Τι βαρετή που είναι η ζωή μου, πάει και αυτή η μέρα φεύγει σιγά, σιγά, αύριο πάλι τα ίδια. Τελικά πως ονομάζεται αυτό το πράγμα το να μην σε ευχαριστεί τίποτα;;
Printable View
Τι βαρετή που είναι η ζωή μου, πάει και αυτή η μέρα φεύγει σιγά, σιγά, αύριο πάλι τα ίδια. Τελικά πως ονομάζεται αυτό το πράγμα το να μην σε ευχαριστεί τίποτα;;
Και εγώ έτσι ειμαι λίγο πολύ. Αλλα όχι κάθε μέρα. Πολλές φορές πεταω στα συννεφα τραγουδάω χορευω και τις άλλες κλαιω με μαυρο δάκρυ. Έχω συνηθίσει πλέον αυτή την κυκλοθυμια μου.ψιλοκαταθλιψη είναι. Εγώ δεν έχω και ανθρώπους πολλους διπλα μου όυτε φιλους.
Τι σου λείπει από τη ζωη σου και νιώθεις ετσι?
Aποστολία παίζει να είναι και ήπια διπολική διαταραχή αυτό που περιγράφεις.
Απλά το λέω επειδή χρησιμοποίησες την λέξη ''Κυκλοθυμία'', η οποία έχει σχέση με την Διπολική.
Μία Κυκλοθυμία μπορεί να είναι καλύτερη από μίας μέτριας έντασης Κατάθλιψη.
Η Κυκλοθυμία δεν περιλαμβάνει επεισόδια μανίας, υπομανίας, ή μείζονος κατάθλιψης.
Αλλά για το λέει ο Ψυχίατρος, είμαστε κομπλέ!!!
Μπορείς να δεις στο παρελθόν, κάποιες στιγμές-περιόδους που ήσουν ενθουσιασμένος, χαρούμενος. Τι έπαιζε εκείνη την περίοδο, τι έκανες, τι στοιχεία υπήρχαν;
Γράψτα σε ένα χαρτί. Κάποιες φορές αυτό που συνήθιζε να μας γεμίζει μπορεί να μην μας γεμίζει πλέον. Γιατί εξελισσόμαστε και αλλάζουμε. Έτσι μπορεί να έχεις πχ μια παρέα που κάποτε ακουμπούσε τις ανάγκες σου αλλά πλέον μπορεί να μην το κάνει. Είναι σημαντικό να είσαι ευέλικτος στην αλλαγή και όταν βαλτώνεις να μην κάθεσαι σαν βράχος στα ήδη δεδομένα. Κράτα πχ την παρέα σου, οκ, και ταυτόχρονα δώσε ευκαιρίες και σε νέα άτομα που μπορεί να σου ταιριάζουν περισσότερο και να σε γεμίζουν περισσότερο. Επίσης, η τέχνη θεωρώ πως είναι ένα πολύ καλό μέσο να σπάσει αυτή την μουντίλα γιατί η τέχνη δεν είναι ποτέ φλατ. Ίσως κανένα φλερτ...
Δοκίμασε να πας σε αυτά που σε γεμίζουν περισσότερο και μην κάθεσαι στα συνηθισμένα που δεν σε γεμίζουν μόνο και μόνο επειδή φοβάσαι την αλλαγή.
Συμφωνω με το χρηστη Art_Phil. Κλεισει τα ματια για λιγο και κατσε θυμησου καποιες στιγμες που σε γέμισαν πραγματικά και σου εφερναν χαρά. Αυτο αρχικα θα σου ανεβασει τη διάθεση. Αφου το κανεις αυτο
συνειδητοποιησε ή πείσε τον εαυτό σου οτι θες να ξαναβρεθεις στην ιδια κατασταση ευφορίας αλλα ενδεχομένως με κάτι διαφορετικό. π.χ. σου αρεσει ο χορός ? Εγω χορεύω για παραδειγμα 4 μηνες τωρα και εχουν αλλάξει πολλα πραγματα προς το καλυτερο. Ανοιξα τον κυκλο μου με νεους ανθρώπους, θυμηθηκα σιγα-σιγα μια ικανοτητα που ειχα παλια να μιλαω με ολους τους ανθρωπους, ικανονοτητα την οποια ειχα θαμμενη για πολυ καιρό, αρχισα να γινομαι καλυτερος στο χορό και μου το λενε και οι γυρω μου και με ανεβαζει, βγαινω σε πάρτυ χωρίς να κανονιζω πλέον και αυτο μου δινει μια ελευθερία που δεν την ειχα πριν. Πριν επρεπε να παρω καποιον τηλεφωνο να βγουμε και ουσιαστικα εβγαινα απλα για να μην κατσω σπιτι μονος μου. Τωρα βγαινω γιατι εχω μια δραστηριοτητα και πηγαινω για χορό.
Ξέρεις, όλα αυτα ειναι μια αλλαγή που δεν ηξερα αν θα μου αρεσε ή αν θα μου εβγαινε εν τελει αλλα οπως είπε και ο Art_Phil "Είναι σημαντικό να είσαι ευέλικτος στην αλλαγή και όταν βαλτώνεις να μην κάθεσαι σαν βράχος στα ήδη δεδομένα". Θεωρω ότι ίσως ειναι καλη ιδέα να δοκιμασεις μερικα καινουργια πραγματα. Όταν βρεις πράγματα μικρα που σου ανεβαζουν τη διάθεση αυτο θα αρχισεις να το εκπέμπεις προς τα εξω σιγά-σιγά και θα δεις οτι μετά καποια πράγματα θα αρχισουν να συμβαινουν απο μονα τους. Και το σιγα-σιγα θα δεις οτι δεν θα ειναι πολυς χρόνος.