Δεν ξέρω τι εχω

Καλησπέρα,
Είμαι 26 χρόνων κοπέλα και μέχρι τα 24 είχα μια όμορφη και ομαλή ζωή, δύσκολη στα οικονομικά της αλλά ψυχολογικα πολύ σταθερή και δυνατή.
Τα τελευταία δύο χρόνια αντιμετωπίζω βαριές συνεχές και αλλαγές στην διάθεση μου και στα συναισθήματα μου. Είχα δυσκολίες να βρω δουλειά, μάλωσα με δύο πολύ καλές μου φίλες που εν μέρη αισθανομουν ανακούφιση μιλώντας μαζί τους, οι γονείς μου είναι σχετικά αδιάφοροι, δεν έχω ιδιαίτερη επικοινωνία μαζί τους.
Τους τελευταίους δύο μήνες, από την στιγμή που ξεκίνησα να κάνω τα ραπίντ τεστ λόγω το ότι δεν επιθυμώ να εμβολιαστω (φοβάμαι επειδή είμαι αλλεργική καθώς ιδεολογικά είμαι σχετικά αντίθετη), ο περιορισμός που δεν μπορώ να πάω πουθενά, έξω, σε καταστήματα κτλπ. με έριξαν πάρα πολύ ψυχολογικά. Όμως από μέσα Νοεμβρίου μέχρι σήμερα αντιμετωπίζω μια κατάσταση που είναι τελείως άγνωστη για μένα και μου δημιουργεί ακόμα πιο πολύ κακό. Αισθάνομαι έλλειψη συγκέντρωσης σε καταστάσεις ομιλίας, επαφής, διαβάσματος, λανθασμένη άρθρωση, λανθασμένη σκέψη και έκφραση. Αποσυντονισμος. Συχνές καθημερινές ζαλάδες.
Πρωινους πονοκεφάλους και μούδιασμα κεφαλής. Με πονάνε τα μάτια καμιά φορά. Έχω απίστευτη υπνηλία. Γενικώς μια στεναχώρια που μου συμβαίνει αυτό διότι με αποτρέπει στην καθημερινότητα. Προσπαθώ να ξεχαστω και να κάνω διάφορα αλλά βλέπω ότι ο πόνος στο κεφάλι γίνεται πιο έντονος όταν κάνω πράγματα που επιβαρύνουν το κεφάλι μου. Δεν ξέρω. Παραιτήθηκα από την δουλειά μου γιατί δεν άντεχα να μην μπορώ να λειτουργώ φυσιολογικά (ρεσεψιόν-δεν περνούσα καλα στη δουλειά επίσης-κακο κλίμα και περιβάλλον).
Έμεινα δύο με τρεις εβδομάδες εκτός και κοιμήθηκα και ξεκουράστηκα μέχρι να ξανά ξεκινήσω αλλού δουλειά και δεν πέρασαν ποτέ αυτά τα συμπτώματα.
Σε μια συνέντευξη που πήγα αισθάνθηκα τρομερό πονοκέφαλο και μετά έπεσα για ύπνο όλο το απόγευμα.
Τρομερή αλλαγή στη ζωή μου. Φοβάμαι. Ανησυχώ. Το κεφάλι μου το νιώθω έντονο και βαρύ, να μουδιάζει αρκετά συχνά.
Αύριο έχω πάρει παραπεμπτικό για να κάνω εξετάσεις αίματος.
Άλλα συμπτώματα: σύγχυση, κόπωση, τρέμουλο,

Εγω στη θεση σου θ απηγαινα για αρχη σε ενα νευρολογο.Απο κει και περα πολυ πιθανο ολα αυτα να ειναι ψυχολογικης φυσεως αλλα γι ααρχη θα πρεπει να αποκλεισεις το να υπαρχει κατι παθολογικο.

δεν χρειαζετε να πεφτεις ψυχολογικα επειδη δεν μπορεις να πας σε μαγαζι, σε πληροφορω οτι πιο πολλοι καθονται εξω παρα μεσα... οι ανεμβολιαστοι στην ηλικια σου και στην ηλικια των18 με 35 ειναι μετρημενοι στα δαχτυλα, δηλαδη αυτοι που δεν εχουν λογο να εμβολιαστουν....

σκεψου οτι απο το 2020 εχουμε περασει δυο χειμωνες με περιορισμους στις διασκεδασεις,στις μετακινησεις και σε αλλα τοσα, δεν αξιζει να πιστεις να εμβολιαστεις για να εχεις το ελευθερο στα μαγαζια... ο κοσμος εχει μαθει οτι τελικα το να περασεις ομορφα δεν χρειαζεται μονο μια καφετερια και για αυτα γενικα ειναι σπασμενη η κινηση... εγω απο τον οκτωβριο που εβγαλαν την υποχρεωτικοτητα στην εστιαση με τα rapir test δεν απολαμβανω καθολου τις εξοδους μου ...

στρεψε την προσοχη σου σε αλλα πραγματα και κανε υπομονη και ηλπιζε...