Originally Posted by
Marabou
Γεια σας. Ηθελα να μιλησω για το προβλημα που αντιμετωπιζω και ελπιζω οτι θα παρω καποιες χρησιμες απαντησεις, βλεπω οτι γενικα ειναι ενα φορυμ υψηλου επιπεδου, βεβαια το δικο μου προβλημα δεν εχει λυση, ισως μονο καποιες θετικες σκεψεις, καποιες πολυ μικρες ελπιδες μπορουν να με κανουν να νιωσω ελαχιστα καλυτερα.
Αυτη ειναι η ιστορια μου. Πριν περιπου 4 χρονια σε μια εκδηλωση γνωρισα μια γυναικα. Με εναν μαγικο τροπο, σαν "και πριν μπει στη ζωη μου ειχε ζησει στα ονειρα μου" αρχισαμε να μιλαμε με μεγαλη οικειοτητα. Οχι ερωτικα. Σε καμια περιπτωση. Ετσι κι αλλιως εγω τοτε ημουν 14 χρονων και εκεινη στα 35 σιγουρα. Επρεπε να ανεβω στον πρωτο οροφο για την κοιταξω στα ματια, χαχα. Ωστοσο ειχαμε κοινα ενδιαφεροντα παρα τη διαφορα ηλικιας μας. Γιναμε φιλοι σε γνωστο μεσο κοινωνικης δικτυωσης. Σχεδον δεν μιλουσαμε, περα απο περιπτωσεις που πχ ηθελε ο ενας να ρωτησει τον αλλον τι πιστευει για ενα ζητημα, κοινωνικο για παραδειγμα. Μενει στην Πατρα και οχι στην Αθηνα που μενω εγω. Ερχεται ωστοσο μερικες φορες. Ειναι χωρισμενη με δυο παιδια. Δεν κανει μονιμες σχεσεις, μα περισσοτερο ουαν ναιγκ ή περιστασικο με φιλους της. Της αρεσουν σχετικα νεαροι αντρες, μη τυχον και σαν περασει απο το μυαλο τιποτα αρρωστο, οταν λεω νεαροι εννοω ενηλικες, κατα προτιμηση ηλικιες απο 18 μεχρι 25 ετων. Το εμαθα τυχαια απο κοινο μας φιλο, οτι εχει αυτες τις προτιμησεις. Αν και ακομα δεν ημουν 18, ουτε καν 17 (ημουν δηλαδη παρα δυο μηνες αλλα στα χαρτια 16 θεωρομουν ακομα), της ζητησα να βρεθουμε για εναν καφε. Ισως φανταζεστε πως ενιωσα οταν την ειδα. Προσπαθησα να ειμαι χαλαρος, καταφερα να ειμαι σχετικα χαλαρος, κυριως γιατι ηξερα οτι αυτη τη στιγμη σκοπος (περα απο το να δω την κοπελα που αγαπω γενικως σαν ανθρωπο), ηταν να δημιουργησω τις καταλληλες συνθηκες, ωστε οταν τελικα γινομουν 18, να ειχα πιθανοτητες για κατι αλλο. Καλα περασαμε ως φιλοι τοτε. Μετα απο δυο μηνες, με εμενα μολις να εχω γινει 17, παλι βγηκαμε σαν φιλοι και μια χαρα περασαμε. Και ας ηταν βασανηστηριο να ειναι τοσο κοντα μου και να μη μπορω να την αγγιξω. Εκεινο το βραδυ πριν φυγουμε της ειπα με εναν τροπο, που δεν ξερω αν θεωρειται αμεσος ή εμμεσος, οτι δεν την βλεπω σαν φιλη. Δηλαδη, επειδη φαινοταν αυστηρη στο θεμα της "ανηλικιας" μου, δεν εκανα καποια τολμηρη κινηση, ειπαμε ομως αυτα:
- Να σε ρωτησω, γενικα τι αντρες κοιτας, ποια ειναι τα γουστα σου;
- Ε... Δεν ειναι καποιο πολυ συγκεκριμενο γουστο, ειναι πως "σου ερχεται" καθε φορα...
- Δηλαδη να σε ρωτησω... ξερω οτι ξεκαθαρισες το ζητημα των ανηλικων, αλλα αν ημουν ενηλικος, μπορει να καναμε κατι;
- Αν ησουν ενηλικος, μπορει να επαιζε και αυτο
- Δηλαδη μπορει και ναι!
- Μπορει...
- Λιγους μηνες χρειαζομαι μονο...
Ο διαλογος αυτος εγινε το Καλοκαιρι του 2020.
Οσο περνουσε ο καιρος η επικοιωνια μας γινοταν ολο και πιο ομορφη.
Πηγαμε μαζι σε μια συναυλια και εκει ηταν η πρωτη φορα που την αγκαλιασα.
Τον επομενο μηνα, βγηκαμε ξανα, αν και δεν καναμε κατι που θα μπορουσε να θεωρηθει ιδιαιτερα ερωτικο, η επικοινωνια μας γινοταν ολο και πιο ομορφη και η επαφη μας, αν και παλι οχι ερωτικη, αρκετα τρυφερη.
Μας επιασε το δευτερο λοκνταουν με την απαγορευση των διαπεριφεριακων μετακινησεων. Μιλουσαμε σχεδον καθημερινα στο τηλεφωνο. Το υφος μου και τα λογια μου προσπαθουσα να ειναι οσο το δυνατον ερωτικα. Στην αρχη το πηγαινα σιγα - σιγα για να μη τη φερω σε δυσκολη θεση, και επειδη ακομα ημουν ανηλικος θα ηταν διπλη η παρεξηγηση. Ομως, σε λιγο καιρο, αρχισε να ανταποκρινεται σε αυτα που της ελεγα. Καποια στιγμη αρχισαμε και οι δυο να αποκαλουμε ο ενας τον αλλον αγαπη μου, μωρακι μου κλπ. Λιγο αργοτερα μου εστελνε χχχ φωτο και καναμε αυτο που λεμε τηλεφωνικο σ3ξ. Ηταν η πιο ομορφη περιοδος της ζωης μου. Μιλουσαμε καθε μερα καικαναμε αυτο που ανεφερα απο 2 εως 4 φορες την εβδομαδα. Ξεχασα να αναφερω οτι αυτο ξεκινησε τον Ιανουαριο του 2021. Ολα φαινονταν τελεια. Οπως και εγω ετσι κι εκεινη δηλωνε οτι περιμενει τη στιγμη που αυτο θα γινει απο κοντα. Οπως θυμομαστε οι διαπεριφεριακες μετακινησεις επιτραπηκαν 15 Μαιου το 21. Ηταν ομως ηδη αργα. Μολις μια εβδομαδα πριν αποφασισε χωρις να εχει συμβει τιποτα να τα αλλαξει ολα. Εβαλε τελος στη σχεση μας. Δεν ξερω γιατι. Τοσο καιρο ελεγε οτι τρελενετε για εμενα. Καναμε πολλα ονειρα για την ημερα που "ολα τα βραδια και ολα τα αστρα και ολα τα τραγουδια θα ειναι δικα μας". Εδειχνε να με θελει πολυ. Ειναι ο πιο ειλικρινης ανθρωπος που ξερω και αποκλειεται να ελεγε ψεμματα. Ειναι πολυ γενναια γυναικα και δεν της κοστιζε τιποτα να μου ελεγε απο την αρχη οτι ειμαστε φιλοι, οτι η αγαπη μεταξυ φιλων μπορει να φτασει σε πολυ ηψηλα επιπεδα, αλλα και παλι αλλο αγαπημενοι φιλοι αλλο friends with benefits ή ζευγαρι. Τελος παντων, γενικα αυτη ειναι πολυγαμικη και αυτο που ηθελα ηταν περισσοτερο να κανουμε κατι που και που χωρις να θελω να παρεμβω στην ελευθερια της, να ζητησω δηλαδη δεσμο, ετσι κι αλλιως εδω και 6 χρονια που χωρισε απο τον γαμο της ποτε δεν εχει κανει δεσμευσεις, ουτε ειναι κατι που ψαχνει.
Οπως γραφω και πιο πανω, απο τη μερια της αισθηματα αρχισαν να κανουν την εμφανιση τους τον Ιανουαριο του 2021, μιλαμε για την απολυτη ευτυχια εστω και αν ημασταν 250 χιλιομετρα μακρια, ηταν η πρωτη -και η τελευταια μεχρι τωρα- φορα που πιστεψα οτι η ζωη εχει και ομορφες πλευρες. Ενιωθα πραγματικα ο πιο ευτυχισμενος ανθρωπος του κοσμου. Ολα πηγαιναν τελεια. Ξαφνικα τον Μαιο του ιδιου ετους, χωρις να εχει γινει τιποτα, ορκιζομαι ομως τιποτα αρνητικο μεταξυ μας, μου ειπε οτι δεν εχει καμια δουλεια να εχει τετοιου ειδιους σχεση μαζι μου!
Η κοπελα αυτη ειναι καταθλιπτικη. Δεν ξερω τι ρολο παιζει αυτο στη συγκεκριμενη περιπτωση. Στις δυσκολες στιγμες ημουν παντα διπλα της. Καθε φορα που μου ελεγε οτι δεν ειναι καλα εβαζα τα κλαματα. Και τωρα, ψαχνει να βρει διεξοδο σε κατι τραπερς και αλητακια. Βγαινει με πολλους τετοιους καθε φορα που ερχεται στην πολη. Εχει πραγματικα οποιον θελει. Ξερετε ομως κατι; Δεν την βλεπω καθολου ευτυχισμενη με αυτους. Εγω οταν ειχα ο, τι και αν ειχα μαζι της ελαμπα ολοκληρος. Εκεινη εχει παει με 100 τετοιους και ολο δυστυχησμενη δηλωνει και φαινεται. Αλλα απο την αλλη λεει οτι μονο αυτος ο δρομος της ταιριαζει. Οτι ουτε και μαζι μου θα ηταν καλυτερα και πως δεν ταιριαζουμε πουθενα. Δεν της κανω λεει "κλικ". Και επιμενει οτι ηταν λαθος αυτο που καναμε στην καραντινα.
Χτες βγηκαμε και δεν με αφηνε ουτε να την αγκαλιασω. Της πιανω απαλα το χερι και παθαινει ασφυξια. Της ακουμπαω λιγο τα μαλλια και κανει σαν να την ακουμπαει μια γιγαντια αραχνη. Μου απαγορεψε ακομα και να της λεω ποσο την αγαπαω και ποσο υπεροχη ειναι γιατι λεει οτι δεν γουσταρει να ακουει τετοια απο ανθρωπο που δεν την ενδιαφερει ερωτικα. Πιο παλια, πριν γινει ξεκαθαρο το ερωτικο κομματι της σχεσης μας, αν και φαινοταν οτι βαδιζει εκει και το ειχαν υποψιαστει ακομα και κοινοι μας φιλοι, ημασταν συνεχεια αγκαλιασμενοι. Συνεχεια ομως, περπατουσαμε στον δρομο, και ο ενας δεν μπορουσε να παρει τα χερια απο τον αλλον. Μας βλεπαν στις παρεες κοινοι γνωστοι και μας κοιτουσαν λες και σκεφτονταν "ποιος θα ειναι ο κουμπαρος".
Τωρα... μου λεει οτι ουτε μια στο δισεκατομμυριο δεν θα υπηρχε περιπτωση να κανει κατι μαζι μου.
Αντικειμενικα, χωρις να θελω να φανω ναρκισσος, ειμαι αρκετα ομορφος στο προσωπο, αδυνατος αλλα οχι και σκελετομενος, στο υψος ειμαι κοντος δηλαδη 166 αλλα υπαρχουν χιλιαδες αποδειξεις οτι αυτο μπορει να μην ειναι σοβαρο προβλημα αν "παλεψω" με αλλα χαρακτηριστικα, ετσι κι αλλιως εχω φιλους που ειναι και 190 στην ηλικια μου και δεν ξερουν ουτε τι σημαινει γυναικα...
Τελος, εγω σημερα ειμαι 18, εκεινη 40. Αναφερω ομως πιο πανω οτι της αρεσουν νεαροι 18 και ανω, οποτε δεν θα ειχαν αξια αναφορες στην ηλικιακη διαφορα.
Ευχαριστω παρα πολυ οποιον διαβασε ολοκληρο τον "τομο" που εγραψα. Χωρις παρεξηγηση, θα πρεπει να αναφερω οτι η θλιψη μου με οδηγησε στο να πινω αρκετο αλκοολ, ευτυχως ποτε δεν με οδηγει το αλκοολ σε απρεπη συμπεριφορες, ωστοσο δεν ξερω αν μου επετρεψε να γραψω ενα ευαναγνωστο κειμενο λογω της ζαλης που νιωθω.
