Φόβος για δαιμονισμένους

Από το γυμνάσιο, τωρα τελειώνω το πανεπιστήμιο, φοβόμουν μην δαιμονιστω ή δαιμονιστει η μαμά μου ή δω κάποιον δαιμονισμένο γενικώς. Φοβάμαι απίστευτα πολύ τους εξορκισμούς. Όλο αυτό με έχει επηρεάσει απίστευτα πολύ τα τελευταία πέντε χρόνια και βλέπω κάθε μέρα εφιάλτες με αυτο το περιοχεμενο. Εκτός από τους εφιάλτες, το σκέφτομαι ολη μέρα και μου έχει γίνει εμμονή. Δυσκολεύομαι να κοιμηθώ, επειδή ακούω διαφορά και κοιμάμαι με ανοιχτό φωτάκι ή σε σπάνιες περιπτώσεις με φως. Δεν μπορώ να κοιμηθώ μόνη μου, αν δεν είναι κανένας στο σπίτι, αλλά επίσης δεν μπορώ να είμαι μόνη στο σπίτι με το που πέσει ο ήλιος. Φοβάμαι τις εκκλησίες το βράδυ μετά από ένα θρίλερ που είχα δει παλιά. Με έχει εξαντλήσει όλο αυτό και ειλικρινά δεν μπορώ να βοηθήσω τον εαυτό σου στο να μην σκέφτεσαι συνεχώς αυτά τα πράγματα. Δεν μπορώ να σταματήσω αυτές τις σκέψεις. Πριν κανέναν μήνα ήρθε μια φίλη του αδερφού μου στο σπίτι μας για να την φιλοξενησουμε και μου έλεγε πως είναι δαιμονισμενη και διάφορα που της έχουν συμβεί και μετά όταν έμαθε για εμένα γύρισε και είπε στους δικούς μου πως είμαι και εγώ δαιμονισμενη, όταν το έμαθα φοβήθηκα τοσο πολυ, πάθαινα συχνά κρίσεις πανικού και κοιμόμουν με τον μπαμπά μου ή την μαμά μου. Τώρα ξεκίνησα να κοιμάμαι πάλι μόνη με ανοιχτό φωτάκι.
Κανένας που έχει περάσει κάτι παρόμοιο;

καλημερα.
χρειαζεσαι ψυχοθεραπεια.
εχεις δοκιμασει να κανεις; εχεις καποια διαγνωση απο ψυχιατρο;

αν μπορεις στειλε μου στο εμαιλ [email protected]

Έκανα από μικρή ψυχοθεραπειες, μου βρήκε κατάθλιψη, διπολική διαταραχή και κοινωνικό άγχος. Το θέμα είναι δεν αντεχω με όλα αυτά και έναν χρόνο τώρα δεν πάω στην ψυχίατρο μου, επειδή κάτι με κρατάει πίσω.