Βοήθεια χριστιανοί κοντεύω να φλιπαρω.
36 χρόνων. Με κόρη 3. Με τον σύντροφό μου είμαστε 5 χρόνια μαζί και είναι και ο πατέρας της μικρής. Τα τελευταία δύο με κερατώνει ασυστολα. Εκτός του ότι με κερατώνει δεν το κανει κρυφά. Με ρεζιλευει. Πχ. Λέει στις ερωμένες του ότι είμαι η τρελή η πρώην που τον κυνηγάω και δεν δέχομαι ότι έχουμε χωρίσει κτλ. Επίσης τις γνωρίζει και στον περίγυρο μας λέγοντας σε όλους ότι με έχει χωρίσει. Τον ψάχνω τα βράδια. Τσακωνόμαστε...Παίζουμε ξύλο.
Το κινητό του κλειδωμένο. Αν τον ρωτήσω με ποιον μιλάει μου λέει με φίλους. Αν πάω να το κοιτάξω με αρχίζει στα χαστούκια.
Εκείνος ανένδοτος να με αφησει. Οι γονείς μου δεν με θέλουν γιατί δεν θέλουν εκείνον. Εγώ πλεον έχω γίνει ράκος. Δεν ασχολούμαι με τον εαυτό μου πια. Με κόπο κάνω φαγητό ψιλομαζευω και ασχολούμαι με το παιδι. Έχω παχύνει αρκετα. Δεν μπορω να τον αφήσω . Έχω συναισθηματική εξάρτηση. Του ζητάω τόσο καιρό να πάω σε ψυχολόγο να βρω τον εαυτό μου και μου λεςι δεν περισσεύουν λεφτά. Όπως δεν περίσσευαν τότε που έμεινα έγκυος και πονουσα γιατί τα χαλούσε με άλλες και του ζητούσα να με πάει στον γιατρό. Φυσικά γέννησα μονη μου ένα νεκρό παιδάκι. Δεν έχει τύψεις... Δεν έχει μετανιώσει τίποτα. Κοιμάται τα βράδια σαν πουλάκι. Εγώ έχω χάσει τον εαυτό μου και δεν μπορω να τον ξαναβρώ.
Δεν μπορώ να πάω σε ψυχολόγο δεν έχω χρήματα.
Δεν μπορώ να φύγω δεν έχω δύναμη.
Όλη μέρα ακούω ότι είμαι σιχαμενη και χοντρή.
Σκέφτομαι να τελειώσω την ζωή μου αλλά δεν το κάνω για το κοριτσάκι μου.
Δεν μπορώ άλλο να γίνομαι ρεζιλι. Αλλά δεν μπορώ να φύγω κιόλας.
