Θέλω να μοιραστώ το (τα) προβλημα (τα) μου
Δεν ξέρω αν γράφω στη σωστή ενότητα, κοίταξα τις υπόλοιπες αλλά δεν βρήκα κάτι να νιώθω πως ταιριάζει. Σαν ένα μικρό back up story, ήρθα Ελλάδα πριν μερικούς μήνες, ζούσα (και στην καρδιά μου και ελπίζω και στο μελλόν, ακόμα ζω και θα γυρίσω) λόγω ενός θέματος υγείας γονιού.
Έχω μια καλή δουλειά για τα δεδομένα της Ελλάδας. Όμως πλέον έχω αρκετά προβλήματα, ιδίως με τον υπεύθυνο (δεν μπορώ να μπω σε λεπτομέρειες, εγώ είμαι ο υπεύθυνος και αυτός είναι ο δικός μου υπεύθυνος). Τα κάνω όλα εγώ οπότε αυτός για οποιοδήποτε θέμα με ρωτάει και είναι νευρικός. Δηλαδή υπάρχει ένταση για τα πάντα χωρίς λόγο. Το τελευταίο του κατόρθωμα είναιι που θέλει να αλλάξει το ωράριο μου (βασικά να το αυξήσει ενώ εγώ λόγω του θέματος υγείας του γονιού εκείνες τις ώρες λείπω και εξαρχής είχα βρει αυτή τη δουλειά λόγω ωραρίου) και ήταν γνωστό το θέμα. Οπότε έχω γίνει έξω φρενών και εχω θυμώσει γιατί με κρεμάει. Σκέφτομαι να τον παρατήσω και να βγάλει τα μάτια μόνος του με τη δουλειά γιατί δεν έχει ιδέα τι γίνεται.
Το δεύτερο και χειρότερο, ο καλύτερος μου φίλος μάλλον είναι άρρωστος. Δεν μου ανοίγεται, μικρός είχε περάσει ένα πρόβλημα υγείας σοβαρό. Όλη μου τη ζωή είχα έναν φόβο ότι θα ρθει μια μερα και θα μου πει ότι ξαναπροέκυψε το θέμα. Φοβάμαι ότι κάποια εξέταση έκανε κάτι του βρήκαν και ψάχνεται. Τον ξέρω και δε θα θέλει να με βαρύνει με αυτό γιατί ξέρει ότι είμαι πνιγμένος. Από τη μια θέλω να τρέξω πίσω να τον δω από την άλλη ακόμα δεν μπορώ να τα αφήσω όλα έτσι εδώ και εδώ για πρόβλημα υγείας είμαι. Δεν νιώθω 100% στεναχωρημένος, περισσότερο θυμωμένος νιωθω. Σαν να φταίει κάποιος που αρρώστησε (ελπίζω όχι όμως) ο κολλητός μου, ενώ δεν φταίει κάποιος. Δε ξέρω τι να κάνω.
