Μόνιμη ανησυχία

Γεια σας ξανά και χρόνια πολλά!
Εκεί που ήμουν καλά τις τελευταίες δυο βδομάδες, την ημέρα των Χριστουγέννων είχα βγει έξω με την παρέα μου για επιτραπέζια χαλαρά το βράδυ. ξαφνικά εκεί που διάβαζα τις οδηγίες ένιωσα λες και έσβησε το σώμα μου, σαν μια μαυρίλα να με διαπέρασε χωρίς όμως να μου προκαλεί ζάλη ή κάτι, απλά σαν κάποιος να μου έκλεισε και να άνοιξε αμέσως τον διακόπτη μου. Εγω όμως τρόμαξα, αγχωθηκα γιατί αυτό ακριβώς είχε συμβεί όταν με είχε πιάσει η πρώτη κρίση πανικού μαζί βέβαια με ταχυκαρδίες, ζαλάδες κλπ οπότε εκείνη τη στιγμή σκέφτηκα ότι μετά από 5 μήνες θα με έπιανε πάλι κρίση, κατευθείαν σκέφτηκα ότι πεθαίνω, ότι χάνω το μυαλό μου. Έκανα τις ανάσες μου αλλά δεν κατάφερα να συνεχίσω και ζήτησα να με γυρίσουν σπίτι να κοιμηθώ γιατί μόνο έτσι μου περνάνε όλα. Γύρισα σπίτι, μέτρησα πίεση κλπ γιατί αγχώθηκα μήπως ήταν κάτι παθολογικό και κοιμήθηκα. Από εκείνη τη μέρα όμως έχω τρελή ανησυχία ότι θα το ξανά πάθω, δεν έχω βγει από τότε, σήμερα θα βγω σινεμά και αγχώνομαι. Γενικά από εκείνη τη μέρα ακόμα και ήρεμη να κάθομαι στον καναπέ νιώθω ότι το παθαίνω πάλι και πετάγομαι. Δε ξέρω αν φταίνε και οι ορμόνες της περιόδου αλλά δεν αντέχω αυτή την μόνιμη ανησυχία, με βασανίζει πολύ και η επόμενη συνεδρία μου με την ψυχολόγο είναι την επόμενη εβδομάδα και απλά κάνω υπομονή και ζω αυτές τις μέρες με άγχος και φόβο. Ειδικά όταν τρώω ή κάθομαι πολλή ώρα ακίνητη στον καναπέ βλέποντας τηλεόραση περνάνε σκέψεις ότι θα το ξανά πάθω και αμέσως νιώθω ότι συμβαίνει και έχω κουραστει...