ΤΡΕΜΩ - ΦΟΒΑΜΑΙ Συνδρομο Χρονιας Κόπωσης
Ταλαιπωρουμαι απο άγχος και καταθλιψη τα τελευταια 3 χρονια έντονα. Τελευταια πηγα με τη κοπέλα μου βολτα στη λιμνη κερκινη και ξαφνικά με έπιασε ενας απιστευτος πονοκοιλος. Μου πέρασε μετα απο 6 ωρες. Γυρισα σπιτι και απο τότε όλα ειανι διαφορετικά. Δυσκοιλιότητα, πονος στη κύστη, γιατροι, εξετάσεις και αντιβιοτικά. Τελειωσαν ολα αυτα. Οι πονοι στη κυστη και στη κοιλια εχουν υποχωρησει αλλα εχω απιστευτη αδυναμια ζαλη και το [πρωι που σηκωνομαι νιωθω σα να ειμαι μεσα σε πισινα και να προσπαθω να κινηθω σε νερο μεσα. Οσο πάει και χειροτερεύει. πριν μερικές μέρες εκανε και για μια μερα πυρετο 39.1 (και 3 δεκεμβριου εκανα παλι για μια μερα 38.5). Φοβαμαι παρα πολύ. Φοβαμαι μη καταληξω στο κρεβάτι και αναπηρος. Ειναι τετοια αυτη η ασθένεια. νιωθω πραγματικά οτι την έχω. γιατρος μου προσθεσε και βελμπουτριν μαζι με μπριντελιξ και υποψιαζεται ψυχολογικο υποστρωμα σε όλο αυτο αλλα τον προβληματιζει και ο πυρετος που εκανα. Φοβαμαι παρα πολυ το συνδρομο χρονιας κοπωσης. ειναι σα καταδικη στα ματια μου. Ειναι καποιος που εχει τετοια εμπειρια με αυτο το συνδρομο?
