Να ήταν νυχτερική κρίση πανικού;;
Αγαπητοί και αγαπητές καλημέρα,
Εχτές το βράδυ είχα μια τρομακτική εμπειρία, μετά από πάρα πολύ καιρό. Ξύπνησα απότομα γιατί ενιωθα οτι δεν μπορούσα να αναπνέυσω και να καταπιώ και πάλευα να πάρω βαθιές ανάσες. Από τον φόβο, ίσως, λίγα δεύτερα μετά με έπιασε μια ταχυκαρδία, που ευτυχώς κράτησε λίγο. Ίδρωσα πολύ και φοβήθηκα. Για μισή ώρα περίπου είχα ανεβασμένους παλμούς , max 100, εναν φόβο και αδυναμα ποδια ενώ ένιωθα οτι κάτι είχα στον λαιμό και μου ερχόταν μια τάση προς έμετο. Έριξα νερό στο πρόσωπό μου, ανακάθισα στο κρεββάτι και προσπαθούσα να παίρνω βαθιές ανάσες για να ηρεμήσω και να διώξω τις κακές σκέψεις.
Οι καρδιολογικές που είχα κανει πριν ένα χρόνο ήταν φυσιολογικές, εκτός από μια πολύ ηπια πρόπτωση της μιτροειδούς, που από ότι μου είπε ο γιατρός έχει ο περισσότερος κόσμος και δη οι γυναίκες. Το μόνο που με ταλαιπωρεί ανα διαστήματα ειναι το στομάχι, καθώς έχω διαγνωστεί με παλινδρόμηση και μια ήπια, χρόνια γαστρίτιδα. Η αλήθεια ειναι οτι εχτές το μεσημέρι βρεθήκαμε με φίλους και φάγαμε βαριά ενώ ήπια και αλκοόλ, όχι κάτι το τραγικό, ένα ποτήρι μπύρα. Αλλά το βράδυ δεν έφαγα κάτι, ώστε το επεισόδιο αυτό να το πυροδότησε κάποιο γεύμα.
Τι να σας πώ, νιώθω οτι κάνω πάλι βήματα πίσω και δεν ξέρω που να αποδώσω αυτό που μου συνέβη εχτές. Δεν έχω και κάποιο ιδιαίτερο άγχος αυτή την περίοδο, πήγα διακοπές και πέρασα τόσο όμορφα!! Είμαι κουρασμένη και λυπημένη σήμερα. Αν κάποιος-α είχε παρόμοια εμπειρία, θα το εκτιμουσα να την μοιραζόταν.
