Δεν μπορώ να παραμείνω σε σχέση

Είμαι 47 και συζώ με έναν θαυμάσιο άνθρωπο τελευταίους δυο μήνες. Είμαστε μαζί 3 χρόνια. Έχω όμως τάσεις φυγής. Συγκρίνω την σχέση μου με άλλες συγκρίνω αυτόν και στο μυαλό μου θεωρω ότι δεν περνάω καλά. Έχω την τάση να μείνω μόνη μου,όταν όμως μένω μόνη μου μετά από 1-2 μήνες αποζητώ έναν άνθρωπο να με αγαπάει να με προσέχει. Αυτό ακριβώς που έχω τώρα. Αλλά πνίγομαι κ θέλω μα φύγω. Ο λόγος που δεν το λέω είναι γιατί ξέρω πως θα τον πονέσω. Ενώ είμαι υπερευαίσθητη ,κλαίω καθημερινά ειδικά με κακοποίηση ζώων η παιδιών με αυτόν τον άνθρωπο δεν μπορώ να νιώσω εμπάθεια έρωτα αγάπη. Βασικά νιώθω πως βαριέμαι τα πάντα.
Έχω επισκεφτεί ψυχολόγους αλλά για λίγο. Δεν έχω την υπομονή να περιμένω να αλλάξει κάτι κ δεν πιστεύω ότι θα αλλάξει. Έχω επισκεφτεί κ 3 ψυχιάτρους. Δυσθυμία μου είπαν Μείζονα κατάθλιψη μου είπαν. Χάπια ΕΠΙ χαπιών για 1 χρόνο το ανώτερο. Γιατί λίγο μου φτιάχναν την διάθεση αλλά μου δημιουργούσαν σεξουαλικο θέμα.
Τώρα πίνω ladose. Των 20. 1 την ημέρα. Ένα μήνα τώρα. Αλλαγή δεν έχω δει.
Έχω μεγαλώσει άσχημα με λεκτική κ σωματική κακοποίηση. Και εννοώ χειροδικία. Προσπαθώ να μην χαλάσω ΚΑΙ αυτήν την σχέση αλλά έχω γίνει μια πάγο κολώνα σε όλους τους τομείς ….σαν να θέλω να φύγει μόνος του η να μου κάνει «επιθεση» αγάπης. Μπας κ ξανά νιώσω.
Βασικά άλλος ένας λόγος που παραμένω είναι για να μην είμαι μόνη μου σε 10 χρόνια πχ που θα είμαι 57….
Κανονικά δεν θα έπρεπε να μένω γιατί τον θέλω τον αγαπώ θέλω να βγαίνουμε κ να περνάμε καλά;;; Η έχω υψηλές προσδοκίες από τις σχέσεις; Δεν ξέρω…
Καλά Χριστούγεννα σε όλους… και ας είμαι με ένα ΟΥΦ όλη μέρα…κάθε μέρα….

Η αλήθεια είναι ότι εφόσον υπάρχει τέτοιο ιστορικό κακοποίησης και αντιμετωπίζεις κατά καιρούς κατάθλιψη θα βοηθούσε η ψυχοθεραπεία αλλά αφενός πρέπει να υπάρχει οικονομική δυνατότητα αφετέρου χρειάζεται χρόνος και υπομονή για να βοηθηθεις. Επί τρία χρόνια αισθάνεσαι έτσι; Δηλαδή εξ αρχής δεν έχεις συναισθήματα γι'αυτον; Με άλλες σχέσεις στο παρελθόν ένιωθες διαφορετικά; Μπορεί να είναι θαυμάσιος αλλά να μην υπάρχει χημεία. Ή αν γενικά όλες οι σχέσεις σε κάνουν να αισθάνεσαι έτσι μάλλον υπάρχει συναισθηματικό μπλοκάρισμα που ίσως με έναν ειδικό να μπορούσες να κατανοήσεις καλύτερα. Ο σύντροφός σου γνωρίζει για την αγωγή; Αν ναι μήπως να συζητήσεις για το ενδεχόμενο να ξεκινήσεις ψυχοθεραπεία.

Niels σ ευχαριστώ παρά πολύ αρχικά για το ενδιαφέρον!!! Ναι στις περισσότερες σχέσεις μετά τα 2 χρόνια φρικαρω βαριέμαι συγκρίνω. Μόνο μια σχέση με κράτησε που ήταν απορριπτικος απέναντι μου.
Ναι,χημεία δεν έχω αλλά ρε γαμωτο γιατί να μην μπορώ έστω λίγο να συμβιβαστώ; Είναι καλή ψυχή μ αγαπάει με φροντίζει τι άλλο θα έπρεπε να θέλω;;;; Δεν είμαι κ 20…..
Ψυχοθεραπευτή είδα 3 φορές. 3 διαφορετικούς….Για μια φορά τον καθένα. Άλλαζα γνώμη φεύγοντας ήθελα κάτι πιο δραστικό πιο γρήγορο. Το ξέρω ότι πρέπει αλλά ίσως δεν με τράβηξε κάποιος από τους 3 ούτε ξέρω κάποιον άλλον που να έχω ακούσει καλά λόγια εδώ Πειραιά που μένω…

Ειναι ποιο γενικευμένο πρόβλημα της εποχής μας απ οτι νομίζεις.
Γενικα ειναι δύσκολη η διατηρηση αποκλειστικής σχέσης σε ηλικίες 40-60 χωρίς να υπάρχουν παιδια.

Και ναι πριν πειτε οτιδήποτε αυτή ειναι πραγματικότητα.

Εντάξει, δεν υπάρχει μια συνταγή, ένας δρόμος για όλους. Μπορεί το "είμαι για πάντα μαζί με κάποιον μέχρι να μας χωρίσει ο θάνατος" να είναι ουτοπία. Η απόκτηση παιδιών δίνει ένα αίσθημα σκοπού σε μια σχέση. Το πώς αισθάνεσαι το επικοινωνείς στον σύντροφό σου με δημιουργικό τρόπο ή απλά απομακρυνεσαι;

Quote:

---

Originally Posted by Νεκταρια

Μόνο μια σχέση με κράτησε που ήταν απορριπτικος απέναντι μου.

---

ασφαλως ξερεις την απαντηση κι ας μην μας την λες

Το πώς αισθάνεσαι το επικοινωνείς στον σύντροφό σου με δημιουργικό τρόπο ή απλά απομακρυνεσαι;[/QUOTE]

Στην αρχη προσπαθείς με κλασικούς τρόπους , μετά δημιουργικά, μετά βαριεσε και αδιαφορείς, μετά απομακρυνεσε, και αν δεν εχεις παιδια μετα εξαφανιζεσε. (ghosting).

Οι επιλογες γενικός είναι 3-4, αλα καρτ διαλέγεις την εξέλιξη της σχέσης. Αλλιώς μπορούμε να συζητάμε φιλοσοφικά και να περνάει ο χρόνος.

Καλησπερα και χρόνια πολλά σε όλους! Θα ήθελα να απαντήσω σε διαφορά που λέτε κ πολύ σωστά λέτε αλλά είμαι δεύτερη μόλις μέρα εδώ και δεν ξέρω πως να απομονώσω φράσεις η να κάνω «Τάγκ» που λέμε…
Γενικά θα πω πως έχω εγώ ένα παιδί στην εφηβεία το οποίο το δέχτηκε κ του φέρετε άψογα 3 χρόνια τώρα.
Όσο αφορά για επικοινωνία…όταν προσπαθούσα να πω τσαντίζοταν έβγαζε αμυντικές επιθέσεις κτλ…
Όποτε πλέον απλά εγώ κλειστεί κ είμαι πάγο κολώνα …κάπου η αλήθεια είναι πως τα βλέπω όλα μαύρα κ δύσκολα να φτιάξουν

Quote:

---

Originally Posted by Νεκταρια

Καλησπερα και χρόνια πολλά σε όλους! Θα ήθελα να απαντήσω σε διαφορά που λέτε κ πολύ σωστά λέτε αλλά είμαι δεύτερη μόλις μέρα εδώ και δεν ξέρω πως να απομονώσω φράσεις η να κάνω «Τάγκ» που λέμε…
Γενικά θα πω πως έχω εγώ ένα παιδί στην εφηβεία το οποίο το δέχτηκε κ του φέρετε άψογα 3 χρόνια τώρα.
Όσο αφορά για επικοινωνία…όταν προσπαθούσα να πω τσαντίζοταν έβγαζε αμυντικές επιθέσεις κτλ…
Όποτε πλέον απλά εγώ κλειστεί κ είμαι πάγο κολώνα …κάπου η αλήθεια είναι πως τα βλέπω όλα μαύρα κ δύσκολα να φτιάξουν

---

Nα σου κανω μια ερωτησουλα όλη αυτή η μαυρίλα προκύπτει λογω της φαντασίας σου, δηλαδή κάνεις υποθέσεις και από τις υποθέσεις στη συνέχεια σου βγαίνει αυτή η παγωμάρα και όλη αυτή η ψυχρότητα; Τον τύπο τον έχεις βαρεθεί; Τι σε χαλάει σε αυτόν; Σε χαλάει κάτι γενικά; Ξέρεις δεν μας τα λες όλα, λες θα φύγω θα κάνω θα ράνω, άλλα έχεις ένα παιδί που τον γνωρισε και εκείνος δεχθηκε το παιδι σου. Θα το βρεις αυτό εύκολα πιστεύεις γενικά; Οι δικοι του σε έχουν γνωρίσει;

Quote:

---

Originally Posted by Νεκταρια

Είμαι 47 και συζώ με έναν θαυμάσιο άνθρωπο τελευταίους δυο μήνες. Είμαστε μαζί 3 χρόνια. Έχω όμως τάσεις φυγής. Συγκρίνω την σχέση μου με άλλες συγκρίνω αυτόν και στο μυαλό μου θεωρω ότι δεν περνάω καλά. Έχω την τάση να μείνω μόνη μου,όταν όμως μένω μόνη μου μετά από 1-2 μήνες αποζητώ έναν άνθρωπο να με αγαπάει να με προσέχει. Αυτό ακριβώς που έχω τώρα. Αλλά πνίγομαι κ θέλω μα φύγω. Ο λόγος που δεν το λέω είναι γιατί ξέρω πως θα τον πονέσω. Ενώ είμαι υπερευαίσθητη ,κλαίω καθημερινά ειδικά με κακοποίηση ζώων η παιδιών με αυτόν τον άνθρωπο δεν μπορώ να νιώσω εμπάθεια έρωτα αγάπη. Βασικά νιώθω πως βαριέμαι τα πάντα.
Έχω επισκεφτεί ψυχολόγους αλλά για λίγο. Δεν έχω την υπομονή να περιμένω να αλλάξει κάτι κ δεν πιστεύω ότι θα αλλάξει. Έχω επισκεφτεί κ 3 ψυχιάτρους. Δυσθυμία μου είπαν Μείζονα κατάθλιψη μου είπαν. Χάπια ΕΠΙ χαπιών για 1 χρόνο το ανώτερο. Γιατί λίγο μου φτιάχναν την διάθεση αλλά μου δημιουργούσαν σεξουαλικο θέμα.
Τώρα πίνω ladose. Των 20. 1 την ημέρα. Ένα μήνα τώρα. Αλλαγή δεν έχω δει.
Έχω μεγαλώσει άσχημα με λεκτική κ σωματική κακοποίηση. Και εννοώ χειροδικία. Προσπαθώ να μην χαλάσω ΚΑΙ αυτήν την σχέση αλλά έχω γίνει μια πάγο κολώνα σε όλους τους τομείς ….σαν να θέλω να φύγει μόνος του η να μου κάνει «επιθεση» αγάπης. Μπας κ ξανά νιώσω.
Βασικά άλλος ένας λόγος που παραμένω είναι για να μην είμαι μόνη μου σε 10 χρόνια πχ που θα είμαι 57….
Κανονικά δεν θα έπρεπε να μένω γιατί τον θέλω τον αγαπώ θέλω να βγαίνουμε κ να περνάμε καλά;;; Η έχω υψηλές προσδοκίες από τις σχέσεις; Δεν ξέρω…
Καλά Χριστούγεννα σε όλους… και ας είμαι με ένα ΟΥΦ όλη μέρα…κάθε μέρα….

---

καλημερα.
δεν ειναι "ενας αλλος λογος" που καθεσαι ο φοβος να μην μεινεις μονη.
ειναι ο μονος λογος. δεν φοβασαι μην τον πονεσεις. φοβασαι μην το μετανοιωσεις και δεν εχει γυρισμο..
σε ολες τις περιγραφες σου, δεν αναφερεις πουθενα να του προσφερεις κατι εσυ η να τον θελεις.
μονο το τι σου προσφερει αυτος σχολιαζεις, το να μην μεινεις μονη στα 60, κλπ.
δηλαδη τον θες για πατεριτσα τον ανθρωπο..
ΦΥΣΙΚΑ και μια σχεση πρεπει να ειναι αμοιβαια, με αμοιβαια επιθυμια, να νοιωθεις καλα μεσα στην σχεση, να εχετε κοινες δραστηριοτητες που σε κανουν χαρουμενη, ΝΑ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙΣ ΚΙ Ε ΣΥ κι οχι να σκεφτεσαι τι σου προσφερει ο αλλος, κλπ.
κι εγω θεωρω οτι η ψυχοθεραπεια μπορει να σε βοηθουσε. το να βλεπεις καθε θεραπευτη απο μια φορα, δεν ειναι ψυχοθεραπεια φυσικα. επισης , αμφιβαλλω αν εχεις μονο καταθλιψη..

Remedy καλησπερα και χρόνια πολλά! Τι άλλο πάει το μυαλό σου ότι μπορεί να έχω;

Mindcrime….ναι…όχι ακριβώς υποθέσεις απλά θέλω συγκεκριμένη συμπεριφορά όπως την φαντάζομαι κ προφανώς όπως την βλέπω στα….έργα γιατι δεν ξερω αν στην καθημερινότητα των ζευγαριών υπάρχει. Σε αυτό με το παιδί έχεις βουνό δίκιο….Άλλος ένας λόγος που θέλω να βοηθηθώ ώστε να μην τα διαλύσω όλα γιατι σκέφτομαι πως ΔΕΝ υπάρχει λόγος βαρύς κ ουσιαστικός. Ο πατέρας του ναι με έχει γνωρίζει…Μητέρα έφυγε πριν χρόνου.
Επίσης….δεν ξερω αν έχω βαρεθεί αυτόν η τον εαυτό μου η τα πάντα κ τον παίρνει η μπάλα….