Πώς μιλάς σε μια γυναίκα ειδικό

Πώς μιλάει ένας άντρας σε μια γυναίκα γιατρό για τη σεξουαλική του ζωή και τις σοκαριστικές του εμπειρίες, ειδικά αν έχει αυτό που \"ο καλός ο κόσμος\" αποκαλεί διαστροφή ; Πιστεύετε ότι πρέπει να πάω σε άντρα γιατρό ή να μιλήσω σ\'αυτήν ; Για εμένα η σεξουαλική μου ζωή είναι το ήμισυ του παντός των προβλημάτων και των εμποδίων που αντιμετώπισα και ακόμα αντιμετωπίζω στη ζωή αλλά ντρέπομαι από τη μια να της ανοιχτώ, από την άλλη φαίνεται ότι και η ίδια κάπου το απέφυγε ή το γενίκευσε όταν πήγα να φέρω την κουβέντα σ\'αυτό. Ξέρει ότι είμαι διαφορετικός αλλά δεν ξέρει τίποτα συγκεκριμένα. Υποθέτω ότι υποθέτει. Να προσθέσω ότι δεν είμαι ομοφυλόφιλος, αυτό θα έκανε τα πράγματα πολύ πιο εύκολα.

VelvetUnderground, σαν γυναίκα ψυχολόγος που ασχολούμαι πολύ συχνά με θέματα σεξουαλικής ζωής, έχω βρεθεί πολλές φορές μπροστά στην αμηχανία των ανθρώπων, ιδιαίτερα αντρών, να μιλήσουν για σεξουαλικές εμπειρίες, πόσο μάλλον για αυτά που όπως λες θα χαρακτηρίζονταν \'διαστροφές\'. Καταλαβαίνω πως είναι λογικό να υπάρχει δισταγμός και δυσκολία. Αλλά η δυνατότητα να ανοιχτείς και να μιλήσεις, είναι κάτι που σε τέτοιου είδους θέματα, έγκειται περισσότερο στην ικανότητα του \'ειδικού\' να σε βοηθήσει να νιώσεις άνετα, ότι μπορείς να την εμπιστευτείς, ότι θα σε κατανοήσει αντί να σε επικρίνει, ότι θα σε αποδεχτεί αντί να σε απορρίψει, ότι δεν θα ντρέπεται περισσότερο από εσένα, ότι θα σε διευκολύνει να ξεπεράσεις τη δική σου ντροπή και θα έχει τα αυτιά ανοιχτά να παρατηρήσει προς τα πού θέλεις να πας την κουβέντα.

Σίγουρα η ευθύνη να πάει καλά μια θεραπευτική διαδικασία δεν είναι μόνο στα χέρια του ειδικού, χρειάζεται και η δική σου προσπάθεια και συνεργασία. Αλλά για το θέμα που σε ενδιαφέρει χρειάζεται μεγάλη εμπειρία και ιδιαίτερη ικανότητα από την πλευρά του ειδικού. Προσωπικά θα σου πω με ειλικρίνεια ότι πριν από μια δεκαετία, δεν μπορούσα να χειριστώ με αρκετή ευελιξία, ευαισθησία, άνεση και χωρίς προκατάληψη θέματα σεξουαλικής ζωής. Το αν θα μπορέσεις τελικά, ως ειδικός, να ασχοληθείς με τέτοια ζητήματα, είναι ένας συνδυασμός προσωπικής ωριμότητας-επεξεργασίας των προσωπικών εμπειριών και εντατικής εκπαίδευσης-εποπτείας, αλλά και μακροχρόνιας τριβής με σχετικά περιστατικά.

Επομένως, αν νιώθεις ότι η γιατρός σου αποφεύγει ή γενικεύει τα ζητήματα γύρω από το σεξ, ίσως να μην είναι πράγματι έτοιμη να τα ακούσει, ειδικά αν όπως λες γνωρίζει ότι είσαι \'διαφορετικός\' (τι είδους νύξη έχεις κάνει, πώς ακριβώς το γνωρίζει?). Μπορεί όμως από την άλλη, να πιστεύει ότι δεν είναι η κατάλληλη στιγμή και χρειάζεται περισσότερος χρόνος για να αναλύσετε διεξοδικά αυτό το ζήτημα. Αφού όμως για εσένα η σεξουαλική σου ζωή είναι το ήμισυ του παντός, αναμφίβολα χρειάζεται (με τη δική της βοήθεια) να την φέρεις στο προσκήνιο.

Το ερώτημα λοιπόν είναι, εσύ στη συνεδρία νιώθεις άνεση να ανοιχτείς (ανεξάρτητα από το αν τελικά από κοινού αποφασίσετε να μεταθέσετε την περαιτέρω ανάλυση για πιο μετά); Είναι το μεγαλύτερο εμπόδιο η δική σου ντροπή και η αμηχανία που προέρχεται από το φύλο της, ή η αίσθηση ότι δεν θα ανταποκριθεί όπως θα ήθελες; Μήπως θεωρείς ότι ανήκει στον \'καλό κόσμο\' που δεν θα είχε σοκαριστικές εμπειρίες και κατά συνέπεια θα είναι δύσκολο να μιλήσει μαζί σου για αυτές; Έχει ασχοληθεί ψυχοθεραπευτικά με τέτοιου είδους θέματα, την έχεις ρωτήσει γενικά;

Quote:

---

Originally posted by marina38
VelvetUnderground, σαν γυναίκα ψυχολόγος που ασχολούμαι πολύ συχνά με θέματα σεξουαλικής ζωής, έχω βρεθεί πολλές φορές μπροστά στην αμηχανία των ανθρώπων, ιδιαίτερα αντρών, να μιλήσουν για σεξουαλικές εμπειρίες, πόσο μάλλον για αυτά που όπως λες θα χαρακτηρίζονταν \'διαστροφές\'. Καταλαβαίνω πως είναι λογικό να υπάρχει δισταγμός και δυσκολία. Αλλά η δυνατότητα να ανοιχτείς και να μιλήσεις, είναι κάτι που σε τέτοιου είδους θέματα, έγκειται περισσότερο στην ικανότητα του \'ειδικού\' να σε βοηθήσει να νιώσεις άνετα, ότι μπορείς να την εμπιστευτείς, ότι θα σε κατανοήσει αντί να σε επικρίνει, ότι θα σε αποδεχτεί αντί να σε απορρίψει, ότι δεν θα ντρέπεται περισσότερο από εσένα, ότι θα σε διευκολύνει να ξεπεράσεις τη δική σου ντροπή και θα έχει τα αυτιά ανοιχτά να παρατηρήσει προς τα πού θέλεις να πας την κουβέντα.

Σίγουρα η ευθύνη να πάει καλά μια θεραπευτική διαδικασία δεν είναι μόνο στα χέρια του ειδικού, χρειάζεται και η δική σου προσπάθεια και συνεργασία. Αλλά για το θέμα που σε ενδιαφέρει χρειάζεται μεγάλη εμπειρία και ιδιαίτερη ικανότητα από την πλευρά του ειδικού. Προσωπικά θα σου πω με ειλικρίνεια ότι πριν από μια δεκαετία, δεν μπορούσα να χειριστώ με αρκετή ευελιξία, ευαισθησία, άνεση και χωρίς προκατάληψη θέματα σεξουαλικής ζωής. Το αν θα μπορέσεις τελικά, ως ειδικός, να ασχοληθείς με τέτοια ζητήματα, είναι ένας συνδυασμός προσωπικής ωριμότητας-επεξεργασίας των προσωπικών εμπειριών και εντατικής εκπαίδευσης-εποπτείας, αλλά και μακροχρόνιας τριβής με σχετικά περιστατικά.

Επομένως, αν νιώθεις ότι η γιατρός σου αποφεύγει ή γενικεύει τα ζητήματα γύρω από το σεξ, ίσως να μην είναι πράγματι έτοιμη να τα ακούσει, ειδικά αν όπως λες γνωρίζει ότι είσαι \'διαφορετικός\' (τι είδους νύξη έχεις κάνει, πώς ακριβώς το γνωρίζει?). Μπορεί όμως από την άλλη, να πιστεύει ότι δεν είναι η κατάλληλη στιγμή και χρειάζεται περισσότερος χρόνος για να αναλύσετε διεξοδικά αυτό το ζήτημα. Αφού όμως για εσένα η σεξουαλική σου ζωή είναι το ήμισυ του παντός, αναμφίβολα χρειάζεται (με τη δική της βοήθεια) να την φέρεις στο προσκήνιο.

Το ερώτημα λοιπόν είναι, εσύ στη συνεδρία νιώθεις άνεση να ανοιχτείς (ανεξάρτητα από το αν τελικά από κοινού αποφασίσετε να μεταθέσετε την περαιτέρω ανάλυση για πιο μετά); Είναι το μεγαλύτερο εμπόδιο η δική σου ντροπή και η αμηχανία που προέρχεται από το φύλο της, ή η αίσθηση ότι δεν θα ανταποκριθεί όπως θα ήθελες; Μήπως θεωρείς ότι ανήκει στον \'καλό κόσμο\' που δεν θα είχε σοκαριστικές εμπειρίες και κατά συνέπεια θα είναι δύσκολο να μιλήσει μαζί σου για αυτές; Έχει ασχοληθεί ψυχοθεραπευτικά με τέτοιου είδους θέματα, την έχεις ρωτήσει γενικά;

---

Είναι σίγουρα της \"καλής κοινωνίας\", μπορώ να σας διαβεβαιώσω γι\'αυτό. Εξαιρετικά πιστή (θρησκευόμενο άτομο) επίσης υποθέτω αν κρίνω από το περιβάλλον της, και πολύ σοβαρή, αλλά όχι αυστηρή ή σοβαροφανής. Από την πλευρά μου δεν νοιώθω τον παραμικρό δισταγμό να ανοιχτώ και να πω όλα όσα θέλω, ακόμα και την πιο σοκαριστική λεπτομέρεια, αλλά νοιώθω ότι δεν την ενδιαφέρει αυτό. Με ρωτάτε πώς το κατάλαβε ; Της είπα ότι είμαι διαφορετικός, απλά της το είπα. Μου είπε ότι πρέπει να σταματήσω να βλέπω ένα συγκεκριμένο άτομο και με τον καιρό θα ξεχαστεί η διαφορετικότητα μου γιατί λέει αν δεν ζούμε κάτι για πολύ καιρό, στο τέλος δεν το έχουμε ανάγκη. Αυτό κάπως με παραξένεψε, γιατί δεν το πιστεύω. Το βαθύτερο είναι μας και η σεξουαλικότητά μας δεν είναι κάτι που αλλάζει, ούτε πιστεύω ότι πρέπει να αλλάξει (δεν είμαι κανένας παιδεραστής). Ο άλλος μου γιατρός πολύ παλιά, ήταν πιο ωμός, μου είχε πει ότι έχω δυο επιλογές, η μία να συνεχίσω μια συγκεκριμένη πορεία αναζήτησης μέχρι να βρω αυτό που θέλω, η άλλη να συμβιβαστώ, αλλά κάθησε να ακούσει πολλές λεπτομέρειες, ακόμα και περιγραφή σεξουαλικής πράξης. \'Ηταν άντρας βέβαια και είχαμε και μεγάλη οικειότητα όταν έμαθε για όλα αυτά. Δεν τα έμαθε αμέσως, αργήσαμε πολύ. Αυτό όμως δεν το επιτρέπω ξανά ποτέ στον εαυτό μου, την καθυστέρηση και το σούρσιμο. Θέλω όλα να γίνονται γρήγορα και να μπαίνουμε στην ουσία. Δεν πιστεύω ότι το φυλο της γιατρού είναι το πρόβλημα, ούτε η ντροπή μου. Εγώ ανοίγομαι και γίνομαι πολύ σοκαριστικός πριβέ, αλλά την νοιώθω πολύ διαφορετικά. Δεν μπορώ να πω επίσης ότι υπεκφεύγει ή αλλάζει θέμα, αλλά καμμιά φορά έχω την αίσθηση ότι όλοι αυτοί οι γιατροί που δεν είναι φρουδικοί ψυχαναλυτές (άνοιξα κι αλλού το ζήτημα του ντιβανιού, του χρόνου και της φλυαρίας μου), αποφεύγουν λίγο την κουβέντα γύρω από το σεξ και την σεξουαλικότητα, γίνονται έτσι άθελά τους πολύ ακαδημαικοί ή φιλοσοφικοί, κάτι που εμένα δεν μου αρέσει. Θα μου άρεσε αυτό σε έναν φίλο μου ή σε μια κοπέλα μου, αλλά όχι σε έναν εξομολόγο της ψυχής. Εγώ είμαι ένας χείμαρος, νοιώθω ότι κάπου μου βάζει ένα τοίχος και ότι κατευθύνει εκείνη αυστηρά τη συζήτηση, μιλώντας πιο πολύ από εμένα και προς το παρόν ενώ στο πρώτο βήμα έκανε μάλλον άψογη δουλειά που με βοήθησε να πάρω κάποιες αποφάσεις ωμά και είπε νέτα σκέτα αυτό είναι και τίποτα άλλο, στα υπόλοιπα τα βαθύτερα που είναι και πιο \"δύσκολα\' σαν να αποφεύγει. Με παραξένεψε που δεν με ρώτησε τι εννοώ είμαι διαφορετικός σεξουαλικά. Αυτό μου έδειξε ότι κάπου το αποφεύγει, σαν να φοβάται την απάντηση. Εγώ θα ρωτούσα.

Χμ, χμ...ας τα πάρουμε από την αρχή: το τι είναι \'σίγουρα\' ένας άνθρωπος δεν μπορείς να το ξέρεις, ακόμα κι αν είσαι \'ειδικός\' :) Χωρίς αμφιβολία όμως μας επηρεάζει η εξωτερική εμφάνιση, το περιβάλλον, η λεκτική και η μη λεκτική επικοινωνία...Αλλά και πάλι, μπορώ να σε διαβεβαιώσω ότι τόσο στην επαγγελματική όσο και στην προσωπική μου ζωή, έχω συναντήσει ανθρώπους που σκέφτονται και κάνουν πολύ \'σοκαριστικά\' πράγματα κι ας δείχνουν πολύ \'καθωσπρέπει\'.

Η θρησκεία πάλι, επίσης δεν παίζει πάντα το ρόλο που φανταζόμαστε ότι θα μπορούσε να παίζει. Αλλά είπες το υποθέτεις ότι είναι θρησκευόμενη? Όπως και να έχει, οι θεραπευτές είναι και αυτοί άνθρωποι και μπορεί να έχουν εμπειρίες που δεν φαντάζεσαι, αλλά από την άλλη η επαγγελματική κατάρτιση και εμπειρία, είναι πολύ πιο σημαντικές για να νιώσεις κατανόηση και άνεση. Το θέμα είναι πως δεν φαίνεται να την ενδιαφέρουν όσα της λες.

Επίσης σημαντικό, είναι ότι όπως λες σου είπε να σταματήσεις να βλέπεις κάποιον και ότι με τον καιρό δεν θα έχεις ανάγκη κάτι που σταματάς να ζεις. Αυτό μου φαίνεται υπερβολικά καθοδηγητικό και πολύ απόλυτο στο πλαίσιο μιας ψυχοθεραπείας. Και επίσης, δεν συμφωνώ. Ακούγεται σαν μια μέθοδο αποφυγής, που απλά \'κουκουλώνει\' την υφιστάμενη κατάσταση. Νομίζω πως αντίθετα, αν για πολύ καιρό δεν ζούμε κάτι που έχουμε ανάγκη, αυτή η ανάγκη κάπου θα εκφραστεί, συνήθως με \'ανεξήγητα\' ψυχοσωματικά συμπτώματα και μεταβολές στη διάθεση. Το κλειδί είναι να δούμε, πίσω από τις συμπεριφορές, τι είναι αυτό που πραγματικά έχουμε ανάγκη και κυρίως γιατί.

Συμφωνώ μαζί σου ότι η σεξουαλικότητα μας δεν αλλάζει, παρόλο που μέσα από συγκεκριμένες εμπειρίες μπορεί να ενισχύονται συγκεκριμένες πλευρές της. Θα ήθελα να σε ρωτήσω, αν εσύ νομίζεις ότι δεν θα ήθελες να αλλάξει, με ποιον τρόπο σε έχει επηρεάσει σε σημείο να πεις ότι είναι το ήμισυ του παντός των εμποδίων και των προβλημάτων σου? Με τον προηγούμενο γιατρό, παρόλο που υπήρχε η άνεση (έστω και καθυστερημένα) τι συνέβη στην πορεία της θεραπείας, κατέληξε στις δύο λύσεις που προανέφερες και μόνο, νιώθεις ότι βοηθήθηκες ή όχι?

Πάντως εδώ, είναι νομίζω πρόβλημα να νιώθεις ότι μόνο η θεραπεύτρια κατευθύνει τη συζήτηση, κυρίως όταν μιλάει περισσότερο από εσένα, ενώ έχεις τη διάθεση να μιλήσεις. Μήπως θα ήταν σκόπιμο, καταρχήν να της εκφράσεις τον προβληματισμό σου και την ανάγκη σου, όπως το γράφεις εδώ, και αν δεν δεις ανταπόκριση να απευθυνθείς σε κάποιον άλλο ειδικό? Δεν είναι ανάγκη πάντως να είναι κανείς φροϋδικός ψυχαναλυτής για να ασχοληθεί με το σεξ, ίσα-ίσα.

Quote:

---

Originally posted by marina38Συμφωνώ μαζί σου ότι η σεξουαλικότητα μας δεν αλλάζει, παρόλο που μέσα από συγκεκριμένες εμπειρίες μπορεί να ενισχύονται συγκεκριμένες πλευρές της. Θα ήθελα να σε ρωτήσω, αν εσύ νομίζεις ότι δεν θα ήθελες να αλλάξει, με ποιον τρόπο σε έχει επηρεάσει σε σημείο να πεις ότι είναι το ήμισυ του παντός των εμποδίων και των προβλημάτων σου? Με τον προηγούμενο γιατρό, παρόλο που υπήρχε η άνεση (έστω και καθυστερημένα) τι συνέβη στην πορεία της θεραπείας, κατέληξε στις δύο λύσεις που προανέφερες και μόνο, νιώθεις ότι βοηθήθηκες ή όχι?

---

Δεν θέλω να αλλάξει γιατί δεν νοιώθω ντροπή ή ενοχή γι\'αυτό που είμαι, το έχω αποδεχθεί και είμαι καλά με αυτό καθ\'εαυτό, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι παύει να με επηρρεάζει. Με επηρρεάζει όχι αυτό καθ\'εαυτό όμως, αλλά τα βιώματα που απέκτησα από τη συναναστροφή μου με ανθρώπους που είναι μέσα σ\'αυτό επειδή είναι συνήθως πολύ ιδιόρρυθμοι ή έχουν πολλά ψυχικά προβλήματα. Αρνητικά βιώματα θα μπορούσα να είχα αποκτήσει και αν η σεξουαλικότητα μου ήταν \"φυσιολογική\" με τη συνανστροφή μου με \"νορμάλ\" ανθρώπους. Αλλά αν δεν περιγράψω σε ένα γιατρό ή ψυχολόγο αυτά τα βιώματα, δεν μπορεί να εξηγήσει πολλά από τη συμπεριφορά μου. Δίνω πολύ μεγάλη σημασία στη σεξουαλικότητα. Ο προηγούμενος, σαφώς συντηρητικός, ωστόσο πολύ ανοιχτός, κι αυτός όμως συμφωνεί με την προτροπή της άλλης και επιμένουν κιόλας ακόμα κι όταν εγώ παρουσιάζω αντεπιχειρήματα και παίρνω το μέρος του διαβόλου.

χίλια συγγνώμη για το spam ποστ!

marina38 έχεις u2u

και πάλι συγγνώμη από τον velvet για το πόστ.

Λεπτομέρειες δεν ξέρω, φαντάζομαι ότι οι γιατροί σου θα είχαν κάποιους λόγους για να επιμένουν, εσύ όμως δεν φαίνεται να πείθεσαι. Ο σκοπός βέβαια μιας ψυχοθεραπείας δεν είναι να πειστείς για κάτι. Αν θέλεις, μπορείς να μου γράψεις σε U2U περισσσότερα σχετικά με τα βιώματα που αναφέρεις, ποιο είναι συγκεκριμένα το \'αυτό καθεαυτό\'.

Quote:

---

Originally posted by marina38
Λεπτομέρειες δεν ξέρω, φαντάζομαι ότι οι γιατροί σου θα είχαν κάποιους λόγους για να επιμένουν, εσύ όμως δεν φαίνεται να πείθεσαι. Ο σκοπός βέβαια μιας ψυχοθεραπείας δεν είναι να πειστείς για κάτι. Αν θέλεις, μπορείς να μου γράψεις σε U2U περισσσότερα σχετικά με τα βιώματα που αναφέρεις, ποιο είναι συγκεκριμένα το \'αυτό καθεαυτό\'.

---

okey, ευχαριστώ, θα το έκανα από μόνος μου. Πιθανόν αύριο που θα\'μαι σε καλύτερη διάθεση.

Γεια σου VelvetUnderground. Ίσως θα έπρεπε να απευθυνθείς και αλλού, έστω κι αν φανεί δύσκολο στην αρχή να εξοικειωθείς με τον άλλο και να μπορείς να ανοιχτείς συναισθηματικά και να εκφράσεις τις σεξουαλικές σου προτιμήσεις, τη διαφορετικότητά σου. Δε νομίζω ότι έχει να κάνει με το φύλο του θεραπευτή. Αυτό το λέω γιατί ένας απαράβατος κανόνας της θεραπείας είναι πως οι πεποιθήσεις του θεραπευτή δεν πρέπει να μπαίνουν εμπόδιο στη θεραπευτική διαδικασία. Αυτό ισχύει για όλες τις ψυχοθεραπευτικές κατευθύνσεις (σου το λέω υπεύθυνα) κι όχι μόνο για τους ψυχαναλυτές. Τι κι αν είναι άνθρωπος της θρησκείας ή από καλή οικογένεια; Έχει εκπαιδευτεί για να σε ακούσει και να σε βοηθήσει, όσο άβολα κι αν νιώθει. Οι λάθος πεποιθήσεις της μπορούν εύκολα να μπλοκάρουν τη διαδικασία. Μήπως να δοκίμαζες και κάποιον άλλο/-η θεραπευτή/-τρια; Καλή τύχη σου εύχομαι.