Printable View
Καλησπερα οι Ιδεοψυχαναγκασμόι μου εχουν να κάνουν την τήρηση του νόμου ,πχ αν περασω ένα κόκκινο φανάρι και δεν με δει κανείς, βλέπω ποσο είναι το προστιμο στο ίντερνετ και σκέφτομαι ότι χρωστάω αυτά τα λεφτά στο κράτος, γιατί αν με πιανανε τόσα θα πληρωνα .
Και μου δημιουργη ένα άγχος μέσα μου ότι έτσι είναι σαν να κλέβω το κράτος η ότι στερώ λεφτά από το κράτος.
Είναι αυτός λογικός τροπος σκέψης?
Να τηρείς τα φανάρια όσο μπορείς και πεζός και με αυτοκίνητο.
Όχι,δεν είναι λογικό γι'αυτό είναι και ιδψ. Δεν πειράζει. Ζήσε με τις σκέψεις σου σαν να μην μπορούν να σε κουμαντάρουν.
Τίποτα δεν είναι λογικό στην ιδψ. Απολύτως τίποτα. Γι αυτό και είναι διαταραχή.
Προσπάθησε να μη δίνεις σημασια αε αυτές τις σκέψεις.
Τα λογικα ειναι αλλα μην κανεισ καμια ζημια μη χαλασεισ το αμαξι κ αλλα
Ευχαριστώ για της απαντήσεις, δεν έχω συνήθεια να περναω με κόκκινα φανάρια, απλά το έφερα σαν παράδειγμα, αυτός είναι ο τρόπος που σκέφτομαι σε όλα τα πραγματα και νομίζω έχει να κάνει με το OCD μου.
Πλάθεις και σενάρια στο μυαλό σου; Πρέπει λογικά να είσαι και αγχωδης. Μάλλον έχει μεγάλη σημασία για σένα το να ακολουθείς τους κανόνες.Quote:
Originally Posted by Dimitris_40
Μεγαλωσα σε θρησκευτικό κλίμα, και όταν παραβιαζω κάποιο νόμο του κράτους η κανόνα αισθάνομαι ενοχές όσο μικρό και αν είναι το λάθος, κάνω αναδρομή στο παρελθον όταν ήμουν παιδι και θυμάμαι όλα τα λάθη μου και τα μεγαλοποιω στο μυαλό μου.
Σε όποιον τα εξηγώ μου λέει ότι υπερβάλω και ότι τζάμπα ανυσηχω αλλά εμένα με ταλαιπωρεί όλο αυτό.
Το καλό είναι ότι ξέρεις που οφείλεται. Όταν ήσουν παιδί μπορεί να φοβοσουν την τιμωρία των μεγάλων. Τώρα φοβάσαι ακόμη κάτι; Έχει και μεταφυσική σημασία για σένα; Δηλαδή σχετίζεται με μεταθανάτια ζωή κλπ ή θεωρείς ότι είναι μηχανισμός που παλιά ενδεχομένως να σε βοηθούσε να συμμορφωνεσαι με τους κανόνες και να αποφεύγεις την τιμωρία ενώ πλέον αποτελεί απομεινάρι του παρελθόντος που δεν εξυπηρετεί κάποιον σκοπό;Quote:
Originally Posted by Dimitris_40
Φοβάμαι ότι αν παραβω καποιο κοσμικό νόμο, ίσως επηρεάζεται αρνητικά και η σχέση μου με τον Θεό,
Απλά παλιότερα δεν με πειραζαν μικρά πραγματα τώρα με πειραζουν και ασήμαντα γεγονότα, αντιλαμβάνομαι ότι ανησυχώ υπερβολικά αλλά αυτό δεν αρκεί για να αισθανθώ καλυτερα.
Η ρευστότητα των κοσμικών νόμων δεν βοηθάει; Ανά χώρα, ανά εποχή οι νόμοι είναι πολύ διαφορετικοί, δεν είναι καν δυνατόν να τους ξέρουμε όλους. Οι άνθρωποι έχουμε πεπερασμενες δυνατότητες, λες ο Θεός να περιμένει τόσα πολλά από μας;Quote:
Originally Posted by Dimitris_40
Παιδιά μου έρχεται απο το πουθενά να τραγουδάω (από μέσα μου) είναι ιδεοληψία/ ψυχαναγκασμος? Είμαι σε θεραπεία με seroxat και βρίσκομαι στις αρχές (δεύτερη εβδομάδα),να έχει κάποια σχέση με το φάρμακο? Νομίζω πως ξεκίνησε έντονα από τότε που το ξεκίνησα
Όταν προέρχεσαι από οικογένεια με έντονο θρησκευτικό κλίμα, δηλαδή ζωή στο σπίτι ωσάν συνεχής θρησκευτική διαπαιδαγώγηση και η διαπαιδαγώγηση αυτή έχει εισχωρήσει βαθιά στη σκέψη σου και μετατραπεί σε κριτήριο - όρο, όπως λέμε διαδικασία ελέγχου, για κάθε τι που σκέφτεσαι για να πράξεις τότε μιλάμε για ένα ιδιόμορφο είδος ψυχαναγκασμού. Κάθε τι που πας να κάνεις, μάλλον που σκέφτεσαι να πας να κάνεις το οποίο σαφώς ή είναι πιθανόν να αντιβαίνει σ αυτές τις διδαχές πχ μια παράβαση νόμου, το να μην πας εκκλησία την Κυριακή, το να πας με *****, ενώ η σκέψη να κάνεις κάτι τέτοιο έχει ήδη εμφωλεύσει ως επιθυμία στη σκέψη σου, τότε η αμφιταλάντευση ανάμεσα στο ναι και στο τείχος του όχι που σου έκτισαν οι διδαχές μετατρέπεται σαν πεδίο μάχης στη σκέψη. Αυτός είναι ιδεοψυχαναγκασμός. Το αποτέλεσμα είναι συνήθως να μην το κάνεις, κι αν το κάνεις ο ιδεοψυχαναγκασμός παίρνει τη μορφή των τύψεων. Γίνε πιο διεκδικητικός σε κάθε έκφανση της ζωής σου, διότι με τον τρόπο αυτό κάπου σιγά σιγά απογαλακτίζεσαι απ αυτά τα έντονα πιστεύω, διότι δεν είναι ασύνηθες να αποτελούν γνώρισμα ευαίσθητου χαρακτήρα ή χαρακτήρα που διακατέχεται από έστω κάποιου βαθμού φόβο και απουσία ανάληψης ρίσκου.Quote:
Originally Posted by Dimitris_40
Φρόντισε κατά τη λήψη των φαρμάκων, δηλ όταν είσαι υπό την επενέργεια τους, να καλλιεργείς τη σκέψη σου προς το επιθυμητό για σένα αποτέλεσμα, δηλ. να κατανοείς ως ψυχαναγκασμούς, να τους εκλογικεύεις ότι δλδ δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα με σκοπό να τους διώχνεις εκεί που εισχωρούν ως αρχικά βήματα στη σκέψη σου πριν προχωρήσουν και την καταλάβουν, να εντοπίζεις ποιο είναι το ορθό στη θέση τους που θα πρεπει να κάνεις κι αυτό να προσπαθείς να το εμφυτεύσεις ως κάτι το καλό στη σκέψη σου ώστε με τον καιρό να παραμείνει ακόμα κι όταν δεν παίρνεις το φάρμακο ώστε σιγά σιγά να μην σου είναι ούτε αυτό αναγκαίο (νοείται πάντα με τη βοήθεια του γιατρου).Quote:
Originally Posted by Iwsif95
Ευχαριστώ , το υποσυνειδητο μου είναι σαν ένας εσωτερικός κριτής και μου κουνάει το δάχτυλο συνέχεια,με τον αυστηρότερο τρόπο, μην υπολογίζοντας της αδυναμίες που έχω σαν άνθρωπος ,το θέμα είναι ότι έχω χτισει αυτο το πραγμα μέσα μου εδώ και δεκαετίες και τώρα στα 40 μου θα χρειαστεί πολλα για να το αλλάξω αυτό τουλάχιστον να το μετριασω.