υποτροπιασα και θυμωνω

καλημερα σε ολους!Ειμαι 25 χρονων μανουλα μιας μπεμπας 4 μηνων.Πιστευα οτι γινοντας μητερα το κομματι καταθλιψη που με βασανιζε τα προηγουμενα 4 χρονια εκλεισε για μενα!Στον 7ο μηνα της εγκυμοσυνης υστερα απο φοβο του γιατρου μου για την επιλοχεια καταθλιψη ξεκινησα τα ρεμερον τα οποια και λαμβανω ακομα!Σκηνικα δυσκολα με το περιβαλλον του συζηγου{με καταθλιψη και αυτος και η μητερα του}και η μη υποστηριξη του απεναντι στην αναδρη επιθεση που δεχτηκα απο την πεθερα μου με οδηγησαν στο σημειο να μην χαιρομαι την ζωη μου και το παιδακι μου!Και τα βαζω με μενα που τωρα θα επρεπε να παλευω για εκεινη την ψυχουλα που με εχει αναγκη ενω εγω πεφτω ολο και περισσοτερο μερα με την μερα....αρνουμαι να παρω αλλη αγωγη γιατι αρνουμαι αυτο που κανω εγω σε μενα!Σας ευχαριστω φιλοι μου ειχα αναγκη να σας τα πω...

Καλως ηλθες.Να σου ζησει η μπεμπα.Βλεπω οτι εισαι πολυ πιεσμενη.Αποτι καταλαβαινω ειχες καταθλιψη πριν την εγκυμοσυνη μονο με την γεννηση ενος μωρου η καταθλιψη δεν περναει αντιθετα δυναμωνει.Ακολουθουσες καποια θεραπεια πριν το μωρο?Μενετε μαζι με την πεθερα σου?
Μην αφησεις να σε παρει απο κατω.Το οφειλεις στον εαυτο σου κ στο μωρο σου.Περιμενουμε νεα σου

ναι δυστυχώς η κατάθλιψη εχει την ιδιοτητα να επανέρχεται σε καταλαβαίνω πως νιώθεις απογοητευμένη και θυμωμένη..
Όμως όπως λες έχεις μια κορούλα 4 μηνών και απο τον τρόπο που το γράφεις δείχνεις πολύ συγκινημένη και τρυφερή.
Καθώς βλέπεις το μωράκι σου να χαίρεται και να μεγαλώνει να παίρνεις δύναμη και να μην το αφήνεις να σε κυριεύει!
Να παίρνεις δύναμη και να σκέφτεσαι πως έχεις κάτι πολύ όμορφο για να το παλέψεις!
Συζήτησες με το σύζυγο για την πεθερά σου;γενικά την αφήνετε να μπλέκεται στη σχέση σας;
επηρεάζει πολύ να ζεις σε ένα καταθλιπτικό περιβαλλον αλλά εσύ να μην το βάζεις κάτω και να παλεύεις για το μωράκι σου!
ο σύζυγος ακολουθεί κάποια θεραπεία;γενικά είναι καλή η σχέση σας;

πριν μεινω εγκυος επαιρνα ladose.Δεν μενω μαζι με την πεθερα μου αλλα ο αντρας μου κατηγορει εμενα για οσα εγιναν μεταξυ μας.Αυτο δεν σημαινει οτι μπλεκεται εφοσον εχει οπαδο τον γιο της?Και ο αντρας μου ειναι σε θεραπεια χρονια τωρα αλλα οπως φαινεται θεωρει μονο την δικη του ψυχικη υγεια σημαντικη.Αμαρτια που το λεω αλλα δεν εχω δυναμη πια....απογοητευομαι και απελπιζομαι.Κλαιω κρυφα απο ολους κ α ν ε ν α ς δεν με νοιωθει!!Ευχαριστω για τις ευχες για το μωρακι μου!

Μαλλον ειναι πολυ δεμενος με την μητερα του.Ειπες οτι ο αντρας σου κ η μητερα του ειναι σε μακροχρονια θεραπεια.Μηπως η αιτια για τα πραβληματα του αντρα σου ειναι η μητερα του?Ακολουθει κ ψυχολογικη υποστηριξη?

panamar, καλως ήρθες:)

περα απο τη φαρμακευτικη αγωγη, κανεις ψυχοθεραπεια?

Ολα τα χαπια, συνηθως καταστελουν τα συμπτωματα. Δεν δουλευουν τα αιτια, οποτε με την καταλληλη αφορμη η καταθλιψη επανερχεται.

panamar καλησπερα.
ευχομαι τα πραγματα να ειναι καλυτερα για σενα στο αμεσο μελλον, αλλα οπως ξρεις, τα προβληματα δεν λυνονται μονα τους. ελπιζω οτι εχεις ενα ακομα κινητρο να δουλεψεις κι να παλεψεις για να απαλλαγεις .
δεν καταλαβα κατι απ την διηγηση σου:
ειχε υποχωρησει η καταθλιψη κι ετσι αποφασισες να κανεις παιδι, η ειχες ενεργη την ασθενεια και εκανες το παιδι ελπιζοντας οτι θα σε βοηθησει και στην καταθλιψη?

Γεια σου panamar.
Διάβαζοντας τα όσα έγραψες νιώθω πως καθένας σας βλέπει τη δική του ψυχική υγεία σημαντική κ κάπου σαν να κλείνεται ο καθένας στον κόσμο του αλλά το θέμα είναι πως δεν είστε μόνοι!Έχετε κ μια κορούλα.
Πιστεύω πως είναι απαραίτητο να φροντίσετε να μεγαλώσει σε ένα υγιές περιβάλλον κ αυτό προυποθέτει να δει κάθενας τον εαυτό του,τον άλλο κ τη μεταξύ σας σχέση.
Η δική σου υγεία αφορά τον άντρα σου κ η δική του υγεία αφορά εσένα γιατί και οι δύο συντελούν στο περιβάλλον που μεγαλώνει το παιδάκι σας.
Εύχομαι να είσαι καλύτερα κ να μπορέσετε να επικοινωνήσετε καλύτερα για το καλό του παιδιού σας κ το δικό σας.

Quote:

---

Originally posted by panamar
Πιστευα οτι γινοντας μητερα το κομματι καταθλιψη που με βασανιζε τα προηγουμενα 4 χρονια εκλεισε για μενα!

---

Γιατί το πίστευες αυτό????

καλησπερα σε ολους.Κανουμε και οι 2 ψυχοθεραπεια με τον ιδιο γιατρο.Πιστευω πως ναι η κατασταση της μητερας του εππιρεαζει την κριση του.Το παιδι ηταν απολυτη επιλογη και οχι \'σωσιβιο\'για την κατασταση μου.Πιστευα οτι μια μανουλα κανει κεντρο του συμπαντος της το παιδι της και ντρεπομαι που δεν το κανω εγω.Γνωριζα οτι ο αντρας μου πασχει απο καταθλιψη οπως και εκεινος γνωριζε για μενα.Επιλεξαμε να πορευτουμε μαζι και να κανουμε παιδι ξεροντας οτι πρεπει να κραταμε ισσοροπιες...δεν ξερω τι χαλασε στην πορεια ουτε γνωριζω πως θα φτιαξει...Ενεργη καταθλιψη?Τι εννοεις remedy?

Quote:

---

Originally posted by panamar
καλησπερα σε ολους.Κανουμε και οι 2 ψυχοθεραπεια με τον ιδιο γιατρο.Πιστευω πως ναι η κατασταση της μητερας του εππιρεαζει την κριση του.Το παιδι ηταν απολυτη επιλογη και οχι \'σωσιβιο\'για την κατασταση μου.Πιστευα οτι μια μανουλα κανει κεντρο του συμπαντος της το παιδι της και ντρεπομαι που δεν το κανω εγω.Γνωριζα οτι ο αντρας μου πασχει απο καταθλιψη οπως και εκεινος γνωριζε για μενα.Επιλεξαμε να πορευτουμε μαζι και να κανουμε παιδι ξεροντας οτι πρεπει να κραταμε ισσοροπιες...δεν ξερω τι χαλασε στην πορεια ουτε γνωριζω πως θα φτιαξει...Ενεργη καταθλιψη?Τι εννοεις remedy?

---

εννοω εαν τον καιρο εκεινο βασανιζοσουν απο την ασθενεια η ηταν καποια περιοδος που εδειχνε να εχει υποχωρησει, αυτο εννοω...
μας λες οτι σε παρακολουθουσε ειδικος και μαλιστα κοινος με τον συζυγο σου. δεν σκεφτηκες να τον ρωτησεις σχετικα πριν προχωρησεις ΤΩΡΑ σε μια τοσο σοβαρη και υπευθυνη αποφαση?
ειναι πολυ γνωστο οτι η αποκτηση παιδιου προκαλει στρες και δυσκολευει ολα τα υπαρχοντα προβληματα ειτε ψυχικα ειτε σχεσεων, απορω πως δεν το ηξερες η δεν το εψαξες και βεβαια, καμια ενοχη να μην εχεις που το παιδι σου δεν ειναι αρκετο για να απαλλαγεις απο τα προβληματα σου, γιατι για κανεναν δεν ειναι....

Κανοντας ενα παιδι δεν υποχωρει ουτε εξαλειφεται η καταθλιψη.Αν συνεβαινε αυτο κανενας γονεας δεν θα ειχε ψυχικη νοσο.Με την γεννηση του μωρου ολα θα εξαφανιζοταν ως εκ θαυματος.Δεν καταλαβαινω τι εννοεις λεγοντας οτι επρεπε να κρατατε ισορροπιες.Θα ρωτησω κ εγω αν ρωτησες τον γιατρο σου κ τι ειπε.

καλημερα και καλη εβδομαδα σε ολους.Και βεβαια ρωτησα τον γιατρο μου για την αποφαση μου και μαλιστα το θυμαμαι και γελαω η ερωτηση ηταν \'γιατρε μου μπορω να γινω μαμα?\'με ρωτησε τι εννοω και του ειπα \'ειμαι αραγε αξια να κανω ενα παιδακι\'?Η γνωμη του ηταν οτι θα γινω μια καλη μαμα και οτι ο φοβος μου αυτος θα γινει ασπιδα για να ελενχω την οποια αμφιβολια.remedy την φαση που εμεινα εγκυος ημουν καλυτερα απο ποτε!και δεν ξερω πως θα ακουστει προβληματα στην σχεση μου με τον αντρα μου δεν υπηρχαν ισως να μην τα εβλεπα....

Quote:

---

Originally posted by panamar
καλημερα και καλη εβδομαδα σε ολους.Και βεβαια ρωτησα τον γιατρο μου για την αποφαση μου και μαλιστα το θυμαμαι και γελαω η ερωτηση ηταν \'γιατρε μου μπορω να γινω μαμα?\'με ρωτησε τι εννοω και του ειπα \'ειμαι αραγε αξια να κανω ενα παιδακι\'?Η γνωμη του ηταν οτι θα γινω μια καλη μαμα και οτι ο φοβος μου αυτος θα γινει ασπιδα για να ελενχω την οποια αμφιβολια.remedy την φαση που εμεινα εγκυος ημουν καλυτερα απο ποτε!και δεν ξερω πως θα ακουστει προβληματα στην σχεση μου με τον αντρα μου δεν υπηρχαν ισως να μην τα εβλεπα....

---

μιλας για τον γυναικολογο σου η για τον ψυχοθεραπευτη σου?

για τον ψυχοθεραπευτη μαλλον μιλαει.παντως και εγωαπορω αν θα μπορεσω να κανω παιδι ποτε....στον πρωτο δεν ειχα ψχλκ προβληματα..κουραγιο κοπελα μου να σου ζησει η μπεμπα και να παλεψεις γιαυτην την ψυχουλα.