Νιώθω ότι μου χρωστάει η ζωή..
Καλησπέρα
Είμαι σε μια πολύ δύσκολη ψυχολογική κατάσταση εδώ και αρκετό καιρό.
Γενικά η ζωή μου Από παιδί ήταν πολύ δύσκολη λόγω σοβαρής ασθένειας της μητέρας μου που με ανάγκασε να θυσίασω πολλά για να την φροντίζω,
και τον θάνατο της τελικα όταν ήμουν 21 ετών.
Τώρα στα 33 μου αναγκάζομαι ξανά να φροντίζω τον πατέρα μου λόγω της ηλικίας του.
Δεν έχω δικη μου οικογένεια και γενικά δεν έχω κάνει πολλές ουσιαστικές ερωτικές σχέσεις. Έχω όμως αρκετούς καλούς φίλους και μια πολυ Καλή δουλειά στην οποία τα πάω πολύ καλά.
Αυτό που με κάνει να νοιώθω χάλια είναι ότι δεν μπορώ να διαχειριστώ μια απορυψη από έναν άντρα που μου άρεσε. Αυτή η ιστορία με έχει κάνει ράκος...βγηκαν στην επιφάνεια παρά πολλα ασχημα συναισθήματα και κυρίως ένα παράπονο ότι η ζωή μου έχει φερθεί σκαρτα. Ήθελα τόσο πολύ να βιωσω ένα έρωτα με αυτόν τον άντρα και πίστεψα ότι θα ήταν αμοιβαία τα αισθήματα. Όταν αυτό δεν έγινε έπεσε η ψυχολογία στα τάρταρα όταν δε είδα ότι είναι με άλλη δεν μπόρεσα και δεν μπορώ να το διαχειριστώ. Δεν μπορώ να συγκεντρωθώ στη δουλειά μου, δεν βρίσκω πια ευχαρίστηση στην παρέα μου , νοιώθω κούραση και θυμό που πρέπει να φροντίσω τον πατέρα μου και γενικά δεν έχω διάθεση για τίποτα .