Περίεργο θέμα με έφηβο συγγενή

Καλησπέρα σας έχω ένα ξαδερφο β λυκείου πηγαίνει άριστος μαθητής πολύ εσωστρεφής πολύ σοβαρό άτομο χωρίς παρέες μόνος στα διαλείμματα .....πρόσφατα πριν κάτι μέρες πέταξε κάτι κουλά μπροστά στη μάνα του ίσως επειδή έχουν κόντρα τελευταία δε ξέρω γτ όλο τρώγονται έχει γίνει αντιδραστικος τύπος στο σπίτι της είπε όπως έφευγε για φροντιστήριο αν δεν σας ξαναδώ να ξέρετε σας αγαπάω και μια άλλη μέρα το ίδιο ......κάτι το οποίο μας έχει αναστατώσει και κάθομαι και σκέφτομαι πιθανά σενάρια του τι μπορεί να του συμβαίνει και πως θα τον κάνεις να.μιλησει εγώ είμαι μάλλον το μόνο άτομο που μπορεί να με ακούσει (κοντά ηλικιακά ) και προσπαθώ να του πω ότι είμαι δίπλα του ότι και να γίνει να το λέει χωρίς να σκέφτεται τι θα ακολουθήσει( μήπως το πω στους δικούς του η κάνω σαματα και του κάνουν χειρότερα κι ένα σωρό άλλα )γτ τον αγαπάω και είμαστε οικογένεια θέλω να προστατέψω τα άτομα μου....όλα καλά μου λέει αν είναι κάτι θα το μάθεις....το είπε οκ όπως το λέμε όλοι ? Η θα γίνει όντως κάτι? Με το άγριο εννοείται δε θα τον κάνεις να μιλήσει όποτε θέλω τη βοήθεια σας τι μπορεί να συμβαίνει....με άτομα δε μιλάει φίλους δεν έχει ίσως κάτι να γίνεται στο σχολείο λόγω του ότι είναι καλός μαθητής σκέφτομαι...παλιότερα κάποιος τον πείραζε μας είπε τέλος πάντων

Να του μιλήσετε μην τον αφήσετε έτσι και γίνει κάτι τραγικό. Τόσα ακούμε εκεί έξω. Να είστε μαζί να βγαίνετε βόλτες και να κάνετε πράγματα μαζί. Ώστε να χαρεί, να ξεχαστεί κτλ
Λογικά έχει κατάθλιψη και απομονώνεται. Μπορεί να μη σας θέλει κοντά του. Αλλά πρέπει να βοηθηθεί γιατί η ηλικία αυτή είναι εύθραυστη και το σχολείο κάνει πολύ εκφοβισμό. Μην τον αφήσετε να καταλήξει άσχημα όπως κάποια παιδιά. Να του δώσετε αγάπη και να του μιλάτε ωραία μέχρι να μπορέσει να πατήσει στα πόδια του.
Αλλά να μην τον πρηζετε κιόλας γιατί θα φέρει αντίθετα αποτελέσματα.

Αν είστε κοντά ηλικιακά, να μην τον πρήζεις πολύ με βαρύγδουπες κουβέντες, αλλά κοίτα να προσπαθήσεις να του κινήσεις το ενδιαφέρον, να έχετε κάποιες κοινές δραστηριότητες, ίσως να γνωρίσει μέσα από εσένα 5 ανθρώπους, και να πάρει λίγο τα πάνω του και να σου ανοιχτεί σιγά σιγά από μόνος του.

Quote:

---

Originally Posted by Sonia

Αν είστε κοντά ηλικιακά, να μην τον πρήζεις πολύ με βαρύγδουπες κουβέντες, αλλά κοίτα να προσπαθήσεις να του κινήσεις το ενδιαφέρον, να έχετε κάποιες κοινές δραστηριότητες, ίσως να γνωρίσει μέσα από εσένα 5 ανθρώπους, και να πάρει λίγο τα πάνω του και να σου ανοιχτεί σιγά σιγά από μόνος του.

---

Είναι λίγο θέμα αυτό γτ δεν δέχεται να έρθει μαζί μας για βόλτα πχ ίσως και να ντρέπεται την κοπέλα μου...το καλοκαίρι τον έπαιρνα για περπάτημα η αν πηγαίναμε μαζί για κούρεμα πιάναμε καμιά κουβέντα αλλά δε μιλαει εύκολα για τον εαυτό του λογικό οπότε ψάχνω να βρίσκω θέμα καλά για γκομενικα και στρατό όχι εννοείται να μην τον ζαλιζουμε κιόλας...τώρα το πώς θα γνώρισε 5 ανθρώπους προσπαθώ να σκεφτώ ήθελα μια μέρα να τον έπαιρνα μαζί μου στη δουλειά που ήμουν μίλαγα με πολύ κόσμο .. τέλος πάντων

Quote:

---

Originally Posted by kopela93

Να του μιλήσετε μην τον αφήσετε έτσι και γίνει κάτι τραγικό. Τόσα ακούμε εκεί έξω. Να είστε μαζί να βγαίνετε βόλτες και να κάνετε πράγματα μαζί. Ώστε να χαρεί, να ξεχαστεί κτλ
Λογικά έχει κατάθλιψη και απομονώνεται. Μπορεί να μη σας θέλει κοντά του. Αλλά πρέπει να βοηθηθεί γιατί η ηλικία αυτή είναι εύθραυστη και το σχολείο κάνει πολύ εκφοβισμό. Μην τον αφήσετε να καταλήξει άσχημα όπως κάποια παιδιά. Να του δώσετε αγάπη και να του μιλάτε ωραία μέχρι να μπορέσει να πατήσει στα πόδια του.
Αλλά να μην τον πρηζετε κιόλας γιατί θα φέρει αντίθετα αποτελέσματα.

---

Κοίτα όσο μπορούσα κυρίως το καλοκαίρι του έλεγα να πάμε για βόλτα για περπάτημα με το αμάξι αλλά γενικά είναι αρνητικός δεν έχει όρεξη οκ η ηλικία η περιεργη το καταλαβαίνω αλλά?όταν είχαμε κονσολα και παίζαμε μαζί σπαγαμε πολλή πλάκα έτυχε να την πουλήσω γτ θα έμπαινα στρατό οπότε σταμάτησε κι αυτός να παίζει....προσπαθώ να του περάσω ότι δε πρέπει να φοβάται κανέναν και να μιλάει γενικά χωρίς θράσος και τραμπουκισμο δλδ αλλά είναι αυτό που λες δε χρειάζεται να πρήξιμο γτ όντως νευριάζει κάποιες φορές είναι περίεργο αυτό που απομονώνεται πως θα τον κάνεις να ξεκουνησει....θέλω να μάθω τι γίνεται σχολείο. Αλλά είναι δύσκολο

Εμενα μου φαίνεται σαν να σας αποχαιρετάει.Μηπως το παιδι εχει τάση αυτοκτονίας;Αφου ειστε κοντα ηλικιακα πιαστον και ρωτησε τον στα ίσια τι συμβαινει

Μήπως γενικά με οκ αυτά που ακούει που γίνονται και φοβάται επειδή είναι και ντροπαλός
Ξέρω γω τι να πω δε θα μιλήσει

Quote:

---

Originally Posted by dimitrisgr

Μήπως γενικά με οκ αυτά που ακούει που γίνονται και φοβάται επειδή είναι και ντροπαλός
Ξέρω γω τι να πω δε θα μιλήσει

---

Δεν ειστε κοντά;αν τον πιασεις ομορφα δε θα σου μιλησει;εμενα μου θυμίζει αυτο παντως.Σα να σας αποχαιρετα.Προσεξτε.

Quote:

---

Originally Posted by Νοσηρή φαντασία

Δεν ειστε κοντά;αν τον πιασεις ομορφα δε θα σου μιλησει;εμενα μου θυμίζει αυτο παντως.Σα να σας αποχαιρετα.Προσεξτε.

---

Πολύ όμορφα και πάλι το παίζει χαλαρός

Δε μπορει να εφτασε δευτερα γυμνασιου το παιδι για να ειναι μονο χωρις παρεες ...καπου πιο νωρις αρχισε να απομονωνεται.Τωρα ειναι και η εφηβεια στη μεση και ειναι πιο δυσκολα ολα.Καποια στιγμη ...στο δημοτικο ...ενημερωθηκα απο το σχολειο οτι ο γιος μου στα διαλειμματα ειναι μονος του.Τον ξεκινησα συνεδριες σε παιδοψυχολογο και συγχρονως προσπαθησα να τον φερνω σε επαφη με τους φιλους του εκτος σχολειου.Τρια χρονια μετα...με τον παιδοψυχολογο συνεχιζουμε .Μας πηγε λιγο πισω ο κορονοιος που κλειστηκε αλλα καμια σχεση με το τοτε.Κοινωνικα εχει τρομερη βελτιωση ...εχει τις παρεες του και ειναι χαρουμενος.Τωρα επειδη φανταζομαι οτι ο ξαδερφος σου ειναι ενα παιδι εσωστρεφες...βαλε εφηβεια ...βαλε πανελληνιες που πησιαζουν..βαλε κορονοιο...αυτα απο μονα τους αρκουν.Αν εχει και κανεναν εξυπνακια στο σχολειο να τον κοροιδευει δε θελει και πολυ.Εγω ξεκαθαρα θα του μιλαγα κατευθειαν για ψυχολογο.Μπορεις να του πεις οτι τον βλεπεις λιγο πιεσμενο τελευταια και δε σου αρεσει.Πες οτι εχεις πχ ενα γνωστος ψυχολογο που καμια φορα οταν ζοριζεσαι πας και του μιλας και ζητησε του να παει κι αυτος ν ακανει μια κουβεντα μαζι του.Επειδη δεν εχω καταλαβει την ηλικια σου...συγγνωμη...αν εισια κι εσυ σε αυτη την ηλικια τοτε θα πρεπει ολο αυτο να γινει απο τους γονεις.

Quote:

---

Originally Posted by nicolina

Δε μπορει να εφτασε δευτερα γυμνασιου το παιδι για να ειναι μονο χωρις παρεες ...καπου πιο νωρις αρχισε να απομονωνεται.Τωρα ειναι και η εφηβεια στη μεση και ειναι πιο δυσκολα ολα.Καποια στιγμη ...στο δημοτικο ...ενημερωθηκα απο το σχολειο οτι ο γιος μου στα διαλειμματα ειναι μονος του.Τον ξεκινησα συνεδριες σε παιδοψυχολογο και συγχρονως προσπαθησα να τον φερνω σε επαφη με τους φιλους του εκτος σχολειου.Τρια χρονια μετα...με τον παιδοψυχολογο συνεχιζουμε .Μας πηγε λιγο πισω ο κορονοιος που κλειστηκε αλλα καμια σχεση με το τοτε.Κοινωνικα εχει τρομερη βελτιωση ...εχει τις παρεες του και ειναι χαρουμενος.Τωρα επειδη φανταζομαι οτι ο ξαδερφος σου ειναι ενα παιδι εσωστρεφες...βαλε εφηβεια ...βαλε πανελληνιες που πησιαζουν..βαλε κορονοιο...αυτα απο μονα τους αρκουν.Αν εχει και κανεναν εξυπνακια στο σχολειο να τον κοροιδευει δε θελει και πολυ.Εγω ξεκαθαρα θα του μιλαγα κατευθειαν για ψυχολογο.Μπορεις να του πεις οτι τον βλεπεις λιγο πιεσμενο τελευταια και δε σου αρεσει.Πες οτι εχεις πχ ενα γνωστος ψυχολογο που καμια φορα οταν ζοριζεσαι πας και του μιλας και ζητησε του να παει κι αυτος ν ακανει μια κουβεντα μαζι του.Επειδη δεν εχω καταλαβει την ηλικια σου...συγγνωμη...αν εισια κι εσυ σε αυτη την ηλικια τοτε θα πρεπει ολο αυτο να γινει απο τους γονεις.

---

Είμαι στα 25 και προσπαθώ να αφιερώνω χρόνο για όλη την οικογένεια και τα προβλήματα μας συν ότι είχαμε και κάτι θανάτους πρόσφατα...για ψυχολόγο γενικά δε θα δεχτεί γενικώς όλοι δεν έχουν καταλάβει ότι ΔΕΝ είναι τρελογιατρος απλά μπορει να σε βοηθήσει με τη συζήτηση σημείωση Δευτέρα Λυκείου παει

25 εισαι κι εσυ μικρος για να τα φορτωνεσαι ολα...προσεχε...μπορει να μην το καταλαβαινεις αλλα μπορει καποια στιγμη να σου σκασει σε αγχος.Στο λεω ως παθουσα.Θα πρεπει να αναλαβουν οι γονεις οπωσδηποτε.Με καποια δραστηριοτητα ασχολειται?Και αυτο πολυ βοηθητικο.Εσυ μπορεις να βγαινεις μαζι του καμια βολτα...να μιλατε.Να του δειξεις οτι εχεις διαθεση να τον ακουσεις.Να σε εμπιστευτει να σου ανοιχτει.Ακομα και αν δεν θελει να μιλησει και μονο και μονο να περνατε μαζι καλα κι αυτο θα βοηθησει.Αλλα κατα βαση μια ομαδικη δρατσηριοτητα ειναι το καλυτερο.οτι τυχον θα τον ενδιεφερε.

Quote:

---

Originally Posted by nicolina

25 εισαι κι εσυ μικρος για να τα φορτωνεσαι ολα...προσεχε...μπορει να μην το καταλαβαινεις αλλα μπορει καποια στιγμη να σου σκασει σε αγχος.Στο λεω ως παθουσα.Θα πρεπει να αναλαβουν οι γονεις οπωσδηποτε.Με καποια δραστηριοτητα ασχολειται?Και αυτο πολυ βοηθητικο.Εσυ μπορεις να βγαινεις μαζι του καμια βολτα...να μιλατε.Να του δειξεις οτι εχεις διαθεση να τον ακουσεις.Να σε εμπιστευτει να σου ανοιχτει.Ακομα και αν δεν θελει να μιλησει και μονο και μονο να περνατε μαζι καλα κι αυτο θα βοηθησει.Αλλα κατα βαση μια ομαδικη δρατσηριοτητα ειναι το καλυτερο.οτι τυχον θα τον ενδιεφερε.

---

Έχω στο μυαλό γονείς κοπέλα αδερφή ξαδερφη να έχω την έγνοια τους και ειδικά με τον μικρό τον αφήνουν σε μένα κάπου ώπα άνθρωπος είμαι κι εγώ τέλος πάντων δεν έχει καμία δραστηριότητα είναι η αλήθεια διάβασμα μόνο ..στο δημοτικό είχε παρέες πλέον δε θέλει να βγαίνει

Δημήτρη εσύ θα του δείξεις ότι είσαι διαθέσιμος να αφιερώσεις χρόνο σε αυτόν και πρόθυμος να σου μιλήσει όταν θέλει για ότι θέλει. Τόσο όσο μπορείς κι εσύ. Κάτι άλλο δεν μπορείς να κάνεις και φυσικά δεν είναι δική σου η ευθύνη του. Να δώσεις στους γονείς του να το καταλάβουν αυτό. Ακόμα, όσο κοντά και να είσαι με κάποιον, δεν μπορείς να ξέρεις τι ακριβώς γίνεται σπίτι του. Εύκολα το ρίχνουμε ότι κάτι έγινε στο σχολείο ή ξέρω κι εγώ τι, αλλά που ξέρεις αν δεν έγινε στο σπίτι κάτι ή αν δεν του έχουν δημιουργήσει οι δικοί του ένα σωρό ανασφάλειες; Π.χ. εσύ το βλέπεις ότι δεν έχει παρέες και δραστηριότητες εδώ και χρόνια και είναι μόνο σπίτι-σχολείο-φροντιστήριο. Οι γονείς του δεν το βλέπουν; Τι κάναν για αυτό; Φέρνει καλούς βαθμούς και κατά τα άλλα όλα καλά;

Quote:

---

Originally Posted by dimitrisgr

Έχω στο μυαλό γονείς κοπέλα αδερφή ξαδερφη να έχω την έγνοια τους και ειδικά με τον μικρό τον αφήνουν σε μένα κάπου ώπα άνθρωπος είμαι κι εγώ τέλος πάντων δεν έχει καμία δραστηριότητα είναι η αλήθεια διάβασμα μόνο ..στο δημοτικό είχε παρέες πλέον δε θέλει να βγαίνει

---

Δημήτρη...ειναι ρολος του γονιου να αγχωνεται για τα παιδια του και να προσπαθει να λυσει οτι προβληματα προκύπτουν στην οικογενειακη ζωη...που παντα προκύπτουν.Η στιγμη να αναλαβεις εσυ και να αγχωθεις εσυ και να τρεξεις εσυ θα ερθει αλλα θα ερθει αργοτερα. Μην τα φορτωνεσαι απο τωρα ακουσε με.Τους γονεις σε αυτες τις ηλικιες τους αγαπαμε ,τους νοιαζομαστε,περναμε χρονο μαζι τους αλλα κατα βαση...ειδικα στην ηλικια σου...κανουμε focus στο πως θα στρωσουμε τη δικη μας ζωη.Επικεντρωσου σε εσενα ,στις σπουδες σου,δουλεια σου ..οτι κανεις επαγγελματικα ..στη σχεση σου .Μην παιρνεις εσυ τη θεση του γονιου.

Ως προς τον ξαδερφο σου το καλυτερο που εχεις να κανεις ειναι να επιμεινεις στους γονεις του παιδιου οτι πρεπει να λαβουν τα μετρα τους.Και θα πρεπει να βοηθησουν το παιδι τους.Δεν ειναι η λυση το να περναει χρονο μαζι σου...χρειαζεται βοηθεια να βρει δικους του φιλους ,να πατησει πιο γερα στα ποδια του,να αναπτυχθει κοινωνικα και να αναπτυχθει και σεξουαλικα...γιατι πλεον ειναι μεγαλο παιδι.Ενα παιδι που δυσκολευεται να βρει ενα φιλο πως θα μπορεσει να κανει μια σχεση?Οπως πολυ σωστα ειπε η Sonia παραπανω...τοσα χρονια αυτοι οι γονεις δεν βλεπουν?

Πολλοι με θεωρησαν υπερβολικη οταν ξεκινησα τον μικρο σε παιδοψυχολογο...αλλα προτιμησα να ειμαι υπερβολικη παρα να βαραω καποια στιγμη το κεφαλι μου στον τοιχο.Και να ξερεις οτι η μεγαλυτερη βοηθεια που εχω δεχτει απο τον παιδοψυχολογο ηταν οτι με βοηθαει να διορθωνω εγω τα δικα μου λαθη στη συμπεριφορα μου απεναντι στο παιδι.Γιατι εμεις οι γονεις κανουμε λαθη.Αυτοι οι γονεις λοιπον για αρχη ....αφου δεν ειναι δεκτικο το παιδι ...ας πανε οι ιδιοι να συμβουλευτουν καποιον να δουν τι θα τους πει.