Μακρυά απο την χωρα

Καλησπέρα βρίσκομαι ήδη δύο μήνες εξωτερικό βρίσκομαι στο Ντουμπάι ήρθα για δουλειά για να αλλάξω την ζωή μου να ξεχάσω το παρελθόν μέχρι στιγμής μου αρέσει που έχω πάντα δραστήριοτητες δεν βαριέμαι αλλα απο την άλλη μου λείπει η Ελλάδα επίσης στο κομμάτι της δουλειάς υπάρχει μεγάλο στρες αδύνατο να συνυπάρξουν τόσες πολλές εθνικότητες γενικά είναι σαν να δουλεύει ο καθένας για την πάρτυ του οι εργοδότες τα ίδια χάλια σε απολύουν στο πρώτο λάθος σαν στρατόπεδο είναι απο την άλλη αν γυρίσω πίσω ξέρω πάλι θα ζήσω άσχημες στιγμές και δυσκολίες ήρθα εντελώς μόνη μου μ εδώ έκανα δύο μήνες να μιλήσω Ελληνικά τυχαία βρήκα έναν Έλληνα κατά τα αλλα φιλίες τίποτα σε αυτό το κομμάτι πάλι μόνη μου πολύ στρες και αχγος με την δουλειά γτ είμαι σε probation time δεν μιλάω με κανέναν απο Ελλάδα έχω κόψει επαφές γενικά μονη και παλι μόνη ξεκίνησα γυμναστήριο αλλα από την δουλειά κάθε τρεις και λίγο αλλάζουν τα ωράρια οπότε ρουτίνα δεν υπάρχει και ωρα για γυμναστήριο κάποιες μέρες ακυρώνω απο το στρες παλι τρώω πολύ ζάχαρη καπνίζω τα λεφτά βραστά πιο πολλά έβγαζα Ελλάδα μένανε κιόλας οπότε το μέλλον μου χλωμό θα δείξει γ το βιογραφικό κάθομαι πιο πολύ και υπομονή για 8 μήνες

Γυναίκα ... και αποφάσισες να πας στο Ντουμπάϊ ;;;; Γιατί το έκανες αυτό στον εαυτό σου ;; Ζάχαρη , κάπνισμα ... τουλάχιστον δεν μπορείς να ... πιείς !!!!!!

Δύσκολο δρόμο έχεις διαλέξει Λενάλε!

Ο Θεός να φωτίσει το δρόμο της επιστροφής σου στην πατρίδα!

Είσαι ένα γενναίο και άφοβο κορίτσι!