Ανθεκτικη καταθλιψη ελεος

Καλησπερα παιδια ευχομαι τα καλυτερ σε ολους !!!!!
Τη δευτερα πηγα παλι στο γιατρο που με πακολυθει και μου ειπε εκος τον αλλον οτι εχω μια ανθεκτικη καταθλιψη δηλαδη αυτο που καταλαβα ειναι οτι δεν υποχορει (αγαακτησα με εχει ψοφισε!!! )Αυτο που δεν μπορω να καταλαβω ειναι γιατι ολα αυτα τα κουφα σε μενα και καταθλιψη και να μη φεβγει τι ειναι δηλαδη γκομενα και εχει καθιστεριση???Εχω παρει ποσα χαπια και σε συνδιασμο και μονα τουσ και το μονο που εχουν καταφερει εινε να μου απαλυνουν τον πονοκεφαλο ολη μερα ειμε σε αλο πλανητη η υπομονη μου ειναι κατι σαν τη γαιδουρινη που λενε αλα ως ποτε??Τα νεβρα μου εχουν σπασει βαρεθικα??Ολη μερα ειμαι τεζα και συνερχομε το βραδυ!!Αυτο το μαρτυριο παει να με φαει βλεπω τουσ παντεσ να ζουν και εγω να ζοριζομαινα κανω τα βασικα.Δεν εχω στενοχωρια μια απαθεια και μια μαστουρα ολη μερα !!Θελω να ζησω αλα οχι ετσι !!!!!ΚΑθε μερα η ιδια επαναλιψη τι δεν εχω κανει ολα με ζοριζουν εχω γινει σκουπιδι.Οι δικοιμουτα εχουν πεξει .Κναω κακο σε αυτουσ που με αγαπανε με τη κολοκατασταση αυτη!!
Το μυαλο δεν δουλεβει ολοι με συμβουλεβουνεκ του ασφαλουσ δεν καταλαβαινουν τη νιωθω και τη περναω ποσο βαρια κατααρα με κυνιγαει .θελω να γινω καλα να τουσ το ανταποδοσω με χαρα αλα δεν το βλεπω τωρα συντομα.Κουραστικα εχω γινει πειραματοζωω ενα μπαλακι που παει απο δω και απο κει !!!Κια ακομα αυτο που με βασανιζει ειναι οτι πειτε και συνελθω πωσ θα κανω οικογενεια που ειναι το οννειρο μου τη παιδια θα βγαλω θα τουσ μεταβιβασω και την καταρα μου??Πως θα πω στη κοπελα μου τη περασα θα με καταλαβει?Ποις θα ηθελε να περασει τη ζωη του με καποιον που ειναι καταθλιπτικος ??Ρε παιδια τη αμαρτιεσ πληρωνουμε και γιατι να τησ πληρωνουν και αλοι για μας???

"""ΔΕΝ ΤΗΝ ΠΑΛΕΥΩ"""''''''''''''''''''''''''''''''''''' '''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' '

"""""""""ελεοσ"""""""""""""""""""""αμην'' ''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''
""""""""""""""""""ΓΙΑΤΙ"""""''''''''''''''''' '''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' ''''''''''
''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''ΔΕΝ ΝΙΩΘΩ"""""""""""""""""""""""""""""""'''

περιγραφεις ακριβως αυτα που νιωθω.φανταζομαι οτι νιωθεις κιολας σαν μαριονετα που αλλος αποφασιζει για εσενα και οχι εσυ,ακομα και οι κινησεις σου..και εγω το βραδυ ειμαι πολυ καλυτερα...και εγω θελω να ζησω και με αγαπαω πολυ αλλα σιγουρα οχι ετσι.δεν ειναι οτι δεν κανω πραγματα,κανω και με το παραπανα αλλα το ποσο πολυ υποφερω........δεν με πειραζει το ποσο θα κρατησει αρκει να μου πει καποιος οτι θα περασει?θα περασει λεσ?ποσο καιρο εισαι ετσι εσυ?

Η επιστιμη λεει οτι θα περασει το ποτε δεν ξερω!!

απαλεφτε, πιστεύεις οτι εισαι ερμαιο της καταθλιψης? πώς ειναι κατι που αν βρεθει η καταλληλη θεραπεια, θα περάσει? πώς ειναι δλδ κατι που δεν μπορεις να κανεις κατι γι αυτο?

[quote]Originally posted by Sofia
απαλεφτε, πιστεύεις οτι εισαι ερμαιο της καταθλιψης? πώς ειναι κατι που αν βρεθει η καταλληλη θεραπεια, θα περάσει? πώς ειναι δλδ κατι που δεν μπορεις να κανεις κατι γι αυτο? [/quote

οχι απλος ερμαιο της θλψηςζντανος νεκρος ειμαι πολι το βασανο ρε συ

Απαλεφτε θα περασει μολις το αποφασισεις ΕΣΥ να το διωξεις

Quote:

---

Originally posted by mariafound82
Απαλεφτε θα περασει μολις το αποφασισεις ΕΣΥ να το διωξεις

---

Δηλαδη ??Και μαζοχας να ημουν δεν νομιζω πως μου αρεσει αυτη η κατασταση η οτι με βολεβει ολο το σκηνικο μαλλον μου εχει φερει τα πανω κατω σε ολουσ τους τομεις της ζωης μου!!Βασικα η μονη ευχαρηστιση ειναι κανα βραδυ που δουλεβη η γευση μου να τρωω καμια σοκολατα η καναπαγωτακι .Λεσ να τα κανω αυτα για το παγωτο ??Αδυνατος ειμαι κε ονενειρα εχω παραπολα αλα κουραστικα!!

συμφωνω μαζι σου απαλεφτε,


mariafound,

δεν ειναι κατι που θα πεις, ΔΕΝ ΣΕ ΘΕΛΩ, ΣΕ ΔΙΩΧΝΩ, ΤΟ ΑΠΟΦΑΣΙΣΑ , ΦΥΓΕ \".

αν ηταν ετσι, θα ειχαμε τελειωσει ολοι με αυτες τις καταστασεις.

αλλα οταν εχεις ενα κεφαλι 100 κιλα και ενα μυαλο κουρασμενο,βαρυ και θολο ο,τι και να αποφασισεις , ο,τι και να πεις εκεινη την στιγμη ΔΕΝ ΦΕΥΓΕΙ ΤΙΠΟΤΑ.

Περιμενεις λες και ενα χερι θαρθει να σου σηκωσει το πεπλο, γιατι σαν ενα πεπλο το νοιωθω ολο αυτο.

και οταν καποια στιγμη ξαστερωνεις λες \" τωρα τι εγινε ; Θεε μου ετσι θελω να ειμαι, ειναι δυσκολο να σταθεροποιηθει ; \"

και σκεπτομαι οτι αυτη η ηρεμη κατασταση για πολλους ειναι το αυτονοητο !!!!!!
και εμεις βογγαμε καθε μερα να σταθουμε ορθιοι !!!!!!!

μονο τα καθαρα σωματικα μπορεις να τα \" προσπερασεις \" π.χ. ποναει το ποδι και μπορεις να πεις, πονα, εγω θα κανω αυτο.
αλλα στα ψυχικα συμπτωματα ο,τι και να λες η να κανεις, αυτα ειναι παντα εκει.


μην σας ζαλιζω αλλο. φθανει, ολοι εχετε εμπειρια.

Σειτα καμια θεραπεια δεν ειναι τοσο ευκολη δυστυχως.Θελει πολλη προσπαθεια,δυναμη ,χρονο κ αντοχη κ οι ψυχικες παθησεις ειναι οι πιο υπουλες ασθενειες που υπαρχουν.Καμμια επιστημη κ ολα τα φαρμακα δεν προκειται να θεραπευσουν κανενα αν κ ο ιδιος δεν προσπαθησει.Αν δεν υπαρχει προσωπικη θεληση η επιστημη το μονο που θα κανει ειναι να σηκωσει τα χερια ψηλα.
Κανενα προβλημα δεν προκειται να επιλυθει με τις ιδιες σκεψεις που το δημιουργησαν.

υπαρχει ομως και η αποδοχη της αρωστειας.εισαι αρωστος φιλε.εχεις καταθλιψη.εγω αναγκαστικα να μην κανω 2 χρονια τιποτα...τοτε ενιωσα πως ειμαι αρωστος....οτι δεν ηταν στο μυαλο μου, και οτι πρεπει να παλεψω.μερικοι δεν ειναι ετοιμοι να παλεψουν με την μια...μην τα λεμε ευκολα τα πραγματα παιδια.μερικες φορες το να παλευεις μονο απογοητευση φερνει...ειδικα στην αρχη και οταν δε σε πιανουν τα φαρμακα.για αυτο ισως χρειαζεται μια περιοδος στασιμοτητας.
εκτος αν εισαι ο superman τοτε ναι μπορεις.
φιλε μου μην σε αγχωνει το ποτε θα κανεις οικογενεια..αν ειναι δικη σου πραγματικη επιθυμια τοτε πρεπει να γινεις καλα....και θα γινεις με τον χρονο.με τα φαρμακα.αν παλι σε πιεζουν γονεις τοτε μαλλον πρεπει να τους το κοψεις.(απλα στο αναφερω) δεν ξερω τι συμβαινει.
σε ανθεκτικες καταθλιψεις απο οτι μου εχει πει ο ψυχιατρος που δεν ειναι καθηγητης ...πολυ καλος και ας ειχα γυρισει ολους τους καθηγητες.
σε ανθεκτικες καταθλιψεις παιζει ρολο ο συνδιασμος.πρεπει να βρεθει ο σωστος συνδιασμος.εκει ειναι η θεραπεια..μετα παιρνεις μπρος και τα καταφερνεις.επανερχεται ο εγκεγεφαλος.
για αυτο μην σκοτιζεσαι για τις υποχρεωσεις τοσο πολυ.
οσο μπορεις....

Quote:

---

Originally posted by mariafound82
Απαλεφτε θα περασει μολις το αποφασισεις ΕΣΥ να το διωξεις

---

ακριβως!

δηλαδη θεωρειτε πως ειναι θεμα αποφασης?
γιατι εγω αλλα ειδα σε εμενα...και αλλα βλεπω γενικως....
superman δεν υπαρχει...αλλο η προσπαθεια...

το κατά πόσο είναι θέμα απόφασης και μόνο, είναι άμεση συνέπεια του κατά πόσο η κατάθλιψη προέρχεται από βιολογικούς ή ψυχολογικούς παράγοντες.
εάν είναι από βιολογικούς τότε σκέτη απόφαση δεν είναι αρκετή, γιατί δεν μπορείς με μία απόφαση (που αμφιβάλλω αν μπορείς να την πάρεις κιόλας) να ¨γιατρεύσεις¨ κάτι που οφείλεται σε δυσλειτουργία κάποιων νευροδιαβιβαστών (ή ότιδήποτε άλλο...)
σε περιπτώσεις δυσθυμικής διαταραχής είναι πιο εύκολο να πάρεις εσύ την απόφαση αφού οι βιολογικοί παράγοντες της νόσου παίζουν πιο μικρό ρόλο (συκγριτικά με την κατάθλιψη) ενώ ο χαρακτήρας του καθενός πλέον έχει σημαντικό μερίδιο ευθύνης.

agkat,

εθεσες πολυ ωραια τον διαχωρισμο μεταξυ ψυχολογικων και βιολογικων παραγοντων.
μπορεις να το \" ανοιξεις \" λιγο ακομη ;

γιατι οταν μιλαμε για ψυχολογικα/ψυχικα νοσηματα εννοουμε παντα ψυχολογικους παραγοντες σχεδον ποτε τους βιολογικους η τους κληρονομικους.

η οποιος αλλος εχει γνωμη η γνωριζει καποιο site.

λίγο καθυστερημένα λόγω τεχνικών προβλημάτων αλλά πάντα επίκαιρο...
το \"γιατί όταν μιλάμε...\" που αναφέρεις, οφείλεται πιο πολύ στην πεποίθηση που επικρατεί στην αντίληψη του κόσμου ότι οι ψυχικές νόσοι συνάδουν κατά αποκλειστικότητα με ψυχολογικούς παράγοντες τύπου: αίτιο-αποτέλεσμα (το οποίο δεν είναι λάθος) π.χ χώρισα ή έχασα τη δουλειά άρα θα πέσω σε μεγάλη θλίψη-κατάθλιψη.
σε αυτό το πλαίσιο το αποτέλεσμα (π.χ μείζον κατάθλιψη) δεν μπορεί να συσχετιστεί με την πραγματική αιτία (δυσλειτουργία υποθάλαμο-υποφύσιο-επινεφριδιακού άξονα τις πιο πολλές φορές) που είναι καθαρά βιολογικός παράγοντας.
επίσης, μην ξεχνάς την εξ΄αρχής απόρριψη της ιδέας και μόνο ότι κάτι δυσλειτουργεί μέσα στο κεφάλι σου, από τους ανθρώπους που συζητάς το θέμα. είναι μία λογική και ανθρώπινη αντίδραση να σκέφτεσαι και να ¨εύχεσαι¨ το λιγότερο δυσμενές σενάριο.
στην περίπτωση τώρα που η συμπτωματολογία είναι ίδια με της κατάθλιψης αλλά ηπιότερης έντασης, τότε μάλλον μιλάμε για δυσθυμία και όχι κατάθλιψη που βασίζεται περισσότερο σε ψυχολογικούς παράγοντες και στον προ της νόσου χαρακτήρα του πάσχοντος (π.χ βαθμός ωριμότητας, υπευθυνότητα κ.α)