Καλησπέρα,
Σε άλλο θέμα είχα αναφερθεί σε μια κατάσταση που αφορούσε εμένα και μια κοπέλα απ την εργασία μου και το γεγονός ότι νόμισε ότι την απειλούσα, κατι το οποίο δεν ίσχυε αλλά άλλο το θέμα μας. Τώρα θελω να δώσω μια βαθύτερη ουσία στα πράγματα και να καταλάβω τι έχω.Πριν αρχίσω θελω να ενημερώσω ότι ήδη έχω αποφασίσει να καταφύγω σε έναν ειδικό.
Γενικά είχα νορμαλ παιδική, εφηβική ηλικία και δεν μου έλειψε κατι. Και στις σπουδές παρότι δεν είχα πολλα χρήματα καλά πέρασα. Δεν έχω παράπονο. Τα προβλήματα αρχίζουν όταν σε μια από τις δουλειές που είχα δέχτηκα πολύ πίεση και αρχισα να σκέφτομαι απαισιόδοξα ενώ ειδα την απόλυση τότε σαν λύτρωση. Στη συνέχεια πήγα σε μια άλλη δουλειά(αυτή που είμαι ακόμα) όπου με πίστεψαν και μπορώ να πω ότι τουλάχιστον στα επαγγελματικά ήμουν καλά μέχρι πρόσφατα. Με τα λοκνταουν δυο χρόνια περιορίστηκε αρκετα η κοινωνική μου ζωή ενώ κάπου ένα χρόνο πριν από τώρα μου δημιουργήθηκε μεγάλη δυσφορία για το επίπεδο ζωής και για το μέλλον μου και έψαχνα να φύγω από την Αθήνα. Σταδιακά και παρά το γεγονός ότι έβγαινα με φίλους έκανα τις βόλτες μου άρχισα να μην απολαμβάνω καθόλου πράγματα που παλιότερα μου δίναν ευχαρίστηση και γενικά να χάνω το ενδιαφέρον να εξελιχθώ. Σε αυτό το διάστημα ανέπτυξα και καποιες φοβίες. Μια από αυτές ήταν να αποφεύγω να οδηγήσω φοβούμενος μη πάθω κατι(δεν είχα ποτέ ατύχημα), και άλλες πιο ασήμαντες. Αυτη η δυσφορία όσο περνάει ο καιρός έβλεπα να μεγαλωνει, ενω και οι φίλοι μου μου λέγανε ότι είμαι πιο βαρύς ας το πούμε. Παρόλα αυτά στη δουλειά μου παρέμενα παραγωγικός. Το περασμένο φθινόπωρο που αρχισα να βγαίνω με τη κοπέλα που είχα αναφέρει το πράγμα βελτιώθηκε αλλά για να είμαι ξεκάθαρος αισθανόμουν και εκεί φόβο μήπως κατι δεν πάει καλα(είχα μια τετοια περίπτωση πολλα χρόνια πριν όμως). Όταν ένιωθα ότι κατι δεν πάει καλά κλεινόμουν στον εαυτό μου πριν το διαλύσουμε οριστικά. Παρόλα αυτά μου έδινε ένα ευχάριστο κίνητρο αυτή η κοπέλα, μέσα στε προβλήματα και στη δυσφορία που είχα. Δεν είχα στο παρελθόν και κάποια μεγάλη σχεση, αν και σεξουαλικα είμαι χορτάτος γιατί τουλάχιστον είμαι εμφανισιμος(απ ότι λένε).
Όταν τελείωσε το πράγμα με την κοπέλα η οποία εν τελει με μίσησε και με απείλησε με μήνυση αν της ξαναμιλησω(τα μηνύματα που η ίδια επικαλείται ως απειλή, όλοι όσοι τα είδαν λενε δεν είχαν κατι μεμπτό), σχεδόν άμεσως στη δουλειά μου προέκυψαν προβληματα, ενω έγιναν κι αλλά όπως να αναγκαστώ να ψάξω σπιτι(σε αυτές τις εποχές), οικονομικα προβλήματα, και κάποια μικροπροβλήματα υγείας. Όλα αυτά με φέραν σε μια κατάσταση ακόμα χειρότερη από πριν. Αρχισα να καπνίζω δυο πακέτα τη μέρα και να πίνω κάθε μέρα στο σπίτι ή ακόμα και στη δουλειά καποιες φορες(ενω δεν έκανα τίποτα από τα δυο), να βγαινω αλλά να γυρνάω σπίτι ζαμπόν και να εχω τρομερή επιθετικότητα στα πάντα. Ακόμα δυο φορες έφτασα κοντά να πάρω ναρκωτικά. Αποφεύγω συνειδητά φίλους, εκνευρίζομαι με το παραμικρό στη δουλειά και γενικά δεν μπορώ να ελέγξω ώρες ώρες τον εαυτό μου. Το αποκορύφωμα είναι όταν γύρισε άτομο του οικογενειακού μου κύκλου τιε προάλλες και με ρώτησε τι μου συμβαίνει και γιατί βγάζω τόση κακιά και κράξιμο για τα πάντα. Και οι φίλοι μου μου λένε ότι δεν με αναγνωρίζουν. Εγώ θα έλεγα πως νιωθω απάθεια και πχ δεν θα στεναχωρηθώ αν δω κατι πολύ ασχημο ακόμα και αν πρόκειται για δικο μου άτομο. Επίσης πέρα από τις φοβίες μου πλέον νιωθω ματαιοδοξία και οτι και να κάνω δε θα βρει κανενα αντίκρισμα. Δεν εχω καμία όρεξη να φλερτάρω, δεν έχω λίμπιντο και ώρες ώρες αισθάνομαι τελειως χαμένος. Προσπάθησα να κάνω γυμναστική τα παράτησα αμέσως. Τις τελευταίες μερες νιωθω ομως συνεχιζόμενη κούραση, κρύος και αδυναμία να αφήσω το κρεβάτι ενω δεν μπορώ να συντονίσω τη σκέψη μου ανεπιτυχώς. Αφήστε που όταν περπατάω στο δρόμο είμαι στο κόσμο μου. Τέλος, έχουν περάσει σκέψεις απ το μυαλό μου σα διαίσθηση οτι κατι κακό θα πάθω σύντομα(δεν εχω τάσεις αυτοκτονίας).
Δεν ξέρω τι εχω. Νιωθω βασανισμένος πολύ. Είναι κατάθλιψη; Είναι κατι άλλο;; και το κυριότερο…υπάρχει περίπτωση να γίνω ξανά καλά; Θα ήθελα πολύ να ακούσω καποιες απόψεις σας. Με συγχωρείτε αν σας κούρασα.
