Ονομάζομαι Αχιλλέας. Έχω ένα σωρό από πράγματα που με απασχολούν, ή μάλλον, καλύτερα, με βασανίζουν. Αποφάσισα να το ανεβάσω εδώ. Ελπίζω να ταιριάζει. Οπότε ναι, έχω ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή. Έχω επίσης διαταραχή δυσμορφίας σώματος. Με βρίσκω αποκρουστικό, κοντό, με τεράστια μύτη. Ντρέπομαι να βγαίνω από το σπίτι λόγω της εμφάνισής μου. Επίσης νιώθω ότι ειμαι πολύ κακός άνθρωπος. Το OCD είναι μια πραγματικά καταραμμένη ασθένεια που μου έχει πάρει τη ζωή. Δεν θέλω να σας κουράσω. Πιο πολύ κουράζω τον εαυτό μου μου φαίνεται, πάντως.
Τυγχάνει να είμαι επιπλέον γκέι. Στην εφηβεία μου πέρασα πάρα πολύ δύσκολα. Κατάλαβα για αυτή την σεξουαλική προτίμηση στα 13 μου και για τρια ολόκληρα χρόνια (που τότε έμοιαζαν πολλά αλλά τώρα μοιάζουν λίγα) δεν μπορούσα να αποδεχτώ τον εαυτό μου. Ήθελα να δώσω τέλος στη ζωή μου. Αγάπησα παράφορα έναν συμμαθητή μου. Ήταν ο πρώτος μου έρωτας. Αυτός: στρέιτ. Άλλο ένα χαστούκι από τη ζωή.
Έδωσα Πανελλήνιες. Δεν έγραψα καλά (όλοι οι καθηγητές μου πάντοτε με επαινούσαν για το πόσο έξυπνος ήμουν- αντιλαμβάνομαι τώρα στα 22 μου ότι δεν έχω καν μέτριο μυαλό). Παρ' όλα αυτά πέρασα σε μια πολύ δύσκολη σχολή. Δυστυχώς τώρα, τα έχω βρει μπαστούνια. Δεν μπορώ με τίποτα να την τελειώσω. Αρνούμαι να διαβάσω. Δεν ξέρω και να διαβάζω. Είμαι φοιτητής επί πτυχίω και σιχαίνομαι τη ζωή μου, τη σχολή μου, την εικόνα μου, το παρελθόν μου, την τάση μου να σκέφτομαι συνέχεια, την καταπιεσμένη ομοφυλοφιλία μου. Τα πάντα. Δεν θα την τελειώσω τη σχολή. Δεν θα καταφέρω να την τελειώσω. Δεν είμαι καλός. Δεν είμαι καν μέτριος. Βλέπω άτομα γύρω μου να διαπρέπουν. Εγώ, δεν έχω δουλέψει ούτε μια μέρα στη ζωή μου. Νιώθω τόσο άχρηστος. Αλλά πάνω απ' όλα νιώθω μόνος. Πάρα πολύ μόνος. Μέχρι πριν δύο χρόνια δεν είχα ποτέ φιληθεί. Κάποια στιγμή αυτό συνέβη. Και μετά έπεσα με τα μούτρα. Έκανα σεξ, πολύ σεξ. Αηδίασα. Σιχάθηκα τον εαυτό μου και αυτά που του έκανα πάνω στις κ*** μου. Δεν ξέρω τι ακριβώς περιμένω για απαντήσεις. Ένα είναι σίγουρο. Οτι έχω κολλήσει. Ότι η ζωή μου είναι ένα χάλι. Βλέπω την μητέρα μου και εύχομαι να με είχε ρίξει. Δεν θέλω να συνεχίσω να ζω. όχι έτσι. Δεν μου αξίζει. Κουράστηκα. Παίρνω τα φάρμακά μου. Δεν θα ήμουν ζωντανός αν δεν υπήρχαν. Πολλά, πολλά τα πράγματα που μου συμβαίνουν και μηδενικοί οι τρόποι να τα αντιμετωπίσω. Πριν δύο μήνες ένιωσα έντονα συναισθήματα για ένα άλλο γκέι άτομο που βρήκα στο Grindr (άσχημη συνήθεια αυτές οι εφαρμογές). Του έστειλα μήνυμα. Του είπα ότι μου αρέσει. Σχεδόν τον παρακάλεσα να μου δώσει μια ευκαιρία. Δεν μου έδωσε. Συγκεκριμένα δεν μου απάντησε καν. Πόνεσα, αλλά αναγκάστηκα να σηκωθώ και να συνεχίσω. Ειλικρινά δεν ξέρω τι να περιμένω. Διάβασα μια μέρα για ένα γκέι άτομο που έκανε μια άσχημη ζωή λόγω της καταπίεσης. Θα βάλω το λινκ στα σχόλια. Η σχολή με έχει διαλύσει. Πίνω κάθε μέρα ηρεμηστικά για να νιώσω καλύτερα. Για να βγάλω τη μέρα. Για να μην πέσω από το μπαλκόνι. Ελπίζω να μην σας κούρασα, Αχιλλέας.
