Απόσταση και ψυχολογική στήριξη.

Ο σύντροφός μου βιώνει βαρύ πένθος μετά από απώλεια γονιων. Είμαστε σε σχέση από απόσταση και δεν ξέρω ειλικρινα πως να βοηθήσω. Νιώθω ότι δεν έχει όρεξη ούτε να μιλάμε, ότι απομακρυνόμαστε. Βασικά εκείνος χάνετε. Ότι λέω νομίζω πως είναι λάθος και του κάνει περισσότερο κακό παρά καλό. Επιπλέον εγώ ήθελα να πάω στην πόλη του για δουλειά και να τον στηρίξω αλλά εκείνος δεν θέλει. Θέλει να συνεχίσω το πρόγραμμα που είχα ωστε να βρω μια καλή δουλειά οπουδήποτε. Ακόμα κ αν είμαστε ακόμα πιο μακρια. Ρε παιδιά, δεν είναι εγωιστικό αυτό? Αφήνεις έναν άνθρωπο που έχει ανάγκη μόνο? Και από απόσταση πως μπορείς να τον στηρίξεις.?