Τι θα κανατε στη θεση μου??

Γεια σας και παλι.
δεν με παιρνει και παλι με τιποτα ο υπνος και αυτο γιατι σκεφτομαι κατι ολη την ωρα και θα ηθελα την πολυτιμη βοηθεια σας!
Την παρασκευη ειναι να φυγω.......πρεπει να παω διακοπες.
ειναι ο χειροτερος μου εφιαλτης πια.εχω διαταραχη πανικου με αγοραφοβια και πλεον δεν μπορω ουτε να ξεμυτησω!
ειμαι σε διλλημα λοιπον.....
αν δεν παω θα στεναχωρησω τις φιλες μου και εκτος αυτου δεν μου ειναι και ευκολο να δεχτω την αγοραφοβια ως δικαιολογια εγω ποτε δεν ημουν ετσι...
απ'την αλλη αν τελικα παω ,τρομαζω και μονο στην ιδεα ,
και μου συμβει κατι μετα θα ενισχυσω ακομα περισσοτερο το αισθημα της αγοραφοβιας μου.
δεν αντεχω το πλοιο τωρα πια με τιποτα νιωθω αβοηθητη εκει μεσα....
μα τι να κανω?και τελοσπαντων διακοπες παω γιατι θα πρεπει πρωτα να βρω που βρισκεται το πλησιεστερο νοσοκομειο?
τι θα κανατε στην θεση μου , η τι μου προτεινετε να κανω??

εχω βρεθει στην θεση σου και το μετανοιωσα που μπηκα σε πλοιο αλλα δεν σε συμβουλευω να μην μπεις!σε συμβουλευω να κανεις αυτο που νομιζεις πως ειναι καλυτερο για σενα!αν νοιωθεις πως ειναι μεγαλο βημα και πως δεν εισαι ετοιμη να το κανεις μην το κανεις...και ασε τις φιλες σου να στενοχωριθουν,τι να κανουμε τωρα?δεν ειμαστε παντα εμεις υπευθυνοι για την διαθεση των αλλων!με μικρα μικρα βηματα θα εισαι οπως πριν και ακομα καλυτερα!επισης παρατηρησα το πρεπει στην προταση \"πρεπει να παω διακοπες\" δεν χαθηκε κι ο κοσμος αν δεν πας διακοπες!το θεμα ειναι να γινεις καλα και να απολαμβανεις την καθε στιγμη και ασε διακοπες θα ερθουν πολλες!

Είμαι της άποψης πως αν δεν \"πιάσεις τον ταύρο απ\' τα κέρατα\", είτε μικρό είτε μεγάλο το βήμα, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ αν θέλεις να γλυτώσεις μια και καλή απ\' τη παγίδα που σ\' έχει ρίξει το ίδιο σου το μυαλό...

Ένα θετικό είναι πως ξέρεις τι έχεις, άρα δεν χρειάζεται να ψάχνεις για νοσοκομείο γιατί ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΣΟΥ ΣΥΜΒΕΙ ο,τιδήποτε παθολογικό .
Χαλάρωσε κι απόλαυσε τις διακοπές...
Ξεκίνα από το να αντιμετωπίσεις το ταξίδι με το πλοίο σαν κάτι που θα σε γεμίσει με χαρά και αυτοπεποίθηση - αυτοπεποίθηση γιατί θα νοιώθεις τη δύναμη σου να σε πλημμυρίζει.
Ήλιος, θαλασσινή αρμύρα, δροσερό αεράκι και γλάροι που ακολουθούν...Φωτογραφίες στο κατάστρωμα, πλάκες με τις φίλες, φλέρτ....
Δεν χάνονται αυτά, γιατί όσα δεν ζούμε με επιλογή μας, είναι κι εκείνα που θα μας στοιχειώνουν στο τέλος...

Φαντάζομαι πως είναι δύσκολο να συνδέσεις συνειρμικά το μυαλό σου με ό,τι θετικό συνεπάγονται οι διακοπές, αλλά είναι και μια ευκαιρία να δοκιμάσεις τις δυνάμεις σου.
Και όταν τελειώσουν οι διακοπές κι επιστρέψεις, κάνε την αποτίμηση σου.

Είμαι σίγουρος πως θα έχεις καταγράψει μια νίκη στο ενεργητικό σου...

Καλά να περάσεις :)

vincent,sabb αρχικα να σας ευχαριστισω θερμα για τις απαντησεις...νομιζα κανενας δεν θα με επαιρνε στα σοβαρα.

το θεμα ειναι sabb οτι απο τοτε που επαθα για πρωτη φορα κρ.πανικου εχω ξαναταξιδεψει αλλα ηταν γενικα πολυ εποδυνη εμπειρια εκτος αυτου ημουν ολη την ωρα σαν να ειχα παρει βαρια ναρκωτικα και ειχα bad trip.
δεν ξερω αν εχει νοημα.ασε που οι συνθηκες τωρα πια με τρομαζουν,ελυθερο camping η τουαλετα στη φυση κλπ κλπ...(μεχρι περσυ μου αρεσε)

Δεν χάνονται αυτά, γιατί όσα δεν ζούμε με επιλογή μας, είναι κι εκείνα που θα μας στοιχειώνουν στο τέλος...

ποσο δικιο εχεις!το μοτο μου γενικα ειναι carpe diem και το κανω δεν θελω να χανω ουτε λεπτο θελω να εκμεταλευομαι τα παντα και να αποκτω οσες περισσοτερες εμπειριες και γνωσεις γινεται.ομως τωρα......αν παω θα τα καταφερω,ειμαι δυνατη και τωρα πια ξερω,
ομως θα ειμαι απουσα ουσιαστικα παλι και ναι θα εξασθενισει η αγοραφοβια μου σιγα σιγα
αλλα.......μα τι γραφω,δεν ξερω....ισως φταιει το τοι ειναι πρωι.τι να πω...

σημερα εχω συνεδρια με τον ψυχολογο μου αλλα ειναι τοσο τυπικος και επαγγελματιας πια που αμα τον ρωτησω τη γνωμη του και να μου δωσει καποια συμβουλη θα μου απαντησει κλασικα οτι δεν ειναι αυτη η δουλεια του και μπλα μπλα

Καλημέρα melene.

Μπορεί να είναι η ιδέα μου αλλά νιώθω μια θλίψη μέσα σε όσα γράφεις. Μιλάς για έναν εαυτό που ρουφούσε αχόρταγα τη ζωή, έναν εαυτό που φαίνεται να σου έχει κρυφτεί αυτή την περίοδο της ζωής σου.
Σκέφτεσαι να πας διακοπές....μάλιστα γράφεις οτι ΠΡΕΠΕΙ να πας διακοπές...Αλλά ξέρεις οτι ακόμα κι αν το σώμα σου πάει, εσύ δεν θα είσαι εκεί.
Θα θελες μια συμβουλή, μια απάντηση του τι να κάνεις, αλλά αυτή την απάντηση μοιάζει να μην μπορείς να την πάρεις απο πουθενά.

φοιβη καλημερα και σε εσενα και ευχαριστω πολυ για την ανταποκριση!

το προβλημα με τις διακοπες σας το συζητω επειδη πρεπει αμεσα να δω τι θα κανω,στενευουν τα περιθωρια.οι απαντησεις παλι ακολουθουν τη ροη της σκεψης μου \"να παω αλλα,ναι ομως αν δεν παω...\"καπως ετσι...
πια αμφιβαλλω με τα παντα με τα ρουχα που φοραω,δεν φοραω τιποτα απο αυτα που φορουσα μερικους μηνες πριν,δεν μου αρεσουν και να δεχτω οτι οριμαζω και αλλαζω αλλα ουτε στην εφηβεια δεν ειχα τετοια , να την περναω τωρα?δεν ξερω.........

αυτο της υποθεσης το πιο εκνευριστικο ειναι οτι με συγκρινω με τους αλλους.
και λεω λοιπον ααυτος γιατι γελαει?περναει καλα,ενω εγω οχι..ειναι διακοπες ενω εγω οχι με δοκιμαζω,δοκιμαζω τα ορια μου.

Σαν να ψάχνεις να βρεις τον εαυτό σου...την ταυτότητά σου, όπως κάναμε στην εφηβεία. Αλλάζεις τρόπο ντυσίματος, πειραματίζεσαι με τα ρούχα, να δεις ποιά σου ταιριάζουν και σε εκφράζουν. Και συγκρίνεσαι με τους άλλους, σαν να τους χρησιμοποιείς σαν μια σταθερά γύρω απο την οποία θα πλάσεις τη δικιά σου ταυτότητα? Είναι έτσι ή κάνω λάθος?
Πάντως, θέλω να σου πω οτι κατα τη γνώμη μου ένας άνθρωπος μπορεί να περάσει πάρα πολλές εφηβείες στη ζωή του! Αυτή τη στιγμή εγώ, στα 30 μου, περνάω τη δεύτερη!

Melene
νιώθω το δίλλημά σου. Αρκετές φορές το έχω νιώσει κι εγώ.
Από τη μία αν πας:
δε θα κρυφτέις από την αγοραφοβία, θα έρθεις αντιμέτωπη μαζί της, κι ακόμα κι αν αυτό σε κάνει κουρέλι, θα την νικήσεις για άλλη μια φορά.
Από την άλλη αν δεν πας:
θα περιμένεις όταν θα είσαι πιο έτοιμη, με περισσότερη αυτοπεποίθηση, να κάνεις αυτό το βήμα.

Άρα θα πρέπει να ζυγίσεις αυτά τα δύο, ποιο από τα δύο έχει μεγαλύτερο βάρος για σένα αυτή τη δεδομένη στιγμή.
Να σε ρωτήσω κάτι άλλο: η σχέση σου με τις φίλες αυτές πως είναι; Τους έχεις πει για τον προβληματισμό σου; Νιώθεις οικεία και υποστηρικτικά κοντά τους; Νιώθεις όμορφα όταν είσαι στην παρέα τους;

Φοίβη μου κι εγώ!:):) 2η εφηβεία:)

ετσι ακριβως ειναι δυστυχως εχω αλλαξει τοσο πολυ πια που ξεχασα ποια ημουν και

ξαναφτιαχνω τα παζλ δυστυχως με αλλα μη αποδεκτα κομματια και αυτο γιατι αν η αλλαγη μου

ηταν ενα φυσικο επακολουθο δεν θα ειχα προβλημα ενω τωρα βεβιασμενα και εξαιτιας της

κυριας κρισης αλλαζω ολο μου το ειναι μαλλον στην προσπαθεια ως τελειομανης να μην αφησω

ουτε υπολειμμα απο αυτα που με οδηγησαν εδω.
αυτο ειναι!ατο δεν το ειχα σκεφτει ετσι εξηγειται...

Φαίνεται να έκανες μια σημαντική ανακάλυψη για σένα και χαίρομαι πολύ!
Η κρίση σε αναγκάζει να αλλάξεις όλο σου το είναι και εσύ θέλεις να καθαρίσεις κάθε σπιθαμή του μέσα σου απο τα παλιά, απο όλα αυτά που σε οδήγησαν εδώ.
Πολύ διστακτικά θα σου πω κάτι κι αν δεν το θέλεις πέτα το, οκ?
Είναι έτσι ακριβώς όπως το γράφεις : Όλα αυτά, που τώρα θες να πετάξεις, σε έφεραν ως εδώ. Χάρη σε αυτά είσαι εδώ που είσαι σήμερα. Χάρη σε αυτά είσαι ζωντανή. Πρίν τα ρουφήξεις με μια ηλεκτρική σκούπα, στάσου, αν θέλεις, μια στιγμή και ρίξε τους μια ματιά. Ίσως ανακαλύψεις μέσα τους κρυμμένα πολύτιμα πετράδια που ως τώρα αγνοούσες.

Quote:

---

Originally posted by melene

αυτο της υποθεσης το πιο εκνευριστικο ειναι οτι με συγκρινω με τους αλλους.
και λεω λοιπον ααυτος γιατι γελαει?περναει καλα,ενω εγω οχι..ειναι διακοπες ενω εγω οχι με δοκιμαζω,δοκιμαζω τα ορια μου.

---

Αν συγκρίνεις τον εαυτό σου με τους άλλους και με το πως περνάνε ενώ εσύ είσαι αναγκασμένη να δοκιμάζεις όρια και αντοχές σε μια περίοδο που υποτίθεται πως όλος ο κόσμος διασκεδάζει και περνάει χαλαρά - όπως τη περίοδο των διακοπών - αυτόματα θα πρέπει να συγκρίνεις τον εαυτό σου και με εκείνους που από παράγοντες ανεξάρτητα από τη θέληση τους δεν μπορούν να πάνε ΚΑΝ διακοπές .

Και μη ξεχνάς πως το να δοκιμάζεις τα όρια σου, άλλοι πληρώνουν για να το κάνουν - φαντάσου τον εαυτό σου να κρέμεται σ\' ένα σχοινί αναρρίχησης σ\' ένα βράχο στο Γκραν Κάνιον , 800 μέτρα από το έδαφος κι η αδρεναλίνη να κόβει βόλτες πάνω κάτω ....

Μια κρίση πανικού έρχεται και τζάμπα κι έχει τα ίδια ακριβώς αποτελέσματα - έκρηξη αδρεναλίνης.
Αν τα δεις θετικά, όλα αλλάζουν όψη στα μάτια σου - είναι λίγο ακραίο το παράδειγμα, αλλά όχι εκτός πραγματικότητας.

Θέλω να πω, πως αν βλέπεις τα καλά των άλλων σαν δική σου αδυναμία να τα πετύχεις, το ίδιο θα πρέπει να βλέπεις και την αδυναμία των άλλων να κάνουν αυτά που μπορείς εσύ....

Quote:

---

Originally posted by anwnimi
Φοίβη μου κι εγώ!:):) 2η εφηβεία:)

---

Χα χα χα χα!!!!!Να φτιάξουμε μια ομάδα-κλαμπ 2ης εφηβείας????

Quote:

---

Originally posted by Φοίβη

Quote:

---

Originally posted by anwnimi
Φοίβη μου κι εγώ!:):) 2η εφηβεία:)

---

Χα χα χα χα!!!!!Να φτιάξουμε μια ομάδα-κλαμπ 2ης εφηβείας????

---

Εγώ που περνάω τρίτη , χωράω στην ομάδα ?

Σάββα δηλαδή στα 45 είναι η 3η ε;
Άρα πάει κάθε 15;
1η στα 15, 2η στα 30, 3η στα 45; Αριθμητική πρόοδος; Χαχα!

Στο club που πρότεινε η Φοίβη νομίζω 1000+ ...έφηβοι χωράνε:):)