Μοναξιά

Καλησπέρα σε όλους. Θέλω να μοιραστώ το πρόβλημα που με βασανίζει τους τελευταίους μήνες. Πριν 1,5 χρόνο γύρισα από την πόλη που σπούδαζα στο πατρικό μου σε ένα χωριό 3000 περίπου κατοίκων. Μέχρι τον Σεπτέμβριο περνούσα πολύ δύσκολα δεν είχε δουλειά, λεφτά, δεν είχα όρεξη να βγω κλπ. Από παρέες εδώ δεν έχω κανέναν μόνο ένα φίλο που σπουδάζει κι αυτός αλλού και έρχεται μια δύο φορές το μήνα. Τους τελευταίους μήνες βρήκα τουλάχιστον μία δουλειά και δεν είμαι όλη μέρα σπίτι. Γενικά η ζωή μου πλέον είναι δουλειά σπίτι. Η δουλειά μου έλυσε το οικονομικό πρόβλημα αλλά δε μου έλυσε το πρόβλημα της μοναξιας που νιώθω. Θα μου πείτε γιατί δεν βρίσκεις μια κοπέλα ή φίλους... Η αλήθεια είναι ότι όσο ήμουν στην πόλη που σπούδαζα συναναστρεφόμουν με πολλά άτομα, είχα παρέες και γνώρισα και αρκετές κοπέλες που μόνο μια ένιωσα ότι ερωτεύτηκα αλλά χωρίσαμε λόγω απόστασης. Εδώ που μένω πλέον πέρα από το ότι δεν υπάρχουν κοπέλες στην ηλικία μου δεν υπάρχει και τρόπος να γνωρίσω κάποια. Γενικά είμαι αρκετά ντροπαλός ποτέ δεν έχω κάνει κίνηση και συνήθως οι γυναίκες με προσεγγίζουν πρώτες. Θέλω πολύ να νιώσω ξανά το συναίσθημα του να ερωτεύεσαι αλλά νιώθω ότι όσο μένω εδώ είμαι καταδικασμένος να μείνω μόνος...

το ιδιο ακριβως βιωσα και εγω αλλα σε εμενα ηταν χειροτερα τα πραγματα... ωραια και καλα στα 18 εφυγα απο το πατρικο μου πηγα για σπουδες... οταν τελειωσα τις σπουδες μου και επροκειτο να κανω το πρωτο μου επαγγελματικο βημα που δεν ηταν στον τοπο του πατρικου μου, εχασα απο ενα εγκαγαλικο ξαφνικα τον πατερα μου...που κουραγιο μετα για δουλεια? που λεφτα μετα? που μετα να με βοηθησει ο τοπος? φιλε λυπαμαι πραγματικα ολους αυτους που ζουνε σε χωρια.. καποιους τους αρεσει οταν ειναι κατασταλαγμενοι με δουλεια, κοπελα και παιδια, αλλα για νεο κοσμο ειναι απογοητευσει...και εγω αναρωτιεμαι ωρες ωρες, συντηρω ενα σπιτι το οποιο εχει εξοδα, το οποιο δεν εχει μεταπουλητικη αξια.... το εχεις και μετα αργοπαθαινει... χιλιαδες σπιτια εδω που σιγα σιγα πεφτουν επειδη ειναι ετοιμοροπα... ποιος θα τα παρει? ποιος να επενδυσει και γιατι? οπως ο κοσμος εφευγε στο εξωτερικο για ενα κλαυτερο μελλον, ετσι εφευγαν και στις πολεις για ενα καλυτερο μελλον... ειναι δυνατον να παρω ολο το σπιτι οπως ειναι και να το τοποθετησω σε καποια πολη? το σπιτι σαν σπιτι δεν εχω θεμα, το προβλημα ειναι το μερος

και δω μια απο τα ιδια

Αγαπητέ θεματοθέτη καλησπέρα,

1,5 χρόνο στην απομόνωση φαίνεται αρκετά δύσκολο και βαρύ. Αυτό που θα κοίταζα στη θέση σου σαν πρώτο βήμα είναι όσο μπορώ να κοινωνικοποιηθώ, να γνωρίσω άτομα και να δω με ποια θα μπορούσα να κάνω παρέα. Τώρα πώς γνωρίζεις ανθρώπους. Μπορείς να ψάξεις στο φμπ παλιούς συμμαθητές απο το σχολείο, να ρωτήσεις τους γονείς σου εάν ξέρουν κάποιον στην ηλικία σου, να πας σε κάποια πολιτιστική εκδήλωση εάν υπάρχει και να πιάσεις κουβέντα με κάποιον. Μπορείς απλά να πας και σε κάποιο καφέ μόνος. Καταλαβαίνω ότι είσαι ντροπαλός και αυτό είναι κάτι που μάλλον θα σε δυσκολεύει ακόμη περισσότερο εφόσον και για το μέσο άνθρωπο θα ήταν δύσκολο να ξεκινήσει από 0 φίλους σε έναν τόπο. Όμως οι συνθήκες της ζωής πολλές φορές μας καλούν να βγουμε από το καβούκι μας και να κάνουμε πράγματα που δεν θα κάναμε στο παρελθόν γιατί μπορεί παλιότερα να μην χρειάστηκε κιόλας. Δεν μπορείς να συμπεριφέρεσαι σαν "θήραμα" εφόσον δεν υπάρχουν κυνηγοί, χρειάζεται να γίνει εσύ ο κυνηγός. Δηλαδή δεν μπορείς να μείνεις στο καβούκι σου περιμένοντας οι άλλοι να κάνουν την κίνηση, οι κοπέλες να στην πέσουν, γιατί στην παρούσα φάση αυτή η τακτική δεν θα σε βοηθήσει.

Geo97 σε ένα μικρό μέρος είναι τρομερά εύκολο να γνωρίσεις ανθρώπους, όμως δεν είναι πάντα σίγουρο ότι θα ταιριάξεις μαζί τους. Το θέμα είναι ότι επειδή δεν έχεις πολλά κοινά ή είναι σε άλλες ηλικίες κτλ εσύ τους ακυρώνεις εντελώς με αποτέλεσμα να κάθεσαι να κοιτάς τα τοίχια κι αυτό είναι λάθος. Αν έχεις σκοπό να μείνεις εκεί μόνιμα ή για κάποιο διάστημα, ρίξε γέφυρες.

Μην πας να βγάλεις τα εσώψυχά σου πριν δεις τι ρόλο βαράει ο καθένας και πως σκέφτεται, όμως κάνε μία αρχή και πήγαινε στον καφενέ και αντάλλαξε δυο κουβέντες. Μπορεί να μη γίνεις κολλητός με τον Γιώργη τον τσοπάνη, μπορεί να πηγαίνετε μια στο τόσο για ποτά στη διπλανή πόλη όμως. Μπορεί να μην έχετε πολλά κοινά με τον Γιάννο τον φορτιγατζή με τα 3 παιδιά, αλλά να έχει πίεση και να αρχίσει περπάτημα και να σε θέλει για παρέα. Πηγαίνεις μια βόλτα μαζί του και βρίσκεις ότι γουστάρετε κι οι δυο το Ράλλυ Ακρόπολής ή να παίζετε Μπιρίμπα ή ξέρω κι εγώ τι. Κάνε μία βόλτα από τον συνεταιρισμό των γυναικών κι αγόρασε γλυκό μελιτζανάκι. Μπορεί να μη γίνεις κολλητός με τη θεία Φωτούλα ή να μη σε νοιάζει πως φιάχνεται ο χαλβάς, μπορεί όμως να σου γνωρίσει την ανιψιά της την Χαδούλα που θα έρθει τις γιορτές. Θα γνωρίσεις και κόσμο στη δουλειά. Δώσε μια ευκαιρία. Έτσι φιάχνεις κοινωνικό δίκτυο και σιγά σιγά θα βρεις και φίλους. Μην απορρίπτεις εκ των προτέρων.

Αν πάλι πραγματικά δεν σε χωράει ο τόπος, γιατί να μείνεις εκεί; Όπου γης και πατρίς, νέο παιδί είσαι. Ψάξου να φύγεις.

Να έχεις τα μάτια σου δεκατέσσερα πλέον όταν σε προσεγγίζει γυναίκα, διότι όταν σε προσεγγίζει σε τεστάρει, κι αν εκεί δει ότι είσαι ντροπαλός, το παίζεις αδιάφορος ή δίνεις την εντύπωση ατόμου που δεν βρει κάποιος πάνω του κάτι αξιόλογο, τότε αμέσως φεύει, χωρίς να σου δώσει την ευκαιρία, διότι δυστυχώς αυτός είναι ο κανόνας του παιχνιδιού.
Κάποτε ο τόπος παίζει ρόλο! Δηλαδή όταν οι νοοτροπίες και κατ επέκταση οι χαρακτήρες απ τον έναν τόπο στον άλλο διαφέρουν, οπόταν εκεί που σπούδαζες μπορεί οι νοοτροπίες, το μενταλιτι, οι χαρακτήρες να τα νε πολύ κοντινοί μ αυτό που είσαι και γι' αυτό σχετιζόσουν με τόσο πολλή κόσμο.

Quote:

---

Originally Posted by Sonia

Αν πάλι πραγματικά δεν σε χωράει ο τόπος, γιατί να μείνεις εκεί; Όπου γης και πατρίς, νέο παιδί είσαι. Ψάξου να φύγεις.

---

Του έγραψα πιο πάνω το λόγο που δεν ταιριάζει με τον κόσμο στην πόλη του. Αν εκεί που σπούδαζε δεν σχετιζόταν με συνομηλίκους του, συμφοιτητές του, προερχόμενους από την πόλη του τότε όντως ισχύει αυτό που του έγραψα πιο πάνω, δηλαδή έχει άλλο μενταλιτι, νοοτροπία, χαρακτήρα, εν σχέσει με τους συμπατριώτες του. Για να φύγεις από τον τόπο σου πρέπει να το κάνεις όσο πιο νωρίς γίνεται αμέσως μετά που τελείωσες τις σπουδές σου προλειαίνοντας για το λόγο αυτό το έδαφος, αποκτώντας τα προσόντα για εργοδότηση κάπου αλλού, σε άλλη πατρίδα, πχ πηγαίνοντας για μάστερ σε άλλη πόλη/χώρα, ψάχνοντας για δουλειά, μαθαίνοντας ξένες γλώσσες κλπ που είναι για την περίπτωση σου τα κατάλληλα για το σκοπό αυτό μέσα.