Originally Posted by
Kate9090
Καλησπέρα παιδιά και καλή χρονιά!
Επανέρχομαι μετά από καιρό. Μετά από μια κρίση πανικού και πολλές κρίσεις άγχους είχα καταλήξει στον ψυχίατρο όπου διαγνώστηκα με σωματοποιημενο στρες. (φουλ έξτρα με τα ψυχοσωματικα του, τις άπειρες εξετάσεις σε γιατρούς κλπ κλπ). Ένιωθα καλύτερα και σε συνεννόηση με τον γιατρό έκοψα την αγωγή στους 15 16 μήνες περίπου. (Καλοκαίρι του 21).. Μετά από 2 3 εβδομάδες άρχισαν να επανέρχονται κάποια συμπτώματα. Μιλώντας με γιατρούς μου είπαν πως είναι λογικό λόγω της διακοπής και να κάνω υπομονή ώστε να συνηθίσει ο οργανισμός.
Όλους αυτούς τους μήνες παλεύω με τους δαίμονες μου και πότε τους κερδίζω εγώ ποτέ αυτοί. Πέρασα μεγάλο άγχος με το εμβόλιο (δεν είμαι κατά αλλά πολύ φοβισμένη με όσα ακούω) οπότε πέρασα 3 βδομάδες με πόνο στον αυχένα μετά από το εμβόλιο, λόγω άγχους. Στο καπάκι κολλήσαμε οικογενειακως και κοβιντ. +1 άγχος.. (προσπαθώ να είμαι σύντομη για να με διαβάσετε αλλά δεν γίνεται..)
Στο σήμερα, έχω κάθε μέρα και ένα άγχος, άλλοτε γιατί πονάω, άλλοτε νιώθω δυσπνοια, άλλοτε οι παλμοί ανεβασμένοι κλπ κλπ. Αισθάνομαι ότι δεν θα βγω ποτέ μου από αυτήν την δίνη της κακής ψυχολογίας και της κακής ποιότητας ζωής γιατί και πάλι δεν χαίρομαι την ζωή...
Θα ήθελα να ακούσω εμπειρίες, αν πιστεύετε ότι έχω υποτροπή; ότι πρέπει να ξεκινήσω πάλι αγωγή; εσείς έχετε καταφέρει να βγείτε από αυτό; υπάρχει ελπίδα; Ως πότε θα παίρνουμε χάπια αν ξεκινάμε στα 30;
Υγ κάνω 2 χρόνια και ψυχοθεραπεία...
Σας ευχαριστώ!