ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΩ ΑΛΛΟΥΣ ΨΥΧΑΝΑΓΚΑΣΜΟΥΣ

Ρε παιδια, δεν αντεχω.Εχουν μαζευτει τρεις ψυχαναγκασμοι.Ποση υπομονη θα κανω ακομα; Βαρεθηκα.
Βλεπω πραγματα στο δρομο και μετα θελω να τα ξαναδω.Εχω παει σε 3 διαφορετικα μακρινα μερη και ειδα και στα 3 απο κατι στο δρομο και δε μπορω να ξεκολλησω.Θελω να παω να τα ξαναδω.Προσπαθω να το ξεπερασω αλλα δε μπορω.Ειναι παντα στο πισω μερος του μυαλου μου.Το σπαστικο ειναι οτι εχω την αναγκη των αλλων γιατι εγω δεν οδηγω και προσπαθω να πεισω τους δικους μου να με πανε και φερνουν αντιρρησεις.Παλιοψυχαναγκ� �στικη.Ηθελα να παω διακοπες.Να φυγω απο εδω.Αλλα εξαιτιας της ψυχαναγκαστικης αναγκαζομαι να μεινω εδω και να κανω υπομονη.Αλλα δεν αντεχω αλλο.
Εσας σας εχει τυχει ποτε να βλεπετε πραγματα στο δρομο και μετα να θελετε να τα ξαναδειτε;
Ειμαι πολυ θυμωμενος και εξοργισμενος με αυτη την παλιοψυχαναγκαστικη.Μου χαλαει τη ζωη.

Μπορεις να το εξηγησεις ποιο απλα για να καταλαβουμε ?

Βγαινεις εγω και βλεπεις τι ας πουμε ? Ενα αυτοκινητο ? Και μετα ?

Για πες...

Ας πουμε βλεπω μια τσιχλα και θελω να την ξεκολλησω ή βλεπω ενα αντικειμενο και θελω να δω τι χρωμα ειναι και να το μαζεψω να το πεταξω στα σκουπιδια.

γνωστές μαλακίες της ιδψ. Σου τρώει πάνω από μία ώρα την ημέρα ? Αν ναι τότε πήγαινε σε ψυχίατρο .Θα το καλυτερέψεις κατά πολύ ίσως και να πετύχεις να απαλλαγείς.

Εχω παει σε ψυχιατρο.Παιρνω φαρμακα και παω και σε ψυχολογο.Εχω βελτιωθει αλλα δεν το εχω ξεπερασει εντελως.

θελει χρονο φιλε...
πλακωσου στο γυμναστηριο, δουλευε πιο πολυ,
ειναι σιγουροι τροποι να απαλλαχθεις...
αλλα θελει το χρονο του δυστηχως...

Σου εστειλα U2U.

Στεφανε σε καταλαβαινω απολυτα τα ιδια περναω.Εσυ που εχεις διαθεση συνεχεια να απασχολεισαι με κατι και να πηγαινεις κοντρα κοντρα κοντρα η να τη κοροιδευεις.Υπομονη και κουραγιο ...

δυστηχως....σε μενα το να το κοροιδευω δεν δουλευε....
χειροτερα με εκανε...ισχυει οτι
η σκεψη ως συνηθεια εννοω ( το πως σκεφτεται δηλαδη ενας ανθρωπος) , δημιουργειτε μεσα απο τη συμπεριφορα.
δηλαδη αν φοβασαι κατι και το αποφευγεις τοτε θα συνηθισεις να σκεφτεσαι αρνητικα για κατι.
το προβλημα ειναι οτι η σκεψη (και ειδικα ο ψυχαναγκασμος που ειναι αρρωστη σκεψη και νοσος) δεν αλλαζει μεσα απο τη σκεψη.
δηλαδη το να καθεσαι και να λες, θα το ξεχασω, η θα το λυσω, η τελος δεν 8α το φοβαμαι απο εδω και περα...βασιζομενος στη λογικη δεν πετυχαινει (σε εμενα τουλαχιστον, και μαλλον στους περισοτερους(γιατρος μου το χει πει.
επομενως ο μονος τροπος ειναι η συμπεριφορα, να συμπεριφερεσαι δηλαδγ κοντρα στη σκεψη...ε τοτε θα αλλαξει και η σκεψη.
ετσι λοιπον το να λες ειναι βλακιες...και να προσπαθεις να το λυσεις με τη λογικη δεν κανει τιποτα...
αλλα μπορεις να φερθεις αναλογα...
δηλαδη...λες, οταν μου ερθει ο ψυχαναγκασμος θα προσπαθησω να μην του δινω απαντηση.αυτο δεν ειναι σκεψη, η λυση.ειναι συμπεριφορα.
ειναι δυσκολο να μην του δινεις απαντηση ειδικα στην αρχη, αλλα ειναι συμπεριφορα και βοηθαει τον εγκεφαλο να γινει καλα.
δυστηχως οι ψυχαναγκασμοι δεν λυνονται με την λογικη.γιατι ειναι ασθενεια και οχι σκεψη, πια.

αυτα οσον αφορα την ψυχοθεραπεια γιατι την κυρια δουλεια τα φαρμακα την κανουν(αποψη μου).

Συμφωνω με τον badboy.
Μερικοι ηλιθιοι ψυχιατροι οπως ο δικος μου εχει αντιθετη αποψη.

ειναι μερικοι ξερολες..αλλα ας ειχε το λουκι ο ιδιος και να τον εβλεπα...εμενα ενας τετοιος ψυχιατρος με ειχε κανει turbo στην αρχη..γιατι μου ελεγε μπορεις να το νικησεις...και οτι ειναι χαζομαρες.
αυτα ειναι εγκληματικα λαθη παιδια...το πραγμα το εχουν ψαξει οι επιστημονες..και δυστηχως μερικοι ηλιθιοι ψυχιατροι που εχουν διαβασει ενα βιβλιο και νομιζουν οτι τα ξερουν ολα λενε χαζομαρες χωρις να ξερουν να κανουν ψυχοθεραπεια...
τα πραγματα ειναι απλα στους ψυχναγκασμους.ειναι μια αρρωστη συνηθεια...αλλα ειναι αρρωστεια.προσεξτε στην ψυχοθεραπεια τυπου αναλυση ...δεν θα βρειτε θεραπεια...στην αρχη πρεπει να πατησετε στα ποδια σας...να ελεγχετε τους ψυχαναγκασμους.., να αρχισετε να λειτουργειτε οσο μπορειτε να αποκτησετε κεφι, με τη βοηθεια των φαρμακων... και μετα τα φαρμακα θα σας φερουν σε σημειο να καταλαβετε τι εφτεξε, ποιες συμπεριφορες αλλων σας εκαναν ετσι.
μια φορα σε εναν σωστο ψυχολογο για μια ωρα, ενω ειστε σε θεση να κατανοησετε αρκει...αλλα μονο οταν ειστε ετοιμοι.
μερικοι κιολας αν γινουν καλα δεν θελουν να ψαξουν τι εφτεξε...γιατι πολυ απλα δεν τους νιαζει και εχουν αλλαξει...
δεν χρειαζονται ολα λυση...η ζωη ειναι απλη.
εγω παντως την λυση αυτη τη χρειαζομουν..και συνηθως φταινε τραγικα λαθη των γονιων..αλλα αρκετα εψαξα.το θεμα ειναι να αλλαξεις και θα αρχισεις να συμπεριφερεσαι αλλιως...και μετα ολα θα ερθουν σιγα σιγα..αν αρχισετε να συμπεροφερεστε ετσι ωστε να μην καταπιιεζεστε μετα θα ερθουν ολα ση θεση τους.μην βασανιζεστε πολυ...τα φαρμακα...το ξερω οτι καποιοι θα πουν δεν ειναι μονο τα φαρμακα.εγω παντως θεωρω τα φαρμακα το α-ω. αν σε πιασουν με τον χρονο τα βρισκεις ολα..γιατι πολυ απλα μπορεις να σκεφτεις παλι καθαρα.

stephane καντη απο τον ψυχιατρο....ψαξε καλυτερο.. ειναι πολλοι που δεν ξερουν...και πολλοι που ξερουν.και δεν μιλαω για καθηγητες...απλα ψαγμενοι.βρες εναν που να σε καταλαβαινει...και να καταλαβαινει και ο ιδιος...οταν σου λεει ο αλλος πραγματα που δεν μπορεις να κανεις , και κυριως λογια του τυπου...σκεψου αλιως η ειναι βλακιες....ο ιδιος ειναι βλακας...και αν ηταν αυτος ασθενης τοτε θα ηταν σε πολυ χειροτερη μοιρα απο εσενα...εδω το καταλαβαινεις εσυ που δεν λειτουργει σωστα το δικτυο ( το συστημα εννοω, εγκεφαλος :)...ψαξε αλλον

φίλε μου στέφανε, πραγματικά βρήκα πολλά κοινά στα όσα έγραψες στο αρχικό σου πόστ με τα όσα έχω ζήσει και γω αρκετό καιρό τώρα.

θυμάμαι παλιότερα προχώραγα στο δρόμο και αν έβρισκα πχ. μια πολύ μικρή πετρούλα να είναι στο δρόμο ή θα πήγαινα και θα την μάζευα να την βάλω στην άκρη ή θα προχώραγα 2-3 τετράγωνα, σε όλη αυτή τη διαδρομή θα σκεφτόμουν την πέτρα και μετά από λίγο θα έκανα μεταβολή και θα γυρνούσα πίσω να την μαζέψω... κάτι παρόμοιο έκανα πχ και με το αν πέταγα κάτω ένα μπουκαλάκι νερό... γύρναγα πίσω να το μαζέψω μην τυχών και το πατήσει κάποιος...

αυτό είναι ένα από τα λίγα παραδείγματα που έχω βιώσει... ένα ακόμα χαρακτηριστικό είναι κυρίως νύχτα όταν περπατάω μόνος μου στο δρόμο και περνάει κάποιος από δίπλα μου να γυρνάω μετά το κεφάλι να δώ που πήγε...

και τα 2 παραδείγματα πηγάζουν από την \"σκέψη\" μου να μην κάνω κακό στους γύρω μου... δηλαδή θεωρώ ευθύνη μου να μετακινήσω την πέτρα για να μην την πατήσει κάποιος και γλιστρήσει ή οτιδήποτε τέτοιο... ή γυρνάω το κεφάλι μου να δώ που είναι αυτός που μόλις πέρασε από δίπλα μου, μην τυχών και έπαθε κάτι...

και μένα μου χει συμβεί να δώ κάτι και μετά να θέλω να γυρίσω πίσω για να το ξαναδώ... και όπως είπες και συ όταν αυτό που είδα είναι πλέον πολύ μακριά μου το σκεφτόμουν ακόμα περισσότερο... ευτυχώς δεν είχα ενδώσει να πάω να το ξαναδώ... μία - δύο φορές μόνο πήρα ταξί ή λεωφορείο και πήγα...

το όλο θέμα δεν το έχω ψάξει πολύ με ψυχολόγο... απλά έχω κάνει 6-7 επισκέψεις και μου έχει δώσει κάποιες συμβουλές. ίσως να είναι και καλύτερα έτσι... αν με ρωτήσεις αν το έχω ξεπεράσει θα σου πώ ότι αυτά τα μικρά καθημερινά περιστατικά, ναι τα έχω αφήσει πίσω μου σε μεγάλο βαθμό... αλλά την αιτία που τα γεννάει όλα αυτα και είναι να μην κάνω κάτι κακό στους γύρω μου δυστυχώς όχι...

είπε ένα παιδί προηγουμένως για γυμναστήριο.... επειδή το έχω διαβάσει αρκετές φορές αυτό και ακούγεται σαν καραμέλα, αν δεν το είχα κάνει θα μου ακουγόταν και μένα σαν καραμέλα... αλλά φίλε μου με το γυμναστήριο είδα μεγάλη βελτίωση στην ψυχολογία μου... είδα το σώμα μου να αλλάζει σε εκπληκτικό βαθμό και για πρώτη φορά βρήκα ένα χώρο που μπορώ να κάνω παιχνίδι με το αντίθετο φύλο... με βοήθησε αρκετά!

Φιλικά!

Quote:

---

Originally posted by stephanos
Ρε παιδια, δεν αντεχω.Εχουν μαζευτει τρεις ψυχαναγκασμοι.Ποση υπομονη θα κανω ακομα; Βαρεθηκα.
Βλεπω πραγματα στο δρομο και μετα θελω να τα ξαναδω.Εχω παει σε 3 διαφορετικα μακρινα μερη και ειδα και στα 3 απο κατι στο δρομο και δε μπορω να ξεκολλησω.Θελω να παω να τα ξαναδω.Προσπαθω να το ξεπερασω αλλα δε μπορω.Ειναι παντα στο πισω μερος του μυαλου μου.Το σπαστικο ειναι οτι εχω την αναγκη των αλλων γιατι εγω δεν οδηγω και προσπαθω να πεισω τους δικους μου να με πανε και φερνουν αντιρρησεις.Παλιοψυχαναγκ� �στικη.Ηθελα να παω διακοπες.Να φυγω απο εδω.Αλλα εξαιτιας της ψυχαναγκαστικης αναγκαζομαι να μεινω εδω και να κανω υπομονη.Αλλα δεν αντεχω αλλο.
Εσας σας εχει τυχει ποτε να βλεπετε πραγματα στο δρομο και μετα να θελετε να τα ξαναδειτε;
Ειμαι πολυ θυμωμενος και εξοργισμενος με αυτη την παλιοψυχαναγκαστικη.Μου χαλαει τη ζωη.

---

Κλασσική ιδψ.

ναι φιλε μου ειναι η ασκηση...
αν κοπανιεσαι στο τρεξιμο και στα μηχανηματα το μυαλο θα ξεφυγει και λιγο...και αυτο ειναι το φαρμακο...
αν ομως καθεσαι και λες...θα το λυσω...η θα ξεφυγω δεν βοηθαει...
οταν παιδευεις το σωμα σου...ξεχνιεται το μυαλο...ευτυχως..
στεφανε ελα μσν ρε...