Προβληματισμός

Είμαι εδώ και αρκετό καιρό μόνος σχεδόν δυο χρόνια για λόγους που έχω γράψει σε προηγούμενο thread. Πρόσφατα βγήκα πρώτη φορά με μια κοπέλα που μίλαγα παλιότερα μέσω σοσιαλ αλλά δεν είχε τύχει να συναντηθούμε από κοντά λόγω καραντίνων κλπ. Τότε μου είχε πει ότι με είχε προσέξει σε ένα μαγαζί που δούλευα και ότι ήθελε να κάνουμε κάτι αλλά εγώ σκεφτόμενος και την απόσταση γιατί πλέον μένουμε σε διαφορετικές πόλεις (~100χλμ απόσταση) είπα πως δεν είναι καλή ιδέα. Συνεχίσαμε παρόλα αυτά να μιλάμε σχεδόν καθημερινά. Μπήκε σε σχέση χώρισε μπήκε σε δεύτερη ξαναχωρισε εμείς συνεχίζαμε να μιλάμε φιλικά. Γενικά θεωρώ αυτή τη κοπέλα απωθημένο μου, ήθελα δηλαδή να κάνω κάτι μαζί της απλά οι συνθήκες δεν το επέτρεπαν και είχα συμβιβαστεί με αυτό. Και το ίδιο πιστεύω ισχύει και για αυτή. Εκτός αν πλέον με βλέπει μόνο φιλικά αλλά δε μου έδωσε τέτοια εντύπωση γιατί όταν συναντηθήκαμε, με άγγιζε με κοιτούσε επίμονα κλπ. Μου πρότεινε να κοιμηθώ και σπίτι της αλλά το απέφυγα. Το θέμα μου είναι αν αξίζει τον κόπο να μπω σε μια διαδικασία να ξεκινήσω κάτι μαζί της λαμβάνοντας υπόψη και την απόσταση αλλά και ότι δεν είναι δυνατόν να μετακομίσω ξανά άμεσα... Είμαι σε φάση που η καρδιά λέει ναι και το μυαλό όχι

ακου την καρδια σου και ασε το μυαλο στην ακρη

Δηλαδή το πρόβλημα ποιο είναι; το ουσιαστικό πρόβλημα που σας χωριζει; Ή απόσταση; εάν είναι στη μέση μόνο η απόσταση τότε δοκίμασε το. Δεν έχεις τίποτα να χασεις