Originally posted by PETRAN
Quote:
Originally posted by πανος12345
• Η κληρονομικότητα της σχιζοφρένιας και της διπολικής διαταραχής είναι 64% και 59% αντίστοιχα.
• Οι κοινοί περιβαλλοντολογικοί παράγοντες είναι λίγοι αλλά σημαντικοί.
πως ειναι δυνατον να ειναι λιγοι οι κοινοι περιβαλοντικοι παραγοντες οταν ασθενεις και γονεις συμβιουν στον ιδιο χωρο?
τι σημαινει περιβαλοντικοι παραγοντες ?
1.οικογενεια
2.σχεσεις γονεων /παιδιων, αδελφου/αδελφων, παιδιων /γιαγιαδων-παπουδων
3.στερεοτυπα οικογενειας , γειτονιας , φυλης , ρατσας , εθνους , πολιστιτικου επιπεδου , μορφωτικου επιπεδου, κοινωνικου περιγυρου, σχολειων , συμμαθητων , φιλων , προσωπικων σεχεων κλπ
4.σχεσεις με την παρεα , τους φιλους , την κοινωνικη/ποδοσφαιρικη/μπασκετικη/ομαδα
5.προσωπικες σχεσεις με δασκαλες[ους], φροντιστες, εραστες , συζηγους , γνωστους και συνεργατες .
5.επαγγελματικες σχεσεις
Αν ολα αυτα συμβαινουν πχ σε ενα χωριο , ποσο διαφορετικες προσλαμβανουσες μπορει να εχει ενα ατομο απο το περιβαλλον του?
Γι\'αυτό οι έρευνες γίνονται συνήθως σε μονοζυγωτικούς διδύμους που έχουν μεγαλώσει σε διαφορετικά σπίτια η σε συγγενείς που δεν είχαν επαφές κατά την διάρκεια της ζωής τους. Σαν ψυχολόγος θα έπρεπε να τα γνωρίζεις αυτά!
Η πιθανότητα να αναπτύξουν σχιζοφρένεια και οι 2 μονοζυγωτικοί δίδυμοι που έχουν μεγαλώσει σε διαφορετικά σπίτια είναι πάνω από 60%, γεγονός που υποδηλώνει την σημαντικότητα του γενετικού παράγωντα.
Επίσης η πιθανότητα εμφάνισης της νόσου είναι 1-2% παγκοσμίως ανεξαρτήτως κουλτούρας (ακόμα και στους μαο-μαο της ζούγκλας) πράγμα που υποδηλώνει το λάθος των υποθέσεων σου. Δεν είναι τα συγκεκριμένα περιβαλλοντικά ερεθίσματα όπως τα video-games και οι G.I. Joe που κάνουν τα παιδιά να είναι σχιζοφρενοί, αυτές οι υποθέσεις μου θυμίζουν απόψεις της ψυχολογίας ου 1940 όταν ο συμπεριφορισμός ακόμα ζούσε και βασίλευε. Το περιβάλλον παίζει ρόλο με ένα ποιο γενικό τρόπο, δηλαδή αν το άτομο αισθανθεί έντονο στρες για τους δικούς του λόγους, αυτό σε συνδιασμό με την γενετική προδιάθεση ΄θα οδηγήσει σε πιθανή ανάπτυξη της νόσου. Π.χ. στις δυτικού τύπου κοινωνίες κάποιος αναπτύσει την νόσο λόγο της γενετικής προδιάθεσης σε συνδιασμό με αρνητικές εμπειρίες (π.χ. οικογένεια που κριτικάρει με σκληρό τρόπο) και τις ερμηνείες του ατόμου αυτών των γεγονότων, το λεγόμενο βιο-ψυχο-κοινωνικό μοντέλο. Παρόμοια, κάποιος μαο-μαο μπορεί να αναπτύξει την ασθένεια επειδή έχει την γενετική προδιάθεση σε συνδιασμό π.χ. με το να μην μπορεί να ανταπεξέλθει στις ανάγκες του κυνηγιού. Δεν φτάίει για την σχιζοφρένεια ούτε οι transformers, ούτε το nintendo, ούτε ο marilyn manson. Αρνητικά και βίαια ερεθίσματα πάντα υπήρχαν σε παλιότερες κοινωνίες, μάλιστα η ανθρώπινη ζωή πολλές φορές δεν είχε αξεία ενώ η αληθινή (και όχι η εικονική) βία ήταν καθημερινότητα για κάθε άνθρωπο παιδί η ενήλικα. Αυτό δεν τους έκανε να αναπτύξουν σχιζοφρένεια.
Τέτοιες απλοικές υποθέσεις τύπου \"η σχιζοφρένεια είναι άρνηση της πραγματικότητας\" είναι απλά χαζές και δεν έχουν να προσφέρουν τίποτα. Η σχιζοφρένεια είναι μια αληθινή ασθένεια η ομάδα ασθενειών με συγκεκριμένα συμπτώματα και τις περισσότερες φορές είναι πολύ σοβαρή/ές. Ακόμα και τα τελευταία χρόνια που έχουν δοκιμάσει ψυχο-θεραπείες με μεγάλη επιτυχία, ιδιαίτερα γνωστικών και νεο-γνωστικών προσεγγίσεων, (και είμαι απόλυτα υπέρ να χρησιμοποιούνται σε κάθε περίπτωση) ποτέ δεν απαλάχθηκε κάποιος ασθενής από τα συμπτώματα, απλά έμαθε να συμβιβάζεται και να μην του προκαλούν στρες (οπότε και κάπως βελτιόνωνται). Σε περιπτώσεις μάλιστα που υπάρχουν έντονα αρνητικά συμπτώματα (έκπτωση των γνωστικών λειτουργίων, μνήμης, προσοχής, γλώσσας, βούλησης κλπ. το γεγονός και μόνο ότι υπάρχουν αυτά από μόνα σε τόσο έντονο βαθμό παραπέμπει σε κάποιο οργανικό πρόβλημα) τομογραφίες εμφανίζουν διόγκωση των κοιλίων του εγκεφάλου, πράγμα που σημαίνει ότι σε αυτές τουλάχιστον τις περιπτώσεις, κάποιος άγνωστος νευρολογικός μηχανισμός αποτελεί το κυρίως πρόβλημα.
Αυτά τα ολίγα.
