Καταθλιψη η..κατι παρομοιο..

Καλησπερα πηρα το θαρρος να ζητησω την γνωμη σας μεσο του νετ γιατι πραγματικα δεν ξερω αν εχω καποιο προβλημα και πρεπει να ζητησω την βοηθεια ειδικου..η απλα δεν μπορω να ξεπερασω ενα συμβαν της ζωης μου.Θα ηθελα αν μπορει καποιος να με βοηθησει εστω και στο ελαχιστο.

Πριν 5 μηνες ο πατερας μου επαθε σοβαρο εγκεφαλικο με αποτελεσμα να μεινει στην εντατικη , μετα απο σοβαρη επεμβαση , για περιπου ενα μηνα.Λογο της καλης φυσικης του καταστασης το ξεπερασε χωρις κανενα κουσουρι..οργανικο τουλαχιστον , γιατι η ψυχολογια του ειναι λογικο να ειναι διαφορετικη.
Εδω μπαινω εγω στην ιστορια.
Εχω σοβαρο προβλημα που δεν ξερω πως να το αντιμετωπισω.Σκεφτομαι καθε λεπτο της ημερας οτι ανα πασα στιγμη θα μπορουσα απο την μια στιγμη στην αλλη να χασω τον πατερα μου.Αισθανομαι τηψεις για τις στιγμες που δεν ειμουν μαζι..για να βγαινω με τουσ φιλους μου , για να καθομαι μονη μου στο δωματιο μου να βλεπω ξεχωριστα τηλεοραση απο αυτον ..και μια σειρα αλλων τετοιων πραγματων.
Ολα αυτα με εχουν φερει σε ενα σημειο να μην μπορω μπεον να φευγω απο το σπιτι μου..να φοβαμε να τον αφησω μπας και χασω εστω και μια στιγμη απο την ζωη μου μαζι του.Ακομα παιζουμε ταβλι και τον αφηνω να χανει για να χαιρετε , διαφορετικα νιωθω ασχημα.Γενικα το μεγαλυτερο μου προβλημα ειναι οτι 8α μπορουσα να περναω περισσοτερο χρονο μαζι του παρα να κανω και εγω την ζωη μου σαν κοπελα..
καθε βραδυ αφου χαλαρωνω και προσπαθω να κοιμηθω .σε ανυποπτη στιγμη αρχιζω τα κλαματα σκεφτομενη ολα τα παραπανω.Γενικα δεν ημουν ποτε με τουσ γονεις μου κοντα δεν μιλαγαμε πολυ για θεματα που μας απασχολουσαν..και τωρα απλα εχς κανει περα φιλουσ και την προσωπικη μου ζωη γιατι φοβαμε μην χανω στιγμες μαζι του γιατι δεν ξερω ποσο καιρο ακομα εχει..
Ισως να ακουγονται λιγα ολα αυτα η αστεια..αλλα δεν μπορω να σας εκφρασω την κατασταση ως εχει σε μερικες γραμμες...
Αν μπορει καποιος ας βοηθησει ..οπως και να εχει ευχαριστω που το διαβασατε.

χωρις να ειμαι ειδικη,νομιζω οτι το διαστημα που περασε απο αυτο το σοκαριστικο συμβαν ειναι πολυ λιγο σε σχεση με την κρισιμοτητα του...
εμενα που φαινεται πολυ φυσιολογικο να μας ταραζουν τοσο σημαντικα γεγονοτα της ζωης μας.

ελπιζω οτι περνωντας ο καιρος, οσο σταθεροποιειται η κατασταση του πατερα σου, τοσο θα ηρεμεις κι εσυ και θα πιστεψεις οτι μπορει να εχει πολλα χρονια ζωης ακομα...

εκτος απο αυτα, δες και την καλη πλευρα αυτου που σου συμβαινει.
ξερεις ποσα ατομα που οπως εσυ, ειχαν καπως απομακρες η κακες σχεσεις με τους γονεις τους ζουν με αυτη την ενοχη γιατι τελικα μετα απο ενα τετοιο περιστατικο τους εχασαν? παρα πολλοι..

εγω εχασα τον πατερα μου απο ενα τετοιο εγκεφαλικο.
πεθανε μεσα σε 15 μερες χωρις να ανακαμψει .ειχα κι εγω αρκετα απομακρες σχεσεις μαζι του.
ακομα θυμαμαι οτι το απογευμα πριν πεθανει μου ακουμπησε το χερι, ενω δεν μπορουσε να μιλησει και νομιζω οτι κατι ηθελε να μου πει.
ποτε δεν θα μαθω τι ηταν αυτο...

εσυ , εχεις αλλη μια ευκαιρια για να αποκτησεις την σχεση που σας αξιζει με τον πατερα σου, κι αυτο, ειναι μεγαλο δωρο....

ισως οταν εχεις ζησει αρκετα μαζι του, οταν η καθημερινοτητα σας θα κυλαει ομαλα και ηρεμα, θα μπορεσεις σιγα σιγα να αισθανεσαι καλα κι οταν τον αφηνεις , γιατι θα νοιωσεις καποια στιγμη, οτι εχοντας αποκαταστησει την σχεση αγαπης μεταξυ σας, οπου και να πηγαινεις θα τον εχεις μαζι σου και αυτο θα ισχυει και οταν καποτε φυγει οριστικα.....

Den eixa skeftei oti 8a mporousa na pw ston euato mou..oti nai eisai tyxairh giati exeis xrono akoma..
Makari me ton xrono na kseperasw to parel8on kai to sumban auto , giati den me afhnei na zhsw to paro kai ton xrono pou mou exei apomeinei..Fobame oti prospa8ontas na zhsw perissotero me ton patera mou 8a xalasw kai tis filies mou kai thn sxesh mou..pou etsi kai alliws exei pagwsei giati xreiastike na gyrisw spiti mou na meinw me tous goneis mou..xwris fysika na mou to zhthsei kaneis..
SE eyxaristw gia thn apanthsh soy

Νανση καλώς ήρθες:)

νομίζω πώς μπορεις να εκμεταλλευτεις το γεγονος που συνέβη ωστε να δεις τα πραγματα με μια αλλη ματια που ισως ως τώρα αγνοουσες. Οπως του να ερθεις πιο κοντα με τον πατέρα σου, αν το θελεις ή το έχεις αναγκη. Να τον ρωτησεις πραγματα που ισως δεν σκεφτοσουν ποτε κ να του μιλησεις ισως με τροπο που στο παρελθον απεκλειες.

Αλλα το γεγονος αυτο μπορει να σου πει πραγματα κ για σενα την ιδια. Ας πουμε με το να εισαι συνεχως με τον πατέρα σου, τί νομιζεις πώς μπορει να αποτρέψει? Τον ιδιο τον θανατο? Ενα τελος? Δεν εχουμε τον πληρη ελεγχο της ζωης ποσο μαλλον του θανατου...Ή καλυπτοντας τον χαμενο χρονο με τον πατέρα σου, οντας πλεον συνεχως στο πλευρο του τί αλλα κενα πιστεύεις πώς μπορεις κ θελεις να καλυψεις?με το να εισαι συνεχως διπλα πιστεύεις πώς ειναι ενας καλος τροπος να το επιτυχεις?

Σου γραφω μερικες σκεψεις δικες μου, που μπορει να ειναι ατοπες στην περιπτωση σου....ελπιζω να βρεις τις ισορροπιες που ψάχνεις:)

Η αληθεια ειναι οτι εχουμε διαφορετικη σχεση τωρα και μιλαμε περισσοτερο..και οσο μιλαμε ..τοσο σκεφτομαι ποσο χρονο χασαμε..και το μεγαλυτερο μου προβλημα ειναι οτι δεν μπορω ψυχολογικα να ξεπερασω ολο το συμβαν , και φυσικα δεν μπορω να αντιμετοπισω εναν ενδεχομενο θανατο ..και αυτο με κραταει στην τσιτα...ειναι ολα μαζι..και φοβαμαι και νιωθω ενοχες..και ολα αυτα..
Σας μπερδεψα σιγουρα..
Καλως σας βρηκα Σοφια..σε ευχαριστω πολυ

Νανση καλως ηρθες

Ειναι λογικο να ανακαλυπτεις τον πατερα σου καθημερινα αυτη την περιοδο και σιγουρα ανακαλυπτει κι αυτος εσενα. Αυητη η διαδικασια δεν θα τελειωσει ποτε ακομα κι αν φτασει ο πατερας σου 110 χρονων. Γιατι πολυ απλα ετσι ειναι οι ανθρωποι. Παντα κατι καινουριο εχουν να δειξουν και να διδαξουν. Το ιδιο ισχυει και για εσενα.

Ειναι μια πολυ καλη ευκαιρια να γνωρισεις λοιπον καλυτερα τον πατερα σου με αφορμη αυτο το δυσαρεστο συμβαν.

Πιστευω ομως οτι δεν θα ηταν σωστο και λογικο ν αχασεις την δικη σου ζωη και καθημερινοτητα για αυτον τον λογο. Νομιζω οτι ουτε και ο πατερας σου θα το ηθελε. Χωρις αυτο να σημαινει οτι σε προτρεπω να μην περνας χρονο με τον πατερα σου φυσικα. Μπορεις καλλιστα να τα συνδυασεις ολα. και κατι θετικο απο ολα αυτα ειναι οτι θα εχεις εξελιξεις και νεα στη ζωη σου για να μπορεις να συζητας με τον πατερας σου και να χαιρεται για την κορη του.!! Το σκεφτηκες αυτο?? Σιγουρα ο πατερας σου δεν θα θελει να ξερει οτι εχει μια κορη που ειναι στασιμη στη ζωη της και κλεισμενη στο σπιτι για να ειναι συνεχως μαζι του. Παντα οι γονεις θελουν χρονο με τα παιδια τους αλλα ταυτοχρονα θελουν να τα βλεπουν να ζουνε ομορφα. Επομενως μπορεις να τα συνδυασεις ολα και ταυτοχρονα να κανεις και περηφανο τον πατερα σου, που σιγουρα ειναι ηδη.

Επισης, παιρνω το θαρρος να σου πω και να σε συμβουλευσω, τις ωρες και τις στιγμες που περναςε με τον πατερα σου προσπαθησε να μην τις περνας πιεσμενα με την σκεψη οτι μπορει να ειναι οι τελευταιες. Αυτη η σκεψη αλλοιωνει την ομορφια της καθε στιγμης, πιστεψε με...
Ζησε με τον πατερα σου σαν να μην ειχε το ατυχο συμβαν και κανενα προβλημα υγειας. Θα νιωσει και εκεινος καλυτερα και δεν θα αισθανεται οτι περνας χρονο μαζι του γιατι νομιζεις οτι δεν εχει πολυ ζωη μπροστα του. Γιατι σιγουρα του περνουν διαφορες σκεψεις απο το μυαλο.

Νανση ολα αυτα σου τα λεω με καλη προθεση θελοντας να βοηθησω και εχοντας ζησει την ιδια εμπειρια γιατι πριν ενα χρονο ακριβως ( 16 Μαιου 2008 ) εχασα τον πατερα μου απο καρκινο.
Και στην δικια μου περιπτωση το ξεραμε οτι ο χρονος που του εμενα ηταν οντως λιγος, ενω ο πατερας σου εχει την δυνατοτητα να ζησει πολλα χρονια ακομα.

Αυτο θα πρεπει να σε κανει να χαιρεσαι και να ζεις την ζωη σου οπως θελεις!! και μεσα στην ζωη σου ειναι και ο πατερας σου, επομενως ΚΑΙ με αυτον θα περνας χρονο. Αυτο θελει κι εκεινος, ειμαι σιγουρη.

Νανση προσπαθησε γλυκια μου να χαλαρωσεις και να ηρεμησεις και ολα θα πανε καλα...γιατι η ηρεμια και η αισιοδοξια ειναι μεταδοτικη στους δικους μας ανθρωπους! :-)

Περιμενω νεα σου

Ειλικρινα σε ευχαριστω παρα πολυ , ειναι γεγονος οτι αισθανομαι λιγο καλυτερα διαβαζοντας το κειμενο σου.Θελω να ομολογισω οτι γενικα δεν ειμαι ατομο που μιλαω σε γνωστους μου ανοιχτα για θεματα που με απασχολουν , σοβαρα η μη.Οποτε αυτη η ανωνυμια με βοηθαει πολυ..ευχομαι να με βοηθησει ακομα περισσοτερο.Σε ευχαριστω xika

Νασνση να εισαι καλα.

Να ξερεις οτι οποτε χρειαστεις να μιλησεις ειμαστε εδω.
Κοιταξε να δεις τα πραγματα λιγο θετικα και ολα θα πανε υπεροχα :-)
Ελπιζω ο πατερας σου να ειναι ηδη καλυτερα.

Περιμενω νεα σου