Άλλος ανθρωπος

Για άλλη μια χρονιά βγήκα χάλια στις φωτογραφίες . Τα ντουβάρια γερά αλλα το εμψυχο υλικό φθαρμένο. Απώλειες... φυγαν ανθρωποι και εγω είμαι σκυθρωπή μεσα στο σπίτι η μόνη μου ηρεμια ειναι οταν κοιμάμαι .Εξω ειμαι άλλος ανθρωπος, αποτυπώνεται στις φωτογραφίες αυτο. Διαβάζω ενα διηγημα τον "Ιχνηλάτη" οπου περιγραφει ο συγγραφεας το ποσο εγωκεντρική είναι η μητερα του. Προσπαθώ να μην ρίχνω το φταίξιμο στην μανα μου για την αδυναμια μου ,αλλα πάντα η ενέργεια της με κανει να πέφτω στα βραχια. Επίμονη και κυριαρχική. Συχνα πυκνα λεει: να ειμαι καλα να ζησω! Παντα καταστρωνω σχεδια πως θα γλιτώσω απο την καθημερινη παρουσια της, αλλα η δυνατοτητα είναι ασυμφορη οικονομικά. μου λεει γελα με τα ματια πως βγαινεις ετσι?εχω σχιζοφρενεια καλη μου ,αρρωστησα πως το λενε? Εμμεσα μου κανει κακο ,τροφοδοτει το εγω της οτι τα καταφερε σε κεινο στο αλλο. Θελω την ηρεμια μου την ησυχια μου να παρω τα ματια μου να φυγω, οπως η αδελφη μου σε αλλη χώρα.