Ο ψυχίατρος με αποκάλεσε συναισθηματικά ανάπηρη
Πριν κάποια χρόνια είχα λάβει την όμορφη ταμπέλα του attachment disorder. Είχα κάνει για καιρό θεραπεία, αλλά δεν είχα δει βελτίωση και σταμάτησα. Πριν κάποιο καιρό ξεκίνησα συνεδρίες με εναν ψυχίατρο, ο οποίος μετά από κάποιες συνεδρίες με αποκάλεσε συναισθηματικά ανάπηρο και πως καμία θεραπεία δεν θα δουλέψει σε μένα ακόμα και αν πάω στον καλυτερο ψυχίατρο του κόσμου. Τον ρώτησα αν εννοεί πως έχω κάποια διαταραχή προσωπικότητας(το γκουγκλαρα και οδηγηθηκα εκει) αλλά είπε οχι. Το περίεργο είναι ότι η οικογένειά μου και οι φίλοι μου μου λένε πως είμαι υπερευαίσθητη. Η αλήθεια είναι πως κλαίω με το παραμικρό όταν βλέπω πχ βιντεο, και είμαι συνέχεια με άγχος, μέρα νύχτα. Στους ανθρώπους που έχω πολύ κοντά μου τους δείχνω συναισθήματα. Εχω μια τάση να κρύβω τα συναισθήματά μου από τους εκτός του σπιτιού. Του το εξήγησα αυτό αλλά μου λέει πως δεν είναι έτσι γιατί θα τα έβλεπε εστω και κρυμμένα τα συναισθήματά μου. Και με άφησε να σκέφτομαι αν ουσιαστικά υπονόησε πως είμαι αντικοινωνική (τη διαταραχή) ή κάτι τελος παντων που δεν θα έλεγε ευθεως?