Μαθαίνω να οδηγώ σε 10 απλά βήματα :P

Έμπαινα παλία σε αυτό το forum.Ένας νορμάλ άνθρωπος, όπως είμαστε όλοι εμείς, προσπαθεί να κάνει τα πάντα για να απαλαγεί απο κάθε δυσκολία.Γιατι εξ άλλου όλα είναι στο χέρι μας έτσι? Το πως σκεφτόμαστε, το πως αντιδράμε και όλα τα άλλα.Έτσι μαθαίνεις απλά οτι υπάρχουν όλοι αυτοί οι άνθρωποι με το ίδιο πρόβλημα και δεν είσαι μόνος.Μεγάλο κουράγιο παίρνεις απο αυτό.Όλοι μας έχουμε το ίδιο αλλά κανείς δεν έχει ακριβώς τα ίδια συπτώματα.Άλλος νομίζει οτι θα πεθάνει.Άλλος οτι θα πνιγεί.Άλλος οτι θα τρελαθεί και τόσα άλλα.Το ίδιο και στα σωματικά. Καρδία,πόνοι στο στήθος,ζαλάδες κτλ κτλ.
Στην αρχή τα πιστεύεις όλα αυτά.Είναι περίεργο να τα πιστεύεις?Καθολου.Όλοι μας φοβόμαστε τις ασθένειες.Είναι λογικό.Ετσί αρχίζει ο πρώτος κύκλος των σκέψεων και φόβων πάνω στην υγεία μας.Κάθε μέρα περνάει και εμείς πιστεύουμε ότι έχουμε σοβαρό πρόβλημα με την καρδιά η ότι άλλο μας απασχολεί.Άρχιζείς και φόβασαι και ο φόβος δημιουργεί όλες αυτές τις σκέψεις.Ξαφνικά απο εκεί που ζούσες κανονικά, κάθεσαι σπίτι και ετοιμάζεις όλο αυτο το παράλογο σκηνικό.Βγαίνεις έξω και παθαίνεις κρίσεις.Το έξω φταίει που το παθα.Σπίτι είναι καλύτερα.Θα κάτσω σπίτι σήμερα μώρε.Θα βγώ όταν είμαι καλύτερα.Με το ίδιο σκεπτικό αν κάτσουμε σπίτι τόσο πολύ και πάθουμε κρίση στήν κουζίνα, θα καθόμαστε στο δωματιό μας μόνο.Θα πάω στην κουζίνα όταν θα είμαι καλά.Υπάρχουν και τέτοια μην γελάτε.
Διαβάζατε ιστορία στο σχολείο? Εκείνα τελοσπάντων τα βαρετά μαθήματα που έπρεπε να τα διαβάζουμε και να τα ξαναδιαβάζουμε μέχρι να μείνουν στο μυαλό μας.Στο τέλος τα μαθαίναμε με την επανάληψη.Που κολλάει αυτο ε?Με την επανάληψη απλά μαθαίνουμε κάτι καινούργιο.Πόσοι απο σάς έχετε δίπλωμα αυτοκινήτου?Οι πρώτες μέρες ήταν χάλια ε?Μετά όμως.Σιγά σιγά του πήραμε τον αέρα όλοι.
Το συμπέρασμα για να μην σας κουράζω είναι το εξής. Μαθαίνουμε στόν φόβο και στήν αγωνία.Σπαταλάμε μήνες ακόμα και χρόνια για να μάθουμε στο μυαλό μας να σκεφτεται με αυτόν τον καινούργιο τρόπο.Θα φοβάσαι στην καφετέρεια.Θα φοβάσαι οταν είσαι μόνος σου.Θα σκέφτεσαι οτι δέν είσαι καλα συνεχώς. Απο την στιγμή που μαθαίνει έτσι τότε πραγματικά μας απασχολεί αν είμαστε καλα? Ποιός μπορεί να είναι καλά αν έχει τέτοιες σκέψεις.Νά μαστε λοιπόν σε αυτόν τον κύκλο καθημερινά.Φόβος->Αρνητικές σκέψεις->Κρίσεις->πιό πολύ φόβος->Αρνητικές σκέψεις->Κρίσεις και πάλι στο βήμα ένα.
Ποιός άραγε θα μας σώσει? Γονείς,φίλοι,γιατροί ...Έλα μπαμπά
είμαι στο πιο πέρα τετράγωνο, σε παρακαλώ έλα να με πάρεις γιατι θα φρικάρω.Χα,χα,χα.Ας το δούμε καθαρά έτσι? Κάνεις δεν
θα μας δώσει ποτέ τσάμπα λεφτά,κανείς δεν θα μας καταλάβει ποτέ γιατι κανείς απλά δεν μπορεί ποτέ να μπεί πίσω απο τα μάτια μας.Υπάρχουν βέβαια φάρμακα,γιατροί και φυσικά τα πιό πολλά φέρνουν αποτελέσματα.Αλλά υπάρχει κανείς απο εμας που πιστεύει οτι είναι θέμα ενός άλλου η ζωή μας? Απο την εμπειρία μου σας λέω οτι σε καμία κρίση δεν μου κρατούσε το χέρι ο γιατρός ή το φάρμακο.Μόνος μου ήμουν.Είσαι απο τους τυχερούς όπως εγώ και έχεις κάποιους ανθρώπους να κλαιγεσαι όλοι μέρα και να λες δέν είμαι καλά.Πόσο λάθος είναι να μιλάμε όλοι μέρα για αυτήν την ιστόρια?
Δεν έχω λύση να σας δώσω.Γιατι απλά σε κάποιο βαθμό και γώ
τα πέρασα και τα περνάω.Απλά θυμάμαι τα μαθήματα οδήγησης. Το μυαλό μου έλεγε οτι δεν μπορώ να τα καταφέρω.Ήταν μια απο τίς πολλές φόρες που νίκησα ακόμα και τις ίδιες μου τις σκέψεις.Άρα μπορεί να ξαναγίνει έτσι?
Σπάστε αυτόν τον κύκλο νωρίς.Όχι μετα την κρίση.Στην σκέψη.Φοβάμαι ότι... Όλες οι σκέψεις έτσι δεν αρχίζουν?Στοπ!!!
Σιγά σιγά το μυαλό μας ΠΡΕΠΕΙ να μπεί σε έναν άλλο τρόπο σκέψης.Μα φοβάμαι ότι ... Στοπ!!!
Σπάστε τον κύκλο,μην μιλάτε γιαυτό πλέον.Μια μέρα για δοκιμή.Σιγά σιγά.Δεν μπορούμε να προγραμματίσουμε πότε θα είμαστε καλά.Έχω αυτο το πρόβλημα.Το δέχομαι.Ναι μερικές φορές θα είμαι κάπως χάλια.Κάποιες θα είμαι στα χαμένα.Κάποιες θα φοβάμαι.Ναι κάποιες φορές θα ζώ πιο έντονα κάποιες άσχημες στιγμές.
Κοιταχτε την ζωή σας.Πώς είναι?Προβλήματα?Εγώ είχα κάποια . Έχω ακομα δηλαδή.Και ποιός δεν έχει.Αλλά τα προβλήματα που
μας κάνουν ανενεργούς είναι τα άσχημα προβλήματα.Για όσους κάθονται όλοι μέρα και δεν κάνουν τίποτα απο το να κλαίγονται και να φοβούνται τότε σας έχω άσχημα νέα.Θα αργήσετε κάπως να γίνετε αυτό που θέλετε.Το ξέρω γιατι το πέρασα.Το πρόβλημα με τα λεφτά είναι ικανό να φέρει καινούργια προβλήματα στην ζωή μας.Άλλο να στεναχωριέσαι απλά και άλλο να στεναχωριέσαι σε αυτήν την περίοδο τών πανικών.Σπαταλάς περισσότερο χρόνο στο πρόβλημα παρά στην λύση του.Εκτός απο την στεναχώρια μπλέκονται και τα αισθήματα φόβου μαζί.Και όλα γίνονται βουνό.Ας προσπαθήσουμε να είμαστε ενεργοί.Και όσοι δεν έχετε πρόβλημα με τα λεφτά, βρείτε ασχολίες.Ασχολίες που να κολλάτε μαζί τους.Να μήν σκέφτεστε άσχημα.
Αυτό το forum είναι πολύ καλό.Αλλά έχω μια αντίρηση.Έχει τόσα πολλά προβλήματα και κακές σκέψεις εδω μέσα.Δεν μου αρέσει να διαβάζω τι έχει ο άλλος.Γιατι?Είμαι τόσο κακός? Οχι.
Επηρεάζομαι.Κάποιος μπορεί να πιστέυει πχ οτι έχει σχιζοφρένεια επειδή βλέπει άσχημα όνειρα.Και γώ μπορεί να έχω άσχημα όνειρα.Άρα θα έχω σχιζοφρένεια.Δέν είχαμε δηλαδή προβλήματα να σκεφτόμαστε και άλλα.Σαφώς και πολλοί απο μάς πηγαίνουμε σε ψυχολόγο.Αυτό όμως ρε παιδιά δεν μας κάνει τρελούς.Μεγαλώσαμε πιστεύοντας οτι στους ψυχολόγους\ψυχίατρους πάνε οι τρελοί μόνο.Και στον καρδιολόγο δεν πάνε μόνο αυτοί που είναι με το ένα πόδι στον τάφο.
Αρα λοιπόν καλύτερα να γίνουμε ενεργοί σιγά σιγά.Να προσέχουμε τι σκεφτόμαστε.Δέν υπάρχει το θα περιμένω να γίνω καλά για να βγώ,δουλέψω...ζήσω.Δεν υπάρχει κάτι που θα πέριμενουμε για να ζήσουμε.Η ζωή είναι οραία εξ άλλου έτσι δεν είναι ? Εδώ θα έβαζα και έναν αστροναύτη σε εικόνα για να σας δείξω τι μπορεί να κάνει ο άνθρωπος.Η ένα λουλούδι να ανθίζει για να σας δείξω πόσο όμορφη είναι η ζώη.Χα,χα,χα.Είναι γελοίο όλο αυτό.Η ζωή είναι αυτή που ζούμε.Με τα καλά της και τα κακά της.Σου μοιράζουν κάλα χαρτία και κερδίζεις.Σου μοιράζουν χάλια χαρτία και πρέπει να παίξεις.Απλό δεν είναι.Δέν ανέχομαι τους ανθρώπους που τα παρατάνε και λυπάμαι που κάποιες φορές τα έχω παρατήσει και εγώ.Λύπαμαι ακόμα πιο πολύ τα παιδία που θέλουν να τερματίσουν την ζώη τους.Το θεωρώ τραγικό.Είναι μέρος της κατάστασης.Ναι μπορεί να σου περάσει απο το μυαλό.Αλλα οκ όσο και να σας τρομάζουν όλα αυτά κανείς δεν θα το κάνει.Και αυτοί που μπορεί να βλέπετε στην τηλεόραση που τελικά το κάνουν, δεν μπορείτε να ξέρετε τι πραγματικά συμβαίνει απο πίσω.
Δέν με ενδιαφέρει πραγματικά η αποψή σας.Έκατσα και έγραψα 2 πράγματα για το ένα παιδί που θα νίωσει διαφορετικά όταν το διαβάσει.Όχι παρηγορία.Ούτε κουράγιο και τέτοιες χαζομάρες.Το γράφω για τον ένα που θα σηκωθεί και θα πεί τέρμα.Οχι τέρμα είμαι καλά.Αλλα τέρμα απο σήμερα είμαι σε πόλεμο.Κάπου θα χάσω, κάπου θα κερδίσω.Αλλα στο τέλος θα κάνω αυτό που θέλω εγώ.Το ίντερνετ είναι γεμάτο απο ωραία πραγματάκια που θα σας βοήθησουν.Μήν ψάχνετε όλη μέρα για τα συμπτώματα.Τι έχει ένας άνθρωπός όταν παθαίνει πανικούς.Ναι ή στάση μάχης-φύγης μπλα μπλα μπλα.Οι νευρωνές ,οι συνάψεις ξέρω γώ, οτιδήποτε.Σοβαρά τώρα ποτέ δεν ήμουν τόσο
καλός μαθητής.Καλό είναι να τα ξέρουμε όλα αυτα αλλα πόσοι απο μάς ξέρουν την μηχανή του αυτοκινήτου? Παρτο και οδήγησε απλά.Ουτε εξυπνός το παίζω ούτε και κάνω κάτι διαφορετικό απο όλους σας.Απλά νευριάζω πολύ που υπάρχουν άνθρωποι σαν και μένα.Βρείτε μερικά ωραία βιβλία αν ξέρετε αγγλικά όπως αυτά του wayne dyer.Υπάρχουν αρκετά γενικά και βοηθάνε.Αν θέλετε κατί να μου πείτε το msn μου είναι [email protected]χι να κλαιγόμαστε παρέα όμως.Εγώ έχω αυτό και είμαι τόσο καιρό έτσι.Όχι.Στο φόρουμ δεν μου αρέσει να κοιτάω όπως σας είπα και ζητάω συγνώμη στους ανθρώπους που το έκαναν αλλά θα ήθελα να ήταν άδειο.
Δοκιμάστε ότι σας έρχεται στο μυαλό.Γιατρούς, φάρμακα, ψυχολόγους,ομοιπαθητική,κα ράτε,πλέξιμο...Είναι ο τρόπος που σκεφτόμαστε απλά.Αλλάζουμε αυτό, περνάει κάποιος καιρός και όλα σβήνουν σιγά σιγά.Ποιός ξέρει τι θα γίνει στο μέλλον?Ποιός νοιάζεται τι έγινε στο παρελθόν πλέον?Απλά άλλαξε το στο τώρα .Στο μόνο μέρος που μπορείς να αλλάξεις κάτι.Και αρχίστε να λύπαστε πραγματικά όλους αυτούς τους ανθρώπους που φένονται στα μάτια σας χαρούμενοι υγειής κτλ κτλ.Να αντιμετωπίζεις ενα κακό αφεντικό είναι κάτι.Να αντιμετωπίζεις προβλήματα με χρέη είναι κάτι.Να αντιμετωπίζεις τον ίδιο σου τον εαύτο...ω θεέ μου... είναι οτι πιο δύσκολο υπάρχει.Και να ξέρουμε όλοι οτι όταν τελιώσει αυτό θα μπορούμε να κάνουμε τα πάντα.Γιατι θά έχουμε καταφέρει το πιο δύσκολο απο όλα.
Σάς ευχαριστώ όλους.

“Life begins at the end of your comfort zone.”

πρεπει να μιλησουμε οπωσδηποτε!!!!

κονδορα, εύγε, αυτή είναι αντιμετώπιση-λύση των προβληματων. Το μοιρολόι τέλος

εχεις απολυτο δικιο και πολυ απο εμας εχουμε κανει προσπαθεις να μεινουμε ενεργοι ετσι ωστε να ξεχαστουμε οταν τα προβληματα ερχονται εκει που δεν τα περιμενεις τι κανεις;και εγω προσπαθω να ειμαι θετικη και ενεργη αλλα....

Condor συμφωνώ απόλυτα, έτσι ακριβώς είναι μόνοι μας πρέπει να σταματήσουμε την αρνητική μας σκέψη και να την αγνοήσουμε ή ακόμα καλύτερα να την αλλάξουμε με θετική! Έτσι αλλάζουμε, αλλάζοντας τον τρόπο που σκεφτόμαστε.

Επιβεβαιώνω και εγώ με την σειρά μου ότι αυτός ήταν ο τρόπος που με έκανε να συνέλθω και να γίνω καλά!

ΣΤΟΠ στην αρνητική σκέψη, ΝΑΙ στην θετική!

condor μπραβο για την αποφασιστηκοτητα σου και τα βηματα που εχεις κανει για την αντιμετωπιση του προβληματος σου.
Βεβαια ολα τα παραπανω δεν θα τα ηξερα αν δεν ειχες καταχωρησει το post.
Δεν θεωρω οτι το συγκεκριμενο φορουμ ειναι ενας χωρος \"μοιρολογιου\" αλλα ενας χωρος συζητησης, ανταλλαγης εμπειριων, καλοπροαιρετης και κακοπροαιρετης διαφωνιας, κριτικης, αληθινου μοιρασματος, συνευρεσης, αλληλο-στηριξης, ελευθερης ποιητικης δημιουργιας... Μα ειναι κι ενας χωρος δημοκρατιας. Με την εννοια οτι ο καθενας αναπτυσσει την αποψη του χωρις φραγμους, μπορει ακομα και να μοιρολογει, να συμπεριφερεται ασχημα..να βγαζει αυτο που νιωθει τελοσπαντων. Για μενα προσωπικα σταθηκε αφορμη για μια ενδιαφερουσα ομαδικη εμπειρια και για μια γνωριμια που εξελισσεται σε φιλια...
Εχω ερθει στη θεση που περιγραφεις. Για μια περιοδο δεν αντεχα να μπαινω γιατι με εριχνε ψυχολογικα. Εκ των υστερων καταλαβα οτι σε μενα, οσο πιο ευαλωτη ημουν, τοσο πιο ευκολα επηρεαζομουν κι ετσι δεν μπορουσα να παρω κατι περισσοτερο ωφελιμο ..Σταδιακα, δυναμωσα μεσα μου κι αρχισε να μην με ενοχλει το βαρος που ενιωθα παλιοτερα.. Οταν πρωτομπηκα υπηρξε για μενα σανιδα σωτηριας! Δεν ηξερα τι ειχα και βλεποντας τοσους ανθρωπους με κοινα προβληματα ανακουφιστηκα τρομερα απο εκεινη την απαισια αισθηση του αλλοκοτου ανθρωπου(ετσι ενιωθα, ΜΟΝΗ).
Εν ολιγοις η σχεση μου με το φορουμ περασε απο διαφορα σταδια και χαιρομαι που στο παρον ειναι αρμονικη. Με βοηθα και το βοηθω..
Εισαι ελευθερος να επιλεγεις αν θελεις να εισαι μερος του χωρου αυτου, οπως και ο καθενας μας εξαλλου.
Φαινεται να εισαι σε καλο δρομο. Με γεμιζει χαρα και αισιοδοξια να ακουω οτι καποιος βρηκε τον δικο του μοναδικο τροπο να ερχεται αντιμετωπος με το προβλημα του.
Φιλικα:))

Μπραβο πολυ ωραιο κειμενο. Πραγματικα μου εδωσε θαρος να αρχισω τον πολεμο οπως ειπες και εσυ. Αυτο πρεπει να κανουμε ειναι να πολεμήσουμε με το αγχος και καπου θα κερδισουμε και καπου θα χάσουμε αλλα τελικα θα βγουμε νικητες. Ο μονος χαμενος αγωνας εινα αυτος που δεν δωθηκε.

Quote:

---

Originally posted by condor
Οι νευρωνές ,οι συνάψεις ξέρω γώ, οτιδήποτε.Σοβαρά τώρα ποτέ δεν ήμουν τόσο καλός μαθητής.Καλό είναι να τα ξέρουμε όλα αυτα αλλα πόσοι απο μάς ξέρουν την μηχανή του αυτοκινήτου? Παρτο και οδήγησε απλά.Ουτε εξυπνός το παίζω ούτε και κάνω κάτι διαφορετικό απο όλους σας.Απλά νευριάζω πολύ που υπάρχουν άνθρωποι σαν και μένα.

---

Το διαβασα ολο . Αν και μεγαλο . Γιατι ηταν δυνατο . Μαλλον ξεχειλιζε απο συναισθημα, ισως θυμου για καταστασεις που οταν συμβαινουν ακινητοποιουν την υπαρξη μας . Επανασταση εναντια σε οτιδηποτε καθηλωνει τις ζωες μας. Γι αυτο και αγγιξε πολλους και εδωσε το ερεθισμα για μια πιο δυναμικη αντιμετωπιση. Μα επιτρεψτε μου να κανω και το συνηγορο του διαβολου , οσο αφορα την παρομοιωση με το αυτοκινητο . Επειδη η σκεψη ηρθε στο μυαλο μου αρκετη ωρα μετα που το ειχα διαβασει. Τα παλια χρονια , που ειχα αγορασει το πρωτο μου αυτοκινητο , μεταχειρισμενο φυσικα, ειχα να μαθω τα παντα γυρω απο αυτο . Κι αυτο γιατι πηγαινα την εκδρομουλα μου και το τζαμι το παραθυρου επεφτε μεσα στην πορτα. Το πηγα μια δυο στο συνεργειο , στο τελος εμαθα να ανοιγω τις ταπετσαριες και να το εφαρμοζω ξανα στη θεση του . Η ακουγα το θορυβο και ηξερα οτι το αμορτισερ τρυπησε τους θολους και πεταχτηκε εξω. Και αλλα πολλα . Το τιμονι εχανε απο τη μια μερια και για να πηγαινω ισια επρεπε να το κραταω στριμμενο!!!! Και αργοτερα , δεν μπορουσα να στριψω πολυ γιατι για καποιο λογο οι τροχοι βρισκανε στη μασκα. Κι υστερα μου λες παρτο και οδηγησε το ετσι απλα . Αυτο το κανεις οταν το αμαξι σου ειναι κανονικο . Οταν εχει προβλημα , θα ασχοληθεις θες δε θες, μεχρι να το επισκευασεις!!!!.

Απο χιουμοριστικη διαθεση τα αναφερω αυτα , πραγματικα το κειμενο το condor ηταν δυνατο . Δεν εχω προθεση να το απαξιωσω, και θα χαρω να εχουμε και επομενο.

Ευχαριστώ καταρχήν.Και όσους απάντησαν αλλα και όσους ήρθαν να μου πούν ενα ευχαριστώ στο msn και τα λοιπά.Τα δυνατά κείμενα είναι σαν τα ηρεμιστικά και γω δέν είχα καμία πρόθεση να σας κάνω να νιώσετε δυνατοί για λίγο και μετά πάλι στα ίδια.Ο καθένας μας θέλει το χρόνο του αλλά και την δική του ξεχωριστή λύση για να γίνει καλά.Άλλος λίγο χά\'ι\'δεμα,άλλος καμιά σφαλιάρα,άλλος λίγο ξεκούραση και άλλος πολύ δουλεία. Έτσι δεν έχω τίποτα να προτείνω.

Γενικά θα σας πώ τα εξής.
-Σταματήστε κάθε τόσο να πηγαίνετε σε παθολόγους,καρδιολόγους...κ αι οποιονδήποτε άλλο γιατρό για παθολογικά αίτια.Εξαιρούνται βέβαια τα παιδιά με προβλήματα στον θυροειδή τους.Δέν έχετε κάτι εκτός απο πρόβλημα υπερβολικού άγχους.Κρατήστε τα λεφτά και κάντε κανα δώρο ή πάρτε καινούργια παπούτσια;)
-Κανείς δεν πέθανε απο υπερβολικό άγχος,άσχημες/τρομακτικές σκέψεις.Κανείς δεν τρελάθηκε απο υπερβολικό άγχος, άσχημες/τρομακτικές σκέψεις.Άν ήταν αλλιώς τα πράγματα τότε δεν θα προλαβαίναμε να πηγαίνουμε σε κηδείες.
-Επιμένω οτι αφού μάθεις ότι δεν είσαι ο μόνος με πανικούς τότε είναι και η ώρα να σταματήσεις να μιλάς και να ψάχνεις για πληροφορίες.Είτε μέσω ιντερνέτ σε σελίδες,σε chat rooms,σε φόρουμς κτλ κτλ.Είτε σε φίλους,γνωστούς,γονείς κτλ κτλ.
-Δεν βασιζόμαστε σε άλλους ανθρώπους.Έλα να με πάρεις,μείνε μαζί μου για παρέα,πηγαινέ με εκεί κτλ κτλ.
-Απόσπαση της προσοχής και ιδιαίτερα όταν σκεφτόμαστε πολύ άσχημα είναι αυτό που όλοι μας θα πρέπει να προσπαθήσουμε να το αποκτήσουμε.Δύσκολο μεν αλλά δεν γίνεται και αλλίως.
-Ένας καλός διάλογος με τον εαυτό μας είναι το πάν.Μάθετε να μιλάτε στον εαυτό σας με αγάπη,φροντίδα και ...προδέρμ.Να είναι ο καλυτερός σας φίλος και όχι κάποιος που σας υπενθυμίζει πόσο άρρωστοι είστε,πως ποτέ δεν θα γίνεται καλά,πως θα πάθετε κρίση αν κάνετε αυτό ή το άλλο.
-Σταματήστε να ρυθμίζετε την ζωή σας ανάλογα με την αγοραφοβία σας.Δεν θα πάμε εκεί γιατί είναι μακριά,θα πάρω το αυτοκίνητο για 3 τετράγωνα,δεν μπορώ να πάω για ψώνια χωρίς παρέα.Δεν μιλάω να βγείτε τώρα έξω και να περπατάτε σαν τους χαζούς για ώρες.Απλά και σιγά σιγά,ένα τετράγωνο σήμερα, 3 αύριο.
-Ένα φάρμακο δεν κάνει τίποτα απο μόνο του.Πρέπει να γνωρίζουμε οτι θέλει μεγάλη αλλαγή απο μέρους μας.Δεν υπάρχει φάρμακο που απλά να μας κάνει καλά για πάντα δυστηχώς.
-Βρείτε ενα τρόπο να χαλαρώνετε κατα παραγγελία.Αναπνοές σωστές η ακόμα κάποιο είδος διαλογισμού...ξερω γώ, ότι σας βολεύει.

Είναι και τόσα άλλα,αλλά οκ δεν έχει νοήμα.Τα παραπάνω είναι οι δικές μου \"10 εντολές\" -οκ οχι ακριβώς δέκα αλλα το πιάνετε το υπονοούμενο- και είναι δικές μου απόψεις.Δεν προσφέρω καμία λύση ούτε και ζητάω απο κανένα να τις ακολουθήσει.Φτιάξτε τίς δικές σας που σίγουρα θα είναι και στα μέτρα σας.
Ευχαριστώ ξανά,είναι ωραία που μαζευόσαστε όλοι εδώ αλλά εγώ δεν πρόκειτε να κάτσω να μιλάω για κάτι που κάνω αμάν να ξεπεράσω.Καλύτερα να κάνω κάτι.Ισως αμα πάθω λάστιχο να φτίαξω ένα φόρουμ και να μιλάμε όλοι για το πώς μπορούμε να αλλάξουμε ενα λάστιχο και τι ωραία θα ήταν αν ποτέ καταφέρναμε και το αλλάζαμε.Α! και δεν έχω κόλλημα με τα αμάξια!.Να στε όλοι καλά,κουράγιο.

Μπραβο κονδορα και σε ευχαριστω για την βοηθεια που μου προσφερες και δημοσια!!!Ακουσα τις συμβουλες σου και ειμαι πολυ καλυτερα