Ανησυχώ για την σύζυγο μου, ζητάω βοήθεια.
Γεια σας
έχω σοβαρό πρόβλημα με την γυναίκα μου (ας πούμε Μαρία - δεν είναι το πραγματικό της όνομα) και με έχει πιάσει πανικός. Αυτή την στιγμή που σας γράφω έχω ξυπνήσει 5 ώρα το πρωί επειδή σκέπτομαι ότι κακό μπορεί να της συμβεί.
Ηλικίες:
Εγώ 45 εκείνη 46.
Ιστορικό:
Και οι δυο έχουμε ιστορικό κατάθλιψης για διαφορετικούς λόγους και είμασταν σε αγωγή με αντικαταθλιπτικά για αρκετά χρόνια, εγώ από το 2015 και εκείνη από το 2008. Η Μαρία παίρνει επίσης και lexotanil των 6 (όταν την γνώρισα έπαιρνε 3~4 χάπια την ημέρα, έπεσε σε 1 και τώρα επέστρεψε σε 1,5 με 2 χάπια την ημέρα). Είμαστε παντρεμένοι 11 χρόνια τώρα χωρίς παιδιά κατ' επιλογήν μας. Τα πρώτα χρόνια είμασταν αρκετά ερωτευμένοι και παρότι παντρευτήκαμε μέσα στην οικονομική κρίση υποστηρίζαμε ο ένας τον άλλο και είμασταν ευτυχισμένοι.
2017. Κάποια στιγμή πεθαίνει η πολυ-αγαπημένη της Θεία. Ήταν τόσο αγαπημένη που την είχε καλύτερα από την μητέρα της. Υποτροπίασε αλλά το διαχειρίστηκε τελικά καλά. Αυτά το 2017.
Το 2020 τον Αύγουστο πεθαίνει μια δεύτερη της Θεία με την οποία είχε συχνή επικοινωνία και την αγαπούσε (όχι στον ίδιο βαθμό) αλλά αρκετά. Αυτή την περίπτωση την διαχειρίστηκε ακόμα καλύτερα. Και συγκεκριμένα είχε πει ότι "Τι να κάνουμε, δεν θα πεθάνουμε κιόλας".
Τον Νοέμβριο του 20 όμως συνέβη κάτι που της στοίχισε πολύ. Στην εργασία της είχε μια μεταβολή θέσης που την θεώρησε ως μεγάλη υποτίμηση. Μάλιστα θεώρησε ότι είχε επωφεληθεί από αυτό η καλύτερη της φίλη και συνάδελφός της. Αυτή η "υποβάθμιση" δεν είχε οικονομικές επιπτώσεις. Στην ουσία εκεί που ήταν γραμματέας του Διευθυντή Β' πήγε γραμματέας ενός Manager κάτω από τον Διευθυντή Β'. Εγώ την υποστήριξα ψυχολογικά και της έδειξα την θετική πλευρά η οποία ήταν ότι τώρα θα είχε λιγότερες υποχρεώσεις γιατί ο συγκεκριμένος Manager είχε λιγότερη δουλειά και ευθύνες. Εκείνη δεν μπόρεσε να το χωνέψει. Πέρασαν σχεδόν 6 μήνες που κάθε μέρα έλεγε γι' αυτό, κατηγορούσε τον Διευθυντή και την πρώην καλή της φίλη. Ψυχράθηκε με την συνάδελφό της, και άρχισε να απομακρύνεται και από τους υπόλοιπους συνάδελφούς της.
Από το καλοκαίρι του 21 ενώ είχε καλές σχέσεις με την μητέρα της από τότε που την γνώρισα, και πήγαινε στο σπίτι της μαμάς της τουλάχιστον 1 φορά την εβδομάδα και επίσης την εξυπηρετούσε σε διάφορα πράγματα που χρειάζονται τα άτομα της 3ης ηλικίας. Άρχισε να αραιώνει τις επισκέψεις. Σιγά-σιγά έδωσε τις δουλειές αυτές να τις κάνει ο αδερφός της, και τελικά σταμάτησε ολοκληρωτικά να επισκέπτεται την μητέρα της (από το Καλοκαίρι του 21 δεν έχει ξαναπάει να την δει). Μάλιστα ενώ είχαν τηλεφωνική επικοινωνία 3 φορές την ημέρα τώρα είναι ζήτημα αν επικοινωνούν τηλεφωνικά 1 φορά την εβδομάδα.
Τον ιατρό της τον επισκεπτόταν κάθε 3~4 μήνες ίσα-ίσα για να της συνταγογραφήσει τα φάρμακα. Η τελευταία επίσκεψή της ήταν στο τέλος Ιανουαρίου του 22. Αγόρασε τα φάρμακα για τον 1ο μήνα τον Φεβρουάριο κανονικά. Κάποια στιγμή επειδή είχαμε μαζέψει αρκετά περιττά πράγματα στο σπίτι (πολλές φορές της είχα πει ότι πρέπει να πετάξουμε ορισμένα και δεν ήθελε) αποφάσισε να πετάξει ορισμένα. Ξεκίνησε που λέτε μια ωραία μέρα που έλειπα και σχεδόν άδειασε όλο το σπίτι!! Δεν πέταξε μόνο τα περιττά. Πέταξε όλα τα κατσαρόλια (θα τρώμε από δω και πέρα μόνο delivery μου είπε), πέταξε όλα της τα ρούχα και τα παπούτσια (είχε 4 ντουλάπες ρούχα και παπούτσια, όλα αγαπημένα), πέταξε πιάτα και ποτήρια και μαχαιροπίρουνα, πέταξε τα σεντόνια και τις μαξιλαροθήκες εκτός από ένα ζευγάρι, τα απορρυπαντικά τις σκούπες κλπ, κάποιες θρησκευτικές εικόνες (μάλιστα μου είπε να τις φέρω και ένα φυλαχτό που είχα στο αυτοκίνητο για να το πετάξει και αυτό), έμειναν μόνο τα πολύ προσωπικά δικά μου πράγματα (κάποια βιβλία, τα ρούχα μου, και ο υπολογιστής μου). Σκεπτόταν μάλιστα να πετάξει και τα έπιπλα του σαλονιού. Εγώ αντέδρασα όταν είδα αυτό το πράγμα αλλά μου είπε ότι θα ξανα-αγόραζε καινούργια. Πράγματι μετά από μια εβδομάδα πήγε και αγόρασε κάποια ρούχα και παπούτσια και βέβαια μια τσάντα στις εκπτώσεις του Φεβρουαρίου. Σκέφτηκα ότι θα ξαναφτιάξει την γκαρνταρόμπα της και είχα σκοπό εγώ να αγοράσω τις επόμενες ημέρες κάποια πράγματα για την οικοσκευή (και για να μην νομίζετε ότι είμαστε πλούσιοι - δεν είμαστε - για να αγοράσει τα ρούχα πήρε δανεικά από μια άλλη Θεία της, και εγώ περιμένω απλά να πουληθεί ένα κτήμα που έχω για να ξαναπάρω την οικοσκευή). Οι μισθοί μας μαζί είναι γύρω στα 2000 και πληρώνουμε τράπεζες γύρω στα 700 ευρώ το μήνα.
Το θέμα είναι όμως ότι μετά από 2 βδομάδες ανακαλύπτω ότι είχε πετάξει τα ΦΑΡΜΑΚΑ της και τα καινούργια ρούχα-παπούτσια-τσάντα που είχε αγοράσει, όπως επίσης και κάτι άλλα πράγματα του μπάνιου που μόλις είχαμε αγοράσει. Δικαιολογία: καμία. Είναι παλιά θέλω να τα αλλάξω, μου είπε!!
Φρίκαρα, έπαθα κρίση πανικού και είχαμε ένα άσχημο καβγά και την ρώτησα γιατί πέταξε τα φάρμακά της. Και μου είπε ότι έχει σταματήσει να τα παίρνει ότι είναι καλά και δεν χρειάζεται άλλο πια να παίρνει τα αντικαταθλιπτικά της. Μάλιστα είχε πετάξει και τις συνταγές του ιατρού και πήγε στο Φαρμακείο και βρήκε τις άυλες συνταγές για να συνεχίσει να παίρνει τα Lexotanil για να είναι ήρεμη. Προχθές φτάσαμε σε ένα οριακό σημείο (την ημέρα που έκανα την ανακάλυψη) και της είπα και ξαναείπα ότι πρέπει να πάρει τα αντικαταθλιπτικά και ότι δεν μπορείς να τα κόψεις μαχαίρι. Αυτή δεν με άκουσε πήγε να αγοράσει καινούργια ρούχα και στο δρόμο λιποθύμησε. Όταν επέστρεψε εγώ έλειπα και μου είπε τηλεφωνικά να μην επιστρέψω σπίτι διότι ήθελε να κάτσει να σκεφτεί. Εγώ κοιμήθηκα σε ξενοδοχείο και χθες που επέστρεψα στο σπίτι μου είπε ότι δεν είναι καλά, έχει εδώ και χρόνια (από το 17) κατάθλιψη, ότι έχει σταματήσει τα αντικαταθλιπτικά εδώ και 1 χρόνο. Είναι απογοητευμένη από την ζωή της. Τα έχει και μαζί μου και είχε μαζέψει όλα τα καβγαδάκια που είχαμε όλα αυτά τα χρόνια και μου αποκάλυψε ότι δεν αισθάνεται για μένα ότι αισθανόταν αρχικά. Ότι είναι πολύ απογοητευμένη γενικά. Ότι της στοίχισε πολύ ο χαμός της Θείας της. Ότι είναι απογοητευμένη και από την δουλειά της, ότι είχε άλλα όνειρα για την ζωή της. Προσπάθησα να την ηρεμήσω και να της δείξω ότι εγώ εξακολουθώ να την αγαπάω και να μην πετάξει 11 χρόνια που είμαστε παντρεμένοι, και δεν νομίζω ότι αν χωρίσουμε και μείνει μόνη της θα φτιάξουν τα πράγματα.
Πραγματικά παιδιά την αγαπάω όσο τι στον κόσμο. Δεν έχω άλλο άνθρωπο εκτός από αυτήν και τρελαίνομαι μόνο στην σκέψη ότι θα χωρίσουμε και μάλιστα για τέτοια αιτία. Είμαστε για γέλια. Χωρίς να υπάρχει πρόβλημα. Πιστεύω δε ότι όλη αυτή η αλλοπρόσαλλή συμπεριφορά οφείλετε στο ότι έχει σταματήσει τα αντικαταθλιπτικά της αλλά δεν μπορώ να την πείσω να τα ξαναρχίσει.
Τι να κάνω πείτε μου σας παρακαλώ? Που μπορώ να βρω βοήθεια? Πως μπορώ να την βοηθήσω? Είμαι πανικοβλημένος, όχι μόνο στην πιθανότητα να χωρίσουμε αλλά γιατί μπορεί να κάνει κακό στον εαυτό της κάποια στιγμή, ποιος ξέρει? Δεν είναι η γυναίκα που γνώρισα, έχει αλλάξει δραματικά και δεν μπορώ να καταλάβω τι θέλει να πετύχει. Την ρώτησα αν έχει γνωρίσει άλλον άντρα και μου είπε πως όχι. Η Θεία της δεν γυρίζει πίσω ότι και να κάνει (τα παιδιά και ο σύζυγος της Θείας της εν το μεταξύ το έχουν ξεπεράσει καλύτερα από την Μαρία), γιατί βασανίζεται άδικα? Έχω χάσει τον ύπνο και αισθάνομαι ότι θα αρρωστήσω. Φοβάμαι ότι θα κάνω κακό στον εαυτό μου σε κατάσταση πανικού.
Βοήθεια παιδιά, Βοήθεια!!
