θα πεις ενα καλημερα, θελω αυτο, ευχιαριστω) ειναι ενα κομματι της ζωης μας; Πχ στο γυμναστηριο εχω προπονηση μια ωρακαι ειμαστε 10 ατομα. Αν σκεφτουμε οτι απο τις 24 ωρες, ξυπνιοι ειμαστε τις 16, στην ουσια περναω μαζι του το 1/16 της ημερας μου.