Γνωσιακη-συμπεριφοριστικη προσεγγιση αγχωδων διαταραχων,βοηθαει?

Καλησπερα σε ολους σας!

Εχω διαβασει αρκετα πραγματα γενικα για τη χρηση του συμπεριφοριστικου-γνωσιακου μοντελου στην θεραπεια
γενικευμενης αγχωδους διαταραχης και της διαταραχης πανικου
ομως τιποτα συγκεκριμενο, απλα οτι βοηθαει.
επεσε λοιπον στα χερια μου ενα βιβλιο σχετικα με το αγχος και τον πανικο απο γνωσιακοσυμπεριφοριστικη σκοπια και μου φανηκαν αρκετα ενδιαφερουσες οι θεωριες περι θεραπειας.

θα ηθελα λοιπον να σας ρωτησω αν και αυτη η μεθοδος ειναι χρονοβορα και αν πρεπει να μου παρει ο ψυχολογος ιστορικα και ενα σωρο τετοια πραγματα.οπως καταλαβαινετε δεν εχω την
οικονομικη πολυτελεια να ξοδευω ετσι λεφτα.
αυτο που ψαχνω ειναι μια "αμεση" λυση , οποια και αν ειναι αυτη. δεν θελω να χανω χρονο να μιλαω για το πως νιωθω και να τα υπεραναλυω ολα....θελω κατι απλα που να μου πει πως θα ΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΑΙ το αγχος και ΟΧΙ ΤΙ μου το προκαλλει.
μπορει να ειναι αφελες αλλα εχω πλεον αποδεχτει οτι το αγχος ειναι κομματι του εαυτου μου και ετσι λειτουργω εγω.
δεν θελω να μαθω γιατι,θελω να μαθω τεχνικες να το διωχνω γιατι δεν μπορω τα ψυχολογικοαναλυσιοτετοια πραγματα και να σας πω την αληθεια ακομα και αν ξερω οτι θα με βοηθησει ο ψυχολογος μου,βαριεμαι......βαριεμαι να καθομαι να μιλαω,βαριεμαι να βγαζω και απο τη μυγα ξιγγι,ΒΑΡΙΕΜΑΙ ΝΑ ΠΑΩ.
να διευκρινισω οτι δεν ζηταω ενα μαγικο ραβδι που θα τα λυσει ολα αλλα κατι που εστω και σταδιακα θα βλεπω εστω + μια μικρη βελτιωση κατι να με κραταει....
αυτα λοιπον,θα ηθελα αν εχετε εμπειρια σχετικα με αυτη τη μεθοδο να μου πειτε βασει των εμπειριων σας τι πιστευετε....
ευχαριστω!

Καλησπερα! θα μιλησω απο την σκοπια της δικης μου εμπειριας. Πριν 2 χρονια εκανα γνωσιακη-συμπεριφοριστικη ψυχοθεραπεια σε ειδικευμένο ψυχολογο. Ειχα καταθλιψη με διαταραχη πανικου και αγοραφοβια. Παραλληλα με την ψυχοθεραπεια ακολουθησα και αγωγη με zoloft (αντικαταθλιπτικο) για ενα χρονο. Ψυχοθεραπεια εκανα για 6-7 μηνες. Η κατασταση μου ηταν τραγικη αρχικα, ομολογω πως δεν πιστευα οτι θεραπευεται αυτο που βιωνα. Ο ψυχιατρος μου με διαβεβαιωσε πως τα φαρμακα βοηθουν αλλα ουσιαστικα δουλευουμε με την ψυχοθεραπεια. Ειχε δικιο! ο ειδικος που επισκεφθηκα εγω με βοηθησε απολυτα και εχω να το λεω!. Ομως θα σου πω κατι, οι διαταραχες αυτου του ειδους δεν σταματουν αμεσα, αυτο δεν προκειται να το καταφερεις, και ο ψυχολογος δεν ειναι μαγος να σε μεταμορφωσει, θα χρειαστει να κανεις συνεδριες αρκετες, να μιλησεις πολυ για τον εαυτο σου και τα γεγονοτα του τελευταιου εξαμηνου, συνηθως εκει εστιαζεται αυτη η προσεγγιση. Αν δεν μαθεις να μιλας και να εξωτερικευεις συναισθηματα και σκεψεις τιποτα δεν περναει απο τη μια στιγμη στην αλλη. Αυτη τη συμβουλη εχω να σου δωσω απο εμπειρια. Οσο για τα εξοδα, αυτα ειναι αρκετα δυστυχως! ομως η υγεια μας ειναι πανω απο ολα και δεν μετριεται με χρηματα. Αν θελεις να γινεις καλα σκεψου ολα αυτα που σου αναφερω. Θελει υπομονη, δουλεια, συνεπεια και πορτοφολι, αλλα θα γινεις καλα! Στοιχεια για τον ειδικο που με βοηθησε μπορω να σου δωσω σε ε-μαιλ αν δεν εχεις καποιον, ειναι ειδικευμενος στο ειδος της ψυχοθεραπειας που αναφερεις και εχει γραψει και βιβλια για τον πανικο. Εσυ αποφασιζεις και τα λεμε παλι...
Εφη.

Επισης θα σου πω πως παντα χρειαζεται ιστορικο ασθενους ο ψυχολογος. Δεν θα υπεραναλυσεις τιποτα, ουτε θα δωσει βαρος στα αιτια του προβληματος σου, θα σου υποδειξει τροπους διαχειρισης των καταστασεων που σε οδηγουν σε πανικο συζητωντας μαζι του για αυτα, και θα μαθεις να ελεγχεις τον πανικο.

effie,

σου εστειλα U2U.

Το διαβασα Σεϊτα μου, σου απαντησα, ελπιζω να εισαι καλυτερα σημερα, εγω νιωθω λιγοτερο κακοκεφη και θλιμμενη αλλα δεν εχω ορεξη να κανω δουλειες εδω στο σπιτι και κουτσα στραβα κανω κατι για να μην καθομαι, αλλα διαπιστωνω πως δεν εχω την ενεργεια που φυσιολογικα ειχα. Αραγε να ειναι απο το cipralex? Εδω και 4 μερες επισης και ενω δεν εχω κανενα προβλημα στο βραδινο μου υπνο νυσταζω συχνα μεσα στην ημερα, δεν κοιμαμαι ομως, δε θελω να κοιμαμαι συνεχως και να ειμαι αδρανης.

σε καταλαβαινω απολυτα.

πολλες φορες νοιωθω ετσι βαρια και ενω υπαρχουν πραγματα που πρεπει να κανω δεν εχω ορεξη η σερνομαι για να τα κανω.
και ετσι ξαφνικα στο ξεκαρφωτο (δυστυχως οχι πολυ συχνα) ερχεται μεσα μου ενα πραγμα κατι σαν ενα κεφι εσωτερικο, μια ανεπαισθητη γλυκυτητα που μου φερνει δυναμη και ενεργεια να κανω πραγματα. οπως εχθες το βραδυ και αναρωτιεμαι γιατι αυτο να μην σταθεροποιειται μεσα μου ;
αυτη η εσωτερικη \" δροσια \" που με δυναμωνει γιατι να μην ειναι μονιμη ;;;;;;;;;;
πασχιζω καθε μερα να την νοιωσω αλλα δυστυχως την νοιωθω μονο οταν θελει αυτη να ερχεται. και τοτε μονο παιρνω λιγο κουραγιο μπας και ολα τελειωσουν και ερθει ισορροπια μεσα μου.
και δεν ξερω αν ειναι απο τα cipralex αυτο το καλο, η απλα ετσι της ψυχολογιας μου. γιατι και οταν παιρνω τα φαρμακα νοιωθω \" καπως\". δηλαδη οχι στην τρελλη χαρα.
επισης ενα παραξενο πραγμα ειτε νοιωθω θλιψη και κακοκεφια ειτε νοιωθω αυτο το καλο που περιγραφω αυτα τα συγκεκριμενα συναισθηματα ερχονται δηλαδη ξεκινανε να τα νοιωθω απο την περιοχη του στομαχιου και της κοιλιας μου. ενας βελονιστης που ειχα επισκεφθει που ειχε πει οτι η κοιλια ειναι η εδρα των συναισθηματων μας και οτι εχει λογικη απο εκει ολα να ξεκινανε.
δεν ξερω αν ειναι ετσι αλλα το νοιωθω στην συγκεκριμενη περιοχη και το ενα και το αλλο.
αν το βιωνει κανεις αυτο ας μας πει.
επισης καποιος να μας πει, μετα απο ποση δρουν θετικα τα φαρμακα ; τα αντικαταθλιπτικα.
στην αρχη εχουμε τα περιεργα συμπτωματα αλλα η θετικη τους δραση ποτε ερχεται ; σε 2 ωρες ; σε τρεις ωρες ;

καποιος να μας πει.

Καλημερα Σεϊτα, ευχομαι να σε βρισκω και σημερα στην ιδια γλυκια φαση του χθεσινου βραδιου, ομως μην ανησυχεις αν οχι, ειναι φυσιολογικο την ημερα να νιωθουμε περισσοτερο stress απο το βραδυ, κι εγω ως δια μαγειας τα βραδια λειτουργω καλυτερα και πρακτικα και στο συναισθημα και τη σκεψη, ξερεις πως ολα απο τη σκεψη ξεκινουν καλη μου. Λοιπον, τωρα οσον αφορα τα cipralex θα πω τη γνωμη μου η οποια αφορα και τα zoloft που ειχα παρει στο παρελθον, εχω καταλαβει πως τα φαρμακα αυτα στις πρωτες 4-6 εβδομαδες (αναλογα με τον οργανισμο) ειναι σα να μην τα παιρνεις, δεν βλεπεις καμμια διαφορα και αντιθετως διογκωνεται και η αισθηση του αγχους και της ανησυχιας. Ουσιαστικα η δραση τους αρχιζει σε βαθος χρονου λοιπον, και αφοτου τα συνηθισει ο οργανισμος μας και δεν νιωθουμε τις παρενεργειες. Σε γενικες γραμμες ενα χαπι χρειαζεται γυρω στα 30 λεπτα με 45 για να δωσει το 100% του, αν κανω λαθος ας με διορθωσει καποιος. Οσον αφορα ομως τα αντικαταθλιπτικα, απο μονα τους και χωρις ψυχοθεραπεια ειναι δωρον αδωρο, γιατι το ζητουμενο ειναι να δουλεψουμε λιγο τους φοβους, το αγχος και κατα συνεπεια την καταθλιψη αναφορικα με τον τροπο ζωης μας και να κανουμε οσες διορθωσεις μπορουμε, να δουμε δηλαδη λιγο πιο αυσιαστικα τις αναγκες μας και την ικανοποιηση τους. Τα φαρμακα αυτα απλα καταστελουν τα συμπτωματα οσο τα παιρνουμε, καποια στιγμη ομως μετα την παυση τους θα βρεθουμε παλι αντιμετωποι με τα τρωτα μας σημεια και φτου απο την αρχη. ΝΑΙ λοιπον στα φαρμακα, αλλα η ουσιαστικη δουλεια ειναι Η ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΙΑ!
Οσον αφορα την περιοχη της κοιλιας εχεις δικιο, εκει εστιαζονται ολα τα στρεσογονα αισθηματα, πρωτα εκει νιωθουμε ενα \"σφιξιμο\" ή \"κομπο\" ή \"πριξιμο\", εμενα με χτυπαει το αγχος ή η στενοχωρια στο εντερο, το οποιο διογκωνεται σε ενα σημειο προκαλωντας μου πονο και φουσκωμα της κοιλιας. Ας μας πει για ολα αυτα και καποιος αλλος ομως τη γνωμη του, εχει σημασια να ακουγονται πολλες αποψεις...
Σεϊτα φιλια, να εχεις μια καλη συνεχεια ευχομαι και ολα θα πανε καλα, αλλωστε πρεπει να σκεφτομαστε οτι τιποτα δεν το εχουμε σε ιδανικο επιπεδο, οποτε ουτε και την υγεια μας, θα μαθουμε να ζουμε και με τις κακες μας φασεις, αποδεχομενοι τον εαυτο μας θα κερδισουμε περισσοτερη υπομονη και θεληση, αυτο ειναι ενα μηνυμα για ολους μας!

effie

σου εστειλα U2U