Άγχος για την αλλαγή ή μη εργασίας

Καλησπέρα σε όλους και σε όλες,
είμαι καινούργια στο Forum και χαίρομαι ιδιαίτερα που υπάρχει και μπορώ να μοιραστώ τους προβληματισμούς και τις ανησυχίες μου μαζί σας.
Εδώ και σχεδόν 6 μήνες, εργάζομαι σε ένα γραφείο που σχετίζεται άμεσα με το αντικείμενο το σπουδών μου και είναι η πρώτη εργασιακή εμπειρία που είχα ποτέ. Οι συνάδελφοι είναι μια χαρά, ο μισθός αρκετά ικανοποιητικός για πρώτη εργασία και μου παρέχεται και ασφάλιση με ότι προβλέπεται από το νόμο, κάτι που ενώ θα έπρεπε να είναι αυτονόητο, στις μέρες μας δεν είναι καθόλου δεδομένο δυστυχώς. Παρόλα αυτά τα θετικά, η εργοδότρια μου είναι πολύ οξύθυμη και κυκλοθυμική κάτι που με έχει ζορίσει ψυχολογικά από την πρώτη κιόλας εβδομάδα. Ότι κάνω πρέπει να περνάει από εκείνη για έλεγχο και είναι αρκετά επικριτική. Κάνω συνεχώς λάθη και νιώθω ότι έχω μπλοκάρει. Παθαίνω κρίσεις πανικού και καμιά φορά πάω στο μπάνιο εν ώρα εργασίας για να πάρω βαθιές ανάσες γιατί φοβάμαι τι θα ακούσω από εκείνη. Παρόλο που είμαι 6 μήνες εκεί, δεν νιώθω τόση άνεση στο να την ρωτάω πράγματα για να μπορέσω να μάθω και να εξελιχθώ. Όταν έρχεται Κυριακή βράδυ νιώθω απαίσια που θα ξημερώσει η Δευτέρα και πολλές φορές δυσκολεύομαι να κοιμηθώ. Όλη μου η ζωή το τελευταίο διάστημα γυρίζει γύρω από αυτά τα αρνητικά συναισθήματα που νιώθω και αισθάνομαι ότι κάθε μέρα ζω την ίδια μέρα. Δουλειά - Άγχος- Σπίτι- Άγχος - Ύπνος - Άγχος - Δουλειά. Επειδή τέλος του μήνα λήγει η 6μηνη σύμβαση που μου είχε κάνει (αλλά έμαθα από άλλους ότι λογικά θα μου την ανανεώσει), σκέφτομαι να της πω ότι θέλω να φύγω γιατί δεν αντέχω άλλο, νιώθω άχρηστη και ότι δεν κάνω τίποτα καλά. Όμως φοβάμαι το μετά. Μου έχει πέσει τόσο η αυτοπεποίθηση και νιώθω ότι όπου αλλού και να πάω δεν θα τα καταφέρω. Ότι δεν μπορώ να πάρω τη ζωή στα χέρια μου και με παραλύει ο φόβος. Είναι η σωστή απόφαση το να φύγω από εκεί άραγε ή μήπως είμαι φυγόπονη και υπερβολική; και αν φύγω, τι να πω ως δικαιολογία; να πω την αλήθεια; Ξέρω ότι έχω δυνατότητες αλλά νιώθω ότι έχω μπλοκάρει τόσο στο συγκεκριμένο γραφείο που δεν μπορώ να κάνω ούτε τα βασικά. Είμαι νέα και έχω όνειρα και θέλω να πετύχω στη ζωή μου. Είναι άραγε τόσο δύσκολο να βρει κανείς μια δουλειά που να τον ευχαριστεί και να νιώθει καλά; Ευχαριστώ εκ των προτέρων που διαβάσατε τη δημοσίευση μου. Κάθε απάντηση καλοδεχούμενη.

Γειά!!!
Ρώτα τους συναδέλφους σου πώς τα βγάζουν πέρα μαζί της!

Αν τελικά φύγεις οπωσδήποτε να της πεις την αλήθεια, ότι φεύγεις εξ αιτίας της!!! Ίσως καταλάβει ότι η συμπεριφορά της είναι προβληματική και διώχνει τους καλούς της συνεργάτες!!

Οι συνάδελφοι έχουν όλοι παραπάνω εμπειρία από εμένα. Επομένως αυτό τους βοηθάει στο να είναι πιο σίγουροι για αυτά που κάνουν και να μην δίνουν τόση σημασία στις φωνές της. Για μένα όμως που τώρα ξεκινάω, είναι πολύ σημαντικό να νιώθω ότι τα καταφέρνω και να μην φοβάμαι να κάνω λάθη. Όμως η συμπεριφορά της δεν με βοηθάει στο να χτίσω την αυτοπεποίθηση που χρειάζεται το επάγγελμα

Έχεις βρει άλλη δουλειά; Αν όχι κάτσε εκεί που κάθεσαι.
Η γυναίκα που περιγράφεις είναι έτσι με όλους; Ακόμα κι αν ο τρόπος της είναι απότομος σε έχει βοηθήσει σε κάποια πράγματα; Άλλος να σε βοηθάει υπάρχει στο γραφείο; Λες κάνεις συνεχώς λάθη κι έχεις μπλοκάρει. Να σε ρωτήσω κάτι; Είναι διαφορετικά λάθη κάθε φορά ή τα ίδια;

Quote:

---

Originally Posted by Sonia

Έχεις βρει άλλη δουλειά; Αν όχι κάτσε εκεί που κάθεσαι.
Η γυναίκα που περιγράφεις είναι έτσι με όλους; Ακόμα κι αν ο τρόπος της είναι απότομος σε έχει βοηθήσει σε κάποια πράγματα; Άλλος να σε βοηθάει υπάρχει στο γραφείο; Λες κάνεις συνεχώς λάθη κι έχεις μπλοκάρει. Να σε ρωτήσω κάτι; Είναι διαφορετικά λάθη κάθε φορά ή τα ίδια;

---

Δεν έχω οριστικοποιήσει ακόμα κάποια άλλη θέση εργασίας, όμως έχω κάνει κάποιες συζητήσεις με άλλα γραφεία. Η συγκεκριμένη γυναίκα είναι έτσι με όλους διότι πολύ απλά είναι ο τρόπος της αυτός. Σχεδόν 6 μήνες που είμαι εκεί έχω μάθει κάποια πράγματα κυρίως με τη βοήθεια άλλων συναδέλφων που όμως και αυτοί κάνουν άλλες δουλειές και δεν μπορούν να ασχολούνται μαζί μου συνεχώς και το κατανοώ. Δεν είναι πάντα τα ίδια λάθη που κάνω. Όμως το πρόβλημα δεν είναι στο ότι τα κάνω αλλά στο πως με κάνει να αισθάνομαι όταν τα κάνω. Λάθη είναι απόλυτα φυσιολογικό να γίνονται από έναν άνθρωπο χωρίς εμπειρία και σίγουρα έχω μάθει από αυτά. Αυτό που δεν μπορώ να διαχειριστώ όμως είναι αυτό που αισθάνομαι καθημερινά όταν βρίσκομαι εκεί

Αν έχεις άλλες εναλλακτικές, αξιολόγησέ τες και πήγαινε αν πιστεύεις ότι θα είναι καλύτερα κάπου από άποψη εξέλιξης, μισθού κτλ.


Εδώ όμως θα βάλω έναν αστερίσκο, βλέπω πολύ συχνά τα νέα παιδιά να πιστεύουν ότι η δουλειά είναι κάποιο είδος νηπιαγωγείου όπου όλοι θα είναι μελιστάλακτοι και υπομονετικοί μαζί τους, θα κάθονται να τους παίρνουν από το χεράκι και να αναλύουν τα συναισθήματά τους κτλ.

Πρόσεξε, δεν λέω ότι δικαιολογώ την εργοδότρια. Λέω ότι καλώς ή κακώς στο εργασιακό περιβάλλον θα συναντήσεις και στραβόξυλα και ανθρώπους που έχουν κι αυτοί πολλές ευθύνες και δεν ξέρουν πως να τις διαχειριστούν, ανθρώπους που μπορεί να φέρνουν τα νεύρα από το σπίτι τους στη δουλειά κτλ. ΚΑΚΩΣ που υπάρχουν άσχημες συμπεριφορές, αλλά υπάρχουν και κανείς δεν σου εγγυάται ότι δεν θα συναντήσεις παρόμοιες δυσκολίες στην επόμενη δουλειά αν φύγεις. Πρέπει να δεις πως θα καταφέρεις να αντιμετωπίζεις τέτοιες καταστάσεις, γιατί καλά αν σου κάτσει καλό εργασιακό περιβάλλον, αν δεν σου κάτσει, θα φεύγεις από δουλειά σε δουλεία κάθε εξάμηνο;

Μπορεί αν φέρεις με τα νερά σου την συγκεκριμένη γυναίκα ή αν μάθεις να αδιαφορείς για τις φωνές της κατά τα άλλα να έχει πολλά να σου μάθει. Μπορεί φυσικά και όχι, εσύ θα το κρίνεις. Απλά λες ότι κατά τα άλλα είναι καλά εκεί, οπότε αν δεν έχεις αντίστοιχη εναλλακτική, να το σκεφτείς διπλά αν θα φύγεις.

Λοιπον, κανεις.δεν εχει το δικαιωμα να φερεται.ασχημα στον αλλον ουτε ο εργοδοτης. Υπαρχει ενας ορος που ονομαζεται mobbing και σημαινει ηθικη παρενοχληση στην εργασια ειτε απο εργοδοτη ειτε απο συναδελφο. Αυτο απαγορευεται! Τωρα, τι κανεις εσυ; Υπαρχει η νομικη οδος που θελει γερο στομαχι με.αμφιβολα αποτελεσματα κι υπαρχει κι η λυση να προστατεψεις τον εαυτο σου. Βαλε μπροστα την ψυχικη σου υγεια. Εαν δεν θα πεινασεις, ψαξε για αλλη δουλεια, δεν ειναι εγγυημενο.οτι θα εινα καλυτερα αλλα μπορει και να ναι. Παραλληλα κανε ψυχοθεραπεια για να ενδυναμωσεις τον εαυτο σου και να μπορεις να τον υπερασπιστεις σε καθε περιπτωση. Το τελευταιο που γραφω δεν σημαινει οτι εννοω οτι φταις εσυ για τις.συμπεριφορες.που δεχεσαι. Αλλα οτι ζουμε σε αυτον τον κοσμο και πρεπει να ενδυναμωσουμε τον εαυτο μας για να ανταπεξελθουμε αλλα και για να αντιδραμε.